«Ο Άγιος Νεκτάριος, ως Διευθυντής της Εκκλησιαστικής Σχολής Αθηνών, λειτουργούσε και κήρυττε ταυτόχρονα σε Ιερούς Ναούς σε ολόκληρο το λεκανοπέδιο της Αττικής, μάλιστα χοροστάτησε και σε Αγρυπνίες που τελούσε ο Άγιος παπα-Νικόλας Πλανάς στο εκκλησάκι του Προφήτου Ελισσαίου, με ιεροψάλτες τους Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη και Αλέξανδρο Μωραϊτίδη.
Εκεί εκκλησιαζόταν και ο τότε εικοσάχρονος Κωνσταντίνος Ζερβάκος (ο μετέπειτα Γέροντας Φιλόθεος), ο οποίος υπηρετούσε τη στρατιωτική θητεία του στην Αθήνα, κατά το έτος 1902.
Από τότε ο Άγιος Νεκτάριος έγινε ο πνευματικός του.
Με την αφυπηρέτησή του από τον Στρατό ανακοίνωσε στον Άγιο Πενταπόλεως την πρόθεσή του να γίνει μοναχός στο Άγιον Όρος.
Ο Άγιος τον συμβούλευσε να εγκαταβιώσει στην ονομαστή τότε Ι. Μονή Λογγοβάρδας στην Πάρο.
Η καρδιά όμως του νεαρού Κωνσταντίνου βρισκόταν στο Άγιον Όρος!
Έτσι, το1907 (την εποχή δηλ. που διεξαγόταν ο τραχύς Μακεδονικός Αγώνας) έφτασε στην τότε τουρκοκρατούμενη Θεσσαλονίκη, με σκοπό στη συνέχεια να μεταβεί στο Άγιον Όρος.
Οι Οθωμανοί όμως τον πέρασαν για κατάσκοπο, τον φυλάκισαν στον Λευκό Πύργο και σχεδίαζαν να τον θανατώσουν…
Τον ελευθέρωσε θαυματουργικά ο Άγιος Δημήτριος, ο οποίος εμφανίστηκε οφθαλμοφανώς στον Τούρκο Διοικητή!(εδώ)
Μετανοιωμένος τότε για την παρακοή του κατέβηκε στον Πειραιά και από εκεί με άλλο πλοίο ταξίδεψε για την Πάρο.
Τότε θυμήθηκε και τα προφητικά λόγια του Αγίου Πενταπόλεως:
«Όπου και να πας, στη Λογγοβάρδα θα καταλήξεις».
Εκεί, ο Ηγούμενος Ιερόθεος Βοσυνιώτης τον έκανε δόκιμο μοναχό και του έδωσε το όνομα του Οσίου Φιλοθέου του εν Άθω.
Ο π. Εμμανουήλ θα μας μεταφέρει τις συμβουλές που του έδωσε σε προσωπικό επίπεδο ο κατάκοιτος γέροντας Φιλόθεος, ένα χρόνο πριν την κοίμησή του, το καλοκαίρι του 1979:
Πρώτον έβγαλε τον ξύλινον Σταυρόν τον οποίον είχε πάντοτε μαζί του και με εσταύρωσε και κατόπιν εσήκωσε την δεξιάν Του και με ηυλόγησε και μοι είπεν να είσαι εσαεί φιλόθεος και ταπεινός.
Αυτάς τας δύο συμβουλάς και εγώ σου δίδω… μου ζητείς συμβουλάς διά το στάδιον των πνευματικών αγώνων εις ο εισήλθες. Είμαι Γέρων, έφθασα εις βαθύτατον γήρας και συνεγήρασάν μοι οφθαλμοί, χείρες, πόδες, νους, γλώσσα, όλα τα μέλη και ου δύναμαι”.
«Ο Άγιος Νεκτάριος και ο Όσιος Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος» εκδόσεις ΕΠΤΑΛΟΦΟΣ
ΚΟΙΤΑΜΕ ΜΕ ΜΕΓΑΛΟ ΘΑΥΜΑΣΜΟ ΤΗΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΑΥΤΗ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕΝΑΣ (ΜΗ ΑΓΙΟΚΑΤΑΤΑΧΘΕΙΣ ΑΚΟΜΑ, ΠΟΙΟΣ ΞΕΡΕΙ ΓΙΑΤΙ !) ΑΓΙΟΣ ΚΛΗΡΙΚΟΣ, Ο ΟΝΟΜΑΣΤΟΣ ΦΙΛΟΘΕΟΣ ΖΕΡΒΑΚΟΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΤΗΣ Ι.Μ. ΤΗΣ ΛΟΓΓΟΒΑΡΔΑΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟ, ΚΡΑΤΑ ΤΗΝ ΜΗΤΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ!
ΤΗΝ ΕΥΧΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ!
Αξίζει μέ τήν ευκαιρία αυτής της αναρτήσεως, νά ξαναθυμήσουμε σέ όλους τούς Έλληνες ότι ο μακαριστός π. Φιλόθεος Ζερβάκος ήταν ο κληρικός εκείνος που προπολεμικώς προσπάθησε μέ μοναδική υπομονή καί επιμονή, νά κάνει τόν (αρχισφαγέα των Μικρασιατών Ελλήνων) Μουσταφά Κεμάλ ...Ορθόδοξο διά αλληλογραφίας!!!!
ΔιαγραφήΕπειδή αυτά όπως καί ...χιλιάδες άλλα εντυπωσιακά, είτε περί Πίστεως, είτε περί Πατρίδος, σκοπίμως ( λέμε εμείς οι κακοπροαίρετοι ) παραμένουν αδημοσίευτα καί επτασφράγιστα, νά αναφέρουμε πώς τό μοναδικό αυτό καί απίστευτο γεγονός, υπάρχει γραμμένο σέ παλαιό βιβλίο των Εκδόσεων του 'Αστέρος'.