Περί συγχωρητικότητος

• Εάν γαρ αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμίν ο πατήρ υμών ο ουράνιος· εάν δε μη αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, ουδέ ο πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών. 
• [Γιατί αν συγχωρήσετε τους ανθρώπους, για τα παραπτώματά τους, θα σας συγχωρήσει και εσάς ο Ουράνιος Πατέρας. Αν όμως δεν συγχωρήσετε, τους ανθρώπους για τα παραπτώματά τους, ούτε και ο Πατέρας σας, θα συγχωρήσει, τα δικά σας παραπτώματα.] (Κατά Ματθαίον 6,14-15)

• 
  
• ΤότεπροσελθώναυτώοΠέτροςείπε·Κύριε, ποσάκιςαμαρτήσειειςεμέοαδελφόςμουκαιαφήσωαυτώ; Έωςεπτάκις; λέγειαυτώοΙησούς·ουλέγωσοιέωςεπτάκις, αλλ' έωςεβδομηκοντάκιςεπτά. [Τότε πλησίασε προς Αυτόν ο Πέτρος και είπε: ''Κύριε, πόσες φορές θα φταίξει σε εμένα ο αδελφός μου και θα τον συγχωρήσω; Έως επτά φορές;'' Είπε σ' αυτόν ο Ιησούς· ''Δεν σου λέω έως επτά φορές, αλλά έως εβδομήκοντα επτά φορές, πάντοτε δηλαδή θα συγχωρείς.] (ΚατάΜατθαίον 18,21-22)
• Και ότανστήκητεπροσευχόμενοι, αφίετεειτιέχετεκατάτινος, ίνακαιοπατήρυμώνοεντοιςουρανοίςαφήυμίνταπαραπτώματαυμών. Ειδευμείςουκαφίετε, ουδέοπατήρυμώναφήσειταπαραπτώματαυμών.[Και όταν στέκεστε στην προσευχή, να συγχωρείτε με όλη σας την καρδιά, εάν έχετε κάτι εναντίον κάποιου, για να συγχωρήσει και ο Πατήρ σας ο ουράνιος τα δικά σας παραπτώματα. Εάν όμως εεείς δεν συγχωρείτε τους άλλους, για τα τυχόν σφάλματα, που έχουν πράξει απέναντί σας και ο Πατήρ σας ο ουράνιος, δεν θα συγχωρήσει τα δικά σας παραπτώματα.] (Κατά Μάρκον 11,25-26)
• Απολύετε, καιαπολυθήσεσθε. [Συγχωρείτε τους άλλους και θα συγχωρηθείτε.] (ΚατάΛουκάν 6,37)
• Ο δε Ιησούς έλεγε· πάτερ, άφες αυτοίς· ου γαρ οίδασι τί ποιούσι.[Ο δε Ιησούς έλεγε: ''Πάτερ, συγχώρησέ τους· διότι τυφλωμένοι από την εμπάθειά τους, δεν γνωρίζουν τι κάνουν".] (Κατά Λουκάν 23,34)
• Ανεχόμενοι αλλήλων και χαριζόμενοι εαυτοίς εάν τις πρός τινα έχῃ μομφήν· καθώς και ο Χριστός εχαρίσατο υμίν, ούτω και υμείς. [Να ανέχεστε με αγάπη ο ένας του άλλου τις αδυναμίες, να χαρίσεστε μεταξύ σας και να αλληλοσυγχωρήστε, εάν τυχόν κανένας έχει εναντίον άλλου κάποια δικαιολογημένη δυσαρέσκεια και αφορμή κατηγορίας. Όπως ο Χριστός χαρίστηκε σε εσάς και σας συγχώρησε, έτσι και εσείς να συγχωρείτε ο ένας τον άλλον.] (Προς Κολοσσαείς 3,13)
• Άφες αδίκημα τω πλησίον σου, και τότε δεηθέντος σου αι αμαρτίαι σου λυθήσονται. [Συγχώρησε το αδίκημα, που σου έκανε ο πλησίον σου και τότε, όταν προσευχηθείς στον Θεό, θα λυθούν και οι δικές σου αμαρτίες.] (Σοφία Σειράχ 28,2)
• Με τίποτα άλλο περισσότερο δεν ευαρεστείται ο Κύριος, όσο το να συγχωρούμε τον συνάνθρωπό μας. (ΙερόςΧρυσόστομος)
• Αφού είδες τον Θεό να γίνεται άνθρωπος και να δείχνει τόση συγκατάβαση και να πάσχει τόσα προς χάριν σου, ρωτάς ακόμη και αμφιβάλλεις, για το πώς είναι δυνατόν, να συγχωρέσεις τις αδικίες των συνανθρώπων σου; Δεν Τον ακούς που σου παραγγέλνει από το Σταυρό: ''Συγχώρησέ τους. Δεν γνωρίζουν τι πράττουν'' (Ιερός Χρυσόστομος)
• Σκέψου, πόσα σου συγχώρεσε ο Θεός, πως εσύ σώθηκες με τη Χάρη Του. Και μιμήσου τον Κύριο. Να είμαστε φιλεύσπλαχνοι. Να παρέχουμε συγγνώμη σε όσους νομίζουμε, ότι μας έβλαψαν. (Ιερός Χρυσόστομος)
