ο Σταυρός είναι το μόνο κόσμημα που αξίζει και όσο κανείς μεγαλώνει το βλέπει ότι αδιαφορεί για άλλα.
επιτρέψτε μου μια προσωπική εμπειρία που δείχνει ότι ο Σταυρός ΖΕΙ.
από την προγιαγιά μου, από την πλευρά της μητέρας μου έχω τον Σταυρό μου. δεν είναι ο βαπτιστικός. η προγιαγιά μου τον είχε από τους Αγίους Τόπους και μέσα υπάρχει από τμήμα Τιμίου Ξύλου.
ο Σταυρός πέρασε από εκείνη στον αγαπημένο της γιο και παππού μου, μετά στην κόρη του και μητέρα μου. όταν παντρεύτηκαν οι γονείς μου κάποια στιγμή αρρώστησε ο πατέρας μου. οι γιατροί δεν έβρισκαν κάτι. η μητέρα μου του χάρισε τον Σταυρό και μέσα σε λίγες εβδομάδες έγινε καλά. δεν τον έβγαλε από πάνω του. πριν από πολλά χρόνια μου τον χάρισε.
δεν τον βγάζω ποτέ παρά μόνο στο μπάνιο και την θάλασσα.
στις 12/8/2017, ήμουν στο εξοχικό και είχα πάει για μπάνιο στην θάλασσα. στον δρόμο αντιλήφθηκα ότι τον φορούσα αντί να τον αφήσω σπίτι.
στενοχωρήθηκα αλλά είπα να τον βάλω στην τσάντα.
γυρίζοντας σπίτι πάω να αδειάσω τα πράγματα, πουθενά ο Σταυρός. τρελάθηκα! τρέχω στην παραλία ψάχνω. τίποτα. ρώτησα τους λουόμενους. τίποτα. στον δρόμο τίποτα. πήρα στον λιμενικό σταθμό αν κάποιος κάτι βρήκε. τίποτα.
επί 3 ημέρες κατέβαινα κι έψαχνα.
μέσα μου ένιωθα σαν να είχα πεθάνει. έκλαιγα και παρακαλούσα τον Χριστό και την Παναγία, την Αγία Ελένη και τον Άγιο Κωνσταντίνο να με συγχωρέσουν και να βρω τον Σταυρό. το ίδιο ζητούσα συγγνώμη και στην προγιαγιά μου που δεν κατάφερα να κρατήσω αυτό το δώρο.
ήρθε της Παναγίας και ήμουν σαν νεκρός.
τη νύχτα βλέπω στον ύπνο μου κάποια γυναίκα να μου λέει "ο Σταυρός είναι δίπλα στο σπίτι σου."
ξημέρωνε 16 Αυγούστου και σύμφωνα με το Συναξάρι ήταν η ημέρα που επέστρεφε ο Σταυρός στην Κωνσταντινούπολη μετά από περιφορά ενός μηνός αλλά τιμάται επίσης και η εύρεση των λειψάνων Αγίων Μαρτύρων στα Μέγαρα αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.
το πρωί της 16ης μας τηλεφώνησε η γειτόνισσα δίπλα και μας είπε ότι ο γιος της βρήκε έναν Σταυρό και το κράτησε γιατί του φάνηκε σαν καλόγερου και τον κράτησε για ευλογία. της είπαμε ότι είναι δικός μου.
όταν μας τον έφερε, μας είπε ότι του έκανε εντύπωση ότι στον δρόμο ο Σταυρός βρισκόταν ξαπλωμένος με την αλυσίδα του σε απόλυτη ευθεία σαν να τον είχε κάποιες ξαπλώσει μέσα στη μέση προσεκτικά.
ο Σταυρός είναι το μόνο κόσμημα που αξίζει και όσο κανείς μεγαλώνει το βλέπει ότι αδιαφορεί για άλλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήεπιτρέψτε μου μια προσωπική εμπειρία που δείχνει ότι ο Σταυρός ΖΕΙ.
από την προγιαγιά μου, από την πλευρά της μητέρας μου έχω τον Σταυρό μου. δεν είναι ο βαπτιστικός. η προγιαγιά μου τον είχε από τους Αγίους Τόπους και μέσα υπάρχει από τμήμα Τιμίου Ξύλου.
ο Σταυρός πέρασε από εκείνη στον αγαπημένο της γιο και παππού μου, μετά στην κόρη του και μητέρα μου. όταν παντρεύτηκαν οι γονείς μου κάποια στιγμή αρρώστησε ο πατέρας μου. οι γιατροί δεν έβρισκαν κάτι. η μητέρα μου του χάρισε τον Σταυρό και μέσα σε λίγες εβδομάδες έγινε καλά. δεν τον έβγαλε από πάνω του. πριν από πολλά χρόνια μου τον χάρισε.
δεν τον βγάζω ποτέ παρά μόνο στο μπάνιο και την θάλασσα.
στις 12/8/2017, ήμουν στο εξοχικό και είχα πάει για μπάνιο στην θάλασσα. στον δρόμο αντιλήφθηκα ότι τον φορούσα αντί να τον αφήσω σπίτι.
στενοχωρήθηκα αλλά είπα να τον βάλω στην τσάντα.
γυρίζοντας σπίτι πάω να αδειάσω τα πράγματα, πουθενά ο Σταυρός.
τρελάθηκα! τρέχω στην παραλία ψάχνω. τίποτα. ρώτησα τους λουόμενους. τίποτα. στον δρόμο τίποτα. πήρα στον λιμενικό σταθμό αν κάποιος κάτι βρήκε. τίποτα.
επί 3 ημέρες κατέβαινα κι έψαχνα.
μέσα μου ένιωθα σαν να είχα πεθάνει. έκλαιγα και παρακαλούσα τον Χριστό και την Παναγία, την Αγία Ελένη και τον Άγιο Κωνσταντίνο να με συγχωρέσουν και να βρω τον Σταυρό. το ίδιο ζητούσα συγγνώμη και στην προγιαγιά μου που δεν κατάφερα να κρατήσω αυτό το δώρο.
ήρθε της Παναγίας και ήμουν σαν νεκρός.
τη νύχτα βλέπω στον ύπνο μου κάποια γυναίκα να μου λέει "ο Σταυρός είναι δίπλα στο σπίτι σου."
ξημέρωνε 16 Αυγούστου και σύμφωνα με το Συναξάρι ήταν η ημέρα που επέστρεφε ο Σταυρός στην Κωνσταντινούπολη μετά από περιφορά ενός μηνός αλλά τιμάται επίσης και η εύρεση των λειψάνων Αγίων Μαρτύρων στα Μέγαρα αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία.
το πρωί της 16ης μας τηλεφώνησε η γειτόνισσα δίπλα και μας είπε ότι ο γιος της βρήκε έναν Σταυρό και το κράτησε γιατί του φάνηκε σαν καλόγερου και τον κράτησε για ευλογία. της είπαμε ότι είναι δικός μου.
όταν μας τον έφερε, μας είπε ότι του έκανε εντύπωση ότι στον δρόμο ο Σταυρός βρισκόταν ξαπλωμένος με την αλυσίδα του σε απόλυτη ευθεία σαν να τον είχε κάποιες ξαπλώσει μέσα στη μέση προσεκτικά.
απότμημα
ΔιαγραφήΔόξω τώ Θεώ λοιπόν γιά τήν τελική του ανεύρεση!
ΔιαγραφήΕ υ χ α ρ ι σ τ ο ύ μ ε καί καλό υπόλοιπο Σαρακοστής μέ υγεία!
δόξα τω Θεώ! καλή Σαρακοστή με υγεία!
Διαγραφή