Εὐαγγελικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 24 Ἰουνίου 2018, τοῦ Προδρόμου (Λουκ. α΄ 1-25, 57-68, 76, 80)
1 Ἐπειδήπερ πολλοὶ ἐπεχείρησαν ἀνατάξασθαι διήγησιν περὶ τῶν πεπληροφορημένων ἐν ἡμῖν πραγμάτων
2 καθὼς παρέδοσαν ἡμῖν οἱ ἀπ᾿ ἀρχῆς αὐτόπται καὶ ὑπηρέται γενόμενοι τοῦ λόγου,
3 ἔδοξε κἀμοί, παρηκολουθηκότι ἄνωθεν πᾶσιν ἀκριβῶς, καθεξῆς σοι γράψαι, κράτιστε Θεόφιλε,
4 ἵνα ἐπιγνῷς περὶ ὧν κατηχήθης λόγων τὴν ἀσφάλειαν.
5 ᾿Εγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις ῾Ηρῴδου τοῦ βασιλέως τῆς ᾿Ιουδαίας ἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίας ἐξ ἐφημερίας ᾿Αβιά, καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἐκ τῶν θυγατέρων ᾿Ααρών, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῆς ᾿Ελισάβετ. 6 ἦσαν δὲ δίκαιοι ἀμφότεροι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, πορευόμενοι ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ δικαιώμασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτοι. 7 καὶ οὐκ ἦν αὐτοῖς τέκνον, καθότι ἡ ᾿Ελισάβετ ἦν στεῖρα, καὶ ἀμφότεροι προβεβηκότες ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν ἦσαν.
8 ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ ἱερατεύειν αὐτὸν ἐν τῇ τάξει τῆς ἐφημερίας αὐτοῦ ἔναντι τοῦ Θεοῦ,
2 καθὼς παρέδοσαν ἡμῖν οἱ ἀπ᾿ ἀρχῆς αὐτόπται καὶ ὑπηρέται γενόμενοι τοῦ λόγου,
3 ἔδοξε κἀμοί, παρηκολουθηκότι ἄνωθεν πᾶσιν ἀκριβῶς, καθεξῆς σοι γράψαι, κράτιστε Θεόφιλε,
4 ἵνα ἐπιγνῷς περὶ ὧν κατηχήθης λόγων τὴν ἀσφάλειαν.
5 ᾿Εγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις ῾Ηρῴδου τοῦ βασιλέως τῆς ᾿Ιουδαίας ἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίας ἐξ ἐφημερίας ᾿Αβιά, καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἐκ τῶν θυγατέρων ᾿Ααρών, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῆς ᾿Ελισάβετ. 6 ἦσαν δὲ δίκαιοι ἀμφότεροι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, πορευόμενοι ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ δικαιώμασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτοι. 7 καὶ οὐκ ἦν αὐτοῖς τέκνον, καθότι ἡ ᾿Ελισάβετ ἦν στεῖρα, καὶ ἀμφότεροι προβεβηκότες ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν ἦσαν.
8 ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ ἱερατεύειν αὐτὸν ἐν τῇ τάξει τῆς ἐφημερίας αὐτοῦ ἔναντι τοῦ Θεοῦ,
9 κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἱερατείας ἔλαχε τοῦ θυμιᾶσαι εἰσελθὼν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου·
10 καὶ πᾶν τὸ πλῆθος ἦν τοῦ λαοῦ προσευχόμενον ἔξω τῇ ὥρᾳ τοῦ θυμιάματος.
11 ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελος Κυρίου ἑστὼς ἐκ δεξιῶν τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θυμιάματος.
12 καὶ ἐταράχθη Ζαχαρίας ἰδών, καὶ φόβος ἐπέπεσεν ἐπ᾿ αὐτόν.
13 εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος· μὴ φοβοῦ, Ζαχαρία· διότι εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου ᾿Ελισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιωάννην·
14 καὶ ἔσται χαρά σοι καὶ ἀγαλλίασις, καὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇ γεννήσει αὐτοῦ χαρήσονται.
15 ἔσται γὰρ μέγας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καὶ οἶνον καὶ σίκερα οὐ μὴ πίῃ, καὶ Πνεύματος ῾Αγίου πλησθήσεται ἔτι ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ,
16 καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ ἐπιστρέψει ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτῶν·
17 καὶ αὐτὸς προελεύσεται ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει ᾿Ηλιού, ἐπιστρέψαι καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἀπειθεῖς ἐν φρονήσει δικαίων, ἑτοιμάσαι Κυρίῳ λαὸν κατεσκευασμένον.
18 καὶ εἶπε Ζαχαρίας πρὸς τὸν ἄγγελον· κατὰ τί γνώσομαι τοῦτο; ἐγὼ γάρ εἰμι πρεσβύτης καὶ ἡ γυνή μου προβεβηκυῖα ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῆς.
19 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῷ· ἐγώ εἰμι Γαβριὴλ ὁ παρεστηκὼς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, καὶ ἀπεστάλην λαλῆσαι πρός σε καὶ εὐαγγελίσασθαί σοι ταῦτα·
20 καὶ ἰδοὺ ἔσῃ σιωπῶν καὶ μὴ δυνάμενος λαλῆσαι ἄχρι ἧς ἡμέρας γένηται ταῦτα, ἀνθ᾿ ὧν οὐκ ἐπίστευσας τοῖς λόγοις μου, οἵτινες πληρωθήσονται εἰς τὸν καιρὸν αὐτῶν.
