Οι πραγματικοί ένοχοι του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας πέρα από τον HPV.
Υπάρχουν σημαντικές αιτίες για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας που συχνά αγνοούνται, αλλά η εξέτασή τους είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη μιας ζωής χωρίς καρκίνο.
Στη σειρά, "The HPV Vaccine: A Double-Edged Sword?" θα παράσχουμε τεκμηριωμένα στοιχεία θανάτου και σοβαρών τραυματισμών που συνδέονται με το Gardasil, θα αναλύσουμε τη βασική αιτία της βλάβης του και θα προσφέρουμε λύσεις.
Για την πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, το εμβόλιο του ιού των ανθρώπινων θηλωμάτων (HPV) έχει προωθηθεί εκτενώς για νεαρά κορίτσια και γυναίκες για την προστασία από λοιμώξεις υψηλού κινδύνου HPV που μπορούν να προκαλέσουν καρκίνο του τραχήλου της μήτρας αργότερα στη ζωή, καθώς η λοίμωξη από HPV θεωρείται ως ο κύριος παράγοντας κινδύνου για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
Ωστόσο, μπορεί να στοχεύουμε σε λάθος στόχο. Αφήνοντας κατά μέρος τους αναμφισβήτητους θανάτους ή τραυματισμούς μετά τον εμβολιασμό κατά του HPV ή του τοξικού ανοσοενισχυτικού του - τα οποία έχουμε αναλύσει με βάση επιστημονικά δεδομένα και βιβλιογραφία στα τελευταία τρία άρθρα της σειράς - τα ίδια τα εμβόλια HPV δεν είναι θεμελιώδη για την πρόληψη του καρκίνου. Αντίθετα, πρέπει να εξετάσουμε τις βασικές αιτίες που ευθύνονται για τη μόλυνση από HPV και τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
Η ευάλωτη επιφάνεια του τραχήλου της μήτρας
Σε όλη την ανθρωπότητα, ο ρόλος της γυναίκας είναι στενά συνυφασμένος με το γάμο και τον τοκετό, επηρεάζοντας τη δια βίου υγεία και ευημερία της.
Υπάρχει μια συγκεκριμένη περιοχή στην επιφάνεια του τραχήλου της μήτρας που ονομάζεται «ζώνη μετασχηματισμού», η οποία είναι ιδιαίτερα ευαίσθητη στον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και συχνά το σημείο από πού προέρχεται.
Υπό την επίδραση των ορμονών κατά την πρώιμη εφηβεία, η ζώνη μετασχηματισμού σχηματίζεται και σταδιακά μετατοπίζεται στη θέση της γύρω από την περιοχή του τραχήλου της μήτρας, καθιστώντας την ισχυρότερη καθώς ωριμάζει μια γυναίκα.
Ωστόσο, σε νεαρή ηλικία, αυτή η ζώνη δεν είναι ακόμη καλά ανεπτυγμένη ή αρκετά ισχυρή για να υπερασπιστεί τους ιούς και άλλους επιβλαβείς παράγοντες.
Σε νεαρή ηλικία, η ζώνη μετασχηματισμού στον τράχηλο δεν είναι αρκετά ανεπτυγμένη για να υπερασπιστεί τα επιβλαβή παθογόνα. (Εικονογράφηση από The Epoch Times, Shutterstock)
Όταν τα κορίτσια εισέρχονται στην εφηβεία, ένας ευάλωτος τύπος κυττάρων, γνωστός ως κυλινδρικά κύτταρα, καλύπτει ένα συγκεκριμένο τμήμα του τραχήλου. Μόνο όταν ωριμάσουμε ένας άλλος πιο προστατευτικός τύπος κυττάρου, που ονομάζεται πλακώδες επιθήλιο, σχηματίζει ένα στρώμα πάνω από τα ευάλωτα κυλινδρικά κύτταρα.
Έτσι, εάν η σεξουαλική συμπεριφορά συμβεί κατά τη διάρκεια της εφηβείας, αυτή η ζώνη θα είναι πολύ πιο ευάλωτη σε επίθεση από έναν ιό, ειδικά τον HPV.
Μόλις προσβληθεί από τον HPV, τα προστατευτικά στρώματα της εξωτερικής επένδυσης του τραχήλου της μήτρας θα αφαιρεθούν, εκθέτοντας το υποκείμενο στρώμα στον HPV και επιτρέποντας σε μια προκαρκινική βλάβη να αναπτυχθεί πιο εύκολα. Για τα νεαρά κορίτσια που δεν έχουν ακόμη προστατευτικά στρώματα, είναι ακόμα πιο επικίνδυνο.
Οι ερευνητές έχουν διαπιστώσει ότι σε σύγκριση με τις υγιείς γυναίκες, οι νεαρές έφηβες (14 έως 19 ετών) με προκαρκινικές αλλοιώσεις του τραχήλου της μήτρας έχουν σχεδόν διπλάσιο αριθμό κυλινδρικών κυττάρων του τραχήλου της μήτρας (80% έναντι 41%, αντίστοιχα), τα οποία είναι λιγότερο προστατευτικά εμπόδια στα παθογόνα, γεγονός που υποδηλώνει ότι η βιολογική ανωριμότητα του τραχήλου της μήτρας έχει σημασία στην ανάπτυξη καρκίνου.
Μετά το σεξ, υπάρχουν μικρο-πληγές ή μικροσκοπικές εκδορές στο επιθήλιο πλήρους πάχους. Αυτά είναι σαν ραγισμένα κεραμίδια σε μια στέγη που επιτρέπουν στον HPV να περάσει και να συνδεθεί άμεσα με τη βασική μεμβράνη, στη συνέχεια εξαπλώνοντας τον HPV και μολύνοντας τα κεραμίδια των επιθηλιακών κυττάρων, ειδικά στη ζώνη μετασχηματισμού.Είναι σημαντικό να κατανοήσουμε γιατί η ωριμότητα του τραχήλου της μήτρας έχει σημασία όταν εκτίθεται σε λοίμωξη από HPV.
