ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΡΕΟΣ ΕΠΙ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ (1967-1973): H Aλήθεια και η Παραποίησή της

Κατά καιρούς, διάφοροι απατεώνες δημοσιογραφίσκοι τύπου Δ. Ελευθεράτου (βλπ. "Λαμόγια στο χακί" κ.λπ), προσπαθούν να αλλοιώσουν ακόμη και την απτή πραγματικότητα του οικονομικού θαύματος που επετεύχθη την περίοδο 1967 - 1973. Ένα από τα κύρια επιχειρήματά τους, είναι και η δήθεν αύξησις του Δημοσίου Χρέους κατά την περίοδο εκείνη. Καό όμως: Ψεύδονται ασυστόλως! Και παραποιούν την αλήθεια με ψευδή και παραπλανητικά στοιχεία. Ιδού λοιπόν η Αλήθεια για το θέμα, μέσα από τα πλέον επίσημα στοιχεία:

 

Χρηματοδότησις οἰκονομίας καί ἐσωτερικό χρέος

Τό 5ετές Πρόγραμμα Οἰκονομικῆς Ἀναπτύξεως 1968 - 1972 προέβλεπε τήν κάλυψι τῶν ἀπαιτούμενων πιστωτικῶν ἐσόδων του (382.400.000.000 δρχ.) κατά 90% ἀπό τήν ἐγχώρια ἀποταμίευσι (344.400.000.000 δρχ.).
Καθιερώθηκε λοιπόν, κάθε ἔτος ἡ ἔκδοσις Ὁμολογιακῶν Δανείων. Στόχος τούς ἦταν ἡ χρηματοδότησις τῶν ἔργων χωρίς ἐξωτερικό δανεισμό. Καί κάλυπταν κατά μέσο ὅρο τό 20% τῶν δαπανῶν τοῦ Προγράμματος Δημοσῖων Ἐπενδύσεων πού προέβλεπε τό 5ετές Πρόγραμμα 1968 - 1972 σέ κάθε τομέα!
 

Τό Ὁμολογιακό Δάνειο τοῦ 1968 ἦταν ὕψους 1.800.000.000 δρχ καί ὑπερκαλύφθηκε ἀπό τήν δεύτερη ἡμέρα. Τοῦ 1969 ἦταν 2.000.000.000 δρχ καί ὑπερκαλύφθηκε 5 ἡμέρες πρό τῆς λήξεως τῶν κανονικῶν ἐγγραφῶν. Τοῦ 1970 ἦταν 2.200.000.000 δρχ. καί ὑπερκαλύφθηκε ἐντός τριῶν ἡμερῶν. Τοῦ 1971 ἦταν 2.350.000.000 δρχ. καί ὑπερκαλύφηκε ἐντός 4 ἡμερῶν ἀπό τήν ἔναρξι τῶν προεγγραφῶν καί 3 ἡμέρες πρίν τήν ἔναρξι τῶν κανονικῶν ἐγγραφῶν. Καί τοῦ 1972 ἦταν 3.000.000.000 δρχ. καί ὑπερέβη τό ὀνομαστικό κεφάλαιο φθάνοντας τά 3.953.845.000 δρχ.
 

Ἡ πρωτοφανής ὑπερκάλυψις τῶν Ὁμολογιακῶν Δανείων ἀποκλειστικά ἀπό τήν ἰδιωτική ἀποταμίευσι, κάθ΄ὅλη τήν 5ετία 1968 - 1972, μαρτυροῦσε τήν ἀμέριστη ἐμπιστοσύνη καί συμπαράστασι τοῦ λαοῦ στό συντελεσθέν ἔργο καί στήν σταθερότητα τοῦ ἐθνικοῦ νομίσματος.
 

Ἡ καθαρή αὔξησις τῆς χρηματοδοτήσεως τοῦ ἰδιωτικοῦ τομέως -συμπεριλαμβανομένης τῆς διαγραφῆς τῶν ἀγροτικῶν χρεῶν- ἀνῆλθε στήν πενταετία 1967 - 1971 στά 88.100.000.000 δρχ. ἔναντι μόνο 27.600.000.000 δρχ. τῆς προηγούμενης 5ετίας. Αὐξήθηκε δηλαδή κατά 155,5%.
 

