τί μας θυμίσατε... τις είχαμε πετύχει τις ποδιές. τί ωραίες που ήταν! ούτε να σκεφτείς τί θα φορέσεις ούτε τίποτε. έχω φυλάξει του Νηπιαγωγείου που ήταν γαλάζια και νομίζω και μία από το Δημοτικό. στην Ελληνική Παιδεία τις κρατήσαμε λίγο περισσότερο και μετά φορούσαμε την στολή. κρίμα που τις κατήργησαν. είχαν πολλά πλεονεκτήματα. έπρεπε να είναι υποχρεωτική αν όχι η ποδιά, τουλάχιστον η στολή για τους μαθητές, γιατί τα παιδιά θα πρέπει να αναγνωρίζονται με αυτή τους την ιδιότητα στην κοινωνία, όχι μόνο για λόγους ισότητας των μαθητών και για να μην γίνονται διαχωρισμοί, αλλά και για την προστασία τους.
"Κρίμα που τίς κατήργησαν" λέτε... Μά, ήταν Κ Α Λ Ο Μ Ε Λ Ε Τ Η Μ Ε Ν Ο καί Σ Κ Ο Π Ι Μ Ο ! Ενώ στά σχολεία καί στίς αραβικές χώρες καί στήν Τουρκία καί στήν Ευρώπη, ως επί τό πλείστον φορούν ΣΤΟΛΕΣ τά παιδιά! Γιά ΕΔΩ οι εντολές ήσαν άλλες...
έχετε απόλυτο δίκιο... και τώρα αναγκάζεσαι να κάνεις όσο γίνεται πιο διακριτικά συζητήσεις να προσέχουν πώς ντύνονται, ειδικά τα κορίτσια το καλοκαίρι.
Φόρεσα την τιμημένη ποδιά με τον άσπρο γιακά και στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο, όπου είχαμε ραμμένο και το σήμα του Γυμνασίου α.Γ. (πρώτο Γυμνάσιο θηλέων Πειραιώς)περιπεπλεγμένο με την κουκουβάγια. Μπλε ποδιά, μπλε κορδέλα στα μαλλιά και κάλτσα σοσόνι ή το πολύ μέχρι το γόνατο κατά σύσταση λευκού χρώματος. Έξι χρόνια στο Γυμνάσιο (δεν υπήρχε τότε Λύκειο) άλλαξα μόνον δύο ποδιές. Η ποδιά σκέπαζε τις ανισότητες μεταξύ των μαθητών και οι οικονομικά ασθενέστεροι δεν νιώθαμε υποδεέστεροι. Υπέροχες αναμνήσεις, ανεξίτηλες ! Η συμπεριφορά μας στην κοινωνία ήταν υποδειγματική ! π.χ. στο λεωφορείο πάντα παραχωρούσαμε το κάθισμα σε μεγαλύτερους και όσους είχαν πρόβλημα.
τί μας θυμίσατε... τις είχαμε πετύχει τις ποδιές. τί ωραίες που ήταν! ούτε να σκεφτείς τί θα φορέσεις ούτε τίποτε. έχω φυλάξει του Νηπιαγωγείου που ήταν γαλάζια και νομίζω και μία από το Δημοτικό. στην Ελληνική Παιδεία τις κρατήσαμε λίγο περισσότερο και μετά φορούσαμε την στολή. κρίμα που τις κατήργησαν. είχαν πολλά πλεονεκτήματα. έπρεπε να είναι υποχρεωτική αν όχι η ποδιά, τουλάχιστον η στολή για τους μαθητές, γιατί τα παιδιά θα πρέπει να αναγνωρίζονται με αυτή τους την ιδιότητα στην κοινωνία, όχι μόνο για λόγους ισότητας των μαθητών και για να μην γίνονται διαχωρισμοί, αλλά και για την προστασία τους.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Κρίμα που τίς κατήργησαν" λέτε...
ΔιαγραφήΜά, ήταν Κ Α Λ Ο Μ Ε Λ Ε Τ Η Μ Ε Ν Ο καί Σ Κ Ο Π Ι Μ Ο !
Ενώ στά σχολεία καί στίς αραβικές χώρες καί στήν Τουρκία καί στήν Ευρώπη, ως επί τό πλείστον φορούν ΣΤΟΛΕΣ τά παιδιά!
Γιά ΕΔΩ οι εντολές ήσαν άλλες...
έχετε απόλυτο δίκιο... και τώρα αναγκάζεσαι να κάνεις όσο γίνεται πιο διακριτικά συζητήσεις να προσέχουν πώς ντύνονται, ειδικά τα κορίτσια το καλοκαίρι.
ΔιαγραφήΥΠΕΡΟΧΑ ΑΓΝΑ ΧΡΟΝΙΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦόρεσα την τιμημένη ποδιά με τον άσπρο γιακά και στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο, όπου είχαμε ραμμένο και το σήμα του Γυμνασίου α.Γ. (πρώτο Γυμνάσιο θηλέων Πειραιώς)περιπεπλεγμένο με την κουκουβάγια. Μπλε ποδιά, μπλε κορδέλα στα μαλλιά και κάλτσα σοσόνι ή το πολύ μέχρι το γόνατο κατά σύσταση λευκού χρώματος. Έξι χρόνια στο Γυμνάσιο (δεν υπήρχε τότε Λύκειο) άλλαξα μόνον δύο ποδιές. Η ποδιά σκέπαζε τις ανισότητες μεταξύ των μαθητών και οι οικονομικά ασθενέστεροι δεν νιώθαμε υποδεέστεροι. Υπέροχες αναμνήσεις, ανεξίτηλες ! Η συμπεριφορά μας στην κοινωνία ήταν υποδειγματική ! π.χ. στο λεωφορείο πάντα παραχωρούσαμε το κάθισμα σε μεγαλύτερους και όσους είχαν πρόβλημα.
ΑπάντησηΔιαγραφή