Ορισμένα εμβολιασμένα και μολυσμένα με COVID άτομα φέρεται να διαγιγνώσκονται με έναν νέο τύπο ασθένειας που ονομάζεται σύνδρομο VEXAS - μια αυτοφλεγμονώδης νόσος που ανακαλύφθηκε το 2020.
Πολλοί άνθρωποι είναι εξοικειωμένοι με τα αυτοάνοσα νοσήματα, που συχνά προκαλούνται από δυσλειτουργία μεταξύ των προσαρμοστικών κυττάρων του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ τα προβλήματα στο έμφυτο ανοσοποιητικό σύστημα συχνά προκαλούν αυτοφλεγμονώδεις ασθένειες.
Το σύνδρομο VEXAS - συντομογραφία για κενοτόπια, ένζυμο Ε1, φυλοσύνδετο, αυτοφλεγμονώδες, σωματικό σύνδρομο - προκαλείται από μεταλλάξεις στα έμφυτα ανοσοκύτταρα, μια σωματική μετάλλαξη στο γονίδιο UBA1 που βρίσκεται στο χρωμόσωμα Χ.
Οι σωματικές μεταλλάξεις δεν μπορούν να κληρονομηθούν, πράγμα που σημαίνει ότι τα άτομα αποκτούν αυτή τη μετάλλαξη αργότερα στη ζωή τους.
Η μετάλλαξη επηρεάζει τα βλαστοκύτταρα στο μυελό των οστών. Τα κύτταρα ωριμάζουν σε εξειδικευμένα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που κυκλοφορούν μέσα στην κυκλοφορία του αίματος.
Τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που φέρουν τη μετάλλαξη UBA1 είναι εξαιρετικά φλεγμονώδη και μόλις συσσωρευτούν αρκετά από αυτά, οι ασθενείς αρχίζουν να αναπτύσσουν συμπτώματα.
Τρεις ημέρες μετά τη λήψη του εμβολίου COVID της Pfizer, ο άνδρας ανέπτυξε τρυφερά εξογκώματα κάτω από το δέρμα, εξανθήματα και μωβ κηλίδες στα άκρα του. Δερματικά προβλήματα αναφέρονται συχνά σε ασθενείς με VEXAS. Αργότερα διαπιστώθηκε ότι είχε τη μετάλλαξη UBA1.
«Η σπάνια συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου VEXAS και η μικρή καθυστέρηση των 3 ημερών μεταξύ του εμβολιασμού και της έναρξης των συμπτωμάτων ήταν πολύ ενδεικτικές του ρόλου του εμβολίου ως έναυσμα», έγραψαν συγγραφείς από τα νοσοκομεία Drôme Nord.
Για μήνες, οι κλινικοί γιατροί διέγνωσαν λανθασμένα ότι είχε μακρά COVID. Ωστόσο, ο ασθενής διαγνώστηκε με σύνδρομο VEXAS κατά την ανίχνευση της μετάλλαξης UBA1.
Μερικοί γιατροί λένε ότι μπορεί να υπάρχει μια σύνδεση, αλλά μια έμμεση.
«Από την εμπειρία μου, είναι απίθανο το σύνδρομο VEXAS να έχει προκληθεί από λοίμωξη ή εμβολιασμό COVID-19», δήλωσε στους The Epoch Times η Δρ Sinisa Savic, ανοσολόγος και αναπληρωτής κλινικός καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Leeds.
«Γνωρίζουμε ότι καθώς οι άνθρωποι γερνούν, αναπτύσσουν κάθε είδους μεταλλάξεις στο μυελό των οστών... Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το VEXAS βρίσκεται σε μεγάλο βαθμό στον ηλικιωμένο πληθυσμό», πρόσθεσε.
Το σύνδρομο VEXAS τείνει να εκδηλώνεται σε ηλικιωμένους άνδρες άνω των 50 ετών.