Ἀντιθέτως, ὁ ρυθμός ἀνόδου χρηματοδοτήσεως τοῦ δημοσίου τομέως ἀπό τό τραπεζικό σύστημα, μειώθηκε κατά 130%! Τοῦτο ἐπετεύχθη χάρις στήν ἄντλησι τῶν ἀναγκαίων κεφαλαίων τῶν Δημοσῖων ἐπιχειρήσεων ἀπό τά Ὁμολογιακά Δάνεια καί τήν παῦσι τῶν παγωμένων δανείων ἀπό τήν Ἐκδοτική Τράπεζα, πού ἴσχυε στό παρελθόν.
Στό τέλος τοῦ 1973, ὁ ἐσωτερικός δανεισμός βρισκόταν στό ὕψος τῶν 67.260.000.000 δρχ. Τά εἰσαχθέντα κεφάλαια ἀπό τόν ἐσωτερικό δανεισμό δαπανήθηκαν μέχρι τελευταίας δραχμῆς γιά παραγωγικές ἐπενδύσεις.

 

Τό ἐξωτερικό χρέος

Τό 5ετές Πρόγραμμα Οἰκονομικῆς Ἀναπτύξεως 1968 - 1972 προέβλεπε τήν κάλυψι τῶν ἀπαιτούμενων πιστωτικῶν ἐσόδων του (382.400.000.000 δρχ.) μόνο κατά 10% ἀπό πόρους ἐξωτερικοῦ. (38.000.000.000 δρχ.).
 

Ἀλλά καί ἀπό αὐτά τά 38.000.000.000 δρχ., τά περισσότερα καλύφθηκαν ἀπό ξένες παραγωγικές ἐπενδύσεις καί ὄχι ἀπό ἐξωτερικό δανεισμό.
 

Τήν περίοδο 1967 - 1973, ὁ ἐξωτερικός δανεισμός αὐξήθηκε ἀπό 13.480.000.000 δρχ. σέ 26.820.000.000 δρχ. Ἀνῆλθε δηλαδή μόνον κατά 13.340.000.000 δρχ. Ὁ διπλασιασμός σέ τέτοιο ποσό, εἶναι μηδαμινός. Καί κυρίως ἐπρόκειτο γιά παραγωγικό χρέος πού αὐτοκαλύφθηκε λόγω διευρύνσεως τοῦ ἐθνικοῦ πλούτου.
 

Τό ποσό ἐξωτερικοῦ δανεισμοῦ ἀποτελοῦσε μόλις τό 2,97% τοῦ Α.Ε.Π.! Καί κάλυψε μόλις τό 3,48% τῶν πιστωτικῶν ἐσόδων πού ἀπαιτοῦσε τό 5ετές Πρόγραμμα!
Δηλαδή στό σύνολό του, τό ἐξωτερικό χρέος τῆς Ἑλλάδος στό τέλος τοῦ 1973 (26.820.000.000 δρχ.), ἀναλογοῦσε μόλις στό 5,6% τοῦ Α.Ε.Π.!...
 

Ἐπρόκειτο πράγματι γιά ἕνα ἀπό τά μικρότερα ἐξωτερικά χρέη παγκοσμίως.

 

Τό συνολικό χρέος

Τό συνολικό Δημόσιο Χρέος (ἐσωτερικό καί ἐξωτερικό), ἀπό 32.074.000.000 δρχ. τό 1967, ἀνῆλθε στά 94.283.000.000 δρχ. καί ὑπῆρξε ἐπίσης ἀπό τά χαμηλότερα διεθνῶς.
Διατηρήθηκε στό 21,32% τοῦ Α.Ε.Π. ποῦ ἦταν σχεδόν 9 ποσοστιαῖες μονάδες κάτω ἀπό τήν κόκκινη γραμμή (ἡ ὁποία βρίσκεται ἀπό τό 30% τοῦ Α.Ε.Π. καί ἄνω). Καί ἀπό αὐτό, τό ἐξωτερικό χρέος ἀντιπροσώπευε μόνον τό 5,6%.
 

