«ΑΓΑΠΗΤΕ ΛΟΡΔΕ ROTHSCHIILD...»: Η ΞΕΚΑΘΑΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ.

Στην οποία προκαλώ τον ιστορικό Matthew Aldred να πει όλη την αλήθεια.

Ο Edmond de Rothchild με εποίκους στην Παλαιστίνη περίπου το 1930. (Πηγή: https://www.rothschildarchive.org/family/philanthropy/baron_edmond_de_rothschild_and_palestine)

Χαιρετώ την παρέα,

Όπως οι περισσότεροι από εσάς θα γνωρίζετε, η 'Nevermore' υποστηρίζει την παλαιστινιακή υπόθεση και αντιτίθεται στην ύπαρξη του ισραηλινού κράτους.

Αυτή η θέση είναι κάπως αδιανόητη για μια αναρχική συλλογικότητα - είμαστε επίσης αντίθετοι στην ύπαρξη του καναδικού κράτους, του αμερικανικού κράτους, του ιρανικού κράτους, του βελγικού κράτους και ούτω καθεξής.

Είμαστε αντίθετοι στην ύπαρξη κρατών, τελεία και παύλα.

Οποιοδήποτε κράτος και είμαστε εναντίον του. Δεν είναι περίπλοκο.

Επειδή δεν φοβόμαστε να εκφράσουμε την άποψή μας ότι το ισραηλινό κράτος είναι παράνομο, είμαστε πρόθυμοι να προχωρήσουμε περισσότερο από τους περισσότερους καταγγέλλοντας την εκστρατεία εθνοκάθαρσης, η οποία πηγαίνει πίσω περισσότερο από μισό αιώνα.

Πρόσφατα, δημοσίευσα ένα άρθρο με τίτλο «Το Ολοκαύτωμα της Γάζας», στο οποίο έγραψα:

Αν κάποιος αναφέρει το Ολοκαύτωμα για να συγκεντρώσει συμπάθεια για αυτή τη σφαγή, παρακαλώ κάντε μου μια χάρη και χαστουκίστε τον στο πρόσωπο.

Καθώς οι σιωνιστές πανηγυρίζουν για αυτό το λουτρό αίματος, πρέπει να σταματήσουμε να τους αφήνουμε να παίζουν το χαρτί του Ολοκαυτώματος για να φιμώσουν οποιαδήποτε αντίθεση σε αυτούς.

Το γεγονός ότι οι Εβραίοι σφαγιάστηκαν από τους Γερμανούς πριν από 70 χρόνια δεν έχει καμμία σχέση με αυτό. Πρέπει να σταματήσουμε να αφήνουμε τους Εβραίους να παίζουν αυτό το παιχνίδι. Πρέπει να τους καταστήσουμε υπεύθυνους για τα εγκλήματά τους κατά της ανθρωπότητας.

ΤΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ ΤΗΣ ΓΑΖΑΣ

Διαβάστε ολόκληρη την ιστορία (https://nevermoremedia.substack.com/p/the-gazan-holocaust).

Λοιπόν, παιδιά, φαίνεται ότι το λουτρό αίματος έχει αρχίσει. Το Ισραήλ έχει κόψει το ηλεκτρικό ρεύμα και τις τηλεπικοινωνίες στη Λωρίδα της Γάζας, βυθίζοντας τη μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου στο σκοτάδι, καθώς σφαγιάζει ανελέητα τους κατοίκους της. Όπως παρατήρησε ειρωνικά η Caitlin Johnstone, «Αν οι πόλεμοι μπορούν να ξεκινήσουν με ψέμματα, η ειρήνη μπορεί να ξεκινήσει με την αλήθεια».

Αφού δημοσίευσα αυτό το κομμάτι, ένας σχολιαστής αποφάσισε ότι χρειαζόμουν ένα μάθημα ιστορίας και με παρέπεμψε σε ένα πολύ ενδιαφέρον κομμάτι γραμμένο από τον φίλο του, έναν ιστορικό ονόματι Matthew Aldred.