Ωστόσο, οι λοιμώξεις και οι εμβολιασμοί μπορούν να προκαλέσουν ή να επιδεινώσουν τα συμπτώματα σε άτομα που βρίσκονται ήδη σε καλό δρόμο για να αναπτύξουν σύνδρομο VEXAS, δήλωσε ο Δρ Savic.
«Ο,τιδήποτε προκαλεί ανοσολογική απόκριση μπορεί να προκαλέσει προσωρινή επιδείνωση των συμπτωμάτων. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο επιχείρημα γι' αυτό».
Οι ανοσολογικές αντιδράσεις επιδεινώνουν τις αυτοφλεγμονώδεις ασθένειες
Η Δρ Savic δήλωσε ότι είναι πιθανό τα προσαρμοστικά κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος - Τ και Β κύτταρα - να μην είναι σε θέση να επιβιώσουν αρκετά για να εξειδικευτούν εάν φέρουν τη μετάλλαξη UBA1, ενώ η εξειδίκευση των έμφυτων ανοσοκυττάρων φαίνεται να επηρεάζεται λιγότερο από τη μετάλλαξη UBA1.
Όλες οι λοιμώξεις και οι εμβολιασμοί προκαλούν ανοσολογικές αποκρίσεις απαραίτητες για να αντιδράσει το ανοσοποιητικό σύστημα και να σχηματίσει ανοσολογική μνήμη στον παθογόνο παράγοντα.
Ωστόσο, για τους ασθενείς που πάσχουν από αυτοφλεγμονώδεις ασθένειες, οποιαδήποτε ανοσολογική αντίδραση μπορεί να προκαλέσει ανισορροπία σε ένα ήδη επισφαλές σύστημα, ενδεχομένως επιδεινώνοντας την κατάσταση του ασθενούς, σύμφωνα με τον Δρ Savic.
«Αυτό συμβαίνει με οποιαδήποτε αυτοάνοση ή φλεγμονώδη κατάσταση, επειδή το ανοσοποιητικό σύστημα προσπαθεί να ελέγξει τον εαυτό του, αλλά αν στη συνέχεια αμφισβητηθείτε από κάτι άλλο, τότε αυτό το επίπεδο ελέγχου μπορεί να μειωθεί», είπε.
Κατά τη διάρκεια μιας ανοσολογικής απόκρισης, το σώμα παράγει περισσότερα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος. σε ασθενείς με σύνδρομο VEXAS, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει περισσότερα μεταλλαγμένα έμφυτα κύτταρα.
Τα έμφυτα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος είναι επίσης η πρώτη γραμμή άμυνας. Είναι τα πρώτα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος που ενεργοποιούνται.
Συμπτώματα εξαιρετικά μεταβλητά, θα μπορούσαν ενδεχομένως να «προκαλέσουν βλάβη σε όλα»
Τρεις ασθενείς βρέθηκαν να έχουν μετάλλαξη UBA1, την οποία οι συγγραφείς συνέδεσαν με τη φλεγμονώδη εκδήλωσή τους. Από τότε, εκατοντάδες άτομα με σύνδρομο VEXAS έχουν αναγνωριστεί από το NIH και σε όλο τον κόσμο.
Τα συμπτώματα του συνδρόμου VEXAS είναι εξαιρετικά μεταβλητά και μη ειδικά, δήλωσε η Δρ Savic.
Οι ασθενείς μπορεί να αναπτύξουν απώλεια βάρους, πυρετό, κακουχία, δερματικά εξανθήματα και φλεγμονή των αρθρώσεων και των ιστών. Δεδομένου ότι η ασθένεια επηρεάζει τα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος στο αίμα, πολλοί άνθρωποι μπορεί να έχουν αναιμία και ανεπαρκή ανοσοκύτταρα στην κυκλοφορία.