Ὁ μέσος ἐτήσιος ρυθμός αὐξήσεως τοῦ Δημοσίου Χρέους. γιά τό χρονικό διάστημα 1953 - 1989:
- Τήν περίοδο 1953 - 1963: 31,24%
- Τήν περίοδο 1964 - 1966: 22,17%
- Τήν περίοδο 1967 - 1973: 16,79%
- Τήν περίοδο 1975 - 1981: 28,51%
- Τήν περίοδο 1982 - 1989: 33,57%
 

Δηλαδή, τήν περίοδο 1967 - 1973, ὑπῆρξε ὁ χαμηλότερός της μεταπολεμικῆς περιόδου.
Ὅπως εἶδαμε, ὁ Γ. Παπαδόπουλος παρέδωσε τό 1973, τό Δημόσιο Χρέος στό 21,32% τοῦ Α.Ε.Π.
Οἱ Καραμανλῆς - Ράλλης τό παρέδωσαν τό 1981 στό 55% τοῦ Α.Ε.Π.!
Ὁ Α. Παπανδρέου τό 1989 τό παρέδωσε στό 113% τοῦ Α.Ε.Π.!
Και ὁ Κ. Μητσοτάκης τό 1993 τό παρέδωσε στό 145% τοῦ Α.Ε.Π.!

Τό πιό σημαντικό ὅμως ἦταν ὅτι μία Χώρα δανείζεται εἴτε γιά συμπλήρωσι τῶν παραγωγικῶν ἐπενδύσεων, εἴτε γιά κοινωνικές παροχές καί κάλυψι ἐλλειμάτων.
Στήν πρώτη περίπτωσι τό χρέος εἶναι παραγωγικό καί ὠφέλιμο. Στήν δεύτερη, ὑπονομεύει τό μέλλον τῶν ἐπερχομένων γενεῶν.

Την περίοδο 1967 - 1973 τό χρέος ὑπῆρξε παραγωγικό καί αὐτοεξυπηρετούμενο: Ἡ ἀνοδική πορεία τῶν δεικτῶν συσσωρεύσεως ἐθνικοῦ πλούτου καί ἐπεκτάσεως τῆς παραγωγικῆς μηχανῆς τῆς Χώρας, ὑπερκέρασαν τούς στόχους τοῦ 5ετούς Προγράμματος 1968 – 1972 καί τό ἐκμηδένισαν!

Ἡ Ἑλλάς, χώρα ἐξωτερικοῦ δανεισμοῦ

Ἐνδεικτικό εἶναι τό ἑξῆς:
Σύμφωνα μέ τό 15ετές Πρόγραμμα Προοπτικῆς Ἐθνικῆς Ἀναπτύξεως 1973 - 1987, ἀπό τό 1985 καί ἔπειτα, ἡ Ἑλλάς ὄχι μόνο δέν θά εἶχε καθόλου Δημόσιο Χρέος, ἀλλά θά μποροῦσε νά διαθέτη κάθε ἔτος 300.000.000 δολλάρια (τό 1% τῶν διαθεσίμων πόρων τῆς ἐτησίως), γιά ἐνίσχυσι τῶν ὑπαναπτύκτων χωρῶν.
 

Μέ ἄλλα λόγια θά γινόταν Χώρα ἐξωτερικοῦ δανεισμοῦ, (πού δανειοδοτεῖ ἄλλες χῶρες), ἀκολουθώντας ἐπεκτατική οἰκονομική πολιτική, ὅπως οἱ ἰσχυρές Χῶρες τῆς Δύσεως!!!

Τά σχόλια ἐπαφίενται στόν ἀναγνώστη…

(Πηγές: Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος «Ἡ Ἑλληνική Οἰκονομία» Τόμος ΙΙΙ. Τράπεζα τῆς Ἑλλάδος «Τά πρῶτα 50 χρόνια», Ἐκθέσεις Δ/τῶν Τραπέζης Ἑλλάδος 1961 - 1990, Ἐθνικοί Λογαριασμοί 1987, Ἐθνικοί Λογαριασμοί 1989).

Του Μάνου Χατζηδάκη

[Πηγὴ]http://www.iellada.gr/thriskeia/i-gynaika-poy-timorithike-apo-tin-panagia-giati-paraviase-avato-toy-agioy-oroys

«Τριβέλι Πᾶνος»