21 καὶ ἦν ὁ λαὸς προσδοκῶν τὸν Ζαχαρίαν, καὶ ἐθαύμαζον ἐν τῷ χρονίζειν αὐτὸν ἐν τῷ ναῷ.
22 ἐξελθὼν δὲ οὐκ ἠδύνατο λαλῆσαι αὐτοῖς, καὶ ἐπέγνωσαν ὅτι ὀπτασίαν ἑώρακεν ἐν τῷ ναῷ· καὶ αὐτὸς ἦν διανεύων αὐτοῖς, καὶ διέμενε κωφός.
23 καὶ ἐγένετο ὡς ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τῆς λειτουργίας αὐτοῦ, ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ.
24 Μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας συνέλαβεν ᾿Ελισάβετ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ περιέκρυβεν ἑαυτὴν μῆνας πέντε,
25 λέγουσα ὅτι οὕτω μοι πεποίηκεν ὁ Κύριος ἐν ἡμέραις αἷς ἐπεῖδεν ἀφελεῖν τὸ ὄνειδός μου ἐν ἀνθρώποις.
57 Τῇ δὲ ᾿Ελισάβετ ἐπλήσθη ὁ χρόνος τοῦ τεκεῖν αὐτήν, καὶ ἐγέννησεν υἱόν.
58 καὶ ἤκουσαν οἱ περίοικοι καὶ οἱ συγγενεῖς αὐτῆς ὅτι ἐμεγάλυνε Κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ μετ᾿ αὐτῆς, καὶ συνέχαιρον αὐτῇ.
59 Καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ ἦλθον περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκάλουν αὐτὸ ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ζαχαρίαν.
60 καὶ ἀποκριθεῖσα ἡ μήτηρ αὐτοῦ εἶπεν· οὐχί, ἀλλὰ κληθήσεται ᾿Ιωάννης.
61 καὶ εἶπον πρὸς αὐτὴν ὅτι οὐδείς ἐστιν ἐν τῇ συγγενείᾳ σου ὃς καλεῖται τῷ ὀνόματι τούτῳ·
62 ἐνένευον δὲ τῷ πατρὶ αὐτοῦ τὸ τί ἂν θέλοι καλεῖσθαι αὐτόν.
63 καὶ αἰτήσας πινακίδιον ἔγραψε λέγων· ᾿Ιωάννης ἐστὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ· καὶ ἐθαύμασαν πάντες.
64 ἀνεῴχθη δὲ τὸ στόμα αὐτοῦ παραχρῆμα καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ, καὶ ἐλάλει εὐλογῶν τὸν Θεόν.
65 καὶ ἐγένετο ἐπὶ πάντας φόβος τοὺς περιοικοῦντας αὐτούς, καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ὀρεινῇ τῆς ᾿Ιουδαίας διελαλεῖτο πάντα τὰ ρήματα ταῦτα,
66 καὶ ἔθεντο πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν λέγοντες· τί ἄρα τὸ παιδίον τοῦτο ἔσται; καὶ χεὶρ Κυρίου ἦν μετ᾿ αὐτοῦ.
67 Καὶ Ζαχαρίας ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἐπλήσθη Πνεύματος ῾Αγίου καὶ προεφήτευσε λέγων·
68 Εὐλογητὸς Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ ᾿Ισραήλ, ὅτι ἐπεσκέψατο καὶ ἐποίησε λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ.
76 Καὶ σύ, παιδίον, προφήτης ὑψίστου κληθήσῃ· προπορεύσῃ γὰρ πρὸ προσώπου Κυρίου ἑτοιμάσαι ὁδοὺς αὐτοῦ.
80 Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι, καὶ ἦν ἐν ταῖς ἐρήμοις ἕως ἡμέρας ἀναδείξεως αὐτοῦ πρὸς τὸν ᾿Ισραήλ.
10 καὶ πᾶν τὸ πλῆθος ἦν τοῦ λαοῦ προσευχόμενον ἔξω τῇ ὥρᾳ τοῦ θυμιάματος.
11 ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελος Κυρίου ἑστὼς ἐκ δεξιῶν τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θυμιάματος.
12 καὶ ἐταράχθη Ζαχαρίας ἰδών, καὶ φόβος ἐπέπεσεν ἐπ᾿ αὐτόν.
13 εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος· μὴ φοβοῦ, Ζαχαρία· διότι εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου ᾿Ελισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιωάννην·
14 καὶ ἔσται χαρά σοι καὶ ἀγαλλίασις, καὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇ γεννήσει αὐτοῦ χαρήσονται.
15 ἔσται γὰρ μέγας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καὶ οἶνον καὶ σίκερα οὐ μὴ πίῃ, καὶ Πνεύματος ῾Αγίου πλησθήσεται ἔτι ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ,
16 καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ ἐπιστρέψει ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτῶν·
17 καὶ αὐτὸς προελεύσεται ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει ᾿Ηλιού, ἐπιστρέψαι καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἀπειθεῖς ἐν φρονήσει δικαίων, ἑτοιμάσαι Κυρίῳ λαὸν κατεσκευασμένον.
18 καὶ εἶπε Ζαχαρίας πρὸς τὸν ἄγγελον· κατὰ τί γνώσομαι τοῦτο; ἐγὼ γάρ εἰμι πρεσβύτης καὶ ἡ γυνή μου προβεβηκυῖα ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῆς.
