Στόχος 11: Κάντε πόλεις και τους οικισμούς χωρίς αποκλεισμούς, ασφαλείς, ανθεκτικές και βιώσιμες.
Μετάφραση: Απαγόρευση της οπλοκατοχής από ιδιώτες, με επίκεντρο τα όπλα στα χέρια της κυβέρνησης στους υπάκουους άνδρες των αρχών επιβολής του νόμου που κυβερνούν τους άοπλους, την κατηγορία των υποδουλωμένων φτωχών εργαζομένων. Ποινικοποιείστε αυτούς που ζουν σε πιο αγροτικές περιοχές με τη θέσπιση Αγώνες Πείνας του στύλ “προστατευόμενες περιοχές” που θα διεκδικήσει η κυβέρνηση ότι είναι ιδιοκτησία του “Λαού” ενώ δεν θα επιτρέπεται σε ανθρώπους να ζουν εκεί. Αναγκάστε όλους τους ανθρώπους να ζουν σε υπερβολικά πυκνοκατοικημένες αυστηρά ελεγχόμενες πόλεις όπου βρίσκονται υπό επιτήρηση 24/7 και υπόκεινται σε εύκολη χειραγώγηση από την κυβέρνηση.
Η φυλακή είναι σύμφωνα με τον Foucault ταυτόχρονα και ένας χώρος παρατήρησης των κατάδικων, γνώσης του κάθε κρατουμένου, γνώσης της συμπεριφοράς του, των βαθύτερων τάσεών του, της προοδευτικής του βελτίωσης· οι φυλακές πρέπει να θεωρούνται χώρος διαμόρφωσης για μια κλινική γνωριμία των καταδίκων· ο παραβάτης του νόμου μετατρέπεται έτσι σε αντικείμενο εφικτής γνώσης. Ο φυλακισμένος πρέπει να μπορεί μόνιμα να παρακολουθείται· πρέπει να καταγράφονται και να ταξινομούνται οι διαπιστώσεις που τον αφορούν. Για να περιγράψει αυτή τη μέθοδο ο Foucault χρησιμοποιεί το σχήμα του «Πανοπτικού» του Jeremy Bentham.
Το «Πανοπτικόν» δίνει τη δυνατότητα της ταυτόχρονης επιτήρησης και παρατήρησης, της βεβαιότητας και της γνώσης, της ατομικοποίησης και του συνολικού αθροίσματος, της απομόνωσης και διαφάνειας. Στην περιφέρεια, ένα δακτυλιοειδές οικοδόμημα· στο κέντρο, ένας πύργος· ο πύργος αυτός έχει μεγάλα παράθυρα που βλέπουν προς το εσωτερικό του δακτυλίου· το περιφερειακό οικοδόμημα διαιρείται σε κελιά, που το καθένα τους διαπερνά ολόκληρο το πάχος του οικοδομήματος· τα κελιά έχουν δύο παράθυρα – το ένα τους βλέπει προς τα μέσα και αντιστοιχεί σ’ ένα από τα παράθυρα του πύργου· το άλλο δίνει προς τα έξω, και αφήνει το φως να διαπερνά το κελί πέρα για πέρα.
Φτάνει έτσι να τοποθετηθεί ένας επιτηρητής στον κεντρικό πύργο και σε κάθε κελί να κλειστεί ένας τρελός, ένας άρρωστος, ένας κατάδικος, ένας εργάτης ή ένας μαθητής. Το πανοπτικό αυτό σύστημα δημιουργεί μονάδες χώρων που επιτρέπουν την αδιάκοπη παρακολούθηση και την άμεση αναγνώριση. Κοντολογίς, αντιστρέφεται η μέθοδος του «μπουντρουμιού»· ή μάλλον, από τις τρεις λειτουργίες του – εγκλεισμός, στέρηση του φωτός και απόκρυψη – παραμένει μονάχα η πρώτη και καταργούνται οι δύο άλλες. Το άπλετο φως και το βλέμμα του επιτηρητή συλλαμβάνουν περισσότερα απ’ ό,τι το σκοτάδι που, στο κάτω-κάτω προστάτευε. Η ορατότητα είναι μια παγίδα. Με τους εξατομικευμένους αυτούς χώρους ο κρατούμενος βρίσκεται σε μόνιμη παρακολούθηση. Μάλιστα, προσφέρεται η ψευδαίσθηση στους επιτηρούμενους της συνεχούς παρακολούθησής τους ανεξάρτητα αν υφίσταται κάθε στιγμή ή όχι. Το σύστημα αυτό του πανοπτικού συστήματος έγινε, γύρω στα 1830-1840, το αρχιτεκτονικό πρόγραμμα των περισσότερων σχεδίων φυλακής. Η επιτυχημένη εφαρμογή του στην αρχιτεκτονική των φυλακών, το κατέστησε πρόσφορο και για άλλες μορφές δημόσιας χωροθέτησης, όπως στα εργοστάσια, τα σχολεία, τα στρατόπεδα, τα νοσοκομεία, τα ψυχιατρεία κτλ.