Μετά το σεξ, υπάρχουν μικρο-πληγές ή μικροσκοπικές εκδορές στο επιθήλιο πλήρους πάχους. Αυτά τα ανοίγματα επιτρέπουν στον HPV να περάσει και να συνδεθεί άμεσα με τη βασική μεμβράνη, εξαπλώνοντας στη συνέχεια τον HPV στα επιθηλιακά κύτταρα, ειδικά στη ζώνη μετασχηματισμού. (Εικονογράφηση από The Epoch Times, Shutterstock)
Μια ισπανική μελέτη αποκάλυψε ότι οι γυναίκες κάτω των 25 ετών είχαν 39 φορές περισσότερες πιθανότητες να συμμετάσχουν σε σεξουαλική δραστηριότητα πριν από την ηλικία των 18 ετών από εκείνες άνω των 55 ετών. Αυτό δείχνει ότι η ανθυγιεινή σεξουαλική συμπεριφορά έχει γίνει πιο διαδεδομένη στις νεώτερες γενιές. Παρόμοια φαινόμενα έχουν αναφερθεί στη Βραζιλία.
Ως εκ τούτου, η σεξουαλική δραστηριότητα σε νεαρή ηλικία, το σκληρό σεξ ή η προσβολή από άλλες σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις, μπορεί να αυξήσει την πιθανότητα εισόδου και μόλυνσης από τον HPV, αυξάνοντας έτσι τον κίνδυνο ανάπτυξης καρκίνου του τραχήλου της μήτρας κατά τη διάρκεια της ζωής μας.
Η ηλικία στο πρώτο σεξ έχει σημασία
Το μεγαλύτερο σύνολο δεδομένων που βασίζεται σε μια σειρά πολυεθνικών αιτιολογικών μελετών ελέγχου περιπτώσεων για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας διεξήχθη από το Διεθνές Κέντρο Έρευνας για τον Καρκίνο (IARC) στη Γαλλία και το Institut Català d'Oncologia στην Ισπανία.
Μια αιτιολογική μελέτη είναι μια μελέτη που έχει σχεδιαστεί για να αποκαλύψει την αιτία μιας νόσου.
Η ανάλυση περιελάμβανε 1.864 περιπτώσεις διηθητικού καρκινώματος του τραχήλου της μήτρας και 1.719 αντίστοιχους μάρτυρες από αναπτυσσόμενες χώρες: Μαρόκο, Αλγερία, Φιλιππίνες, Ταϊλάνδη, Ινδία, Βραζιλία, Κολομβία, Παραγουάη και Περού. 95% των ασθενών με καρκίνο και 17% της ομάδας ελέγχου βρέθηκαν θετικές για HPV DNA. Από αυτές τις περιπτώσεις καρκίνου, η πλειοψηφία (92%), είχε ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα.
Το πιο εντυπωσιακό εύρημα από αυτή την ολοκληρωμένη ανάλυση ήταν ότι η ηλικία μιας γυναίκας κατά την πρώτη σεξουαλική επαφή έχει αναγνωριστεί ως ισχυρός και σταθερός παράγοντας που σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, ανεξάρτητα από τον τύπο του στατιστικού μοντέλλου που χρησιμοποιήθηκε για ανάλυση από τους ερευνητές.
Η σεξουαλική επαφή για πρώτη φορά στην ή πριν από την ηλικία των 16 ετών ή μεταξύ 17 και 20 ετών αύξησε τον κίνδυνο ανάπτυξης διηθητικού καρκίνου του τραχήλου της μήτρας κατά 2,3 και 1,8 φορές, αντίστοιχα, σε σύγκριση με τις γυναίκες ηλικίας άνω των 21 ετών.
Η σεξουαλική επαφή για πρώτη φορά στην ή πριν από την ηλικία των 16 ετών ή μεταξύ 17 και 20 ετών αύξησε τον κίνδυνο ανάπτυξης διηθητικού καρκίνου του τραχήλου της μήτρας κατά 2,3 και 1,8 φορές, αντίστοιχα, σε σύγκριση με τις γυναίκες ηλικίας άνω των 21 ετών. (Εικονογράφηση από The Epoch Times)
Τα αποτελέσματα παρέμειναν συνεπή ακόμη και αφού οι ερευνητές προσάρμοσαν το μοντέλλο για να συμπεριλάβουν τους πιθανούς συγχυτικούς παράγοντες της κατάστασης της λοίμωξης από HPV, την ηλικία, τη χώρα, τον αριθμό των σεξουαλικών συντρόφων σε όλη τη ζωή, την ισοτιμία και το επίπεδο εκπαίδευσης.
Εξηγήσαμε ότι η βιολογική ωριμότητα του τραχήλου της μήτρας καθορίζει τη δύναμη της προστατευτικής του ικανότητας εάν ο HPV εισβάλει κατά τη σεξουαλική επαφή. Ένας άλλος παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψη είναι ότι κατά τη διάρκεια της εφηβείας, οι ορμονικές αλλαγές που αυξάνουν ιδιαίτερα τα επίπεδα οιστρογόνων, μπορούν να οδηγήσουν σε οξίνιση της κολπικής κοιλότητας και όταν η εσωτερική επένδυση του τραχήλου της μήτρας στρέφεται προς τα έξω, μπορεί να προκαλέσει πλακώδη μεταπλασία - αλλαγές στα επιθηλιακά κύτταρα που μπορούν να οδηγήσουν σε καρκίνο παρουσία HPV.
Ο αριθμός των σεξουαλικών συντρόφων έχει σημασία
Υπάρχουν τρεις κύριοι λόγοι που ο αριθμός των σεξουαλικών συντρόφων έχει σημασία με τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
Δεύτερον, οι περισσότερες λοιμώξεις από HPV είναι συνήθως ήπιες και παροδικές, υποχωρώντας από μόνες τους μέσα σε δύο χρόνια. Μόνο το 10 έως 20% των επίμονων λοιμώξεων από HPV δυνητικά οδηγούν σε καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Ένας μεγαλύτερος αριθμός σεξουαλικών συντρόφων σε όλη τη ζωή έχει συσχετιστεί με μειωμένα ποσοστά κάθαρσης (35%) για λοίμωξη από HPV.