19 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ἄγγελος εἶπεν αὐτῷ· ἐγώ εἰμι Γαβριὴλ ὁ παρεστηκὼς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, καὶ ἀπεστάλην λαλῆσαι πρός σε καὶ εὐαγγελίσασθαί σοι ταῦτα·
20 καὶ ἰδοὺ ἔσῃ σιωπῶν καὶ μὴ δυνάμενος λαλῆσαι ἄχρι ἧς ἡμέρας γένηται ταῦτα, ἀνθ᾿ ὧν οὐκ ἐπίστευσας τοῖς λόγοις μου, οἵτινες πληρωθήσονται εἰς τὸν καιρὸν αὐτῶν.
21 καὶ ἦν ὁ λαὸς προσδοκῶν τὸν Ζαχαρίαν, καὶ ἐθαύμαζον ἐν τῷ χρονίζειν αὐτὸν ἐν τῷ ναῷ.
22 ἐξελθὼν δὲ οὐκ ἠδύνατο λαλῆσαι αὐτοῖς, καὶ ἐπέγνωσαν ὅτι ὀπτασίαν ἑώρακεν ἐν τῷ ναῷ· καὶ αὐτὸς ἦν διανεύων αὐτοῖς, καὶ διέμενε κωφός.
23 καὶ ἐγένετο ὡς ἐπλήσθησαν αἱ ἡμέραι τῆς λειτουργίας αὐτοῦ, ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ.
24 Μετὰ δὲ ταύτας τὰς ἡμέρας συνέλαβεν ᾿Ελισάβετ ἡ γυνὴ αὐτοῦ, καὶ περιέκρυβεν ἑαυτὴν μῆνας πέντε,
25 λέγουσα ὅτι οὕτω μοι πεποίηκεν ὁ Κύριος ἐν ἡμέραις αἷς ἐπεῖδεν ἀφελεῖν τὸ ὄνειδός μου ἐν ἀνθρώποις.
57 Τῇ δὲ ᾿Ελισάβετ ἐπλήσθη ὁ χρόνος τοῦ τεκεῖν αὐτήν, καὶ ἐγέννησεν υἱόν.
58 καὶ ἤκουσαν οἱ περίοικοι καὶ οἱ συγγενεῖς αὐτῆς ὅτι ἐμεγάλυνε Κύριος τὸ ἔλεος αὐτοῦ μετ᾿ αὐτῆς, καὶ συνέχαιρον αὐτῇ.
59 Καὶ ἐγένετο ἐν τῇ ὀγδόῃ ἡμέρᾳ ἦλθον περιτεμεῖν τὸ παιδίον, καὶ ἐκάλουν αὐτὸ ἐπὶ τῷ ὀνόματι τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ζαχαρίαν.
60 καὶ ἀποκριθεῖσα ἡ μήτηρ αὐτοῦ εἶπεν· οὐχί, ἀλλὰ κληθήσεται ᾿Ιωάννης.
61 καὶ εἶπον πρὸς αὐτὴν ὅτι οὐδείς ἐστιν ἐν τῇ συγγενείᾳ σου ὃς καλεῖται τῷ ὀνόματι τούτῳ·
62 ἐνένευον δὲ τῷ πατρὶ αὐτοῦ τὸ τί ἂν θέλοι καλεῖσθαι αὐτόν.
63 καὶ αἰτήσας πινακίδιον ἔγραψε λέγων· ᾿Ιωάννης ἐστὶ τὸ ὄνομα αὐτοῦ· καὶ ἐθαύμασαν πάντες.
64 ἀνεῴχθη δὲ τὸ στόμα αὐτοῦ παραχρῆμα καὶ ἡ γλῶσσα αὐτοῦ, καὶ ἐλάλει εὐλογῶν τὸν Θεόν.
65 καὶ ἐγένετο ἐπὶ πάντας φόβος τοὺς περιοικοῦντας αὐτούς, καὶ ἐν ὅλῃ τῇ ὀρεινῇ τῆς ᾿Ιουδαίας διελαλεῖτο πάντα τὰ ρήματα ταῦτα,
66 καὶ ἔθεντο πάντες οἱ ἀκούσαντες ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν λέγοντες· τί ἄρα τὸ παιδίον τοῦτο ἔσται; καὶ χεὶρ Κυρίου ἦν μετ᾿ αὐτοῦ.
67 Καὶ Ζαχαρίας ὁ πατὴρ αὐτοῦ ἐπλήσθη Πνεύματος ῾Αγίου καὶ προεφήτευσε λέγων·
68 Εὐλογητὸς Κύριος, ὁ Θεὸς τοῦ ᾿Ισραήλ, ὅτι ἐπεσκέψατο καὶ ἐποίησε λύτρωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ.
76 Καὶ σύ, παιδίον, προφήτης ὑψίστου κληθήσῃ· προπορεύσῃ γὰρ πρὸ προσώπου Κυρίου ἑτοιμάσαι ὁδοὺς αὐτοῦ.
80 Τὸ δὲ παιδίον ηὔξανε καὶ ἐκραταιοῦτο πνεύματι, καὶ ἦν ἐν ταῖς ἐρήμοις ἕως ἡμέρας ἀναδείξεως αὐτοῦ πρὸς τὸν ᾿Ισραήλ.
1. ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΗ
Τὸ ἱερὸ Εὐαγγέλιο τῆς Κυριακῆς αὐτῆς ἀναφέρεται στὸ μεγάλο γεγονὸς τοῦ Γενεθλίου τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ποὺ ἑορτάζεται σήμερα. Μᾶς παρουσιάζει τοὺς δύο γέροντες γονεῖς τοῦ Ἰωάννου, τὸν ἱερέα Ζαχαρία καὶ τὴν γυναῖκα του Ἐλισάβετ, ποὺ ἦσαν ἐνάρετοι, δίκαιοι καὶ ἄμεμπτοι, δὲν εἶχαν ὅμως παιδί, διότι ἡ Ἐλισάβετ ἦταν στεῖρα.
