Μία φορά βρέθηκα σέ ένα σπίτι που ήταν όλο πολυτέλεια καί, καθώς συζητούσαμε, μου είπαν:
- "Ζούμε στόν Παράδεισο, ενώ άλλοι άνθρωποι στερούνται".
-"Ζήτε στήν κόλαση, τούς λέω. 'Άφρον, ταύτη τή νυκτί" (Λουκ.12, 20) είπε ο Θεός στόν πλούσιο.
Άν ο Χριστός μέ ρωτούσε :
"Πού θέλεις νά σέ βάλουμε, σέ μία φυλακή, ή σέ ένα σπίτι σάν αυτό;" "θά έλεγα: Σέ μία σκοτεινή φυλακή".
Γιατί η φυλακή θά μέ βοηθούσε.
Θά μου θύμιζε τόν Χριστό, θά μου θύμιζε τούς Αγίους Μάρτυρες, θά μου θύμιζε τούς ασκητές που ήταν στίς οπές της γής, θά μου θύμιζε καλογερική.
Η φυλακή θά έμοιαζε καί λίγο μέ τό κελλί μου καί θά χαιρόμουν.
Αυτό τό δικό σας τί θά μου θύμιζε καί σέ τί θά μέ βοηθούσε;'
Γι' αυτό οι φυλακές μέ αναπαύουν καλύτερα όχι μόνον από ένα σαλόνι κοσμικό, αλλά καί απ' ένα ωραίο κελλί μοναχού.
Χίλιες φορές στήν φυλακή, παρά σέ ένα τέτοιο σπίτι".
Απόσπασμα από τό βιβλίο 'ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ
ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ - ΛΟΓΟΙ Α΄ '
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!