ΑΠΕΙΛΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΟΜΟΓΕΝΕΙΣ ΚΑΙ ΝΕΟ - ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ...

Τα χρόνια την οικονομικής κρίσης δεκάδες χιλιάδες Έλληνες αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν στο εξωτερικό για να επιβιώσουν. Η φυγή αυτή προς το εξωτερικό αναφέρεται συνήθως ως brain drain, δηλαδή ως φυγή των νέων επιστημόνων, εξαιρώντας για άγνωστο λόγο από το φαινόμενο αυτό τους λοιπούς Έλληνες που μετανάστευσαν ως απλοί εργαζόμενοι (π.χ. εργάτες, ιδιωτικοί υπάλληλοι) ή συγκεκριμένες κατηγορίες Ελλήνων που αναγκάζονται να πηγαινοέρχονται λόγω της εργασίας τους στο εξωτερικό (π.χ. φρουροί πλοίων).
 

Για τους Εθνικιστές δεν υπάρχει απλά ένα brain drain αλλά μία γενικότερη αφαίμαξη της Ελλάδας από τον πληθυσμό της, που ως αποτέλεσμα θα έχει όχι μόνο την περαιτέρω οικονομική ύφεση αλλά και τον αφελληνισμό της λόγω της μείωσης του πληθυσμού των Ελλήνων και της κάλυψης του κενού από αλλοδαπούς. 

Οι Έλληνες που γίνονται οικονομικοί μετανάστες-νόμιμοι και όχι παράνομοι, όπως οι αλλοδαποί που ουσιαστικά τους αντικαθιστούν-φεύγουν με μία πικρία για την αντιμετώπιση που έτυχαν από τους πολιτικούς. Αναφέρομαι στον απλό Έλληνα που είχε σκοπό να παραμείνει στην Ελλάδα, να εργαστεί και να κάνει οικογένεια (στο εξής: νέο-μετανάστης) και όχι στους «γόνους» της πολιτικο-οικονομικής ελίτ που ούτως ή άλλως θα έφευγαν στο εξωτερικό. 

Οι περισσότεροι νέο-μετανάστες έχοντας ζήσει την ανεργία και την ανέχεια, την εκμετάλλευση από το κομματικό κράτος και τις πολυεθνικές εταιρείες, τις ψεύτικες υποσχέσεις των πολιτικάντηδων, διάλεξαν ως τελευταία λύση επιβίωσης την μετανάστευση. Οι πολιτικάντηδες αποφάσισαν να εκμεταλλευτούν προπαγανδιστικά στο έπακρο ακόμα και την φυγή τους μιλώντας για «νέα προσφυγιά» Ελλήνων, εξισώνοντάς τους με τους αλλοδαπούς (κατά τους πολιτικάντηδες «πρόσφυγες και μετανάστες») και χύνοντας κροκοδείλια δάκρυα για το brain drain....

Οι μοιραίες συγκρίσεις 

Στις χώρες που εγκαθίστανται οι νεο-μετανάστες μεγαλώνουν οι ήδη υπάρχουσες ή δημιουργούνται νέες κοινότητες ομογενών. Οι νέο-μετανάστες γνωρίζουν κράτη με πολύ καλύτερη δομή και λειτουργία και μοιραία κάνουν την σύγκριση με την πατρίδα μας που έχει καταντήσει προτεκτοράτο σε υπολειτουργία. 

Ταυτόχρονα, αντιλαμβάνονται ότι οι παραδοσιακοί μηχανισμοί που συντηρεί ή πατρονάρει το ελληνικό κράτος στο εξωτερικό (σχολεία, μορφωτικά και θρησκευτικά ιδρύματα, κοινότητες, σύλλογοι) έχουν διεθνιστικό προσανατολισμό. 

Κι εδώ «χαλάει η σούπα» των πολιτικάντηδων γιατί οι Έλληνες νέο-μετανάστες μεταλαμπαδεύουν στους ομογενείς την πεποίθηση ότι η Ελλάδα διαχρονικά κυβερνάται από απατεώνες και προδότες, από πολιτικάντηδες που ανέκαθεν προσπαθούσαν να απομυζούν την ομογένεια από χρήματα για την πατρίδα, όπως ισχυρίζονταν, στην πραγματικότητα όμως για τις τσέπες τους. 

Οι ομογενείς των παλαιότερων μεταναστεύσεων συνειδητοποιούν πλέον γιατί τα ελληνικά σχολεία στο εξωτερικό μειώνονται και γιατί δεν τους παρέχεται δικαίωμα ψήφου, παρά τις εξαγγελίες των πολιτικάντηδων....

Εθνικιστική αφύπνιση των ομογενών 

Αποτέλεσμα αυτής της αφύπνισης μέχρι σήμερα ήταν κάποιες σποραδικές αντιδράσεις και διαμαρτυρίες Ελλήνων του εξωτερικού, όταν Έλληνες πολιτικοί μετέβαιναν στο εξωτερικό για ομιλίες (π.χ. σε πανεπιστήμια). Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται και η δημιουργία εθνικιστικών πυρήνων στο εξωτερικό, οι περισσότεροι υπό την σημαία της Χρυσής Αυγής. 