Το έργο ξεκινά με ταπεινότητα που αρμόζει σε έναν ιστορικό:

Αυτό που θα παρουσιάσω εδώ δεν είναι η απόλυτη «αλήθεια» και απέχει πολύ από αυτήν, ειδικά αν σκεφτεί κανείς ότι πολλά μικρότερα γεγονότα και μεμονωμένες αφηγήσεις έχουν χαθεί στην ιστορία. Υπάρχει ένα ρητό που λέει: «Αν οι πόλεμοι μπορούν να ξεκινήσουν με ψέμματα, η ειρήνη μπορεί να ξεκινήσει από την αλήθεια.Ίσως η πρώτη αλήθεια που πρέπει να αναγνωρίσουμε είναι ότι οι ιστορίες μας δεν είναι οι ίδιες απόλυτες αλήθειες· συχνά, είναι σκόπιμες διαστρεβλώσεις για πολιτικό όφελος.

Ο κ. Aldred συνεχίζει εξηγώντας πώς η βρετανική αυτοκρατορία στις αρχές του αιώνα έβλεπε ευνοϊκά τους πλούσιους Εβραίους, γράφοντας ότι:

Υπό τον συντηρητικό πρωθυπουργό Arthur Balfour, ψηφίστηκε ο νόμος περί αλλοδαπών του 1905 (https://en.wikipedia.org/wiki/Aliens_Act_1905#:~:text=An%20Act%20to%20amend%20the%20Law%20with%20regard%20to%20Aliens.&text=While%20the%20Act%20was%20ostensibly,Jewish%20immigration%20from%20Eastern%20Europe.), κρατώντας τους φτωχούς Εβραίους και άλλους έξω από τη Βρετανία. Παρ' όλα αυτά, ο Balfour γνώριζε ότι οι πλούσιοι Εβραίοι ήταν ένα πλεονέκτημα για τον βρετανικό ιμπεριαλισμό. Για παράδειγμα, ο βαρόνος Lionel de Rothschild (https://en.wikipedia.org/wiki/Lionel_de_Rothschild) είχε δανείσει εκατομμύρια στη βρετανική κυβέρνηση για να αγοράσει μετοχές της εταιρείας της διώρυγας του Σουέζ (https://en.wikipedia.org/wiki/Suez_Company_(1858%E2%80%931997)), η οποία είχε μεγάλη στρατηγική σημασία στην παγκόσμια γεωπολιτική. Οι Rothschilds είχαν επίσης χρηματοδοτήσει τον έλεγχο της Νότιας Αφρικής από τη Βρετανική Αυτοκρατορία μέσω του έργου του Cecil Rhodes (https://en.wikipedia.org/wiki/Cecil_Rhodes) στην ανάπτυξη της Βρετανικής Εταιρείας Νότιας Αφρικής (https://en.wikipedia.org/wiki/British_South_Africa_Company) και του ομίλου διαμαντιών De Beers (https://en.wikipedia.org/wiki/De_Beers). Ο Balfour γνώριζε επίσης ότι οι Rothschild είχαν σημαντικές διασυνδέσεις με το σιωνιστικό κίνημα. Ο Lionel Walter Rothschild, ο 2ος βαρόνος Rothschild, ήταν ενεργός σιωνιστής (https://en.wikipedia.org/wiki/Zionist) και στενός φίλος του Chaim Weizmann (https://en.wikipedia.org/wiki/Chaim_Weizmann), ο οποίος αργότερα θα γινόταν ο πρώτος πρόεδρος του Ισραήλ.

Τον Νοέμβριο του 1914, όταν η Βρετανία είχε κηρύξει τον πόλεμο στη Μουσουλμανική Οθωμανική Αυτοκρατορία, η συντηρητική κυβέρνηση σκεφτόταν σοβαρά τι να κάνει με τη γη που κατακτήθηκε και πώς αυτό θα μπορούσε να ενισχύσει τη γεωπολιτική σφαίρα επιρροής της, συγκεντρώνοντας παράλληλα υποστήριξη για τον αγώνα κατά της Γερμανίας. 

