«Δεν είμαι τίποτα.
Δεν έχω τίποτα.
Εδώ δεν υπάρχει τίποτα… μόνο η αιώνια ζωή υπάρχει».
Στο 14 ο έτος της ηλικίας της, την πλησίασε Άγγελος Κυρίου, την πήρε στην αγκαλιά του και την πήγε στον Παράδεισο!!!... Έπαθε αλλοίωση και όταν επέστρεψε στην γη… άλλαξαν τα πάντα στην ζωή της.
Μιλούσε για την άλλη ζωή, την αιώνια, έκανε προσευχές για τους νεκρούς συγγενείς της και άρχισε να εκδηλώνει τα πνευματικά της χαρίσματα!!!
Άρχισε να φοράει «παλιόρουχα», παλιά ρούχα και τρύπια παπούτσια…
Έτσι έγινε νύμφη Χριστού!!!
Συγκλονίζει η εμπειρία που είχε το 1944, που ήταν περίοδος συμμοριτοπολέμου.
Ένοπλοι αριστεροί αντάρτες με γενειάδες… την γάζωναν από μακριά με δεκάδες σφαίρες… και η Ταρσώ, όρθια, ατρόμητη συνέχιζε προσευχόμενη την πορεία της, και σαν από θαύμα, καμμία σφαίρα δεν την είχε αγγίξει!!!
Έζησε για πολλά χρόνια, στην άκρη, σ’ ένα γκρεμισμένο μικρό κελλάκι της Ιεράς Μονής Παναγίας Πευκοβουνογιατρίσσης, στην Κερατέα, χωρίς να θεωρείται κανονικά αδελφή της Μονής.
Συμμετείχε όμως ενεργά στην ζωή της αδελφότητας.
Για 45 χρόνια δεν κοιμήθηκε ποτέ ξαπλωμένη, αλλά κοιμόταν καθιστή πάνω σε πέτρα ή σκαμνάκι.
Έμενε ολόκληρη εβδομάδα νηστική, χωρίς να έχει πρόβλημα.
Τάϊζε με το ελάχιστο φαγητό που είχε τις γάτες, τα ποντίκια, τα πτηνά του ουρανού!!!
Έλεγε με ταπείνωση, ότι την ταΐζει ο αξιωματικός, δηλαδή Άγγελος Κυρίου!!!
Η αυτοσυνειδησία της Ταρσώς ήταν βαθύτατα εκκλησιαστική!!!
"Π α π α φ λ έ σ σ α ς"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!