• Ξέχασε, λοιπόν, τις ξένες αμαρτίες, για να ξεχάσει και ο Κύριος τις δικές σου. Γιατί αν πεις: ''Τιμώρησε τον εχθρό μου'', έκλεισες το στόμα σου. Έχασε πια η γλώσσα σου το δικαίωμα να μιλάει στο Θεό. Πρώτα-πρώτα επειδή εξαρχής Τον παρόργισες και υστέρα επειδή ζητάς πράγματα, που είναι αντίθετα στον ίδιο το χαρακτήρα της προσευχής. Αφού, δηλαδή, προσέρχεσαι για να ζητήσεις συγχώρηση αμαρτημάτων, πώς μιλάς για τιμωρία; Το αντίθετο έπρεπε να κάνεις, να παρακαλάς για τους άλλους, ώστε στη συνέχεια να παρακαλέσεις με παρρησία και για τον εαυτό σου. Αν προσευχηθείς για τους συνανθρώπους σου, τα πέτυχες όλα, έστω και αν δεν πεις το παραμικρό για τις δικές σου αμαρτίες. Δεν υπάρχει τίποτα πιο ζοφερό από μια ψυχή που μνησικακεί και μισεί... (Ιερός Χρυσόστομος)
• Η εκδίκηση εξισώνει τον άνθρωπο με τον εχθρό, ενώ η συγχώρεση τον κάνει ανώτερο. Συγχώρεσε λοιπόν εκείνον που σε λύπησε, βοήθησε εκείνον που έχει ανάγκη, ταπείνωσε την ψυχή σου. Και αν ακόμα είσαι πολύ αμαρτωλός, θα μπορέσεις να πετύχεις και τη Βασιλεία των Ουρανών, καθαρίζοντας καλά μ' αυτά, εκείνα τα αμαρτήματα και εξαλείφοντας εντελώς την κηλίδα. (Ιερός Χρυσόστομος)
• Και αν έχεις υποστεί μεγάλα αδικήματα, όσο μεγαλύτερα συγχωρήσεις, τόσο μεγαλύτερη συγχώρηση θα λάβεις. (Ιερός Χρυσόστομος)
• Αν σου πω, νήστεψε πολλές φορές μου προβάλλεις ως δικαιολογία την ασθένεια του σώματος. Αν σου πω, δώσε στους φτωχούς μου λες ότι είσαι φτωχός και έχεις να αναθρέψεις παιδιά. Αν σου πω να έρχεσαι τακτικά στις Συνάξεις της Εκκλησίας, μου λες, έχω διάφορες μέριμνες. Αν σου πω, πρόσεχε αυτά που λέγονται στην Εκκλησία και κατανόησε το βάθος των λόγων του Θεού, μου προβάλλεις ως δικαιολογία την έλλειψη μορφώσεως. Αν σου πω, φρόντισε να βοηθήσεις ψυχικά τον αδελφό σου, μου λες ότι δεν υπακούει όταν τον συμβουλεύω, αφού πολλές φορές του μίλησα και περιφρόνησε τα λόγια μου. Βέβαια, δεν ευσταθούν οι προφάσεις αυτές και όλα αυτά είναι χλιαρά λόγια, αλλά, παρά ταύτα, μπορείς να προφασίζεσαι. Αν όμως σου πω, άφησε την οργή και συγχώρεσε τον αδελφό σου, ποια από τις προφάσεις αυτές μπορείς να χρησιμοποιήσεις; Γι' αυτό απ' όλες σου τις αμαρτίες, αυτή η αμαρτία θα σου είναι ασυγχώρητη. Αλήθεια, πως θα μπορέσεις να υψώσεις τα χέρια σου στον Ουρανό; Πως θα κινήσεις τη γλώσσα σου να προσευχηθείς; Πως θα ζητήσεις συγνώμη; Ακόμη και αν θέλει ο Θεός να σου συγχωρήσει τις αμαρτίες, δεν Του το επιτρέπεις εσύ, επειδή δεν συγχωρείς τις αμαρτίες του αδελφού σου... (Ιερός Χρυσόστομος)
• Τί είναι ευκολότερο από το να συγχωρέσουμε εκείνον που μας λύπησε; Γιατί μήπως πρόκειται να υποβληθούμε σε κόπο να κάνουμε μακρινό ταξίδι; Μήπως θα ξοδέψουμε χρήματα ή μήπως θα παρακαλέσουμε άλλους; Αρκεί μόνο να θελήσουμε και ήδη πετύχαμε το κατόρθωμα... Αν όμως δεν συγχωρέσουμε, διατηρούμε το βάρος της έχθρας μέσα μας... (Ιερός Χρυσόστομος)
• Λες, ότι ο άλλος σου προξένησε μεγάλη ζημιά, ότι σε αδίκησε πάρα πολύ, ότι εξαιτίας του κινδύνεψε η ζωή σου. Και τί είναι όλα αυτά; Πάντως δεν σε σταύρωσε, όπως ακριβώς οι Ιουδαίοι τον Κύριο. Αν δεν συγχωρέσεις το αδίκημα του άλλου είς βάρος σου, ούτε ο ουράνιος Πατέρας, θα συγχωρήσει τα δικά σου αμαρτήματα. Αν δεν συγχωρήσεις τον εχθρό σου να ξέρεις, πως δεν αδικείς αυτόν, αλλά τον εαυτόν σου. Γιατί; Διότι ο Θεός κανέναν άλλον δεν ''μισεί'' και αποστρέφεται, όσο τον μνησίκακο άνθρωπο, την καρδιά που είναι κυριευμένη από πάθη και την ψυχή που φλογίζεται από τα μίση. (Ιερός Χρυσόστομος)
• Εάν δεν συγχωρέσουμε τον πλησίον, δεν θα κάνουμε κάποιο κακό σ' αυτόν, αλλά για εμάς τους ίδιους, θα είναι αβάσταχτο μαρτύριο. (Ιερός Χρυσόστομος)
• Εκείνος που εξετάζει την ζωή των άλλων με εμπάθεια, ποτέ δεν θα λάβει συγχώρεση για τα δικά του παραπτώματα. (Ιερός Χρυσόστομος)