Φτάνει έτσι να τοποθετηθεί ένας επιτηρητής στον κεντρικό πύργο και σε κάθε κελί να κλειστεί ένας τρελός, ένας άρρωστος, ένας κατάδικος, ένας εργάτης ή ένας μαθητής. Το πανοπτικό αυτό σύστημα δημιουργεί μονάδες χώρων που επιτρέπουν την αδιάκοπη παρακολούθηση και την άμεση αναγνώριση. Κοντολογίς, αντιστρέφεται η μέθοδος του «μπουντρουμιού»· ή μάλλον, από τις τρεις λειτουργίες του – εγκλεισμός, στέρηση του φωτός και απόκρυψη – παραμένει μονάχα η πρώτη και καταργούνται οι δύο άλλες. Το άπλετο φως και το βλέμμα του επιτηρητή συλλαμβάνουν περισσότερα απ’ ό,τι το σκοτάδι που, στο κάτω-κάτω προστάτευε. Η ορατότητα είναι μια παγίδα. Με τους εξατομικευμένους αυτούς χώρους ο κρατούμενος βρίσκεται σε μόνιμη παρακολούθηση. Μάλιστα, προσφέρεται η ψευδαίσθηση στους επιτηρούμενους της συνεχούς παρακολούθησής τους ανεξάρτητα αν υφίσταται κάθε στιγμή ή όχι. Το σύστημα αυτό του πανοπτικού συστήματος έγινε, γύρω στα 1830-1840, το αρχιτεκτονικό πρόγραμμα των περισσότερων σχεδίων φυλακής. Η επιτυχημένη εφαρμογή του στην αρχιτεκτονική των φυλακών, το κατέστησε πρόσφορο και για άλλες μορφές δημόσιας χωροθέτησης, όπως στα εργοστάσια, τα σχολεία, τα στρατόπεδα, τα νοσοκομεία, τα ψυχιατρεία κτλ.
Στόχος 12: Διασφάλιση των αειφόρων προτύπων κατανάλωσης και παραγωγής
Μετάφραση: Αρχίστε την επιβολή τιμωρίας με φόρους επί της κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων και της ηλεκτρικής ενέργειας, αναγκάζοντας τους ανθρώπους να ζουν κάτω από συνθήκες επιδείνωσης του βιοτικού επιπέδου που μοιάζουν όλο και περισσότερο με τριτοκοσμικές συνθήκες. Χρησιμοποιήστε εκστρατείες κοινωνική επιρροής στην τηλεόραση, ταινίες και τα social media για τους ανθρώπους που είναι ντροπή τους που χρησιμοποιούν βενζίνη, νερό ή ηλεκτρικό ρεύμα, για τη θέσπιση κοινωνικά κατασκευασμένων “ηλίθιων αρουραίων” που καρφώνουν τους γείτονές τους σε αντάλλαγμα για την πίστωση των τροφίμων. Δημιουργήστε Ρουφιάνους και “μαύρες κουκούλες”.