Τρίτον, ο αριθμός των σεξουαλικών συντρόφων είναι επίσης ένας σημαντικός παράγοντας κινδύνου για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
Το 1989, ερευνητές της Κλινικής Κολποσκόπησης Εφήβων στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια-Σαν Φρανσίσκο δημοσίευσαν μια επιδημιολογική μελέτη των παραγόντων κινδύνου για προκαρκινικές αλλοιώσεις του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας με βάση μια έρευνα γυναικών ηλικίας 14 έως 19 ετών που επισκέφθηκαν την κλινική τους.
Σε σύγκριση με την υγιή ομάδα ελέγχου των νεαρών γυναικών χωρίς συμπτώματα, εκείνες με προκαρκινικές αλλοιώσεις (επιβεβαιωμένες είτε με κολποσκόπηση είτε με βιοψία) είχαν σημαντικά περισσότερους σεξουαλικούς συντρόφους (8,5 έναντι 3,1), περιελάμβαναν υψηλότερο ποσοστό καπνιστριών (61% έναντι 36%) και ανέφεραν υψηλότερη χρήση από του στόματος
αντισυλληπτικών (61% έναντι 30%).
(Επάνω) Φυσιολογικά ανθρώπινα τραχηλικά πλακώδη επιθηλιακά κύτταρα από τεστ ΠΑΠ κάτω από εργαστηριακό μικροσκόπιο. (Komsan Loonprom/Shutterstock) (Κάτω) Προκαρκινική υψηλού βαθμού πλακώδης ενδοεπιθηλιακή βλάβη, ένα σεξουαλικά μεταδιδόμενο νόσημα που σχετίζεται με τον HPV, από ένα τεστ ΠΑΠ κάτω από ένα εργαστηριακό μικροσκόπιο (ζουμ 100x). (Arif biswas/Shutterstock)
Μια κινεζική μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2020 ανέλυσε αναδρομικά 549 γυναίκες ασθενείς και διαπίστωσε ότι όσο περισσότερους σεξουαλικούς συντρόφους έχει μία γυναίκα, τόσο μεγαλύτερος είναι ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου που σχετίζεται με τον HPV.
Η ομάδα με πολλαπλούς σεξουαλικούς συντρόφους αποτελούνταν από ασθενείς που είχαν περισσότερους από έναν άνδρες σεξουαλικούς συντρόφους τους τελευταίους έξι μήνες. Η ομάδα των μη πολλαπλών σεξουαλικών συντρόφων περιελάμβανε ασθενείς με τον ίδιο άνδρα σύντροφο, εκείνες που δεν ήταν σεξουαλικά ενεργές τους προηγούμενους έξι μήνες και εκείνες που περιστασιακά έκαναν σεξ με τον ίδιο άνδρα.
Η ομάδα πολλαπλών σεξουαλικών συντρόφων συσχετίστηκε σημαντικά με θετική έκβαση του HPV, συμπεριλαμβανομένων των HPV 16 ή 18 και άλλων τύπων λοιμώξεων υψηλού κινδύνου από HPV. Είχαν επίσης σημαντικά υψηλότερο ποσοστό πιο σοβαρών προκαρκινικών αλλοιώσεων, ιδιαίτερα CIN-II και CIN-III. Το CIN αναφέρεται στην τραχηλική ενδοεπιθηλιακή νεοπλασία, την παρουσία μη φυσιολογικής κυτταρικής ανάπτυξης (νεοπλασία) στην επιφάνεια της εξωτερικής επένδυσης του τραχήλου της μήτρας (ενδοεπιθηλιακός ιστός). Είναι επίσης γνωστή ως αυχενική δυσπλασία.
Βιολογικά, η ύπαρξη πολλαπλών σεξουαλικών συντρόφων μπορεί να συμβάλει στην ανωμαλία της κολπικής σύνθεσης των μικροβίων, η οποία επηρεάζει την επίμονη κατάσταση του HPV. Μπορεί επίσης να οδηγήσει στην εισαγωγή άλλων σεξουαλικά μεταδιδόμενων παθογόνων, όπως ο HIV, ο οποίος είναι γνωστό ότι βλάπτει την ανοσία μας και μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου.
Η ηλικία στην πρώτη εγκυμοσύνη έχει σημασία
Εάν οι άνθρωποι τείνουν να κάνουν σεξ σε νεαρότερη ηλικία και έχουν πολλαπλούς σεξουαλικούς συντρόφους, ο κίνδυνος εγκυμοσύνης σε μικρότερη ηλικία αυξάνεται.
Οι γυναίκες με πρώτη εγκυμοσύνη πριν από την ηλικία των 21 ετών έδειξαν σε μια μελέτη μεγάλης κλίμακας να έχουν δύο έως τρεις φορές αυξημένο κίνδυνο καρκίνου του τραχήλου της μήτρας σε σύγκριση με εκείνες που είχαν πρώτη εγκυμοσύνη μετά από τα 21 τους χρόνια.
Σε σύγκριση με τις γυναίκες που είχαν τόσο το πρώτο τους σεξ όσο και την πρώτη τους εγκυμοσύνη μετά την ηλικία των 21 ετών, ο διηθητικός κίνδυνος καρκίνου του τραχήλου της μήτρας ήταν 2,4 φορές υψηλότερος μεταξύ εκείνων που ανέφεραν την ηλικία τους στο πρώτο σεξ και την πρώτη εγκυμοσύνη στην ηλικία ή κάτω των 16 ετών. Αν και δεν υπήρχε σημαντική διαφορά μεταξύ των ομάδων, τα δεδομένα έδειξαν ότι οι γυναίκες με μικρότερη λανθάνουσα περίοδο (ηλικία πρώτου σεξ έως πρώτη εγκυμοσύνη μικρότερη των δύο ετών) μπορεί να έχουν ελαφρώς υψηλότερο κίνδυνο καρκίνου του τραχήλου της μήτρας σε σύγκριση με εκείνες που έχουν μεγαλύτερο κενό.