• Όταν 2 άνθρωποι πικραθούν μεταξύ τους και τους κράει ο σατανάς μακριά, μπαίνει ο Χριστός στη μέση και βάζει μια ανθοδέσμη ανάμεσά τους, την ανθοδέσμη του ''ειρηνοποιού''. Μην περιμένεις να σου πάρει ο άλλος το βραβείο (την ανθοδέσμη). Τρέξε εσύ πρώτα, ζήτησε συγγνώμη από τον άλλον και άρπαξε την ανθοδέσμη. (Ιερός Χρυσόστομος)
• Ο Δαβίδ όταν έπεσε στα χέρια του ο Σαούλ (Α' Βασ. 26,5-25), δεν θέλησε να τον φονεύσει, αλλά τον διέσωσε, μολονότι επρόκειτο ο ίδιος να κινδυνεύσει. Αν τέτοια σημάδια συγγνώμης σε εχθρούς έχουμε στην Παλαιά Διαθήκη, πώς θα ελεηθούμε εμείς, που ζούμε στην εποχή της Καινής Διαθήκης και όμως στο μέτρο αυτό της Παλαιάς Διαθήκης, δεν έχουμε φτάσει; (Ιερός Χρυσόστομος)
• Αν δεν συγχωρέσουμε τους εχθρούς μας και το αίμα μας να χύσουμε για τον Χριστό, στην κόλαση θα πάμε. (Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός)
• Η συγχώρεση έχει δύο ιδιώματα: Ένα φωτίζει και ένα να κατακαίει. (Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός)
• Να αποκτήσεις μητρική καρδιά για τους άλλους. Βλέπεις, η μάνα όλα τα συγχωρεί και καμμιά φορά κάνει πως δεν βλέπει. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
• Ο άνθρωπος που σου ζητάει ειλικιρνή ευγχώρεση, όταν σφάλλει να τον συγχωρείς κάθε φορά που σφάλλει με καλοσύνη και να τον αγαπάς και από κοντά. Τον δε πονηρό που σου ζητάει δήθεν συγχώρεση, για να κάνει τη δουλειά του και συνέχεια σε μπλέκει στις υποθέσεις σου, που βλάπτουν ψυχικά και άλλους ανθρώπους, συγχώρεσέ τους εβδομήντα επτά φορές μαζεμένες και στο εξής να τον αγαπάς από μακριά και να εύχεσαι γι' αυτόν. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
• Το να συγχωρούμε τους εχθρούς μας και να τους κάνουμε καλά, αυτό είναι μεγαλοψυχία και μία από τις μεγαλύτερες ομοιότητες με τον Θεό. (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
• Κοίταξε μια φορά τον Κύριό σου καρφωμένο πάνω στο Σταυρό και γεμάτον από Αίμα. Πρόσεξέ Τον, πως το ακάνθινο στεφάνι στην κεφαλή, με πρόσωπο ταπεινωμένο και φτυμμένο και με ξηραμμένα χείλη, φωνάζει και παρακαλεί τον Πατέρα Του, για να συγχωρέσει τους σταυρωτές του: ''Πάτερ άφες'' (Λουκ. 23,34), μολόνότι μπορούσε να διατάξει τη γη και να τους καταπιεί αυτοστιγμή! Και απ' αυτό να σκεφτείς το εξής: Αν Εκείνος ο Παντοδύναμος Δεσπότης του κόσμου, συγχώρσε την αμαρτία των τόσων θανατηφόρων εχθρών του, ποιό σπουδαίο πράγμα είναι, αν εσύ ο τιποτένιος, αν εσύ ο βρωμερός και το τιποτένιο σκουλήκι της γης, μιμηθείς Εκείνον και συγχωρέσεις τους εχθρούς σου από την καρδιά σου!... (Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης)
• Δεν είναι δυνατό να συγχωρήσει κανείς με την καρδιά του τα παραπτώματα των άλλων, αν δεν έχει αληθινή πνευματική γνώση, γιατί αυτή φανερώνει τις θλίψεις στον καθένα σαν δικές του. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)
• Κανένας δεν είναι τόσο αγαθός και σπλαγχνικός όσο ο Θεός. Όμως εκείνον που δεν μετανοεί, ούτε Εκείνος τον συγχωρεί. (Άγιος Μάρκος ο Ασκητής)
• Ο άνθρωπος που σου ζητάει ειλικρινή συγχώρεση να τον συγχωράς, κάθε φορά που σφάλλει, με καλοσύνη και να τον αγαπάς από κοντά. Τον δε πονηρό που σου ζητάει δήθεν συγχώρεση, για να κάνει την δουλειά του και στη συνέχεια να σε μπλέκει στις υποθέσεις του, που βλάπτουν ψυχικά και άλλους ανθρώπους, συγχώρεσέ τον 77 φορές μαζεμένες και στο εξής, να τον αγαπάς από μακριά και να εύχεσαι γι' αυτόν. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