Κάποια ἡμέρα ὅμως ὁ Ζαχαρίας, καθὼς εἰσῆλθε στὸν Ναὸ τοῦ Σολομῶντος γιὰ νὰ θυμιάσῃ στὸ θυσιαστήριο τῶν θυμιαμάτων, ἀντίκρυσε φοβισμένος τὸν ἀρχάγγελο Γαβριὴλ νὰ τοῦ λέγῃ:
Μὴ φο-βᾶσαι, Ζαχαρία, διότι εἰσακούσθηκε ἡ δέησί σου. Θὰ ἀποκτήσῃς υἱὸ καὶ θὰ τὸν ὀνομάσῃς Ἰωάννη. Αὐτὴ ἡ γέννησι θὰ φέρῃ μεγάλη χαρὰ σὲ σένα καὶ σὲ λαὸ πολύ. Διότι ὁ Ἰωάννης θὰ ἀναδειχθῇ μεγάλος ἄνθρωπος, θὰ ἔχῃ πλούσια τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος «ἐκ κοιλίας μητρός». Καὶ θὰ ὁδηγήσῃ σὲ μετάνοια πολλοὺς Ἰουδαίους. Θὰ προπορευθῇ ἀπὸ τὸν Μεσσία, προικισμένος μὲ τὸ προφητικὸ χάρισμα καὶ τὴν παρρησία τοῦ προφήτου Ἠλιού.
Καὶ ὁ Ζαχαρίας ἀπορεῖ: Μὲ ποιὸ σημεῖο θὰ βεβαιωθῶ γι’ αὐτά; Διότι ἐγὼ καὶ ἡ γυναίκα μου εἴμαστε ἡλικιωμένοι. Καὶ ὁ ἄγγελος ἀποκρίθηκε: Τὸ σημεῖο ποὺ ζητεῖς εἶναι τὸ ὅτι θὰ μείνῃς ἄλαλος μέχρι νὰ γίνουν ὅλα αὐτά. Διότι ὁ Θεὸς μὲ ἀπέστειλε νὰ σοῦ ἀναγγείλω τὸ μεγάλο καὶ χαρμόσυνο αὐτὸ γεγονός.
Κάποια ἡμέρα ὅμως ὁ Ζαχαρίας, καθὼς εἰσῆλθε στὸν Ναὸ τοῦ Σολομῶντος γιὰ νὰ θυμιάσῃ στὸ θυσιαστήριο τῶν θυμιαμάτων, ἀντίκρυσε φοβισμένος τὸν ἀρχάγγελο Γαβριὴλ νὰ τοῦ λέγῃ:
Μὴ φο-βᾶσαι, Ζαχαρία, διότι εἰσακούσθηκε ἡ δέησί σου. Θὰ ἀποκτήσῃς υἱὸ καὶ θὰ τὸν ὀνομάσῃς Ἰωάννη. Αὐτὴ ἡ γέννησι θὰ φέρῃ μεγάλη χαρὰ σὲ σένα καὶ σὲ λαὸ πολύ. Διότι ὁ Ἰωάννης θὰ ἀναδειχθῇ μεγάλος ἄνθρωπος, θὰ ἔχῃ πλούσια τὰ χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος «ἐκ κοιλίας μητρός». Καὶ θὰ ὁδηγήσῃ σὲ μετάνοια πολλοὺς Ἰουδαίους. Θὰ προπορευθῇ ἀπὸ τὸν Μεσσία, προικισμένος μὲ τὸ προφητικὸ χάρισμα καὶ τὴν παρρησία τοῦ προφήτου Ἠλιού.
Καὶ ὁ Ζαχαρίας ἀπορεῖ: Μὲ ποιὸ σημεῖο θὰ βεβαιωθῶ γι’ αὐτά; Διότι ἐγὼ καὶ ἡ γυναίκα μου εἴμαστε ἡλικιωμένοι. Καὶ ὁ ἄγγελος ἀποκρίθηκε: Τὸ σημεῖο ποὺ ζητεῖς εἶναι τὸ ὅτι θὰ μείνῃς ἄλαλος μέχρι νὰ γίνουν ὅλα αὐτά. Διότι ὁ Θεὸς μὲ ἀπέστειλε νὰ σοῦ ἀναγγείλω τὸ μεγάλο καὶ χαρμόσυνο αὐτὸ γεγονός.
Ποιὸ ὅμως εἶναι τὸ χαρμόσυνο ἄγγελμα ποὺ εὐαγγελίζεται ὁ Γαβριήλ; Ἡ θαυμαστὴ μόνο γέννησι ἑνὸς παιδιοῦ ἀπὸ μία στεῖρα ἡλικιωμένη γυναῖκα; Ἀσφαλῶς ὄχι. Τὸ εὐαγγέλιον ποὺ εὐαγγελίζεται ὁ Γαβριὴλ δὲν ἀποτελεῖ κάτι ποὺ ἀφορᾷ μόνο τοὺς γονεῖς τοῦ Προδρόμου, ἀλλὰ ἀποτελεῖ γεγονὸς κοσμοϊστορικῆς σημασίας.