Η εμπειρία τόσων χιλιάδων χρόνων γεωργικών καλλιεργειών είχε ως αποτέλεσμα την προτίμηση στην ποικιλία των καλλιεργούμενων προϊόντων ακόμα και σε περιορισμένες εκτάσεις γης. Η μέθοδος της μονοκαλλιέργειας δεν ήταν διαδεδομένη μέχρι σχεδόν και τα μέσα του 20ου αιώνα. Τότε ήρθε με την ευλογία μεγάλων εταιριών η Πράσινη Επανάσταση (τρομάρα τους) και η «νίκη απέναντι στην παγκόσμια πείνα» που υποσχόταν μέσω των καλλιεργειών τη διατροφική επάρκεια του πλανήτη. Με την υποστήριξη του USAID, της Υπηρεσίας των ΗΠΑ για τη Διεθνή Ανάπτυξη, τις «επιταγές» διαφόρων παγκόσμιων οργανισμών όπως της Παγκόσμιας Τράπεζας, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και τη χρηματοδότηση ιδιωτικών κολοσσών, κράτη με χρόνια διατροφικά προβλήματα των τεράστιων αυξανόμενων πληθυσμών τους όπως το Μεξικό, η Ινδία και αργότερα πολλά κράτη της νοτιοανατολικής Ασίας, υιοθέτησαν τις μονοκαλλιέργειες, κάποιες και ως «πανάκεια» στα διατροφικά τους προβλήματα.
Σε αρκετές περιπτώσεις, με προεξέχων το παράδειγμα της Ινδίας η παραγωγή τροφίμων αυξήθηκε αισθητά. Παρόλα αυτά, από το 1970 έως το 1990 ο αριθμός των ανθρώπων που υπέφεραν παγκοσμίως από πείνα είχε αυξηθεί 11%. Η «Πράσινη Επανάσταση» λοιπόν όχι μόνο δεν έφερε τη λύση στο πρόβλημα, ούτε άλλωστε και είχε τέτοια πρόθεση, ακόμα και σε απόλυτους αριθμούς, αλλά συνδέθηκε και με ολέθριες συνέπειες για την υγεία ανθρώπων, ζώων και τη συνολική λειτουργία των οικοσυστημάτων, μιας και αυτός είναι και ήταν εξ αρχής, ο σκοπός της, όχι και τόσο μυστικός πλέον. Αυτό συνέβη επειδή το εξαιρετικά ελκυστικό σαν ιδέα και πολυδιαφημισμένο μοντέλο της «Πράσινης Επανάστασης», που με μεγάλη επιμονή διαφημίστηκε από τους δημιουργούς του (γιατί άραγε;) σύντομα προσέκρουσε στα περιβαλλοντικά και οικονομικοκοινωνικά προβλήματα που η ίδια δημιούργησε.
Στον περιβαλλοντικό τομέα η συντριπτική πλειοψηφία των μονοκαλλιεργειών απαιτούσαν (και απαιτούν) τη χρήση συγκεκριμένων φυτοφαρμάκων, χημικών λιπασμάτων και αρδευτικών συστημάτων τα οποία στις περισσότερες των περιπτώσεων είχαν ως αποτέλεσμα την καταστροφή εδαφών που επί χιλιάδες χρόνια καλλιεργούταν χωρίς διακοπή με τις παραδοσιακές μεθόδους. Ένα παρόμοιο πρόγραμμα είχαν υιοθετήσει οι Φιλιππίνες τη δεκαετία του ’60 όταν και δημιούργησαν τεράστιες μονοκαλλιέργειες ορυζώνων. Οι καλλιέργειες αυτές σήμερα με την ταλαιπωρία που έχει υποστεί το έδαφος δεν μπορούν πια να αποδώσουν τα αναμενόμενα, είναι εξαιρετικά ευάλωτες στις όλο και συχνότερες ακραίες καιρικές συνθήκες και έχουν ως αποτέλεσμα σειρά αρνητικών επιπτώσεων στην υγεία των κατοίκων της περιοχής.