Κάποιοι υποστήριξαν ότι συμμαχώντας με τους Σιωνιστές και υποσχόμενοι την επιστροφή της αρχαίας πατρίδας τους, θα μπορούσαν να εξασφαλίσουν οικονομική ή άλλες μορφές υποστήριξης. Αυτή η λογική οδήγησε στο διάσημο σημείωμα του Arthur Balfour προς τον Λόρδο Lionel Walter Rothschild, γνωστό ως Διακήρυξη Balfour:

ΤΟ ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΣΤΕΜΜΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΑ ΕΔΩΣΕ ΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΣΤΟΥΣ ROTHSCHILDS

Εκεί είναι όλα καταγεγραμμένα, παιδιά. Το βρετανικό στέμμα έδωσε βασικά την Παλαιστίνη στους Rothschilds.

Ναι, ναι, ναι, θα μπορούσατε να διαφωνήσετε μαζί μου βάζοντάς το με τόσο λίγες λέξεις. Ο Balfour ήταν ο Βρετανός πρωθυπουργός, όχι ο βασιλιάς της Αγγλίας, και τεχνικά ο μονάρχης δεν έδωσε τίποτα σε κανέναν. Το μόνο που είπε ο Balfour ήταν ότι «η κυβέρνηση της Αυτού Μεγαλειότητας βλέπει ευνοϊκά τη δημιουργία μιας εθνικής εστίας για τον εβραϊκό λαό και θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να διευκολύνει την επίτευξη αυτού του στόχου».

Αλλά αυτό δεν έχει σημασία. Οι Σιωνιστές το εξέλαβαν σαφώς ως άδεια να καταλάβουν την Παλαιστίνη, όπως αποδεικνύεται από τις ενέργειές τους κατά τη διάρκεια του επόμενου αιώνα.

Τέλος πάντων, το μάθημα ιστορίας του κ. Aldred συνεχίζεται:

Για να συνοψίσουμε μια μακρά και περίπλοκη ιστορία, τα επόμενα 25 χρόνια, οι Παλαιστίνιοι Άραβες αντιτάχθηκαν στις πολιτικές της Βρετανικής Εντολής, οδηγώντας σε αυξανόμενες εντάσεις και βίαια ξεσπάσματα. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έγιναν διάφορες πολιτικές προσπάθειες για την επίλυση των αντικρουόμενων αξιώσεων των εβραϊκών και αραβικών πληθυσμών. 

Η βία, οι διεθνείς πιέσεις, το αντιαποικιακό συναίσθημα και το τίμημα του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου έκαναν την εντολή όλο και πιο αβάσιμη για τη Βρετανία. 

Το σημείο καμπής ήρθε με τη βομβιστική επίθεση στο ξενοδοχείο King David στις 22 Ιουλίου 1946, που πραγματοποιήθηκε από τη σιωνιστική μαχητική ομάδα Irgun. Αυτή η επίθεση στόχευε το βρετανικό διοικητικό και στρατιωτικό αρχηγείο, με αποτέλεσμα το θάνατο 91 ανθρώπων:

Παρεμπιπτόντως, το 2006, ο σημερινός πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, και πρώην μέλη της Ιργκούν γιόρτασαν την 60ή επέτειο της βομβιστικής επίθεσης. Ισχυρίζονται ότι έδωσαν προειδοποίηση στους Βρετανούς να εκκενώσουν το νοσοκομείο. η βρετανική κυβέρνηση λέει ότι αυτό είναι ψέμα».

Ναι. Δεν το ήξερα αυτό. Ο Νετανιάχου γιόρτασε μια σιωνιστική τρομοκρατική επίθεση με μέλη μιας τρομοκρατικής ομάδας που επιτέθηκε σε βρετανικό νοσοκομείο; Και αυτό υποτίθεται ότι θα με κάνει πιο συμπονετικό για την ισραηλινή υπόθεση;

Ο κ. Aldred συνεχίζει:

Τον Φεβρουάριο του 1947, η Βρετανία ανακοίνωσε την πρόθεσή της να τερματίσει την εντολή και παρέπεμψε το ζήτημα της Παλαιστίνης στα Ηνωμένα Έθνη, αναζητώντας ουσιαστικά μια εξωτερική λύση σε μια σύγκρουση που δεν μπορούσαν πλέον να διαχειριστούν. 

Κατά συνέπεια, ο ΟΗΕ πρότεινε το σχέδιο διχοτόμησης τον Νοέμβριο του 1947, το οποίο έγινε αποδεκτό από την εβραϊκή ηγεσία, αλλά απορρίφθηκε από την αραβική πλευρά. 