• Αν πρέπει να ζητά κανείς συγχώρηση από τον άνθρωπο στον οποίο σφάλλει, πόσο μάλλον πρέπει να ζητά συγχώρηση από τον Θεό, για τα καθημερινά σφάλματά του. (Άγιος Παϊσιος ο Αγιορείτης)
• Τη συγχώρεση πρέπει να την δίνουμε σε όλους, όπως κάνει και ο ίδιος ο Θεός. Βρέχει επί δικαίους και αδίκους, γράφει το Ευαγγέλιο. Διότι είμαστε όλοι αμαρτωλοί και όλοι θα έπρεπε να καταδικαστούμε για τις αμαρτίες μας, λίγες ή πολλές. Γι' αυτό πρέπει να συγχωρούμε και να ευχόμαστε στο Θεό, να συγχωρήσει και εμάς τους αμαρτωλούς, που πολύ συχνά, δεν καταλαβαίνουμε τι κάνουμε και τι δεν κάνουμε... (Άγιος Ιάκωβος Τσαλίκης)
• Αν δεν συγχωρείς όποιον αμάρτησε απέναντί σου, μην πιέζεις τον εαυτόν σου με προσευχές και νηστείες... Ο Θεός δεν θα σε δεχτεί... (Άγιος Εφραίμ ο Σύρος)
• Συγχώρεση των αμαρτιών σημαίνει απελευθέρωση από τα πάθη. Όποιος δεν έχει απελευθερωθεί από τα πάθη, δεν μπορεί να λάβει συγχώρση. (Όσιος Θαλάσσιος)
• Πως θα βεβαιωθούμε ότι συγχωρέθηκαν οι αμαρτίες μας; α) Όταν η συνείδησή μας δεν μας κατακρίνει μέσα μας, για τις αμαρτίες μας και β) όταν με όλη μας την καρδιά μισήσαμε τις αμαρτίες μας και φανερά κάνουμε έργα ενάντια των αμαρτιών μας. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
• Η συγχώρηση κάθε οφειλής είναι δείγμα συμπάθειας, ενώ η αντιλογία προς τον φταίχτη είναι δείγμα πονηρού φρονήματος. (Άγιος Ισαάκ ο Σύρος)
• Η μεγαλύτερη ελεημοσύνη που μπορείς να κάνεις, είναι να συγχωρήσεις ολόψυχα αυτόν που σε αδίκησε. Συγχωρώντας τον πλησίον σου, μπορείς να ελπίζεις και στην συγχώρηση των δικών σου αμαρτιών από τον Θεό. (Ιερός Αυγουστίνος)
• Αν δεν συγχωρούμε από την καρδιά μας, τότε και η μετάνοιά μας για τα δικά μας αμαρτήματα δεν γίνεται δεκτή από τον Θεό. (Άγιος Γρηγόριος ο Διάλογος)
• Όπως μας συγχωρεί ο Θεός, έτσι να συγχωρούμε και εμείς τους άλλους. Να κλάψουμε, να θρηνήσουμε, να λυπηθούμε και να συμπονέσουμε και να παρακαλέσουμε τον Θεό, για το σφάλμα του αδερφού μας. Αυτή είναι η μεγαλύτερη αρετή. Όσες αρετές και αν έχεις, όσα καλά έργα και προσευχές, όλα τα υπερβαίνει ο λόγος της συμπόνοιας: "Θεέ μου, συγχώρεσε τον αδερφό μου, για ό,τι μου έκανε". (Όσιος Άνθιμος της Χίου)
• Αν τυχόν βρεθούν 2, που να έχουν έχθρα μεταξύ τους και πεθάνει ο ένας απ' αυτούς, (χωρίς να προλάβουν να αλληλοσυγχωρηθούν) πρέπει το ζωντανό πρόσωπο να πηγαίνει στο μνήμα εκείνου που πέθανε και να κλαίει και να ζητάει απ' αυτόν συγχώρηση, σαν να ήταν ζωντανός, να ξηροφαγεί τις Τετάρτες και Παρασκευές (όταν τύχουν δηλ. καταλύσιμες εορτές σ' αυτές), να κάνει κάθε πρωί και βράδυ 20 μετάνοιες και να παρακαλεί τον Θεό για τον κεκοιμημένο εχθρό του και να δίνει λειτουργίες και προσφορές, για να τον μνημονεύουν. (Άγιος Ιωάννης ο Νηστευτής)
• Συγχωρώ δεν σημαίνει μόνο, ότι δεν εκδικούμαι, αλλά κρύβω με τη σιωπή και ξεχνώ, το αμάρτημα του αδελφού μου... (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
• Πρέπει να συγχωρούμε με πολλή ταπεινοφροσύνη, αποδίδοντας στον εαυτόν μας το φταίξιμο. Αυτός είναι ο απαραίτητος όρος για την συγχώρεση των προσβολών. Μόνο οι μετάνοιες για το θεαθήναι και τα λόγια δεν γαληνεύουν, σαν κενός ήχος δεν αγγίζουν την καρδιά. (Όσιος Νίκων της Όπτινα)
• Για να συγχωρέσει κανείς κάποιον, δεν απαιτείται κόπος και δυσκολία, αλλά χρειάζεται ταπείνωση. Όταν δεν συγχωρούμε τον συνάνθρωπο μας, μας εγκαταλείπει η Χάρη και δεν πρόκειται ούτε και ο Κύριος να μας συγχωρέσει. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