Η ζώνη μετασχηματισμού του τραχήλου της μήτρας είναι ευαίσθητη στις ορμόνες, ιδιαίτερα στα οιστρογόνα και την προγεστερόνη.
Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, οι ορμονικές διακυμάνσεις μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο μη φυσιολογικών αλλαγών στα κύτταρα του τραχήλου της μήτρας όταν υπάρχει HPV. Αυτή η μεταμόρφωση είναι πιο πιθανό να συμβεί κατά τη διάρκεια μιας πρώτης εγκυμοσύνης παρά μιας επόμενης.
Κατά συνέπεια, τόσο η ηλικία κατά την οποία μια γυναίκα συμμετέχει για πρώτη φορά σε σεξουαλική δραστηριότητα όσο και η ηλικία της πρώτης εγκυμοσύνης της είναι στενά συνυφασμένες και μαζί παρουσιάζουν σημαντικά υψηλότερες εκτιμήσεις κινδύνου για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
Συνδυασμένα από του στόματος αντισυλληπτικά αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου
Για να αποφευχθεί μια μη προγραμματισμένη εγκυμοσύνη, πολλές γυναίκες χρησιμοποιούν από του στόματος αντισυλληπτικά. Τον Ιούλιο του 2023, η Αμερικανική Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων ενέκρινε το πρώτο μη συνταγογραφούμενο από του στόματος αντισυλληπτικό, το Opill, ένα χάπι μόνο με προγεστερόνη. Αν και δεν περιέχει οιστρογόνα και αναμένεται να είναι διαθέσιμο χωρίς ιατρική συνταγή στις αρχές του 2024, έρχεται με κινδύνους και παρενέργειες.
Τα συνδυασμένα από του στόματος αντισυλληπτικά (που περιέχουν τόσο οιστρογόνα όσο και προγεσταγόνο) είναι καρκινογόνα για τον άνθρωπο. Αυτή η αξιολόγηση έγινε εν μέρει με βάση τον αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
Μια συστηματική συνεργατική επανανάλυση βασισμένη σε δημοσιευμένα δεδομένα από 24 επιδημιολογικές μελέτες στις οποίες συμμετείχαν 16.573 γυναίκες με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και 35.509 γυναίκες χωρίς καρκίνο του τραχήλου της μήτρας διεξήχθη από το IARC για να διερευνήσει τη σχέση μεταξύ του καρκινώματος του τραχήλου της μήτρας και της χρήσης αντισυλληπτικών από το στόμα. Η κριτική δημοσιεύθηκε στο The Lancet το 2007.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο σχετικός κίνδυνος καρκίνου του τραχήλου της μήτρας αυξήθηκε σημαντικά στις σημερινές χρήστες από του στόματος αντισυλληπτικών και με μεγαλύτερη διάρκεια χρήσης, στη συνέχεια μειώθηκε μόλις υποχώρησε η χρήση.
Ο σχετικός κίνδυνος καρκίνου του τραχήλου της μήτρας αυξάνεται σημαντικά με τη μεγαλύτερη χρήση συνδυασμένων από του στόματος αντισυλληπτικών. (Εικονογράφηση από The Epoch Times)
Για παράδειγμα, 10 χρόνια χρήσης από του στόματος αντισυλληπτικών που ξεκινούν σε ηλικία περίπου 20 έως 30 ετών εκτιμάται ότι αυξάνουν τη σωρευτική συχνότητα εμφάνισης διηθητικού καρκίνου του τραχήλου της μήτρας που εμφανίζεται μέχρι την ηλικία των 50 ετών κατά 13% στις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες και 18% στις πιο ανεπτυγμένες χώρες.
Ο καρκίνος του τραχήλου της μήτρας μοιράζεται επίσης αρκετούς κοινούς παράγοντες κινδύνου με άλλους καρκίνους, συμπεριλαμβανομένου του οικογενειακού ιστορικού καρκίνου, του καπνίσματος και του εξασθενημένου ανοσοποιητικού συστήματος.
Το Gardasil 9 δεν προστατεύει από όλα τα στελέχη υψηλού κινδύνου
Ενώ το εμβόλιο HPV είναι ένας πιθανός τρόπος πρόληψης της λοίμωξης από HPV, θα μπορούσε να έχει σοβαρές απροσδόκητες συνέπειες.
Ο HPV είναι μια ομάδα που αποτελείται από πάνω από 200 στελέχη. Η ομάδα είναι έξυπνη και θα βρει έναν τρόπο να επιβιώσει.
Σύμφωνα με μια μελέτη του 2015 που διεξήχθη από το Πανεπιστήμιο του Τέξας, 22 στελέχη του HPV σχετίζονται με υψηλό κίνδυνο καρκίνου του τραχήλου της μήτρας (16, 18, 26, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 53, 56, 58, 59, 66, 67, 68, 69, 70, 73, 82 και IS39), αλλά το τετραδύναμο εμβόλιο HPV καλύπτει μόνο δύο από αυτά, και το Gardasil 9 καλύπτει μόνο επτά στελέχη.
Το εμβόλιο Gardasil 9 περιέχει εννέα στελέχη HPV (6, 11, 16, 18, 31, 33, 45, 52 και 58). Από αυτούς, οι HPV 6 και 11 προκαλούν το 90% όλων των κονδυλωμάτων των γεννητικών οργάνων, τα οποία δεν προκαλούν καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Επτά στελέχη HPV (16, 18, 31, 33, 45, 52 και 58) θεωρούνται στελέχη HPV υψηλού κινδύνου. Ωστόσο, υπάρχουν επίσης «μη εμβολιαστικά» στελέχη που ενέχουν υψηλό κίνδυνο για καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, συμπεριλαμβανομένων, ενδεικτικά, των HPV 35, 39, 51, 56, 59, 66 και 68.
