Ἀπόσπασμα 31/10/21
Σήμερα μεταξὺ τῶν ἄλλων Ἁγίων, τιμοῦμε καὶ τὴν μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων τῆς Τυφλίδος. Χιλιάδες Μάρτυρες ἐκείνη τὴν ἡμέρα ἐσφαγιάσθησαν ἀπὸ τοὺς ἀσεβεῖς, γιατὶ δὲν δέχτηκαν νὰ χτίσουν καὶ νὰ καταπατήσουν τὶς Ἅγιες Εἰκόνες ποὺ ὁ ἀσεβὴς τύραννος, εἶχε ἀφαιρέσει ἀπὸ τὸ τέμπλο τοῦ ναοῦ τῆς πόλης.
Τὶς εἶχε στήσει σὲ μία γέφυρα καὶ μάζεψε ὅλον τὸν λαό, ὅσους εἴχανε ἀπομείνει ἀπὸ τὴν σφαγὴ ποὺ εἶχε κάνει προηγουμένως, καὶ τοὺς ἔδωσε αὐτὴν τὴν ἐντολή, νὰ καταπατήσουν τὶς Ἅγιες Εἰκόνες καὶ νὰ τὶς φτύσουν ἤ ἀλλοιῶς, θὰ ἀποκεφαλίζονταν ἐπὶ τόπου.
Καὶ πράγματι, περνοῦσαν πάνω ἀπὸ τὴ γέφυρα καὶ ἀποκεφαλίζονταν, γιατὶ δὲν ἀτίμαζαν τὶς Ἅγιες Εἰκόνες.
Κάποιος νεαρὸς ποὺ ἔτσι, ἔγινε ἀντικείμενο λύπης, τὸν λυπήθηκαν οἱ βάρβαροι, τοῦ εἶπαν νὰ κάνει ἕνα τέχνασμα: νὰ κάνει πὼς φτύνει τὶς Εἰκόνες, ἀλλὰ νὰ φτύσει παραδίπλα, καὶ ἔτσι θὰ τοῦ χάριζαν τὴ ζωή.
Αὐτὸς τὸ δέχτηκε καὶ τὸ ἔκανε, καὶ μόλις τὸ ἔκανε, ἄρχισαν νὰ ἀλαλάζουν εὐχαριστημένοι οἱ βάρβαροι, ὅτι κατάφεραν ἔστω ἕνα, νὰ ἀρνηθεῖ τὶς Ἅγιες Εἰκόνες καὶ νὰ τὶς ἀτιμάσει.
Βεβαίως, στὴν πραγματικότητα δὲν τὸ εἶχε κάνει, ὅπως εἴπαμε, ἀλλὰ ἔτσι φάνηκε.
Καὶ μόλις ἄκουσε τοὺς ἀλαλαγμοὺς τῶν βαρβάρων, τῶν ἀντιχρίστων, συνῆλθε αὐτὸ τὸ παιδί, αὐτὸς ὁ νέος καὶ ἔσκυψε κάτω καὶ προσκύνησε τὶς Ἅγιες Εἰκόνες· καὶ ἀμέσως, καὶ αὐτὸν τὸν ἀποκεφάλισαν.
Τί θέλει νὰ μᾶς πεῖ αὐτὸ τὸ περιστατικό; Ὅτι δὲν ἀρκεῖ μόνο νὰ εἴμαστε σωστοί, ἀλλὰ πρέπει καὶ νὰ δίνουμε αὐτὸ τὸ σωστὸ μήνυμα καὶ πρὸς τὰ ἔξω.
Ὅ,τι κάνουμε δὲν ἔχει σημασία μόνο γιὰ ἐμᾶς καὶ γιὰ τὸν Θεό, ἀλλὰ καὶ γιὰ ὅλη τὴν Ἐκκλησία. Δὲν μπορεῖ, γιὰ παράδειγμα, νὰ συζοῦν δύο, ἔστω καὶ μὲ ἁγνότητα, χωρὶς νὰ κάνουν δηλαδὴ σαρκικὲς σχέσεις, ἀλλὰ νὰ εἶναι ἀστεφάνωτοι.
Γιατὶ αὐτὸ ἀκριβῶς, δίνει ἕνα λάθος μήνυμα πρὸς τὰ ἔξω.
Δίνει ἕνα λάθος μήνυμα πρὸς τὴν Ἐκκλησία, ὅτι ἐπιτρέπεται αὐτὴ ἡ κατάσταση.
Ὅμως, δὲν ἐπιτρέπεται. Καὶ πολλὰ ἄλλα παραδείγματα μποροῦμε νὰ σκεφτοῦμε.