O δρ. Τσαρίτα Μεντίνα, μέλος της Κοινοπραξίας Αγροτών-Επιστημόνων για την Ανάπτυξη που εδρεύει στις Φιλιππίνες, των οποίων μεγάλες καλλιέργειες καταστρέφονται καθημερινά, αναφέρει ότι για την ολέθρια αυτή κατάσταση, «Το μεγαλύτερο πρόβλημα αποδεικνύεται η καταστροφή της παραδοσιακής γεωργίας. Αν οι αγρότες συνέχιζαν να καλλιεργούν τις παραδοσιακές ποικιλίες, κάτι τέτοιο θα ήταν αρκετό για την επιβίωση των αγροτών, για την επάρκεια του έθνους σε τρόφιμα και πιο ανθεκτική στις φυσικές καταστροφές» Αλλά δεν θα είχαν κολοσσιαία κέρδη οι πολυεθνικές της «Ατζέντας 21» με απλά λόγια, μπορούν να ψοφήσουν τα ανθρώπινα ζώα αρκεί να μην διαταραχτούν τα οφέλη των πολυεθνικών. Αναζήτησε το άρθρο “Ολέθρια Μονοκαλλιέργεια” στην κατηγορία “διατροφικά”
Η εμπειρία τόσων χιλιάδων χρόνων γεωργικών καλλιεργειών είχε ως αποτέλεσμα την προτίμηση στην ποικιλία των καλλιεργούμενων προϊόντων ακόμα και σε περιορισμένες εκτάσεις γης. Η μέθοδος της μονοκαλλιέργειας δεν ήταν διαδεδομένη μέχρι σχεδόν και τα μέσα του 20ου αιώνα. Τότε ήρθε με την ευλογία μεγάλων εταιριών η Πράσινη Επανάσταση (τρομάρα τους) και η «νίκη απέναντι στην παγκόσμια πείνα» που υποσχόταν μέσω των καλλιεργειών τη διατροφική επάρκεια του πλανήτη. Με την υποστήριξη του USAID, της Υπηρεσίας των ΗΠΑ για τη Διεθνή Ανάπτυξη, τις «επιταγές» διαφόρων παγκόσμιων οργανισμών όπως της Παγκόσμιας Τράπεζας, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και τη χρηματοδότηση ιδιωτικών κολοσσών, κράτη με χρόνια διατροφικά προβλήματα των τεράστιων αυξανόμενων πληθυσμών τους όπως το Μεξικό, η Ινδία και αργότερα πολλά κράτη της νοτιοανατολικής Ασίας, υιοθέτησαν τις μονοκαλλιέργειες, κάποιες και ως «πανάκεια» στα διατροφικά τους προβλήματα.
Σε αρκετές περιπτώσεις, με προεξέχων το παράδειγμα της Ινδίας η παραγωγή τροφίμων αυξήθηκε αισθητά. Παρόλα αυτά, από το 1970 έως το 1990 ο αριθμός των ανθρώπων που υπέφεραν παγκοσμίως από πείνα είχε αυξηθεί 11%. Η «Πράσινη Επανάσταση» λοιπόν όχι μόνο δεν έφερε τη λύση στο πρόβλημα, ούτε άλλωστε και είχε τέτοια πρόθεση, ακόμα και σε απόλυτους αριθμούς, αλλά συνδέθηκε και με ολέθριες συνέπειες για την υγεία ανθρώπων, ζώων και τη συνολική λειτουργία των οικοσυστημάτων, μιας και αυτός είναι και ήταν εξ αρχής, ο σκοπός της, όχι και τόσο μυστικός πλέον. Αυτό συνέβη επειδή το εξαιρετικά ελκυστικό σαν ιδέα και πολυδιαφημισμένο μοντέλο της «Πράσινης Επανάστασης», που με μεγάλη επιμονή διαφημίστηκε από τους δημιουργούς του (γιατί άραγε;) σύντομα προσέκρουσε στα περιβαλλοντικά και οικονομικοκοινωνικά προβλήματα που η ίδια δημιούργησε.
Στον περιβαλλοντικό τομέα η συντριπτική πλειοψηφία των μονοκαλλιεργειών απαιτούσαν (και απαιτούν) τη χρήση συγκεκριμένων φυτοφαρμάκων, χημικών λιπασμάτων και αρδευτικών συστημάτων τα οποία στις περισσότερες των περιπτώσεων είχαν ως αποτέλεσμα την καταστροφή εδαφών που επί χιλιάδες χρόνια καλλιεργούταν χωρίς διακοπή με τις παραδοσιακές μεθόδους. Ένα παρόμοιο πρόγραμμα είχαν υιοθετήσει οι Φιλιππίνες τη δεκαετία του ’60 όταν και δημιούργησαν τεράστιες μονοκαλλιέργειες ορυζώνων. Οι καλλιέργειες αυτές σήμερα με την ταλαιπωρία που έχει υποστεί το έδαφος δεν μπορούν πια να αποδώσουν τα αναμενόμενα, είναι εξαιρετικά ευάλωτες στις όλο και συχνότερες ακραίες καιρικές συνθήκες και έχουν ως αποτέλεσμα σειρά αρνητικών επιπτώσεων στην υγεία των κατοίκων της περιοχής.