Όταν οι άνθρωποι λαμβάνουν το εμβόλιο HPV, τα ιικά στελέχη που δεν καλύπτονται από το εμβόλιο μπορεί να γίνουν πιο διαδεδομένα και να αναλάβουν πιο κυρίαρχο ρόλο στον τράχηλο των εμβολιασμένων γυναικών. Αυτό σημαίνει ότι το εμβόλιο HPV έχει τη δυνατότητα να προκαλέσει αλλαγές στην κολπική μικροχλωρίδα. Ο ιός έχει βρει τρόπους να ξεφύγει από την ανοσία που προκαλείται από το εμβόλιο.
Η ίδια μελέτη του Πανεπιστημίου του Τέξας του 2015 διαπίστωσε ότι οι νεαρές ενήλικες γυναίκες που έλαβαν το τετραδύναμο εμβόλιο HPV παρουσίασαν υψηλότερο επιπολασμό μερικών μη εμβολιασμένων αλλά υψηλού κινδύνου στελεχών HPV από τις μη εμβολιασμένες γυναίκες, συμπεριλαμβανομένων των HPV 39, 45, 52, 53, 56, 59, 66, 67, 68, 70, 73, 82. Μεταξύ αυτών, οι HPV 45 και 73 παρουσίασαν στατιστικά σημαντική αύξηση με αυστηρή ανάλυση.
Τα εμβόλια HPV δεν καλύπτουν όλα τα στελέχη του HPV που σχετίζονται με τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας και προκαλούν αλλαγές στα στελέχη του HPV του τραχήλου της μήτρας. (Εικονογράφηση από The Epoch Times)
Κατά συνέπεια, η πρώτη ομάδα παραμένει σε κίνδυνο για άλλους καρκίνους που σχετίζονται με τον HPV που σχετίζονται με μη εμβολιαστικά στελέχη.
Το 2021, περισσότερα από 10 χρόνια μετά την έναρξη του προγράμματος εμβολιασμού κατά του HPV στις περισσότερες προηγμένες χώρες, μια μελέτη στην Ισπανία διαπίστωσε ότι οι HPV 6 και 11 είχαν μειωθεί σημαντικά, ο HPV 16 μειώθηκε επίσης, ενώ τα στελέχη υψηλού κινδύνου των HPV 31, 45 και 52 αυξήθηκαν σημαντικά. Μια κλιμακούμενη τάση παρατηρήθηκε στο μη εμβολιασμένο στέλεχος HPV 51.
Επιπλέον, μια μελέτη του 2021 που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Scientific Reports από το Nature Portfolio διαπίστωσε ότι επτά στελέχη εμβολίων εκτός HPV (35, 39, 51, 53, 56, 59, 68) ανιχνεύθηκαν σε περίπου τοένα τρίτο των μαύρων γυναικών με καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, δείχνοντας τα περισσότερα με κακή πρόγνωση και χαμηλότερα ποσοστά επιβίωσης.
Αβέβαιη προστασία με εμβόλια HPV
Παρά τους ισχυρισμούς περί αποτελεσματικότητας, το ακριβές επίπεδο προστασίας των εμβολίων HPV είναι αβέβαιο.
Ενώ το CDC δηλώνει ότι «Περισσότερο από το 98% των ληπτών αναπτύσσουν απόκριση αντισωμάτων στους τύπους HPV που περιλαμβάνονται στα αντίστοιχα εμβόλια 1 μήνα μετά την ολοκλήρωση μιας πλήρους σειράς εμβολιασμού», μην παραπλανηθείτε από αυτόν τον αριθμό. Αυτά τα ανιχνευόμενα αντισώματα δεν προστατεύουν τον τράχηλο άμεσα από μια λοίμωξη από HPV. Το ποσοστό του 98% δεν μπορεί να μεταφραστεί άμεσα σε κλινική προστασία.
Το ανοσοποιητικό μας σύστημα αποτελείται από δύο μέρη: φυσική ανοσία και προσαρμοστική ανοσία. Η φυσική ανοσία καταπολεμά ένα ευρύ φάσμα παθογόνων όπως βακτήρια και άλλα μικρόβια ανεξάρτητα από τους γονιδιακούς κώδικες, τα στελέχη ή τις παραλλαγές τους.
Τα εμβόλια HPV που εγχέονται στους μυς ενός ατόμου ενισχύουν κυρίως την προσαρμοστική ανοσία - πιο συγκεκριμένα, διεγείρουν τα Τ και Β κύτταρα και τα αντισώματα (που ονομάζονται επίσης ανοσοσφαιρίνες) που παράγονται από τα Β κύτταρα. Υπάρχουν διάφοροι τύποι ανοσοσφαιρινών, ανάλογα με τον τόπο όπου μένουν και ασκούν τα αποτελέσματά τους.
Στην περίπτωση του HPV, η έμφυτη ή φυσική ανοσία μας, ειδικά η ανοσία του βλεννογόνου, παίζει σημαντικό ρόλο στην πρόληψη του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας.
(Επάνω) Ένα κουτί σύριγγες γεμάτο με το εμβόλιο HPV. (Fadhli Adnan/Shutterstock) (Κάτω) Ένα κουτί σύριγγες του εμβολίου Gardasil. (Ottfried Schreiter/imageBROKER/Shutterstock)
Η ανοσοσφαιρίνη G (IgG) που παράγεται από το εμβόλιο HPV κυκλοφορεί στο αίμα. Ωστόσο, η IgG που προκαλείται από το εμβόλιο HPV δεν μπορεί να φτάσει στην περιοχή του βλεννογόνου του τραχήλου της μήτρας για να συνδεθεί αποτελεσματικά με τον HPV, επειδή παραμένει κυρίως στις περιοχές του βλεννογόνου και οι καρκίνοι του τραχήλου της μήτρας εμφανίζονται συνήθως στη ζώνη μετασχηματισμού του τραχήλου της μήτρας.