Τὴν συγκλονιστικὴ αὐτὴ ὥρα μέσα στὸν Ναὸ τοῦ Σολομῶντος ἀκούεται τὸ πρῶτο οὐράνιο μήνυμα τῆς λυτρώσεως καὶ ἐλπίδος τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Εἶναι ἡ ὥρα ποὺ ἀνατέλλει ἡ νέα ἐποχή, ἡ ἐποχὴ τῆς Χάριτος. Ἀναγγέλλεται ἡ γέννησι τοῦ τελευταίου ἀστέρος τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ποὺ προμηνύει τὴν ἀνατολὴ τοῦ Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης τῆς Καινῆς Διαθήκης, τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἡ ὥρα ποὺ ὁ Θεὸς ἀρχίζει νὰ πραγματοποιῇ τὸ προαιώνιο σχέδιο τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων.
Τὴν συγκλονιστικὴ αὐτὴ ὥρα μέσα στὸν Ναὸ τοῦ Σολομῶντος ἀκούεται τὸ πρῶτο οὐράνιο μήνυμα τῆς λυτρώσεως καὶ ἐλπίδος τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Εἶναι ἡ ὥρα ποὺ ἀνατέλλει ἡ νέα ἐποχή, ἡ ἐποχὴ τῆς Χάριτος. Ἀναγγέλλεται ἡ γέννησι τοῦ τελευταίου ἀστέρος τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ποὺ προμηνύει τὴν ἀνατολὴ τοῦ Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης τῆς Καινῆς Διαθήκης, τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ἡ ὥρα ποὺ ὁ Θεὸς ἀρχίζει νὰ πραγματοποιῇ τὸ προαιώνιο σχέδιο τῆς σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων.
Διότι ὁ Ἰωάννης ἀποτελεῖ ὸ προμήνυμα τοῦ ἐρχομοῦ τοῦ Μεσσίου. Γεννήθηκε πρὶν ἀπὸ τὸν Μεσσία καὶ προετοίμασε τὸ ἔδαφος γιὰ τὸν ἐρχομό του. Ἐβάδισε πάνω στὴ γῆ καὶ ἐκάλεσε σὲ μετάνοια τοὺς ἀνθρώπους πρὶν ἀπὸ Αὐτὸν καὶ κατέβηκε στὸν Ἅδη καὶ ἐκήρυξε στοὺς κεκοιμημένους πρὶν ἀπὸ τὸν Χριστό.
Ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, ὁ Ἰωάννης ὑπῆρξε τὸ «ἄνθος ποὺ στόλισε τὴν εἴσοδο τοῦ Χριστοῦ στὸν κόσμο, φύτρωσε καὶ ἄνθισε στὸ μεσοδιάστημα τοῦ Νόμου καὶ τῆς Χάριτος. Προέτρεξε ὁ στρατιώτης κηρύττοντας τὸν ἐρχομὸ τοῦ βασιλιᾶ ὅλης τῆς κτίσεως». Ἡ γέννησι λοιπὸν τοῦ Ἰωάννου εἶναι ἡ ἀφετηρία καὶ ἡ προαναγγελία τῆς λυτρώσεώς μας.
Ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Θεόδωρος ὁ Στουδίτης, ὁ Ἰωάννης ὑπῆρξε τὸ «ἄνθος ποὺ στόλισε τὴν εἴσοδο τοῦ Χριστοῦ στὸν κόσμο, φύτρωσε καὶ ἄνθισε στὸ μεσοδιάστημα τοῦ Νόμου καὶ τῆς Χάριτος. Προέτρεξε ὁ στρατιώτης κηρύττοντας τὸν ἐρχομὸ τοῦ βασιλιᾶ ὅλης τῆς κτίσεως». Ἡ γέννησι λοιπὸν τοῦ Ἰωάννου εἶναι ἡ ἀφετηρία καὶ ἡ προαναγγελία τῆς λυτρώσεώς μας.
2. ΔΩΡΟ ΘΕΟΥ
Καὶ ἦρθε ἡ μεγάλη ὥρα, ἡ ὥρα τῆς γεννήσεως τοῦ μεγάλου Προφήτου. Γιὰ νὰ τοῦ δοθῇ τὴν ὀγδόη ἡμέρα τὸ ὄνομα ποὺ ὁ Θεὸς ὥρισε: «Ἰωάννης». Οἱ συγγενεῖς ἀποροῦν γιὰ τὸ ὄνομα αὐτό. Καὶ ὁ Ζαχαρίας ἐπιβεβαιώνει τὴν βουλὴ τοῦ Θεοῦ γράφοντας: «Ἰωάννης εἶναι τὸ ὄνομά του». Καὶ ἀμέσως λύνεται ἡ γλῶσσα του καὶ μὲ ἄπειρη εὐγνωμοσύνη δοξάζει τὸν Θεὸ γιὰ τὸ μεγάλο αὐτὸ δῶρο ποὺ τοῦ ἐχάρισε: τὸν Ἰωάννη.
Γιατί ὅμως ὁ Θεὸς ἔδωσε αὐτὸ τὸ ὄνομα; Τί σημαίνει ἡ λέξι Ἰωάννης; Σημαίνει: δῶρο τοῦ Θεοῦ. Καὶ ἦταν πράγματι ὁ Ἰωάννης μεγάλο δῶρο, τὸ μεγαλύτερο δῶρο τοῦ Θεοῦ μέχρι τότε. Ἕνα δῶρο ὄχι μόνον γιὰ τοὺς γονεῖς του ἀλλὰ γιὰ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα. Μᾶς ἐδώρισε ὁ Θεὸς τὸν μεγαλύτερο ἄνδρα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.