• Αν δεν έχουμε συγχωρετική διάθεση προς τον συνάνθρωπο μας ακόμα και να ομολογήσουμε και να μαρτυρήσουμε για το Χριστό, πάλι στην κόλαση θα πάμε. (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
• Όταν μας κατηγορούν, όταν μας συκοφαντούν, όταν μας πειράζουν, όταν μας ταπεινώνουν, όταν μας αδικούν, πρέπει και εμείς να συγχωρούμε. Με όποια καρδιά, με όποια δύναμη, με όποια διάθεση προσφέρουμε τη συγχωρητικότητά μας, όχι εκατονταπλάσια, άλλα μυριοπλάσια θα είναι τα αντίστοιχα αγαθά, που θα λάβουμε από τον Θεό. Να ο δρόμος! Να, πως ακριβώς μπορούμε να σωθούμε! Να, η πύλη από την οποία θα εισέλθουμε στη Βασιλεία των Ουρανών! (Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας)
• Να αγαπάμε και να συγχωρούμε τους αμαρτωλούς, όπως και ο Θεός εμάς μας ανέχεται. (Γέροντας Αμβρόσιος Λάζαρης)
• Η συγχωρητικότητα είναι κάτι βαθύ. Μπορεί τυπικά 2 άνθρωποι να συγχωρηθούν, αλλά λόγω της εμπαθείας τους, να μην έχουν συγχωρεθεί από καρδιάς. Με μια απλή συγχώρεση, δεν τακτοποιείται το θέμα. Πρέπει οι 2 τους να βρεθούνε μαζί, να μιλήσουν εφ' όλης της ύλης, να βάλουν μια μετάνοια, να κλάψουνε, να πονέσουν οι καρδιές τους και να γίνει έτσι μια αποκατάσταση. Και ο χρόνος σιγά - σιγά θα επουλώσει την πληγή... Θέλει δουλειά - διεργασία! (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
• Πότε θα καταλάβουμε, ότι κάποιον συγχωρέσαμε με την καρδιά μας και πραγματικά; Όταν δεν μας βασανίζουν λογισμοί σχετικοί με το πρόσωπο που συγχωρέσαμε και είναι η καρδιά μας σαν τη θάλασσα ''τζάμι''. (Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα)
• Όταν συναντήσεις αυτόν που λύπησες, αμέσως κάνε του μια υπόκλιση και πες του: «Συγχώρησέ με γιατί σε στενοχώρησα». Και τότε βγαίνει αμέσως, κατά τρόπο ανερμήνευτο, όλη η στενοχώριά του, σκορπίζεται τελείως και δεν παραμένει τίποτε μέσα στη ψυχή του. Και ο διάβολος κοιτάζοντας από μακριά, είναι τελείως νικημένος και στα χαρτιά του δεν παραμένει τίποτε γραμμένο. (Γέροντας Παΐσιος Ολάρου)
• Λέγουν οι Άγιοι, ότι σύμφωνα με την καλή διάθεση, που έχεις, πηγαίνοντας να ζητήσεις συγχώρηση, δηλαδή αν έχεις ταπείνωση, θα φωτίσει ανάλογα ο Θεός τον άλλο, για να επιτευχτεί η επιζητούμενη συνδιαλλαγή. Όταν λ.χ. συντριβείς και πεις με τον λογισμό σου, «φταίω και δεν το καταλαβαίνω», μετά λίγο λίγο θα πεις, ότι «πράγματι φταίω». Και όταν βάλεις στον λογισμό σου, ότι πράγματι φταις, θα αλλάξει μετά και ο άλλος διάθεση. (ΓέρονταςΓερμανόςοΣταυροβουνιώτης)
• Τότε μόνο θα μπορέσω να συγχωρέσω τον άλλον με την καρδιά μου, αν μπορέσω: Α) να εκτιμήσω το τίμημα του αμαρτήματος, ότι δηλαδή αυτό που με έκανε ο άλλος, είναι ένα τίποτα, σε σχέση με τα αμαρτήματα που έκανα ο ίδιος απέναντι στον Θεό και Β) αν μπορέσω να εκτιμήσω, ότι αυτό που με έκανε ο άλλος (αδικία), ουσιαστικά με προσέφερε ''υλικό'' για να αγιάσω. (π. Αθανάσιος Μυτιληναίος)
• Συγχωρώ.... κάνω χώρο στην καρδιά μου να χωρέσω με σένα, με τον άλλο, με τον άλλο.... Κάνω χώρο να χωρέσουμε μαζί! Συγχωρώ, σημαίνει βλέπω τον άλλο όπως είναι, με την αμαρτία του και την ανυπόφορη πλευρά του, με όλα τα βαρίδιά του και τα ελαττώματά του, και λέω: '' θα σε κουβαλήσω, όπως ένα σταυρό, θα σε κουβαλήσω μέχρι Τη Βασιλεία Του Θεού, είτε το θέλεις είτε όχι. Και είτε είσαι καλός είτε είσαι κακός, θα σε κουβαλήσω στους ώμους μου, θα σε φέρω μπροστά Στον Κύριο και θα πω: Κύριε, όλη μου τη ζωή κουβάλησα αυτόν τον άνθρωπο, γιατί φοβόμουνα μήπως χαθεί. Τώρα είναι δικό Σου το θέμα να τον συγχωρήσεις, στο όνομα της δικής μου συγχώρεσης, με Το Άπειρο Έλεός Σου και να τον δεχθείς στην αγκαλιά Της Αγάπης Σου!" (Μητροπολίτης Anthony Bloom)