Το εκκριτικό αντίσωμα ανοσοσφαιρίνη Α (IgA) μπορεί να διαδραματίσει ζωτικό ρόλο στις περιοχές του βλεννογόνου για να βοηθήσει στην εκκαθάριση του ιού. Παρόλο που ορισμένες μελέτες δείχνουν την ύπαρξη IgA ή IgG στον τράχηλο, παραμένει αβέβαιο πώς η τοπική ανοσία στον τράχηλο προστατεύει μακροπρόθεσμα από τη λοίμωξη από HPV και τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
Πολλοί άνθρωποι υποστηρίζουν ότι το εμβόλιο HPV προσφέρει καλή προστασία έναντι του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και βασίζεται σε αξιόπιστα δεδομένα. Ωστόσο, τα δεδομένα τους δεν είναι αλεξίσφαιρα και είναι αμφισβητήσιμα.
Πρώτα απ' όλα, λόγω του μεγάλου χρόνου από τη μόλυνση από HPV έως την ανάπτυξη καρκίνου του τραχήλου της μήτρας (συνήθως 20 χρόνια), η διεξαγωγή μιας τυχαιοποιημένης ελεγχόμενης μακροχρόνιας μελέτης εμβολίου HPV αποτελεί σημαντική πρόκληση. Οι ισχυρισμοί που γίνονται για τα εμβόλια HPV βασίζονται συνήθως σε μελέτες παρατήρησης ή μητρώου.
Μελέτες παρατήρησης και δεδομένα μητρώου έχουν δείξει στοιχεία που υποστηρίζουν τις προστατευτικές επιδράσεις του εμβολίου HPV κατά του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας και των προκαρκινικών αλλοιώσεων. Ωστόσο, είναι σημαντικό κατά την ερμηνεία αυτών των αποτελεσμάτων της μελέτης να εξεταστεί εάν τα δεδομένα που σχετίζονται με τους κύριους παράγοντες κινδύνου που συζητήθηκαν προηγουμένως συλλέχθηκαν, αναλύθηκαν και εξισορροπήθηκαν μεταξύ των διαφόρων ομάδων μελέτης.
Για παράδειγμα, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο New England Journal of Medicine (NEJM) ανέλυσε δεδομένα από ένα σουηδικό μητρώο για να καθορίσει την προστατευτική αποτελεσματικότητα του τετραδύναμου εμβολίου Gardasil για σχεδόν 1,7 εκατομμύρια κορίτσια και γυναίκες ηλικίας 10 έως 30 ετών. Οι συμμετέχουσες παρακολουθήθηκαν για 11 χρόνια.
Η μελέτη δεν αξιολόγησε επαρκώς τους κύριους παράγοντες κινδύνου μεταξύ των εμβολιασμένων και των μη εμβολιασμένων ομάδων (π.χ. ηλικία στο πρώτο σεξ ή εγκυμοσύνη, αριθμός σεξουαλικών συντρόφων, χρήση αντισυλληπτικών από το στόμα, κάπνισμα ή γενική κατάσταση υγείας).
Η μελέτη NEJM έδειξε ότι το συνολικό επίπεδο προστασίας που παρέχεται από το εμβόλιο HPV εκτιμάται ότι είναι περίπου 60% (και έως 88% για τα νεότερα κορίτσια). Ωστόσο, όπως έχουμε διευκρινίσει προηγουμένως, εάν οι κύριοι παράγοντες που σχετίζονται με τον κίνδυνο καρκίνου του τραχήλου της μήτρας είχαν συμπεριληφθεί και αναλυθεί διεξοδικά, τα συμπεράσματα της μελέτης πιθανότατα θα είχαν ακυρωθεί.
Ενώ ορισμένες μελέτες μπορεί να έχουν προσπαθήσει να λάβουν υπόψη παράγοντες όπως η ηλικία κατά την πρώτη σεξουαλική δραστηριότητα ή η ηλικία κατά την πρώτη εγκυμοσύνη, η παρακολούθηση και ο έλεγχος του αριθμού των σεξουαλικών συντρόφων κατά τη διάρκεια μιας μακροχρόνιας μελέτης εμβολίου HPV μπορεί να είναι δύσκολη. Θα απαιτούσε στενή παρακολούθηση των υποκειμένων της μελέτης και των σεξουαλικών συμπεριφορών τους για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι, από σήμερα, λείπουν μελέτες που έχουν εφαρμόσει με επιτυχία τέτοια παρακολούθηση και έλεγχο των σεξουαλικών δραστηριοτήτων στο σχεδιασμό της μελέτης τους.
Η φυσική ανοσία παραμένει απαραίτητη
Μπορεί να αναρωτιέστε τι θα μπορούσε να συμβεί αν δεν πάρετε το εμβόλιο HPV. Θα μείνετε χωρίς προστασία; Ή πώς θα συμβουλεύσετε τα παιδιά σας να προστατευθούν από τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας εάν δεν κάνουν το εμβόλιο HPV;
Ανεξάρτητα από το αν κάποιος λαμβάνει ή όχι εμβολιασμό κατά του HPV, η φυσική μας ανοσία παραμένει απαραίτητη για την προστασία μας από τον επίμονο HPV.
Πιο συγκεκριμένα, η φυσική μας ανοσία έναντι του ιού έγκειται κυρίως στην ανοσία του βλεννογόνου μας.
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας της ισπανικής γρίπης του 1918, δύο ομάδες γιατρών στη Βοστώνη και το Σαν Φρανσίσκο διεξήγαγαν ξεχωριστές δοκιμές ανθρώπινης πρόκλησης στις οποίες συμμετείχαν υγιείς εθελοντές. Παρά τη χρήση διαφόρων επιθετικών μεθόδων, όπως η πτώση βλέννας ή σωματικών υγρών από ασθενείς με γρίπη στα μάτια, τη μύτη ή το λαιμό των εθελοντών, κανένας από τους συμμετέχοντες δεν μολύνθηκε από τον ιό της γρίπης.