Αὐτὸ εἶναι ἕνα μεγάλο θέμα καὶ γιὰ τὴν ἐποχή μας, γιατὶ λένε κάποιοι: «μπορῶ νὰ πάρω ἕνα ψεύτικοπιστοποιητικὸ ὅτι ἔκανα τὸ διαβόλιο αὐτό, καὶ νὰ κάνω ὅλες τὶς δουλειές μου ἄνετα». Ὄχι, δὲν εἶναι σωστὸ αὐτό!
Γιατὶ ξέρουμε πολὺ καλὰ τὶ περιέχει αὐτὸ τὸ διαβόλιο, ὅτι ἔχει μέσα ἀνθρώπινες σάρκες. Καὶ ὁ ΠΟΥ μάλιστα, ἔχει δώσει ἕνα ἀνώτατο ὅριο περιεκτικότητας σὲ ἀνθρώπινα κυτταρικὰ στοιχεῖα γιὰ τὰ ἐμβόλια, ποὺ σημαίνει τὰ παραδέχονται ὅλοι.
Καὶ ὄχι μόνο τὰ παραδέχονται, ἀλλὰ τὸ λένε κιόλας. Τὸ γράφουν οἱ κατασκευαστὲς αὐτῶν τῶν ἐμβολίων-διαβολίων, ὅτι ἔχουν χρησιμοποιήσει κυτταρικὲς σειρὲς ἀπὸ ἔμβρυα ποὺ ἐκτρώθηκαν – στὴν πραγματικότητα διαμελίστηκαν ζωντανὰ γι’ αὐτὸν τὸν σκοπό, γιὰ νὰ παραχθοῦν αὐτὰ τὰ φοβερὰ πράγματα.
Ἑπομένως, ἕνας ποὺ παίρνει ἕνα ψεύτικο πιστοποιητικό, δίνει ἕνα λάθος μήνυμα ὅτι ἐπιτρέπεται: «ἄς εἶμαι καὶ Χριστιανός, νὰ τὸ κάνω αὐτό, προκειμένου νὰ κάνω τὴ δουλειά μου».
Ὅμως, ὁ σκοπὸς ποτὲ δὲν ἁγιάζει τὰ μέσα. Αὐτὸ εἶναι αἵρεση, εἶναι δόγμα τῶν Ἰησουϊτῶν, τῶν αἱρετικῶν παπικῶν.
Ὁ Χριστιανὸς πάντοτε κάνει τὸ σωστό, ἀλλὰ καὶ πρὸς τὰ ἔξω δίνει πάντα τὸ σωστὸ μήνυμα. Καὶ προτιμᾶ πάντα νὰ θυσιαστεῖ, νὰ χάσει καὶ τὴν ζωή του, νὰ χάσει καὶ τὸ βόλεμά του, καὶ τὴν εἰρήνη του- τὴν ἐξωτερικὴ δηλαδὴ εἰρήνη, τὴν ἡσυχία του θὰ λέγαμε- παρὰ νὰ προδώσει τὴν Ἀλήθεια ποὺ εἶναι ὁ Χριστός.
Γιατὶ καὶ μερικοὶ λένε, «γιατί μιλᾶς, γιατὶ λὲς αὐτὰ ποὺ λές, ταράζεις τοὺς ἀνθρώπους».
Μὰ ὁ Χριστὸς εἶπε ὅτι «ἐγὼ δὲν ἦρθα γιὰ νὰ βάλω εἰρήνη, ἀλλὰ νὰ βάλω μάχαιρα» (Ματθ. 10,34), γιατὶ ἡ Ἀλήθεια εἶναι σὰν τὸ μαχαίρι, καὶ χωρίζει τοὺς ἀνθρώπους. Χωρίζει αὐτοὺς ποὺ τὴν ἀποδέχονται ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ δὲν τὴν ἀποδέχονται.
Ἑπομένως, ἡ Ἀλήθεια εἶναι πάνω ἀπὸ τὴν εἰρήνη.
Πρέπει νὰ λέμε πάντα τὴν ἀλήθεια καὶ ὄχι γιὰ χάρη μιᾶς ψεύτικης εἰρήνης, ἐπιφανειακῆς εἰρήνης, νὰ προδίδουμε τὴν Ἀλήθεια.
Χρόνια πολλὰ καὶ εὐλογημένα γιὰ σήμερα, καὶ καλὸ καὶ εὐλογημένο χειμώνα νὰ ἔχουμε!
-https://www.youtube.com/watch?v=Sbne3h_S2tY Κύριος Ἰησοῦς Χριστός Kyrios Ihsous Hristos
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!