ΒΡΑΧΥΒΙΑ Η ΖΩΗ!
«Είναι βραχύβια όχι μόνο η νεότητα, αλλά και ολόκληρη η ζωή σου.
Γιατί λοιπόν αμαρτάνεις αδιάκοπα, κατασκευάζοντας για τον εαυτό σου μέσα σε λίγες ώρες την αιώνια κόλαση;
Αφού μάθεις λοιπόν καλά ότι δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι τα πράγματα της εδώ ζωής που στρέφονται και αλλάζουν διαρκώς, σπούδαζε να γίνεσαι γνωστός για τα ενάρετα έργα σου, τα οποία και εδώ (στον κόσμο αυτόν) επαινούνται, αλλά και οι μελλοντικοί τους μισθοί δεν χάνονται»
(Όσιος Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης).
Ο όσιος Ισίδωρος θεωρείται ο σπουδαιότερος επιστολογράφος όλης της Εκκλησιαστικής γραμματείας.
Οι επιστολές που έγραψε σε διάφορες περιπτώσεις ανέρχονται όχι σε εκατοντάδες αλλά σε χιλιάδες, δείγμα και του πλούσιου εν Πνεύματι λόγου του αλλά και της ιεραποστολικής του διαθέσεως - θεωρούσε καθήκον του να απαντά σε κάθε άνθρωπο που ζητούσε τη συμβουλή του, πότε με λόγο παρακλητικό πότε με λόγο ελεγκτικό. Αν στην εποχή μας πολλοί όσιοι Γέροντες έγραφαν πολλές επιστολές σε αδελφούς που αντιμετώπιζαν κάποια προβλήματα, όπως ο όσιος Παΐσιος για παράδειγμα, ας φανταστούμε πόσο πολλαπλασίως συνέβαινε τούτο με τον άγιο Ισίδωρο, που είχε ιδιαιτέρως ανεπτυγμένο το χάρισμα τούτο και πολλοί απευθύνονταν σ’ αυτόν σαν στον άγιο Χρυσόστομο, τον οποίο υπερβαλλόντως αγαπούσε και ακολουθούσε.
Στο συγκεκριμένο απόσπασμα που παραθέτουμε ο άγιος απευθύνεται σε αδελφό που η ζωή του προφανώς απάδει προς τη χριστιανική βιοτή.
Φαίνεται ότι η προτεραιότητα του συγκεκριμένου ανθρώπου δεν ήταν ο Θεός, όπως ζητεί τούτο ο ίδιος ο Κύριος:
«ζητείτε πρώτον την Βασιλείαν του Θεού καί την δικαιοσύνην Αυτού», αλλά τα πράγματα του κόσμου τούτου, που σημαίνει ότι το κοσμικό αμαρτωλό φρόνημα τον είχε καταστήσει δέσμιό του. Διότι κατά τον απόστολο «από ό,τι κανείς έχει ηττηθεί σ’ αυτό έχει υποδουλωθεί».
Δούλος λοιπόν των παθών του και του Πονηρού που ενεργεί πίσω από αυτά ο αποδέκτης της επιστολής του οσίου, δέχεται τον καθαρό λόγο του που τον φωτίζει για να ξέρει πού πορεύεται. Και τι τονίζει ο όσιος;
Δεν πρέπει να εμπιστευόμαστε τα πράγματα της παρούσης ζωής, γιατί είναι φθαρτά και παρερχόμενα: «στρέφονται και αλλάζουν διαρκώς», οπότε και το χαρακτηριστικό τους είναι η ταραχή.
Για να προχωρήσει στην εκτίμησή του ο άγιος Ισίδωρος: η καρδιακή στροφή προς τα παρερχόμενα υλικά πράγματα ως να είναι η ζωή του ανθρώπου αποτελεί την ίδια την αμαρτία. Κι όσο επιμένει κανείς στον αμαρτωλό αυτόν τρόπο ζωής, «αδιάκοπα», τόσο τελικώς κατασκευάζει για τον εαυτό του το οικοδόμημα της κόλασής του! Και μάλιστα σε λίγες ώρες!
Ο όσιος προϋποθέτει τον λόγο της Γραφής ότι «τα οψώνια της αμαρτίας θάνατος», ψωνίζεις θάνατο όταν αμαρτάνεις, κι ο θάνατος αυτός ως αποκοπή από την πηγή της Ζωής τον Θεό είναι η κόλαση του ανθρώπου!
Αυτό δεν ορίζεται ως κόλαση από τη διδασκαλία της Εκκλησίας;
Όχι ασφαλώς κάποιος τόπος με καζάνια φωτιάς, αλλά να είσαι μέσα στην ενέργεια της αγάπης του Θεού με αποστροφή προς Αυτόν!
Να είσαι με τον Θεό που σε αγαπά και εσύ να Τον μισείς! Και δεν πρόκειται για μελλοντικές μόνο καταστάσεις. Είναι το ίδιο το παρόν της ζωής μας και που οι επιλογές μας το καθιστούν είτε κόλαση είτε Παράδεισο!
Και βεβαίως ο άγιος Ισίδωρος με τον δικό του τρόπο που φανερώνει την αγάπη του προς τον «παραστρατημένο» αδελφό εξαγγέλλει τη διδασκαλία του Κυρίου περί των δύο οδών.
Ο Κύριος δεν μας είπε ότι η κάθε στιγμή μας είναι μία επιλογή που είτε οδηγεί στη Βασιλεία του Θεού, όταν επιλέγουμε το άγιο θέλημά Του, είτε οδηγεί στην αιώνια απώλειά μας, όταν επιλέγουμε το δικό μας αμαρτωλό θέλημα;
«Τι στενή και θλιμμένη η οδός που οδηγεί στη Ζωή, ενώ πλατειά η οδός που οδηγεί στην απώλεια». Και δεν μπορούμε να παίζουμε με κάτι που έχει αιώνιες διαστάσεις. Γιατί «η ζωή είναι βραχύβια». Όχι μόνο η νεότητα που είναι ευεπίφορη στις ηδονές και τις αμαρτίες, αλλά ολόκληρη η ζωή.
Γι’ αυτό και το βραχύβιό της πρέπει να το ζει κανείς έτσι ώστε να του προσδίδει αιώνιο χαρακτήρα, κάτι που συμφέρει τον άνθρωπο όχι μόνο για το μέλλον αλλά και για το παρόν: θα επαινεθεί ο ενάρετος άνθρωπος από τους σοβαρούς ανθρώπους.
Με την εικόνα και πάλι του αγίου: κάθε ώρα και στιγμή «κατασκευάζουμε» το μέλλον μας.
Είτε με τις αμαρτίες μας την κόλασή μας είτε με τον αγώνα μας να τηρούμε το θέλημα του Θεού τον Παράδεισό μας.
π. Γεώργιος Δορμπαράκης- Ακολουθείν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!