Εν μέσω της πανδημίας COVID-19, διεξήχθη μια μελέτη ανθρώπινης πρόκλησης στην οποία συμμετείχαν υγιείς εθελοντές. Οι συμμετέχοντες στη μελέτη εμβολιάστηκαν ενδορινικά με τον ιό SARS-CoV-2. Παραδόξως, μόνο το 53% από αυτούς μολύνθηκαν με ήπια συμπτώματα, ενώ οι άλλοι μισοί παρέμειναν μη μολυσμένοι.
(Επάνω) Ισπανική γρίπη 1918: Νοσοκόμες φροντίζουν ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία με εξωτερική θεραπεία καθαρού αέρα κατά τη διάρκεια της ισπανικής γρίπης στο Lawrence της Μασαχουσέτης το 1918. (Αρχείο Hulton/Getty Images) (Κάτω) Μια μικροσκοπική άποψη του κοροναϊού COVID-19 στα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων στην Ατλάντα. (CDC/Getty Images)
Η φυσική ανοσία δεν καταπολεμά μόνο τον ιό, καταπολεμά επίσης τον καρκίνο.
Το σώμα μας είναι φυσικά εξοπλισμένο με ένα αμυντικό σύστημα που μπορεί να καταπολεμήσει τα καρκινικά κύτταρα. Το κλειδί βρίσκεται στη βελτιστοποίηση της φυσικής ανοσίας μας, επιτρέποντας έτσι ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα που μπορεί να ανιχνεύσει και να παρακολουθήσει έγκαιρα τυχόν σημάδια καρκινικών κυττάρων.
Υπάρχουν σημαντικά στοιχεία που υποδηλώνουν τον απαραίτητο ρόλο της φυσικής ανοσίας μας στην παρακολούθηση του καρκίνου.
Τα ενεργά κλινικά προγράμματα που στοχεύουν στην έμφυτη ανοσία στη θεραπεία του καρκίνου από τον Σεπτέμβριο του 2019 περιλαμβάνουν τέσσερεις τρόπους δράσης: φάρμακα που αξιοποιούν την αντιμικροβιακή ανοσία για τον έλεγχο του όγκου, φάρμακα που επάγουν ή ενισχύουν την έμφυτη ανοσολογική απόκριση, φάρμακα που προάγουν τις αποκρίσεις τελεστών της έμφυτης ανοσίας, και φάρμακα που ανακουφίζουν την ανοσοκαταστολή στο σημείο του όγκου.
Η ανίχνευση όγκων προκαλεί ενεργοποίηση των έμφυτων ανοσοκυττάρων που προάγουν τις λειτουργίες των τελεστών αντισωμάτων και την καταστροφή των καρκινικών κυττάρων. Εκτός από την άμεση ογκοκτόνο δράση τους, τα ενεργοποιημένα με όγκο έμφυτα ανοσοκύτταρα συμμετέχουν σε όλα τα στάδια της παραγωγής και της δραστηριότητας των Τ-κυττάρων έναντι των καρκινικών κυττάρων συμμετέχοντας στην εκκίνηση, επέκταση και διήθηση των Τ-κυττάρων ειδικά για τον όγκο στο σημείο του όγκου.
Στη μάχη μας κατά του καρκίνου, είναι ζωτικής σημασίας να διατηρήσουμε μια σταθερή εστίαση στην ενίσχυση του ανοσοποιητικού μας συστήματος και στην άσκηση ελέγχου σε γνωστούς παράγοντες κινδύνου. Η υιοθέτηση μιας ολιστικής προσέγγισης είναι στην πραγματικότητα το πιο σημαντικό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε - με μηδενικές παρενέργειες. Η κατανάλωση υγιεινών τροφίμων, η διατήρηση ποιοτικού ύπνου και υγιούς βάρους, η άσκηση, (σσ. η ΠΡΟΣΕΥΧΗ) τα προγράμματα ενσυνειδητότητας, ο διαλογισμός και οι τεχνικές μείωσης του στρες είναι όλα χρήσιμα για την ανοσία μας.
Η στρατηγική της στόχευσης μόνο του ιού δεν είναι τόσο έξυπνη όσο η εστίαση στην ενίσχυση της φυσικής ανοσίας μας, καθώς η ανοσία μας είναι δυναμική, επινοητική και ικανή να καταπολεμήσει πολλές ιογενείς παραλλαγές, ειδικά όταν ο ιός συνεχίζει να αλλάζει μετά τον εμβολιασμό κατά του HPV.
Οι επιλογές μας έχουν σημασία
Υπάρχουν αναμφισβήτητοι κίνδυνοι ασφάλειας που σχετίζονται με τα εμβόλια HPV. Ένα από τα πιο δύσκολα ερωτήματα είναι να αποφασιστεί εάν αυτοί οι κίνδυνοι υπερτερούν των οφελών.
Όπως συζητήσαμε στο Μέρος 3, η λεγόμενη ανάλυση κινδύνου-οφέλους του εμβολίου HPV δεν ισχύει όταν η ομάδα ελέγχου λαμβάνει ένα εικονικό φάρμακο που περιέχει μια τοξίνη, όπως το αλουμίνιο, η οποία αποδείχθηκε ότι προκαλεί τραυματισμούς.
Το εμβόλιο HPV δεν είναι μια χρυσή ασπίδα προστασίας από τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Οι ισχυρισμοί της για προστασία είναι εξαιρετικά αμφισβητήσιμοι και οι βλάβες της καλά τεκμηριωμένες.
Επιπλέον, ένα τεστ Παπανικολάου που χρησιμοποιείται για τον έλεγχο συνέβαλε στη μείωση των ποσοστών θανάτου από καρκίνο του τραχήλου της μήτρας, ακόμη και πριν από την εισαγωγή του εμβολιασμού κατά του HPV. Ο έλεγχος του τραχήλου της μήτρας είναι ένα καθιερωμένο εργαλείο δευτερογενούς πρόληψης που οδηγεί στην απομάκρυνση των προκαρκινικών βλαβών πριν γίνουν καρκινικές.