• Συγχωρείστε τις προσβολές του γείτονά σας, αποφύγετε να επιβάλλετε τα παράπονα του γείτονά σας, αποφύγετε τον ερεθισμό, από την παράλογη θλίψη, από φόβο, θυμό κλπ. Θα συγχωρείς τους άλλους για προσβολές, ανακρίβειες, ενοχλήσεις, περιττές ανησυχίες και αμαρτίες σου θα συγχωρεθούν. Ο Κύριος θα συγχωρήσει τα λάθη σας και θα σας δοθεί μεγάλο έλεος. Θα συγχωρείς, τις λίγες αμαρτίες του πλησίον σου και ο Θεός θα σου συγχωρήσει, αμέτρητες αμαρτίες... Ας μην υπακούμε στον διάβολο, που μας διδάσκει να κρατάμε κακό στην ψυχή μας προς τον πλησίον μας, αλλά με την απλότητα της καρδιάς μας, θα συγχωρούμε τα αδικήματα του γείτονά μας, που προκαλούνται από την υποκίνηση του διαβόλου. (ΑρχιμανδρίτηςΚύριλλοςΠαβλώφ)
• Αν ο σύζυγος ή σύζυγος, συγχωρήσουν την απιστία του συντρόφου τους, τότε κατατάσσουν τον εαυτόν τους απευθείας στον Παράδεισο. Γιατί θα πράξουν αυτό που ζητούν οι ίδιοι και από τον Θεό. Να τους συγχωρήσει την απιστία που επέδειξαν κατά τον βίο τους. Να είναι στα λόγια με τον Χριστό, αλλά στα έργα με τον... Και όπως λέγει και ο Ίδιος ο Χριστός μας, έναν κόκκο σιναπιού να είχαμε πίστη... η γη μας θα ήταν στην κυριολεξία ο επίγειος Παράδεισος. (Είπε Γέρων)
• Όταν συγχωρείς τον πλησίον σου... γίνεσαι Θεός κατά χάριν... προσφέρεις Παράδεισο εν ζωή... (Είπε Γέρων)
• Όσο αργείς να ζητήσεις συγχωρεση, τόσο δίνεις την ευκαιρία στο διάβολο, να απλώσει ρίζες μέσα σου. (ΕίπεΓέρων)
• Οι περισσότεροι κακοί άνθρωποι είναι εκείνοι, που δεν θέλουν να συγχωρήσουν! (Πατέρες της Εκκλησίας)
• Με την εξομολόγηση, ο Θεός θα σε συγχωρέσει τις αμαρτίες σου, αλλά αν αργότερα, δεν συγχωρέσεις έναν συνάνθρωπο σου, για ένα κακό που σε έκανε, τότε και ο Θεός σε επιστρέφει πίσω τις αμαρτίες σου, που προηγουμένως σε είχαν συγχωρεθεί. (Παναγόπουλος)
• Να γνωρίζουμε, ότι τα μεγαλύτερα στεφάνια τα παίρνουμε, λόγω της συγχωρητικότητάς μας προς τον συνάνθρωπο. (Παναγόπουλος)
• Αλίμονο στους ανθρώπους που φύγουν από τον κόσμο τούτο, χωρίς να συγχωρεθούν! Κανένα μνημόσυνο, δεν είναι ικανό να τους βοηθήσει... (Παναγόπουλος)
• Ο άνθρωπος που δεν μπορεί να συγχωρέσει τον εχθρό του, δεν έχει κάνει βήμα στον Χριστιανισμό. Οι άνθρωποι που δεν συγχωρούν είναι εγωιστές και δεν θέλουν να ταπεινωθούν. (Παναγόπουλος)
• Κάποιος νεαρός, είχε ένα θείο, πραγματικός ''καρχαρίας'', που είχε κατορθώσει να αποσπάσει με πονηρό τρόπο και να ''φάει'' την πολύ μεγάλη περιουσία των γονέων του. Κάποια μέρα πέθαναν οι γονείς του νεαρού και από την τεράστια περιουσία, είχε απομείνει μόνο ένα παγοποιείο, που βρίσκονταν σε έναν νησί. Μια μέρα, ήρθε ο νεαρός σπίτι μου και από εκεί επικοινώνησε τηλεφωνικώς με τον θείο του. Αυτοί μιλούσαν, αλλά εγώ καταλάβαινα πάνω κάτω, αυτά που λέγανε. Του αποκάλυψε λοιπόν ο θείος, ότι και το παγοποιείο το πούλησε και τα χρήματα που πήρε από την πώληση, τα ξόδεψε και αυτά! Βέβαια δικαιολογούνταν και με προφάσεις προσπαθούσε να πείσει τον ανιψιό του, ότι δεν έγινε και τίποτα κακό. Ο ανιψιός με ηρεμία τον άκουγε, χωρίς να τον λέει τίποτα. Όταν τελείωσε ο θείος το μανιφέστο του, ο νεαρός λέει στο θείο του: Θείε μην κλείσεις, θέλω κάτι να σου πω. Όλα θείε μπορείς να τα καταφέρεις με τον τρόπο σου, ακόμα και να με στίψεις, αλλά το μόνο που δεν θα καταφέρεις, είναι να με κάνεις, να σε μισήσω!!! Ομολογώ, ότι και εγώ ο ίδιος συγκλονίστηκα από την αφοπλιστική απάντηση του νεαρού και θαύμασα το μεγαλείο της συγχωρητικότητάς του... (Παναγόπουλος)