Τα τραγικά γεγονότα του Ολοκαυτώματος έκαναν τη διεθνή κοινότητα πιο δεκτική στην ιδέα ενός εβραϊκού κράτους. Στην ευρύτερη συνείδηση του κοινού, έξω από τον αραβικό κόσμο, το Ολοκαύτωμα έγινε μια θεμελιώδης δικαιολογία για την ίδρυση του Ισραήλ, συνυφαίνοντας την τραγωδία με τη λογική για μια εβραϊκή πατρίδα.

Μπορείτε να δείτε πόσο τερατωδώς άδικο είναι αυτό αν αφιερώσετε ένα λεπτό για να το σκεφτείτε αυτό από αραβική προοπτική.

Ήταν οι Άραβες υπεύθυνοι για το Ολοκαύτωμα; Όχι, δεν ήταν.

Δικαιολογεί το Ολοκαύτωμα την κλοπή παλαιστινιακής γης από τους Εβραίους; Όχι, με κανέναν τρόπο.

Η αφήγηση αυτού του ιστορικού παραλείπει να αναφέρει ούτε μία θηριωδία που διέπραξαν οι Εβραίοι εναντίον των Αράβων, γεγονός που καθιστά την αφήγησή του αρκετά άχρηστη για την εξήγηση της παρούσας σύγκρουσης.

Γνωρίζει σαφώς ότι γράφει μια αποστειρωμένη ιστορία, εξηγώντας:

Αν ελπίζατε να δημιουργήσω μια άλλη ιστορία των Αγίων Τόπων, θα σας απογοήτευσα που άφησα την ιστορία μας το 1947 (και πραγματικά δεν κάλυψα τίποτα πέρα από το 1922 και άγγιξα μόνο μερικά στοιχεία πριν από το 1922). Δεδομένης της τάσης μου για διανοητική εξερεύνηση και της απέχθειας μου για τα ψέματα, είναι αρκετά δελεαστικό να προσθέσω στη βιβλιοθήκη χιλιάδες βιβλία που υποτίθεται ότι εξηγούν τη σύγκρουση. Βλέπετε, το βιβλίο μου θα ήταν «η αληθινή εκδοχή» του τι πραγματικά συνέβη, σωστά;

Σοβαρά, όμως, ακόμη και αν έμπαινα στον πειρασμό να συνθέσω αυτό που αντιλαμβάνομαι ως τα καλύτερα ιστορικά στοιχεία που υποστηρίζουν την υπόθεση κάθε αντίπαλης πλευράς, θα ήταν αδύνατο να παρουσιάσω μια καθαρά αμερόληπτη, αντικειμενική και ουδέτερη σύγχρονη ιστορία αυτής της σύγκρουσης. 

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό, αν μη τι άλλο το γεγονός ότι έχω φίλους και οικογένεια που είναι μουσουλμάνοι, εβραίοι, Χριστιανοί, άθεοι, άραβες και ισραηλινοί, και είμαι άνθρωπος, με συναισθήματα επίσης. Δεν έχω ιδέα πώς ακριβώς αυτό θα επηρέαζε τη συλλογιστική μου και την επιλογή των ιστορικών πηγών, αλλά αναμφίβολα θα είχε επιρροή.

Μην αφήσετε κανέναν να ισχυριστεί ότι κατέχει «την αλήθεια» για τη σύγκρουση στους Αγίους Τόπους (ή οποιονδήποτε πόλεμο, για αυτό το θέμα). Επιπλέον, ενώ μπορεί να είναι κλισέ, ισχύει: «Η ιστορία γράφεται από τους νικητές». Τα φτωχότερα και πιο ευάλωτα άτομα και ομάδες συχνά δεν διαθέτουν την τεκμηρίωση για να «κερδίσουν» οποιαδήποτε νομικά ή ιστορικά επιχειρήματα. Αφιερώστε λίγο χρόνο για να το σκεφτείτε αυτό και να σκεφτείτε πού βρίσκεται η εξουσία σε αυτόν τον κόσμο και τη φύση των «αποδείξεων» στις οποίες βασίζονται οι ιστορικοί.