Η πιθανή πολιτική οργάνωση των Ελλήνων του εξωτερικού και ενεργότερη συμμετοχή τους στα κοινά της πατρίδας μας, είναι κάτι που φοβίζει το πολιτικό σύστημα. Οι κοινότητες των ομογενών έχουν πλέον καλή πληροφόρηση για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα, μέσω του διαδικτύου και των ζωντανών μαρτυριών των νέο-μεταναστών. Η ρομαντική νοσταλγία των ομογενών των παλαιοτέρων μεταναστεύσεων για την πατρίδα σιγά-σιγά μετατρέπεται σε οργή κατά των ελληνικών κυβερνήσεων, που οδήγησαν τον Ελληνισμό στην παρακμή ταυτιζόμενες με τους θιασώτες της παγκοσμιοποίησης και εκτελώντας πιστά τις διαταγές των ξένων προστατών τους. 

Υπό αυτές τις συνθήκες το μέλλον του Ελληνισμού φαντάζει δυσοίωνο. Μπορεί να είναι ενθαρρυντικό το γεγονός ότι οι περισσότεροι Έλληνες νέο-μετανάστες επιθυμούν να επιστρέψουν στην Ελλάδα, όμως αν δεν αλλάξει ριζικά η πολιτική και οικονομική κατάσταση στην πατρίδα μας η επιθυμία τους θα παραμείνει επιθυμία. 

Η αλλαγή της πολιτικής κατάστασης προέχει καθόσον μέσω αυτής μπορεί να επιτευχθεί και η αλλαγή της οικονομικής κατάστασης. Για να αλλάξει η πολιτική κατάσταση σημαντικότερη προϋπόθεση είναι να απαλλαγούμε από αυτούς που μας έφεραν σ’ αυτό το σημείο. Όσο όμως δεν ανατρέπεται το υπάρχον πολιτικό σκηνικό, ο Ελληνισμός θα οδηγείται σε όλο και χειρότερη παρακμή....

Οι πολιτικοί θα βάλουν προσκόμματα 

Ίσως ένας νέος «Διαφωτισμός» που θα ξεκινήσει από τους ομογενείς, παλαιούς και νέους μετανάστες, να είναι η λύση στο πρόβλημα. Για να έρθει η πολιτική λύση θα πρέπει να επιτευχθεί η ένταξή των Ελλήνων του εξωτερικού στις τάξεις των Εθνικιστών. 

Και εφόσον μιλάμε για αλλαγή πολιτικής κατάστασης με δημοκρατικές διαδικασίες, μόνη λύση είναι η πολιτική οργάνωση των ομογενών σε εθνικιστικά κόμματα, η απαίτηση παροχής δικαιώματος ψήφου σε όλους τους ομογενείς και, αν αυτό δεν επιτευχθεί, τουλάχιστον η επιστροφή των νέο-μεταναστών στην Ελλάδα κάθε φορά που θα γίνονται εκλογές προκειμένου να στηρίξουν με την ψήφο τους τους Εθνικιστές. Οι κινήσεις για την πολιτική οργάνωση των ομογενών σε εθνικιστικούς φορείς έχουν ήδη ξεκινήσει. 

Θεωρώ βέβαιο ότι οι πολιτικάντηδες θα προσπαθήσουν να αποφύγουν με διάφορες προφάσεις τόσο την παροχή δικαιώματος ψήφου στους ομογενείς όσο και την μαζική επιστροφή των νέο-μεταναστών στην Ελλάδα για να ψηφίσουν στις επικείμενες εκλογές. Είναι ικανοί ακόμα και να ψηφίσουν νόμους περί άσκησης του εκλογικού δικαιώματος από όλους τους ομογενείς σε ελληνικές πρεσβείες και προξενεία, τους οποίους νόμους δεν θα εφαρμόσουν τελικά με αποφάσεις της τελευταίας στιγμής. 

Σε κάθε περίπτωση είναι προφανές ότι οι πολιτικάντηδες θα βρεθούν στο εξής δίλημμα: είτε θα επιτρέψουν την άσκηση των πολιτικών δικαιωμάτων από τους ομογενείς και τους νέο-μετανάστες με αποτέλεσμα την πολιτική εξαφάνισή τους, είτε θα απαγορεύσουν αμφότερα, οπότε μοναδική λύση για τους Έλληνες του εξωτερικού θα είναι να στραφούν σε μη δημοκρατικές διαδικασίες για την αλλαγή του πολιτικού συστήματος. Πάλι καλά που, όπως μας λένε, «στην δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα»…...

Χρήστος Μπίσδας...

[Πηγὴ]http://www.elkosmos.gr/apili-gia-to-politiko-systima-i-ellines-omogenis-ke-neo-metanastes/

«Τριβέλι Πᾶνος»