• Κάποτε είδα κάτι στρατιώτες από το αντίθετο κόμμα, να φοράνε τα όπλα του γιού μου, του Πάνου, που τον είχαν σκοτώσει στον εμφύλιο του 1824. Τότε γύρισα αλλού, δάκρυσα και είπα: Θεέ μου, συγχώρα τους φονιάδες του παιδιού μου! (Κολοκοτρώνης)
• Αρνούμενοι να δώσουμε ή να ζητήσουμε άφεση αμαρτιών, κάνουμε την ψυχή ολοένα και πιο σκληρή. (Στανιλοάε Δημήτριος)
• Δεν ξεχνώ, αλλά συγχωρώ. (Ναπολέων)
• Για να καταδικάσεις κάποιον είναι εύκολο. Απλά ανοίγεις το στόμα σου. Για να συγχωρήσεις όμως κάποιον είναι δύσκολο, γιατί πρέπει να ανοίξεις την ψυχή σου. (Φένιξ)
• Η ικανότητα να συγχωρέσει, είναι η ιδιότητα του δυνατού. Η αδύναμοι ποτέ δεν συγχωρούνε. (Γκάντι)
• Εκείνος που εκδικείται, συνήθως λυπάται για την πράξη του. Εκείνος που συγχωρεί, δεν λυπάται γι' αυτό. (Δουμάς)
• Συγχώρα τους όλους, εκτός από τον εαυτόν σου. (Πόπλιος Σύρος)
• Εκείνος που δεν συγχωρεί τους άλλους, μοιάζει με αυτόν που ανατινάζει τη γέφυρα, από την οποία θα περάσει σε λίγο και ο ίδιος. (Χέρμαν)
• Δύο άνθρωποι δεν μπορούν να είναι για πολύ φίλοι, αν δεν μπορούν να συγχωρεί ο ένας στον άλλον, τα μικρά τους λάθη. (Λα Μπρυγιέρ)
• Τίποτα δεν ενοχλεί περισσότερο τους εχθρούς σου, από το να τους συγχωρείς. (Ουάϊλντ)
• Να συγχωρείς, ναι! Αλλά να μην ξεχνάς. Το πρώτο σε δείχνει μεγαλόψυχο, το δεύτερο σε κάνει σοφό. (Χρύσας)
• Να συγχωρείς σημαίνει να ξεχνάς, παρόλο που θυμάσαι. (ΝταγκΧάμερσκελντ, 1905-1961 - ΓενικόςΓραμματέαςΟ.Η.Ε.)
• Μόνο οι γενναίοι ξέρουν να συγχωρούν. Ένας δειλός δεν συγχωρεί ποτέ. Δεν είναι στη φύση του. (Laurence Sterne, 1713-1768 - ΙρλανδόςΣυγγραφέαςκαικληρικός)
• Εάν ο αναμάρτητος Χριστός συγχωρούσε τους άλλους, πώς μπορώ εγώ ο αμαρτωλός να μην κάνω το ίδιο;
• Ο Θεός είναι ο μέγιστος στο να συγχωρεί, γιατί είναι ο μέγιστος στο να αγαπά.
• Όταν συγχωρούμε τους άλλους, ανοίγουμε τον δρόμο στον Θεό να μας συγχωρέσει.
• Ο άνθρωπος συγχωρεί στον βαθμό που αγαπά...
• Δεν θα μετρώ πόσες φορές πρέπει να συγχωρώ τον αδελφό μου. Θα τον συγχωρήσω μια για πάντα...
• Να συγχωρείς και να ξεχνάς. όταν θάβεις ένα ψόφιο σκυλί, δεν είναι ανάγκη να αφήσεις την ουρά του έξω από το χώμα.
• Δεν είναι φοβερό αν σας προσέβαλλαν, κορόϊδεψαν ή λήστεψαν. Φοβερό είναι αν εσείς δεν μπορείτε να τα ξεχάσετε.
• Είναι αδύνατον, άνθρωπος που δεν συγχωρεί τον συνάνθρωπό του, να σωθεί.
• Συγχώρεσε, γιατί και εσύ μια μέρα θα έχεις ανάγκη για μια συγχώρεση!!!
• Ο ανόητος δεν ξεχνά και δεν συγχωρεί, ο αφελής και συγχωρεί και ξεχνά, ο σώφρων συγχωρεί αλλά δεν ξεχνά.
• Η κοροϊδία συγχωρείται δυσκολότερα από την βρισιά.
• Νερό και αλάτι.
• Περασμένα, ξεχασμένα.
• Θέλεις να νοιώσεις ευτυχισμένος για μια στιγμή. Εκδικήσου. Θέλεις να νοιώθεις πάντα ευτυχισμένος; Συγχώρεσε! (Κινέζικη παροιμία)
• 1) Όταν εκδικείσαι εξισώνεσαι με τον εχθρό σου, όταν συγχωρείς μοιάζεις με τον Θεό.
  2) Δέν μετρώ πόσες φορές πρέπει να συγχωρώ τον αδελφό μου. Θα τον συγχωρήσω μια για πάντα.
  3)Όταν λείπει από την ψυχή το πνεύμα της συγχωρητικότητος, η προσευχή χάνει το νόημά της.
  4) Όποιος δεν συγχωρεί τους άλλους, σπάζει την γέφυρα από την οποία πρέπει να περάσει ο ίδιος.
  5) Όταν συγχωρείς δεν αλλάζεις το παρελθόν, αλλά σίγουρα αλλάζεις το μέλλον.
  6) Η ικανοποίηση που προέρχεται από τήν εκδίκηση, δεν διαρκεί παρά μια στιγμή, ενώ η ικανοποίηση που προέρχεται από την συγγνώμη είναι αιώνια.
  7) Εάν ο αναμάρτητος Χριστός συγχωρούσε τους άλλους, πως μπορώ εγώ ο αμαρτωλός να μην κάνω το ίδιο;
  8) Συγχωρώ σημαίνει ΑΓΑΠΩ!!!!!