Όχι, δεν θα γράψω μια ιστορία της σύγκρουσης που μπορεί να προσφέρει τα πυρομαχικά για περισσότερες συγκρούσεις.

Μετάφραση: «Είμαι πολύ φοβισμένος για να πω την αλήθεια, επειδή η αλήθεια αντανακλά άσχημα στους Σιωνιστές, οι οποίοι διέπραξαν τόνους φρικαλεοτήτων εναντίον των Αράβων. Έχω Εβραίους φίλους και δεν θέλω να τους στενοχωρήσω».

Ο κ. Aldred γνωρίζει σαφώς την αλήθεια, αλλά πιστεύει ότι θα ήταν απερίσκεπτο να τη μοιραστεί με ένα ευρύ κοινό, το οποίο μπορεί να πάρει λάθος ιδέα. Η φαινομενικά διαδεδομένη στάση φαίνεται να είναι ότι η αλήθεια είναι επικίνδυνη. Αλλά επικίνδυνη για ποιον;

Προφανώς, η αλήθεια πρέπει να προστατεύεται από ειδικούς για την προστασία των εβραϊκών συμφερόντων, διότι αν το κοινό γνώριζε την αλήθεια, δεν θα ήταν συμπαθές σε αυτά τα συμφέροντα. Οι ιστορικοί φαίνεται να φοβούνται ότι αν αποκαλυφθεί η μη λογοκριμένη αλήθεια θα οδηγήσει σε αύξηση του αντισημιτισμού. Τι άλλο παρά αυτό θα μπορούσε να είναι;

Αλλά έχω νέα για τον Matthew Aldred: είτε είσαι υπέρ της αλήθειας είτε δεν είσαι. Είστε είτε η σωστή πλευρά της ιστορίας είτε δεν είστε. Δεν μπορείτε να τα έχετε και τα δύο, κύριε Aldred.

Εκτιμώ, ωστόσο, ότι ο κ. Aldred κάνει ένα πράγμα σωστό - η τραπεζική δυναστεία των Rothschild βρίσκεται στο επίκεντρο της ιστορίας του πώς οι Σιωνιστές κατέλαβαν την Παλαιστίνη.

Ας ρίξουμε μια άλλη ματιά σε αυτή τη δήλωση Balfour, έτσι;

Ιδού! Η επιστολή που οδήγησε άμεσα στη δημιουργία του κράτους του Ισραήλ αρχίζει με τρεις λέξεις - Αγαπητέ Λόρδε Rothschild. Η αλήθεια φαίνεται ξεκάθαρη, έτσι δεν είναι;

Οι περισσότεροι διανοούμενοι φαίνεται να πιστεύουν ότι το κοινό είναι πολύ ηλίθιο για να του εμπιστευθούν την αλήθεια, και νομίζω ότι αυτό είναι μαλακίες.

Οι περισσότεροι διανοούμενοι φαίνεται να ενδιαφέρονται περισσότερο για την προστασία των ενόχων παρά για το να πουν την αλήθεια. Γι' αυτό και εγώ ξεσκεπάζω αυτές τις μαλακίες.

Ο κόσμος χρειάζεται ιστορικούς που είναι πρόθυμοι να πουν την αλήθεια.

Τούτου λεχθέντος, δεν κατηγορώ τον κ. Aldred ότι ψεύδεται. Απλώς προσφέρει πολύ περιορισμένη την αλήθεια. Δυστυχώς, αυτό δεν είναι πολύ καλύτερο από το να μην πεις τίποτα.

Ξέρει την αλήθεια, απλά πιστεύει ότι δεν θα ήταν συνετό να το διατυπώσει πολύ ρητά. Ίσως έχει την αφοσίωσή του, ίσως έχει μια καρριέρα να σκεφτεί ή ίσως απλά δεν θέλει να ταράξει τα νερά.

Ευτυχώς, ο κ. Aldred φαίνεται αρκετά πρόθυμος να δεχτεί τα αιτήματα του αναγνώστη. Στην πραγματικότητα, το καλωσορίζει θετικά, λέγοντας στους συνδρομητές του επί πληρωμή ότι θα γράψει "ένα άρθρο για οποιοδήποτε θέμα της επιλογής σας" σε αντάλλαγμα για τη συνδρομή τους.