Αὐτὸν ποὺ γεννήθηκε μετὰ ἀπὸ πολλὲς προσευχὲς καὶ μεγάλωσε μέσα σὲ ἀδιάλειπτες δεήσεις. Αὐτὸν ποὺ ἀνατράφηκε μέσα στὶς ἐρήμους καὶ τὶς στερήσεις, κατευθυνόμενος ἀπὸ τὸ προστατευτικὸ χέρι τοῦ Κυρίου. Τὸν κοσμημένο μὲ ἔξοχες ἀρετὲς ἀρχηγὸ τῶν ἀσκητῶν, τὸν ἔνσαρκο ἄγγελο καὶ οὐράνιο ἄνθρωπο. Αὐτὸν ποὺ ἔζησε τὴν ἁγιότητα σὲ ὕψιστο βαθμό, ὥστε νὰ μπορέσῃ νὰ ὑπηρετήσῃ τὸ σχέδιο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτὸν ποὺ κήρυττε πρῶτα μὲ τὴ ζωή του καὶ κατόπιν μὲ τὸν λόγο του.
Αὐτὸν ποὺ γεννήθηκε μετὰ ἀπὸ πολλὲς προσευχὲς καὶ μεγάλωσε μέσα σὲ ἀδιάλειπτες δεήσεις. Αὐτὸν ποὺ ἀνατράφηκε μέσα στὶς ἐρήμους καὶ τὶς στερήσεις, κατευθυνόμενος ἀπὸ τὸ προστατευτικὸ χέρι τοῦ Κυρίου. Τὸν κοσμημένο μὲ ἔξοχες ἀρετὲς ἀρχηγὸ τῶν ἀσκητῶν, τὸν ἔνσαρκο ἄγγελο καὶ οὐράνιο ἄνθρωπο. Αὐτὸν ποὺ ἔζησε τὴν ἁγιότητα σὲ ὕψιστο βαθμό, ὥστε νὰ μπορέσῃ νὰ ὑπηρετήσῃ τὸ σχέδιο τῆς σωτηρίας τοῦ ἀνθρώπου. Αὐτὸν ποὺ κήρυττε πρῶτα μὲ τὴ ζωή του καὶ κατόπιν μὲ τὸν λόγο του.
Διότι ὁ Ἰωάννης ἀκτινοβολοῦσε τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ καὶ ἦταν πλημμυρισμένος μὲ ἀναρίθμητα χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἦταν τὸ σκεῦος τῆς ἐκλογῆς τοῦ Θεοῦ γιὰ νὰ ἀλλάξῃ ὁ Θεὸς τὴν ἱστορία τοῦ κόσμου. Ὁ κήρυκας τῆς μετανοίας καὶ τῆς ἐπιστροφῆς· τῆς δικαιοσύνης καὶ τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ.
Ἂς εὐχαριστοῦμε λοιπὸν τὸν ἅγιο Θεὸ γιὰ τὸ μεγάλο του αὐτὸ δῶρο πρὸς ἐμᾶς καὶ ὅλη τὴν ἀνθρωπότητα, τὸν Ἰωάννη. Καὶ ἂς παρακαλοῦμε τὸν ἅγιο Πρόδρομο καὶ Βαπτιστὴ τοῦ Κυρίου νὰ πρεσβεύῃ στὸν θρόνο τῆς Χάριτος καὶ γιὰ μᾶς, ὥστε νὰ ζοῦμε μὲ μετάνοια καὶ ἄσκησι, μὲ ἀρετὴ καὶ ἁγιότητα βίου. Γιὰ νὰ γίνῃ σὲ κάποιο μικρὸ βαθμὸ καὶ ἡ δική μας ζωὴ προδρομικὴ γιὰ τοὺς γύρω μας, νὰ δείχνῃ τὸν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό.
Ὁ λαμπρός αὐγερινός τοῦ ἄδυτου ἥλιου
Ἀποστολικό Ἀνάγνωσμα Κυριακῆς 24 Ἰουνίου 2018, τοῦ Προδρόμου (Ρωμ. ιγ΄ 11 – ιδ΄ 4)
11 Ἀδελφοί, νῦν ἐγγύτερον ἡμῶν ἡ σωτηρία ἢ ὅτε ἐπιστεύσαμεν.
12 ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός.
13 ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ,
14 ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας.
1 Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν.
2 ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει.
3 ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο.
4 σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν.
12 ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικεν. ἀποθώμεθα οὖν τὰ ἔργα τοῦ σκότους καὶ ἐνδυσώμεθα τὰ ὅπλα τοῦ φωτός.
13 ὡς ἐν ἡμέρᾳ εὐσχημόνως περιπατήσωμεν, μὴ κώμοις καὶ μέθαις, μὴ κοίταις καὶ ἀσελγείαις, μὴ ἔριδι καὶ ζήλῳ,
14 ἀλλ᾿ ἐνδύσασθε τὸν Κύριον ᾿Ιησοῦν Χριστόν, καὶ τῆς σαρκὸς πρόνοιαν μὴ ποιεῖσθε εἰς ἐπιθυμίας.
1 Τὸν δὲ ἀσθενοῦντα τῇ πίστει προσλαμβάνεσθε, μὴ εἰς διακρίσεις διαλογισμῶν.
2 ὃς μὲν πιστεύει φαγεῖν πάντα, ὁ δὲ ἀσθενῶν λάχανα ἐσθίει.
3 ὁ ἐσθίων τὸν μὴ ἐσθίοντα μὴ ἐξουθενείτω, καὶ ὁ μὴ ἐσθίων τὸν ἐσθίοντα μὴ κρινέτω· ὁ Θεὸς γὰρ αὐτὸν προσελάβετο.
