Για πενήντα περίπου χρόνια περιφερόταν στην
Καλαμάτα και στη περιοχή της Μεσσηνιακής Μάνης,
ξυπόλυτος, με κουρελιασμένα ρούχα και με
χαρακτηριστική ευγένεια κήρυττε σύμφωνα με το
Παλαιό εορτολόγιο.
Πολλά άτομα, κυρίως παιδιά φωτογραφίζονταν μαζί του.
Ο ίδιος μάλιστα, παρότρυνε τους φωτογράφους να τον φωτογραφίζουν, λέγοντάς τους ότι θα έβγαζαν αρκετά χρήματα.
Πολλοί τον θεωρούσαν άγιο και τον φώναζαν για να τους διαβάσει την ευχή!
Ποιος ήταν όμως ο Χαραλάμπης;
Γύρω στο 1896 στο Δυρράχι Αρκαδίας γεννήθηκε ο Χαράλαμπος Παπαδόγιαννης, ορφανός από πατέρα.
Ο Χαραλάμπης τα πρώτα χρόνια της ζωής του ήταν βοσκός, εκεί γνώρισε της Βασίλω απ΄τό Λεπτίνι Αρκαδίας και την ερωτεύθηκε.
Δυστυχώς, ο έρωτας αυτός δεν ευδοκίμησε, καθώς οι γονείς της Βασίλως την πάντρεψαν με άλλον.
Ύστερα απ’ αυτό, ο Χαραλάμπης έπεσε σε μελαγχολία και ασχολήθηκε με τις φιλανθρωπίες.
Μοίρασε, λοιπόν, τα υπάρχοντά του και χάρισε στους φτωχούς γίδια και πρόβατα και ο ίδιος γύριζε στα μοναστήρια και τα εξωκλήσια και άναβε τα καντήλια.
Ο Χαραλάμπης γύριζε και επαιτούσε σε πόλεις και χωριά, και ζητούσε λαδάκι για ν’ ανάβει τα καντήλια και ότι άλλο του έδιναν.
Σύμφωνα με μαρτυρίες, είχε ένα ταγάρι στον ώμο, έναν ξύλινο Σταυρό και αγριόχορτα απ’ το βουνό, για τα οποία έλεγε ότι ήταν βότανα που θεράπευαν διάφορες αρρώστιες.
Τα ρούχα του ήταν κουρελιασμένα και τα μαλλιά και τα γένια του όλα μπερδεμένα.
Μάλιστα, όταν του έδιναν άλλα ρούχα για ν’ αλλάξει, αυτός τα μοίραζε σε άλλους φτωχούς.
Πολλοί τον θεωρούσαν άγιο και τον φώναζαν για να τους διαβάσει την ευχή.
Φωτογραφίες του όμως ποτέ δεν δέχτηκε να πάρει από φωτογράφους, που συνήθως τις είχαν στην προθήκη των φωτογραφικών τους μηχανών.
Αρκετοί ζωγράφοι έκαναν το πορτραίτο του και δημοσιογράφοι έγραψαν για τον Χαραλάμπη σε περιοδικά και εφημερίδες της Μεσσηνίας.
Ο Χαραλάμπης έφυγε από τη ζωή από φυσικό θάνατο το 1974 σε ηλικία 78 χρονών και ετάφη στο νεκροταφείο του Μοναστηρίου των Παλαιοημερολογιτών (Παναγουλάκη).
Προφητείες και άγνωστα περιστατικά από τη ζωή του
…Θα ‘έρθει καιρός, πού θα δεις τα σκυλιά δεμένα με τα λουκάνικα. Ηθική δε θα υπάρχει! Αγάπη δε θα υπάρχει! Εμπιστοσύνη πουθενά δε θα υπάρχει! Ό κόσμος θα πέσει σε μεγάλη ανηθικότητα, χωρίς ούτε συγγενικά όρια…
Την εποχή της κατοχής πήγαινε προς τον Αλμυρό και στο χέρι του κρατούσε το φαναράκι του.
Οι Γερμανοί, όταν τον είδαν του φώναξαν “Αλτ… «Αλτ… «Αλτ…”, αλλά αυτός συνέχιζε το βάδισμα· του έριξαν πολλές σφαίρες και θυμάμαι μου είπε:
Και συνέχισε το δρόμο του.
Οι Γερμανοί έμειναν ακίνητοι και τον κοίταζαν με απορία και θαυμασμό.
ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ: Ήξερες ποιος είναι ο Χαραλάμπης… “ο προφήτης” της Καλαμάτας;
Ο μακαριστός ΧΑΡΑΛΑΜΠΗΣ υπήρξε ένα αρκετά α σ υ ν ή θ ι σ τ ο είδος Σαλού, μέσα στόν κόσμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι άνθρωποι που ευτύχησαν νά τόν γνωρίσουν Ω Φ Ε Λ Η Θ Η Κ Α Ν τά μέγιστα από τήν συναναστροφή τους μαζί του.
Τό βιβλίο που έχει γραφεί γι' αυτόν πρό ετών (και τό εξώφυλλό του είναι η φωτογραφία ανωτέρω) είναι αληθινά α ν ε κ τ ί μ η τ ο καί τό συστήνουμε θερμότατα σέ κάθε Χριστιανό.
Τήν ευχή σου νά έχουμε Χαραλάμπη!
(ΚΡΙΜΑ που η Εκκλησία δέν αγιοκατατάσσει αυτόν τόν ξεχωριστό Σαλό...)
οι Άγιοι Σαλοί σου δείχνουν την αλήθεια τόσο ωραία και κατάμουτρα και βοηθάνε να καταλάβεις τί πραγματικά είσαι. μεγάλοι δάσκαλοι για να γκρεμίσει κανείς την ιδέα που έχει για την ύπαρξή του.
Διαγραφήευχαριστούμε που μας γνωρίζετε και αυτόν τον παππούλη. ίσως έρθει και η ώρα από την Εκκλησία.
Δεν προλαβαίνουν τώρα για Αγιοκατατάξεις αξίων ανθρώπων διότι προτεραιότητα τώρα για αυτούς είναι η προωθηση των εμβολίων και μόνο,για το καλό μας φυσικά και μόνο.Τι θλίψη η κατάντια και πνευματική πτώση-διαστροφή πολλών αρχιερέων............
ΑπάντησηΔιαγραφή