O δρ. Τσαρίτα Μεντίνα, μέλος της Κοινοπραξίας Αγροτών-Επιστημόνων για την Ανάπτυξη που εδρεύει στις Φιλιππίνες, των οποίων μεγάλες καλλιέργειες καταστρέφονται καθημερινά, αναφέρει ότι για την ολέθρια αυτή κατάσταση, «Το μεγαλύτερο πρόβλημα αποδεικνύεται η καταστροφή της παραδοσιακής γεωργίας. Αν οι αγρότες συνέχιζαν να καλλιεργούν τις παραδοσιακές ποικιλίες, κάτι τέτοιο θα ήταν αρκετό για την επιβίωση των αγροτών, για την επάρκεια του έθνους σε τρόφιμα και πιο ανθεκτική στις φυσικές καταστροφές» Αλλά δεν θα είχαν κολοσσιαία κέρδη οι πολυεθνικές της «Ατζέντας 21» με απλά λόγια, μπορούν να ψοφήσουν τα ανθρώπινα ζώα αρκεί να μην διαταραχτούν τα οφέλη των πολυεθνικών. Αναζήτησε το άρθρο “Ολέθρια Μονοκαλλιέργεια” στην κατηγορία “διατροφικά”
[Συνεχίζεται]
(Παρακάτω οἱ σύνδεσμοι τῶν προηγούμενων ἀναρτήσεων)
ΑΤΖΕΝΤΑ 2030 - ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ (ΜΕΡΟΣ 1ον)
https://odysseiatv.blogspot.gr/2017/12/2030-1.html
ΑΤΖΕΝΤΑ 2030 - ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ (ΜΕΡΟΣ 2ον)
https://odysseiatv.blogspot.gr/2017/12/2030-2.html
ΑΤΖΕΝΤΑ 2030 - ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ (ΜΕΡΟΣ 3ον)
https://odysseiatv.blogspot.gr/2017/12/2030-3.html
ΑΤΖΕΝΤΑ 2030 - ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ (ΜΕΡΟΣ 4ον)
https://odysseiatv.blogspot.gr/2018/01/2030-4.html
ΑΤΖΕΝΤΑ 2030 - ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ (ΜΕΡΟΣ 5ον)
https://odysseiatv.blogspot.gr/2018/01/2030-5.html
[Πηγὴ]http://vukentra.gr/apopseis-analyseis/6106-atzenta-2030-ta-protokolla-tis-neas-taksis-pragmaton
ΑΤΖΕΝΤΑ 2030 - ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ (ΜΕΡΟΣ 1ον)
https://odysseiatv.blogspot.gr/2017/12/2030-1.html
ΑΤΖΕΝΤΑ 2030 - ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ (ΜΕΡΟΣ 2ον)
https://odysseiatv.blogspot.gr/2017/12/2030-2.html
ΑΤΖΕΝΤΑ 2030 - ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ (ΜΕΡΟΣ 3ον)
https://odysseiatv.blogspot.gr/2017/12/2030-3.html
ΑΤΖΕΝΤΑ 2030 - ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ (ΜΕΡΟΣ 4ον)
https://odysseiatv.blogspot.gr/2018/01/2030-4.html
ΑΤΖΕΝΤΑ 2030 - ΤΑ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΤΑΞΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ (ΜΕΡΟΣ 5ον)
https://odysseiatv.blogspot.gr/2018/01/2030-5.html
[Πηγὴ]http://vukentra.gr/apopseis-analyseis/6106-atzenta-2030-ta-protokolla-tis-neas-taksis-pragmaton
«Τριβέλι Πᾶνος»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!