4 σὺ τίς εἶ ὁ κρίνων ἀλλότριον οἰκέτην; τῷ ἰδίῳ Κυρίῳ στήκει ἢ πίπτει· σταθήσεται δέ· δυνατὸς γάρ ἐστιν ὁ Θεὸς στῆσαι αὐτόν.
«Ἡ νὺξ προέκοψεν, ἡ δὲ ἡμέρα ἤγγικε»
Ἑορτάζουμε σήμερα τὸ Γενέσιον τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου. Ὁ Τίμιος Πρόδρομος, ἡ μεγάλη αὐτὴ μορφὴ τῆς Ἐκκλησίας μας, στέκεται στὸ μεθόριο δύο ἐποχῶν, τῆς Παλαιᾶς καὶ τῆς Καινῆς Διαθήκης. Ἡ Ἐκκλησία δὲν συνηθίζει νὰ ἑορτάζει τὴ γέννηση Ἁγίων παρὰ μόνο τὸ Γενέσιον τῆς Θεοτόκου στὶς 8 Σεπτεμβρίου καὶ σήμερα, 24 Ἰουνίου, τὸ Γενέσιον τοῦ Προδρόμου.
Γιατί αὐτὴ ἡ ἐξαίρεση; Διότι τὰ ἁγιότατα αὐτὰ πρόσωπα εἶχαν μοναδικὴ ἀποστολὴ στὸ θεῖο σχέδιο γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ κόσμου. Στὸ εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα ἀκούσαμε τὰ γεγονότα τὰ σχετικὰ μὲ τὴ γέννηση τοῦ ἁγίου Ἰωάννου· τὸ ἀποστολικὸ ὅμως, ποὺ μιλάει γιὰ νύχτα καὶ ἡμέρα, ποὺ εἶναι καὶ αὐτὸ πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου, τί σχέση ἔχει μὲ τὴν ἑορτή;
Γιατί αὐτὴ ἡ ἐξαίρεση; Διότι τὰ ἁγιότατα αὐτὰ πρόσωπα εἶχαν μοναδικὴ ἀποστολὴ στὸ θεῖο σχέδιο γιὰ τὴ σωτηρία τοῦ κόσμου. Στὸ εὐαγγελικὸ Ἀνάγνωσμα ἀκούσαμε τὰ γεγονότα τὰ σχετικὰ μὲ τὴ γέννηση τοῦ ἁγίου Ἰωάννου· τὸ ἀποστολικὸ ὅμως, ποὺ μιλάει γιὰ νύχτα καὶ ἡμέρα, ποὺ εἶναι καὶ αὐτὸ πρὸς τιμὴν τοῦ Ἁγίου, τί σχέση ἔχει μὲ τὴν ἑορτή;
Ἂς δοῦμε λοιπὸν ποιὰ εἶναι ἀντίστοιχα ἡ νύχτα καὶ ἡ ἡμέρα γιὰ τὶς ὁποῖες ὁμιλεῖ τὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα, ποιὰ ἡ ἀναφορά τους στὸν Πρόδρομο καὶ ποιὸ τὸ δικό μας καθῆκον.
1. Ἡ νύχτα τῆς πρὸ Χριστοῦ ἐποχῆς, ἡ ἡμέρα τῆς ἐποχῆς τῆς Χάριτος
Ἡ σημασία τοῦ χωρίου στὰ συμφραζόμενά του εἶναι ἡ ἑξῆς: Ἡ νύχτα τῆς παρούσας ζωῆς προχώρησε, ἡ ἡμέρα τῆς μέλλουσας ζωῆς ἔχει πλησιάσει· αὐτὸ γράφει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στοὺς Χριστιανοὺς τῆς Ρώμης. Λοιπὸν πρέπει νὰ ἑτοιμασθοῦμε πιὸ ἐντατικὰ γιὰ νὰ ἀξιωθοῦμε τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν.
Στὴ σημερινὴ ἑορτὴ ὅμως τὸ χωρίο λαμβάνει ἄλλη ἔννοια. Γράφει ὁ ἱερὸς ὑμνογράφος στὸν Κανόνα τῆς ἡμέρας: «Νὺξ τῆς ἀθεότητος ἐν τῇ γεννήσει σου, Πρόδρομε, ἐκ γῆς ἀπελαύνεται». Ἡ νύχτα κατὰ τὴν ὁποία δὲν λατρευόταν ὁ ἀληθινὸς Θεός· ἡ νύχτα αὐτὴ μὲ τὴ γέννησή σου, Πρόδρομε, φεύγει, καί – συνεχίζει ὁ ὑμνογράφος – ἁπλώνονται οἱ ἀκτίνες τῆς Χάριτος στὰ πέρατα τοῦ κόσμου.