Δείτε αυτό:

Αυτό το άρθρο ζητήθηκε από έναν αναγνώστη να παράσχει ιστορικό πλαίσιο για τη Διακήρυξη Balfour. Ελπίζω ότι θα αποδειχθεί χρήσιμο για άλλους στην πλοήγηση στην τρέχουσα σύγκρουση και στον ευρύτερο πόλεμο πληροφοριών. Παρεμπιπτόντως, μόλις πρόσθεσα μια επιλογή συνδρομής "Ιδρυτικό μέλος". Εκτός από τις εγκάρδιες ευχαριστίες μου, ως ένδειξη της εκτίμησής μου, προσφέρομαι να γράψω ένα άρθρο για οποιοδήποτε θέμα της επιλογής σας κατά τη διάρκεια της 12μηνης περιόδου συνδρομής σας. Επιπλέον, εάν δεν είστε απόλυτα ικανοποιημένοι με τα αποτελέσματα, θα σας γράψω ένα άλλο.😂😂😂

Λοιπόν, θα μου έκανε κάποιος μια χάρη παρακαλώ; Θα μπορούσε κάποιος παρακαλώ να γίνει συνδρομητής επί πληρωμή και να ζητήσει από τον κ. Aldred να γράψει μια ιστορία της δυναστείας Rothschild παρακαλώ;

Εδώ, θα προσφέρω ακόμη και μια πρόταση για ένα σημείο εκκίνησης - ο Paul Cudenec έγραψε μια ιστορία της δυναστείας Rothschild που ονομάζεται "Εχθροί του Λαού", την οποία έχω συνδέσει παρακάτω.

Θα μπορούσε κάποιος παρακαλώ να ζητήσει από τον κ. Aldred να ελέγξει αυτό το ιστορικό; Έχω προσφέρει προηγουμένως μια ανταμοιβή $ 100 σε όποιον μπορεί να βρει ένα μόνο λάθος σε αυτό, και κανείς δεν έχει διεκδικήσει αυτό το βραβείο ακόμα.

Ίσως ο κ. Aldred να είναι σε θέση να βρει ένα λάθος στο βιβλίο του Cudenec, ή τουλάχιστον να είναι σε θέση να το επεκτείνει προσφέροντας χρήσιμο ιστορικό πλαίσιο.

Οι ιστορικοί, όπως και οι δημοσιογράφοι, έχουν ευθύνη απέναντι στο κοινό. Αυτή η ευθύνη είναι να πούμε την αλήθεια.

Καλώ τον Matthew Aldred, καθώς και όλους τους ιστορικούς, να πουν την αλήθεια για την επιρροή της δυναστείας Rothschild στην ιστορία της δημιουργίας του κράτους του Ισραήλ.

Είναι ηθικό σας καθήκον, κύριε Aldred. Εξάλλου, εσείς είστε αυτός που είπε:

«Αν οι πόλεμοι μπορούν να ξεκινήσουν με ψέμματα, η ειρήνη μπορεί να ξεκινήσει με την αλήθεια».

"ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ"

από τον Paul Cudenec

Τα τελευταία τρία εξαντλητικά χρόνια έχουν αναγκάσει πολλούς από εμάς να κοιτάξουμε πολύ πιο προσεκτικά ποιος ακριβώς κινεί τα νήματα σε αυτόν τον όλο και πιο δυσάρεστο κόσμο.

Ένα όνομα που έχει εμφανιστεί ξανά και ξανά στη δική μου έρευνα (δείτε εδώ (https://winteroak.org.uk/2022/10/14/a-crime-against-humanity-the-great-reset-of-1914-1918/) και εδώ (https://winteroak.org.uk/2022/08/02/a-developing-evil-the-malignant-historical-force-behind-the-great-reset/) για παράδειγμα) είναι αυτό των Rothschilds.

Έχοντας ρίξει μια πιο προσεκτική ματιά στην ιστορία και τις δραστηριότητές τους, συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να μοιραστώ τα ευρήματά μου με άλλους και έτσι έγραψα ένα σε βάθος άρθρο το οποίο είναι τώρα διαθέσιμο εδώ ως φυλλάδιο pdf 100 σελίδων (https://winteroakpress.files.wordpress.com/2022/12/enemiesofthepeople.pdf).