Αντίθετα, ας εστιάσουμε με σύνεση την προσοχή μας στο πώς να ενισχύσουμε το ανοσοποιητικό μας σύστημα και να αποφύγουμε τις συμπεριφορές υψηλού κινδύνου με τον μεγαλύτερο αντίκτυπο στην υγεία του τραχήλου της μήτρας. Η διατήρηση υπεύθυνης στάσης απέναντι στη σεξουαλικότητα είναι ένας αποτελεσματικός και φυσικός τρόπος για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας.
Όλοι έχουμε ένα ιερό δώρο – τη φυσικά προικισμένη ανοσία μας. Ελέγχοντας τις επικίνδυνες συμπεριφορές μας και ενισχύοντας τη φυσική μας ανοσία, μπορούμε να αγκαλιάσουμε με σιγουριά μια πιο ολιστική, δυναμική και ισχυρή προσέγγιση για να προστατευτούμε από τη λοίμωξη από HPV και τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
ΣΧΟΛΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΤΩΝ:
FLGirl358
2 ημέρες πριν
Για άλλη μια φορά, η επικρατούσα σοφία του σεξ εντός του γάμου με έναν σύντροφο υπερτερεί των ανθρώπινων προσπαθειών να ενεργήσει χωρίς συνέπειες χρησιμοποιώντας την «επιστήμη». Ο Θεός κερδίζει αυτόν τον διαγωνισμό κάθε φορά.
Linda Freeman
1 ημέρα πριν
Σταματήστε να λέτε στα νεαρά κορίτσια ότι είναι εντάξει να αρχίσουν να κάνουν σεξ στις 12/14 δίνοντάς τους αντισυλληπτικά χάπια και λέγοντάς τους:
«Αν πρόκειται να κάνετε σεξ, τότε πρέπει να προστατευτείτε από την εγκυμοσύνη παίρνοντας αντισυλληπτικά χάπια».
Επίσης, σταματήστε να δίνετε στα αγόρια προφυλακτικά για τους ίδιους λόγους.
Ναι, μπορεί να είναι καλύτερο από το να μείνετε έγκυος, αλλά αν υπάρχει φόβος να μείνουν έγκυος, θα σταματήσει πολλές από αυτές να κάνουν σεξ σε τόσο μικρή ηλικία.
Πώς το ξέρω αυτό… γιατί σταμάτησε πολλές από τις προηγούμενες γενιές.
Διδάξτε τους ότι είναι λάθος από πολλές απόψεις.
Το να μείνετε έγκυος δεν είναι το μόνο αρνητικό για το σεξ σε νεαρή ηλικία.
Υπάρχει οι σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες, ψυχικά προβλήματα και πίεση από τους συνομηλίκους.
Βλέπω ανθρώπους να ρωτούν παιδιά ηλικίας 6⁄7 αν έχουν αγόρι/φίλη.
Αφήστε αυτά τα νέα παιδιά να έχουν παιδική ηλικία.
juliapayne52
1 ημέρα πριν
Επιτέλους, κάποιος λέει δυνατά αυτό που οι περισσότεροι αποσιωπούν. Είτε μιλάμε για HPV, καρκίνο του τραχήλου της μήτρας ή για οποιαδήποτε από τις 55 σεξουαλικά μεταδιδόμενες ασθένειες….οι επιλογές συμπεριφοράς σας είναι αυτές που κάνουν τη διαφορά…και όχι μόνο με τα παραπάνω…όλες οι συμπεριφορικές επιλογές σας επηρεάζουν την υγεία και την ευημερία σας
Cageless38
1 ημέρα πριν
Αν απλώς ΚΛΕΙΝΕΙΣ ΤΑ ΠΟΔΙΑ ΣΟΥ, τότε 1. Δεν θα πάθεις σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα 2. Ένας καλός άντρας μπορεί να σε σέβεται και να μη σε εγκαταλείψει 3. Να μην χάνεις χρόνο με ένα ηλίθιο αγόρι που θέλει να παίξει μαζί σου. Θα πάει στην επόμενη ελεύθερη και χαλαρών ηθών γυναίκα. 4. Δεν θα έχεις μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, 5. Δεν θα κάνεις αμβλώσεις…..Απλό!
Donald Lovelace
1 ημέρα πριν
ΑΠΛΟ, ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΚΟΙΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΕΝΑΝ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝ ΑΛΛΟΝ.
ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΟΚΙΜΑΣΤΕΙ.
Jacqueline
1 ημέρα πριν
Ο σκοπός του προορισμού μας δεν είναι να κάνουμε σεξ με κάθε άτομο με το οποίο διασταυρώνουμε τους δρόμους μας.
Θέλετε να είστε υγιείς σωματικά, συναισθηματικά και πνευματικά. αγαπάτε το σώμα σας, μην το καταχραστείτε.
kathleen_boss
1 ημέρα πριν
Ως γονέας ενός παιδιού με εξουθενωτική, χρόνια ασθένεια που αποδίδεται στο Gardasil 9, είναι ενθαρρυντικό να βλέπουμε αυτές τις πληροφορίες να βγαίνουν εκεί έξω.
Μας δίνονται ελάχιστες και παραπλανητικές πληροφορίες που μας προειδοποιούν για τις τρομερές «παρενέργειες» που την έχουν κάνει τώρα ανάπηρη για μια ζωή και άλλαξαν τις ζωές όλης της οικογένειάς μας με τη φροντίδα και την έλλειψη εισοδήματος.
Dr. Michael Mongiello
1 ημέρα πριν
Ένα άλλο παράδειγμα επιστήμης που αγγίζει τις Βιβλικές αλήθειες.
Neil Chase
2 ημέρες πριν
Θα επιθυμούσαμε οι παράμετροι μιας μελέτης να είναι οι γυναίκες που κάνουν πρόωρο γάμο (ηλικίας 15-20 ετών) χωρίς πολλούς συντρόφους σε σχέση με τα αποτελέσματα που εμφανίζονται εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!