Ἑπομένως ἡ νύχτα εἶναι ἡ πρὸ Χριστοῦ ἐποχή, κατὰ τὴν ὁποία ἡ ἀνθρωπότητα, μὲ ἐξαίρεση τὸν Ἰσραήλ, δὲν λάτρευε τὸν ἀληθινὸ Θεὸ ἀλλὰ τὰ εἴδωλα. Εἶναι ἀκόμη ἡ ἐποχὴ τῆς Π. Διαθήκης, κατὰ τὴν ὁποία ἐπικρατοῦσαν οἱ σκιὲς τῶν τύπων τοῦ Μωσαϊκοῦ Νόμου· ἡ ἐποχὴ κατὰ τὴν ὁποία βασίλευε ὁ θάνατος καὶ οἱ ἄνθρωποι ἦταν βυθισμένοι σὲ κάθε εἴδους ἁμαρτία. Ἀλλὰ τώρα ἔρχεται ἡ ἡμέρα, ὁ καιρὸς τῆς ἔνσαρκης παρουσίας τοῦ Θεοῦ στὴ γῆ. Ἔρχεται ὁ Μεσσίας, ποὺ θὰ ἐγκαινιάσει νέα ἐποχή, κατὰ τὴν ὁποία θὰ ἔλθουν οἱ ἄνθρωποι σὲ θεογνωσία, θὰ δοθεῖ ἄφεση ἁμαρτιῶν, θὰ ἀνοίξει ὁ Παράδεισος, θὰ ἐκχυθεῖ ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος…
2. Ὁ Πρόδρομος προμηνύει τὴ νέα ἐποχὴ
Ὁ Τίμιος Πρόδρομος προαναγγέλλει τὴν ἔλευση τοῦ Κυρίου, ὅπως τὸ ἀστέρι Αὐγερινὸς τὰ χαράματα ἀναγγέλλει τὴν ἀνατολὴ τοῦ ἥλιου. Γράφει πολὺ ὡραῖα πάλι ὁ ἱερὸς ὑμνογράφος: Ὁ ἅγιος Ἰωάννης μὲ τὴ γέννησή του «ἑωσφόρου φαιδρότερος τῆς δόξης τὸν Ἥλιον μηνύει σήμερον»· δηλαδὴ πιὸ λαμπρὸς ἀπὸ τὸν «Ἑωσφόρο», τὸν Αὐγερινό, προαναγγέλλει μὲ τὴ γέννησή του σήμερα τὸν Ἥλιο τῆς δόξης, τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό.
Γεννήθηκε ὁ μέγιστος Προφήτης δίνοντας τέλος στὴ στειρότητα καὶ ἀτεκνία τῆς γερόντισσας μητέρας του καὶ στὴν ἀφωνία τοῦ πατέρα του. Γεννήθηκε ἐκεῖνος ποὺ θὰ προετοιμάσει τὶς ψυχὲς τῶν ζώντων καὶ τῶν νεκρῶν γιὰ νὰ ὑποδεχθοῦν τὸν Μεσσία.
3. Ἑτοιμασία γιὰ τὴν ὑποδοχὴ τοῦ Κυρίου
Ἐφόσον σήμερα ἀνατέλλει ὁ Αὐγερινὸς τῆς νέας ἐποχῆς – αὐτὸ γιορτάζουμε – ποιὸ τὸ δικό μας καθῆκον; Νὰ ἀκούσουμε καὶ νὰ ὑπακούσουμε στὸ κήρυγμα τοῦ Προδρόμου. Νὰ μετανοήσουμε. Νὰ δείξουμε ἔμπρακτη μετάνοια. Νὰ παρουσιάσουμε «καρποὺς ἀξίους τῆς μετανοίας» (Λουκ. γ´ 8). Νὰ βγάλουμε σὰν ἄλλα νυχτερινὰ ἐνδύματα «τὰ ἔργα τοῦ σκότους», τὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας, καὶ νὰ ἐνδυθοῦμε «τὰ ὅπλα τοῦ φωτός», τὰ ἔργα τῆς ἀρετῆς, κατὰ τὸν ἅγιο Ἀπόστολο. Νὰ ἑτοιμαστοῦμε γιὰ νὰ ὑποδεχθοῦμε τὸν Κύριο, γιὰ νὰ ἐνδυθοῦμε τὸν Κύριο.
«Ὁ νόμος καὶ οἱ προφῆται ἕως Ἰωάννου· ἀπὸ τότε ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ εὐαγγελίζεται, καὶ πᾶς εἰς αὐτὴν βιάζεται». Ὁ Νόμος καὶ οἱ Προφῆτες προφήτευσαν μέχρι τὸν Ἰωάννη. Ἀπὸ τότε ἀναγγέλλεται φανερὰ τὸ χαρμόσυνο μήνυμα τῆς Βασιλείας τῶν Οὐρανῶν, καὶ κάθε συνετὸς ἄνθρωπος ἀσκεῖ βία στὸν ἑαυτό του καὶ σπεύδει νὰ εἰσέλθει σ᾿ αὐτήν (Λουκ. ις´ [16] 16).
***
Σήμερα ἔλαμψε τὸ πιὸ φωτεινὸ ἀστέρι στὸ νοητὸ στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας· τὸ ἀστέρι ποὺ ἀναγγέλλει τὴν ἔλευση τοῦ Ἡλίου τῆς Δικαιοσύνης. Ἂς χαροῦμε τὸ φῶς του, ἂς δεχθοῦμε τὸ μήνυμά του στὴ ζωή μας. Σήμερα ἀκούσαμε στὸ ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα ἕνα ἐγερτήριο σάλπισμα. Ποιὸς θὰ τὸ ἀκούσει μὲ τὰ πνευματικά του αἰσθητήρια; Ποιὸς θὰ τὸ αἰσθανθεῖ ὡς δική του προσωπικὴ πρόσκληση, ὥστε νὰ ὑψωθεῖ, νὰ σηκωθεῖ πάνω ἀπὸ τὰ γήινα καὶ νὰ συναντήσει ἕτοιμος, φωτεινὸς τὸν Κύριο ποὺ ἔρχεται γιὰ νὰ παραλάβει τοὺς δικούς Του στὴ Βασιλεία Του;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!