Υπάρχει κάτι σαν ταμπού γύρω από την κριτική αυτής της ισχυρής υπερ-πλούσιας οικογένειας και όσοι το κάνουν τείνουν να χαρακτηρίζονται και να επισημαίνονται ως «αντισημίτες» (http://www.express.co.uk/news/uk/1209862/labour-news-jeremy-corbyn-antisemitism-andrew-neil-interview-rothschild-conspiracy-spt).

Ωστόσο, όπως εξηγώ στο βιβλιαράκι, δεν ξεχωρίζω τους Rothschilds επειδή είναι Εβραίοι, αλλά μάλλον παρά το γεγονός αυτό.

Θα ήταν χίλιες φορές πιο εύκολο να είχα γράψει γι' αυτούς αν ήταν μία από τις πολλές ιστορικές ρωμαιοκαθολικές ή προτεσταντικές τραπεζικές οικογένειες της Ευρώπης: κανείς δεν θα φανταζόταν ούτε για μια στιγμή ότι η κριτική μου ίσχυε για όλους ή ακόμα και για τους περισσότερους καθολικούς ή προτεστάντες.

Αλλά αυτές οι άλλες δυναστείες δεν έπαιξαν τον ίδιο κεντρικό ρόλο στη δημιουργία όλων όσων είναι χειρότερα στον σύγχρονο κόσμο μας και έτσι ήταν στις πολλές αμαρτίες των Rothschilds που ήμουν υποχρεωμένος να επικεντρωθώ, κάτω από τους ακόλουθους τίτλους:

Πρόλογος [AUDIO] (https://winteroakextra.files.wordpress.com/2022/12/ep0.m4a)

I. Συσσώρευση μεγάλου πλούτου [AUDIO] (https://winteroakextra.files.wordpress.com/2022/12/ep1.m4a)

II. Βάζοντας τον εαυτό τους πάνω από τους άλλους [AUDIO] (https://winteroakextra.files.wordpress.com/2022/12/ep2.m4a)

III. Κερδοσκοπία από τον έναν πόλεμο μετά τον πόλεμο [AUDIO] (https://winteroakextra.files.wordpress.com/2022/12/ep3.m4a)

IV. Αρπαγή της υποδομής [AUDIO] (https://winteroakextra.files.wordpress.com/2022/12/ep4.m4a)

V. Εκμετάλλευση της ανθρωπότητας, καταστροφή της φύσης [AUDIO] (https://winteroakextra.files.wordpress.com/2022/12/ep5.m4a)

VI. Διαφθορά της πολιτικής ζωής [AUDIO] (https://winteroakextra.files.wordpress.com/2022/12/ep6.m4a)

VII. Χρήση δικαιωμάτων εκμετάλλευσης [AUDIO] (https://winteroakextra.files.wordpress.com/2022/12/ep7.m4a)

VIII. Ιδιωτικοποίηση της εξουσίας [AUDIO] (https://winteroakextra.files.wordpress.com/2022/12/ep8.m4a)

IX. Επιβολή παγκόσμιου ελέγχου [AUDIO] (https://winteroakextra.files.wordpress.com/2022/12/ep9.m4a)

X. Κρατώντας τα όλα μυστικά [AUDIO] (https://winteroakextra.files.wordpress.com/2022/12/ep10.m4a)

XI. Μετάβαση σε αυταρχική λειτουργία [AUDIO] (https://winteroakextra.files.wordpress.com/2022/12/ep11.m4a)

XII. Υπαγορεύοντας το μέλλον [AUDIO] (https://winteroakextra.files.wordpress.com/2022/12/ep12.m4a)

XIII. Ως εδώ! [ΗΧΟΣ] (https://winteroakextra.files.wordpress.com/2022/12/ep13.m4a)

ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΒΡΕΙΤΕ ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΚΕΙΜΕΝΟ "ΕΧΘΡΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ" ΕΔΩ (https://winteroak.org.uk/2022/12/27/enemies-of-the-people-dictating-the-future/).

ΠΗΓΗ: https://nevermoremedia.substack.com/p/dear-lord-rothschiild-the-unambiguous?publication_id=787156&post_id=138383841&isFreemail=true&r=2glxis&utm_source=substack&utm_medium=email

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