Καί θέλω νά σου διηγηθώ ένα από τα μύρια Θ Α Υ Μ Α Τ Α του τροπαιοφόρου μας μάρτυρος Πλάτωνος...

 Επιστολή του Αγίου Νείλου

Στον Σιλεντιάριο* Ηλιόδωρο. 

Με τα θαύματα πού έγιναν σε κάθε τόπο και σε διάφορο χρόνο κάθε φορά, ο Κύριος τους ολιγόπιστους και τους άπιστους τους καλεί να πιστέψουν σταθερά, ενώ την πίστη και την ελπίδα των πιστών την αυξάνει περισσότερο, κάνοντας το φρόνημά τους ρωμαλέο και ασάλευτο.

Και θέλω να σου διηγηθώ ένα από τα μύρια θαύματα του τροπαιοφόρου μας μάρτυρα Πλάτωνα, όχι μόνο στην πατρίδα μας, αλλά και σέ κάθε πόλη και χώρα, παρέχοντας προθυμότατα τη χάρη σ’ εκείνους πού μέσω αυτού παρακαλούν τον Θεό, και δείχνοντας την θαυματουργική του δύναμη.

Στο όρος λοιπόν πού ονομάζεται Σινά, όπου ο Μωυσής δέχτηκε τον νόμο, και όπου κατοικούν εντόποιοι και ξένοι μοναχοί, κάποιος άνδρας, που ήταν Γαλάτης στην καταγωγή, μαζί με τον γιό του, αφού ασπάστηκε τη μοναχική ζωή, έμεινε ασκώντας τούς άθλους τής αρετής στην έρημο για αρκετό χρόνο.

Μια ημέρα λοιπόν μετέβησαν στο όρος πού αναφέρθηκε βάρβαροι, ειδωλολάτρες στη θρησκεία, και επειδή εμποδίστηκαν να μπουν μέσα στη μονή, συνέλαβαν γρήγορα αυτούς που βρήκαν να μονάζουν πρόχειρα, μαζί με τον γιό του Γαλάτη γέροντα, τούς αιχμαλώτισαν και αφού τούς έδεσαν πισθάγκωνα, πέρασαν πολλά μοναστήρια έρημα, οδηγώντας τους νηστικούς και γυμνούς, χωρίς να φορούν κανένα είδος υποδήματος, σε εκείνους τούς ανεκδιήγητους και χωρίς νερό και κακοτράχαλους τόπους, κάνοντάς τους να τρέχουν με βία και εξαναγκασμό, και να καταπονούνται από τον μεγάλο φόβο τους. 

Ο γέροντας πού κρύφτηκε μόνος σε κάποιο απόκρυφο σπήλαιο, βασανιζόταν από το πένθος μη μπορώντας να υποφέρει τη στέρηση του ευσεβούς γιού του, και καταπαρακαλούσε τον Χριστό, μέσω του πατριώτη του μάρτυρα Πάτωνα, να λυγίσει και να τον σπλαχνιστεί.

Το ίδιο ακριβώς έκανε και ο γιός του, πού, μέσω του ιδίου μάρτυρα, παρακαλούσε τον Θεό, ενώ ήταν δεμένος στην αιχμαλωσία, να τον καταλυπηθεί και να κάνει το θαύμα του. 

Και επειδή εισακούστηκαν και οι δύο, και ο πατέρας στο σπήλαιο του όρους Σινά, και ο γιός στην αιχμαλωσία, έρχεται ξαφνικά ο δικός μας Πλάτωνας έφιππος, σύροντας και άλλο άλογο διαθέσιμο, εμφανίζεται στο παιδί πού αγρυπνούσε και τον γνώριζε επειδή είχε δει πολλές φορές τη μορφή του αγίου στις εικόνες.

Και αμέσως τον διατάζει να σηκωθεί μέσα από όλους, να πάρει το άλογο και να καθίσει επάνω του, και τότε αμέσως, σαν να ήταν αράχνη, λύθηκαν τα δεσμά του, και αφού ελευθερώθηκε μόνο αυτός με την επίκληση του αγίου με ένα νεύμα του Θεού σηκώθηκε, καβάλησε το άλογο, και ακολούθησε θαρραλέος και χαρούμενος τον άγιο πού τον οδηγούσε. 

Σύντομα τότε και με μεγάλη ταχύτητα και οι δύο, ο άγιος Πλάτων και ο νεαρός μοναχός, σαν να είχαν φτερά, έφτασαν στην κατοικία του γέροντα, ο οποίος προσευχόταν και έκλαιγε, και αφού ο θριαμβευτής μάρτυρας παρέδωσε στον πατέρα πού πονούσε στη καρδιά, τον αγαπητό του γιό, έγινε άφαντος.

Ώστε λοιπόν σε κάθε τόπο εκείνους πού μέσω αυτών παρακαλούν τον Θεό, οι αείμνηστοι και ένδοξοι αθλητές του Δεσπότη Χριστού μπορούν να κάνουν κάθε θαυμαστό και παράδοξο πράγμα. 

Αυτά βέβαια σού τα έγραψα, επειδή αγαπάς τούς μάρτυρες, και δεν χορταίνεις ποτέ την ανάμνηση των τρισμακάριστων μαρτύρων.

Νείλου του Ασκητή Άπαντα τα Έργα – 11Δ Επιστολές Βιβλία Β’-Δ’, εκδόσεις Πατερικές Εκδόσεις Γρηγόριος ο Παλαμάς

(*Σιλεντιάριος, (από το λατινικό silentium) κατά την πρώιμη βυζαντινή περίοδο ήταν αξιωματούχος επιφορτισμένος με την τήρηση της ησυχίας κατά την παρουσία του αυτοκράτορα, Ησυχοποιός).

ΠΗΓΗ

https://proskynitis.blogspot.com/2021/11/blog-post_39.html