• Όταν αναγνωρίστηκε Άγιος το 1961, ο ΆγιοςΝεκτάριος, σε μια μονή του Αγίου Όρους, δημιουργήθηκαν 2 παρατάξεις μοναχών. Οι μεν παραδέχονταν την Αγιότητά του, οι δε, την αμφισβητούσαν. Ο ηγούμενος της μονής, βλέποντας την κατάσταση που δημιουργήθηκε στο μοναστήρι, κάλεσε μια μέρα τους μοναχούς και τους είπε: ''Δεν θα γίνει το θέμα της αγιοσύνης του Νεκταρίου, αιτία να χάσουμε τις ψυχές μας, αντιμαχώντας μεταξύ μας. Κηρύττω τριήμερη νηστεία και με την προσευχή μας, να ζητήσουμε από το Θεό να μας αποκαλύψει, αν ο γέροντας Νεκτάριος είναι Άγιος ή όχι''. Πράγματι αυτό και έκαναν. Την τρίτη ημέρα και ενώ ετοιμαζόταν ο ηγούμενος να κατέβει στην Εκκλησία, χτυπάει διακριτικά η πόρτα του κελλιού του και μπαίνει μέσα ο Άγιος Νεκτάριος! Όταν μπήκε μέσα, ο ηγούμενος αμέσως τον αναγνώρισε και έπεσε να τον προσκυνήσει. Του λέει τότε ο Άγιος Νεκτάριος: ''Αδερφέ Αθανάσιε (έτσι έλεγαν τον ηγούμενο), πήγαινε και πες τους Πατέρες, να μην κουράζονται. ΟΚύριοςμεΑγίασεκαιείμαιΆγιος, θαυματουργόςκαιμυροβλύτης. Γνώρισεδε, ότιοΚύριοςδενμεαγίασε,γιακανέναάλλολόγο, παράμόνοεπειδήσυγχωρούσα!''...
• Κάποτε ένας χωρικός εξέθεσε στον π. Ιωήλ Γιαννακόπουλοσοβαρούς λόγους, που τον εμπόδιζαν να συμφιλιωθεί με τον αδελφό του:
  - Δεν μπορώ, πάτερ μου, να μιλήσω εγώ πρώτος. Ο αδελφός μου πρέπει να μου μιλήσει πρώτος! Αυτός έφταιξε και όχι εγώ! Και έπειτα, αυτός είναι μικρότερος και εγώ μεγαλύτερος.
  - Δεν μου λες, ρώτησε ο π Ιωήλ, ποιός είναι μεγαλύτερος; Εμείς ή ο Θεός;
  - Μα θέλει και ρώτημα; Ο Θεός βέβαια.
  - Και ποιός έφταιξε στον άλλο; Ο Θεός σ' εμάς ή εμείς στον Θεό;
  - Εμείς φταίξαμε στον Θεό.
  - Και ποιός έκανε την αρχή της συμφιλιώσεως; Εμείς πήγαμε στον Θεό ή ο Θεός ήρθε σ' εμάς;
  - Ο Θεός ήρθε σ' εμάς. Τότε σαν να φωτίστηκε ο χωρικός και είπε:
  - Α, λοιπόν...σας ευχαριστώ! Έχετε δίκιο. Εγώ θα πάω στον αδελφό!
• Ο Μέγας Κωνσταντίνος βαφτίστηκε 40 μέρες πριν τον θάνατό του. Ωστόσο πολλά χρόνια πριν από την βάφτισή του, είχε ενστερνιστεί τον Χριστιανισμό και συμπεριφερόταν σαν τέλειος Χριστιανός. Μια μέρα ένας Επίσκοπος, του παραπονέθηκε πως ορισμένοι ειδωλολάτρες έβριζαν την Εκκλησία και του ζήτησε να τους τιμωρήσει αυστηρά, για την συμπεριφορά τους αυτή. Τότε ο Μέγας Κωνσταντίνος του είπε: ''Νομίζω πως εσύ βρίζεις περισσότερο απ΄αυτούς, την Εκκλησία. Με τα λόγια σου αυτά δείχνεις, πως η Εκκλησία δεν σε έμαθε να συγχωρείς''.
• Όταν οι στρατιώτες του Καραϊσκάκη έπιασαν έναν συνάδελφό τους, που είχε λιποτακτήσει κατά την ώρα της μάχης και ετοιμάζονταν να τον σκοτώσουν, ο μεγάλος στρατηγός του 21', τους σταμάτησε και τους είπε: ''Σταθείτε μια στιγμή. Σας αφήνω, να τον κάνετε ό,τι θέλετε. Αλλά σας λέω μονάχα τούτο: Αν τον σκοτώσετε, θα πράξετε δίκαια. Αν τον συγχωρέσετε, θα πράξετε άγια''. Και οι στρατιώτες έπραξαν ''άγια'' και τον απελευθέρωσαν.
• Κάποιος κάποτε, έφτυσε τον Σόλωνα, όμως εκείνος έδειξε ανοχή. Όταν κάποιος τον κατηγόρησε, για την στάση του αυτή, εκείνος του είπε: Οι ψαράδες δηλαδή, υπομένουν να τους ραντίζει η θάλασσα, για να ψαρέψουν ένα κολιό και εγώ να μην ανεχθώ το ίδιο πράγμα, προκειμένου να ψαρέψω έναν άνθρωπο;
• Ένα παιδί έτρεξε στον πατέρα του, ζητώντας να επέμβη και να τιμωρήσει σκληρά κάποιο άλλο παιδί, που του έβρισε την μητέρα. ''Παιδί μου'', απάντησε ο καλός πατέρας, ''με την επιμονή σου αυτή και την στάση σου και εσύ βρίζεις την μητέρα σου! Γιατί δείχνεις, ότι αυτή δεν σου έμαθε να συγχωρείς όποιον σε προσέβαλε''.

https://isychastis7.webnode.gr/peri-sygchoritikotitas/