Για ποιά ακριβώς πολιτική ενισχύσεως της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας μιλάμε;
Διαβάζουμε με έκπληξη ότι κατά την επίσκεψη του ΥΦΕΘΑ Αλκιβιάδη Στεφανή στην έδρα της 1ης Ταξιαρχίας Καταδρομών-Αλεξιπτωτιστών στη Ρεντίνα Θεσσαλονίκης, επιδείχθηκε ένα νέο απόκτημα των ειδικών δυνάμεων.
Το drone (τετρακόπτερο) 'Matrice 300RTK' της κινεζικής 'DJI' (Da- Jiang Innovations).
Απευθυνθήκαμε λοιπόν στην επίσημη ιστοσελίδα της εταιρείας για να δούμε ποιες είναι οι δυνατότητες του drone.
Για να εντοπίσουμε δηλαδή τους λόγους για τους οποίους επιλέχθηκε έναντι ελληνικών αντίστοιχων δυνατοτήτων και τεχνικών προδιαγραφών, drones. Όσο και αν ψάξαμε δεν τους βρήκαμε…
Διαβάζοντας τις τεχνικές προδιαγραφές, διαπιστώσαμε ότι ναι μεν το Matrice 300RTK είναι αξιόλογο σύστημα για τη δουλειά που το προμηθεύτηκε το ελληνικό Υπουργείο Άμυνας, αλλά δεν κάνει ΤΙΠΟΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από αντίστοιχα ελληνικής σχεδίασης και κατασκευής drones. Εξετάστηκαν και απορρίφθηκαν;
Ανατρέχοντας στα στοιχεία της κατασκευάστριας εταιρείας, διαβάζουμε ότι τα κεντρικά της γραφεία βρίσκονται φυσικά στην Κίνα, οπότε ψάξαμε το θέμα περισσότερο, σε μία προσπάθεια να εντοπίσουμε και άλλους στρατιωτικούς χρήστες συστημάτων της DJI.
Έχοντας φυσικά υπόψη και τους σημαντικούς περιορισμούς που έχει επιβάλλει το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ (Πεντάγωνο) και η αμερικανική νομοθεσία γενικότερα, στην εισαγωγή και προμήθεια πάσης φύσεως υλικού που προέρχεται από την Κίνα και προορίζεται για τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας…
Στο πλαίσιο αυτής της αναζήτησης στο διαδίκτυο λοιπόν, προέκυψε ότι ο Στρατός και οι ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ έχουν απαγορεύσει της χρήση drones της DJI από τις μονάδες τους πρωτίστως για λόγους ασφάλειας σχετικούς με την διαρροή πληροφοριών.
Περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την απόφαση των ΗΠΑ για τη συγκεκριμένη απαγόρευση, υπάρχουν σε δύο τουλάχιστον πηγές.
Μέχρι εδώ μπορεί κανείς να υποστηρίξει κάλλιστα ότι δεν υπάρχει κάτι το αξιοσημείωτο για την ελληνική πλευρά, από τη στιγμή που η απαγόρευση στις ΗΠΑ αφορά και την (δια νόμου) εξάλειψη του κινεζικού ανταγωνισμού σε πολλά προϊόντα, ενδεχομένως με πρόσχημα άλλους λόγους.
Η αλήθεια είναι ότι και η Ευρώπη προσανατολίζεται στην ίδια πολιτική…
Οι νέοι νόμοι που που διέπουν τη σχεδίαση, ανάπτυξη, κατασκευή και μαζική παραγωγή και χρήση drones στις ΗΠΑ αλλά και την Ευρώπη είναι περισσότερο φιλικοί προς τους εγχώριους κατασκευαστές τέτοιων συστημάτων.
Παρέχουν δηλαδή σημαντικά κίνητρα για την καταπολέμηση της “κινεζικής εισβολής” και σε αυτόν τον (κρίσιμο σε ζητήματα εθνικής ασφάλειας σε ότι αφορά στην χρήση των drone για στρατιωτικούς σκοπούς…) χώρο.
Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει λοιπόν είναι: Στη χώρα μας που είναι δεδομένο ότι αυτές οι εξελίξεις παρακολουθούνται, για ποιόν ή για ποιούς λόγους δεν προτιμήθηκαν ελληνικής σχεδίασης και κατασκευής drones, για τον εξοπλισμό των ελληνικών Ειδικών Δυνάμεων;
Για ποιόν ή για ποιούς λόγους δηλαδή ενώ στις ΗΠΑ και την Ευρώπη έχει συνειδητοποιηθεί η ανάγκη εγχώριας ανάπτυξης και κατασκευής drones, εμείς επιλέγουμε τον αντίθετο δρόμο;
Αντιλαμβανόμαστε τον χαρακτήρα του κατεπείγοντος αυτής της προσθήκης στις επιχειρησιακές δυνατότητες των Ειδικών Δυνάμεων, αλλά και το γεγονός ότι είναι επιθυμητή η διασφάλιση των εγγυήσεων ενός μεγάλου κατασκευαστή.
Από εκεί και πέρα όμως δεν μπορούμε παρά να αναρωτηθούμε γιατί η συγκεκριμένη προμήθεια δεν μπορούσε κατά το ήμισυ τουλάχιστον να συμπεριλάβει ελληνικής κατασκευής τετρακόπτερα, με τις πλησιέστερες προδιαγραφές, που γνωρίζουμε ότι υπάρχουν.
Τους λόγους για τους οποίους επιμένουμε στην εμπλοκή ελληνικών εταιρειών σε προγράμματα προμήθειας UAV και drones τους έχουμε αναπτύξει επανειλημμένα. Είναι πολλοί και σοβαροί σε βαθμό που δεν μπορούν να αγνοηθούν από κανέναν.
Όποιος επιθυμεί ακολουθεί τους ενεργούς συνδέσμους για να πληροφορηθεί αυτές τις θέσεις.
Ας συνοψίσουμε τα ερωτήματα:
Πώς θα αναπτύξουμε πραγματική δυνατότητα ανάπτυξης και μαζικής κατασκευής τέτοιων συστημάτων, αν οι ένοπλες δυνάμεις πρώτα, δεν βάλουν τις ελληνικές εταιρείες στη διαδικασία της αξιολόγησης σε πραγματικές επιχειρησιακές συνθήκες;
Πώς ακριβώς σκοπεύουμε να σταματήσουμε τη φυγή χιλιάδων επιστημόνων και τεχνικών στο εξωτερικό; Με ευχολόγια και δακρύβρεχτες δηλώσεις;
Πώς ακριβώς σκοπεύουμε να ανατάξουμε την ελληνική οικονομία;
Όσα γράφουμε φυσικά αφορούν το σύνολο των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων και των Σωμάτων Ασφαλείας όπου τα drones κερδίζουν καθημερινά έδαφος, αναλαμβάνοντας όλο και περισσότερες αποστολές.
Αφορούν δηλαδή και το Λιμενικό Σώμα, την Ελληνική Αστυνομία και το Πυροσβεστικό Σώμα.
Στις ΗΠΑ το κράτος παρενέβη αποφασιστικά, προκειμένου να σταματήσει την “κινεζική επέλαση” (οι κινεζικές εταιρείες καταθέτουν προσφορές με πολύ μικρά περιθώρια κέρδους για ευνόητους λόγους…), κάτι που αποκαλύπτεται επίσημα και μέσα από ιστοχώρους που εκφράζουν την επίσημη θέση και πολιτική του.
Στην Ελλάδα πώς ακριβώς σκοπεύουμε πέρα από όλα τα παραπάνω, να αποδώσουμε πραγματικές δυνατότητες πρόσβασης στις τεχνολογίες των UAV, των drone και των συστημάτων αποστολής τους, στις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις; Σε συνδυασμό με πραγματικές δυνατότητες υποστήριξης επί του πεδίου, παράλληλα.
ΤΙΠΟΤΑ από όλα αυτά δεν μπορεί να γίνει αν δεν θεσμοθετηθεί η συμμετοχή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας. Κρατικής και ιδιωτικής.
Όπως είναι σε ισχύ σε Ευρώπη και ΗΠΑ.
Εδώ μέχρι πότε ακριβώς σκοπεύουμε να σχολιάζουμε το γιατί δεν εξασφαλίσαμε αντισταθμιστικά για την προμήθεια των Rafale επί παραδείγματι, τη στιγμή που αρνούμαστε να ξεκινήσουμε από τα στοιχειώδη;
National and Genghiskhanian University of Ulan Bator
ΑπάντησηΔιαγραφήsfentina.uoub.mg gyftia vs bulgarovlachos Petsakias trompa.mg