Στο μυελό των οστών, τα μεταλλαγμένα βλαστοκύτταρα παράγουν εξειδικευμένα αλλά μεταλλαγμένα ανοσοκύτταρα με κενοτόπια που φαίνονται «εντελώς αποδιοργανωμένα» κάτω από το μικροσκόπιο. Επίσης, "παράγουν αρκετά σημαντικές ποσότητες φλεγμονωδών χημικών ουσιών", δήλωσε η Δρ Savic.
Αυτά τα εξειδικευμένα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος εισέρχονται στη συνέχεια στην κυκλοφορία, προκαλώντας φλεγμονή στο σώμα.
Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, διάφορα όργανα φλεγμονώνονται και εξασθενούν και μπορεί να αρχίσουν να αποτυγχάνουν, προκαλώντας ΘΑΝΑΤΟ.
Δεν έχει αποδειχθεί χωρίς αμφιβολία, δήλωσε η Δρ Savic, αλλά "υπάρχει σίγουρα μια συμφωνία στην άποψη ότι το μεγαλύτερο μέρος της φλεγμονής των οργάνων προκαλείται από αυτά τα μεταλλαγμένα κύτταρα που διεισδύουν στο όργανο και προκαλούν βλάβη σε όλα".
Πολλοί ασθενείς αναπτύσσουν επίσης προοδευτική ανεπάρκεια μυελού των οστών, η οποία μπορεί επίσης να οδηγήσει σε θάνατο εάν δεν αντιμετωπιστεί.
Περιορισμένη θεραπεία για το σύνδρομο VEXAS
Οι ασθενείς συνήθως ανταποκρίνονται καλά στα αντιφλεγμονώδη στεροειδή, αλλά τα στεροειδή είναι επιβλαβή εάν χρησιμοποιούνται για παρατεταμένες περιόδους.
Ασθενείς που διατρέχουν κίνδυνο ανεπάρκειας μυελού των οστών μπορούν να εξεταστούν για αλλογενή μεταμόσχευση βλαστικών κυττάρων. Σε αυτή τη διαδικασία, τα βλαστοκύτταρα του σώματος καταστρέφονται χρησιμοποιώντας χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία και αντικαθίστανται με βλαστοκύτταρα άλλου ατόμου.
Οι αυτόλογες μεταμοσχεύσεις, δηλαδή η μεταμόσχευση υγιών βλαστικών κυττάρων του ατόμου, συχνά δεν θεωρούνται από ανησυχία ότι μεταλλαγμένα κύτταρα μπορεί να μεταμοσχευθούν.
Ωστόσο, η Δρ Savic είπε ότι υπήρξαν περιπτώσεις επιτυχημένων αυτόλογων μεταμοσχεύσεων όπου ο ασθενής με σύνδρομο VEXAS θεραπεύτηκε. Αυτές οι μεταμοσχεύσεις, ωστόσο, πραγματοποιήθηκαν πριν ο ασθενής διαγνωστεί με σύνδρομο VEXAS.
Ενώ οι κλινικοί γιατροί δεν έχουν βρει καλύτερες θεραπείες για τους ασθενείς τους, έχουν τουλάχιστον μια σαφέστερη ιδέα για το τι δεν πρέπει να τους δώσουν.
"Στο παρελθόν, πολλοί από αυτούς τους ασθενείς θα ήταν σε θεραπείες που είναι τα λεγόμενα παραδοσιακά DMARDs (τροποποιητικά της νόσου αντιρευματικά φάρμακα), τα οποία είναι σε κάποιο βαθμό τοξικά για το μυελό των οστών και σε αυτές τις περιπτώσεις σίγουρα δεν θα ήταν οι συνθήκες που θα θέλατε να χρησιμοποιήσετε", εξήγησε η Δρ Savic.
Πολλοί ασθενείς που βρέθηκαν να μην έχουν τη μετάλλαξη UBA1 εξακολουθούν να έχουν συμπτώματα που μοιάζουν πολύ με αυτά του συνδρόμου VEXAS. (!!!!!!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!