ΜΟΝΑΔΙΚΟ ! Β ρ α χ ο γ ρ α φ ί α (!) Του Παντοκράτορος, στήν Πουρνιά Κονίτσης.

«Η φύση και ο άνθρωπος εργάστηκαν για να μας εντυπωσιάσουν, σε μία σύνθεση μοναδική. 

Το πέτρινο γεφύρι της Μαύρης Πέτρας, με τη βραχογραφία του Παντοκράτορα, τήν βρύση, το εικόνισμα, συνθέτουν έναν ωραία πίνακα». 

Αυτό αναφέρεται στην επιγραφή που συναντά ο επισκέπτης, σε μία στροφή, στον δρόμο, για το χωριό Πουρνιά Κόνιτσας.

Εκεί που σμίγουν τα ποτάμια Σαραντάπορος και Βουρκοπόταμος, στην παλιά Εθνική οδό Ιωαννίνων-Κοζάνης, στο 19ο χιλιόμετρο μετά την Κόνιτσα, ακολουθώντας δεξιά τον επαρχιακό δρόμο, λίγο πριν τα πρώτα σπίτια του οικισμού, η εικόνα είναι εντυπωσιακή. 

Στους πρόποδες του Σμόλικα, σε υψόμετρο 890 μ., συναντάς τον «Θεό και τον άνθρωπο».

Στην αγιογραφία, στον βράχο της Μαύρης Πέτρας, πάνω από το ομώνυμο πέτρινο γεφύρι, ο Παντοκράτορας «προστατεύει εδώ και 200 χρόνια τους διαβάτες και το γεφύρι», όπως αναφέρεται στην ενημερωτική επιγραφή. 

Η μεγαλοπρεπής βραχογραφία έχει φιλοτεχνηθεί στην κάτω επίπεδη επιφάνεια του μαύρου βράχου, σε ύψος περίπου 15 μέτρων από το έδαφος.

Ο Παντοκράτορας κρατά στο αριστερό του χέρι το Ευαγγέλιο, ενώ με το δεξί που έχει υψωμένο, ευλογεί. 

Ακριβή στοιχεία για το πότε και από ποιον φιλοτεχνήθηκε ο Παντοκράτορας της Μαυρόπετρας δεν υπάρχουν. 

Οι ειδικοί εκτιμούν πως η βραχογραφία δημιουργήθηκε περίπου στις αρχές του 19ου αιώνα. 

Ο δάσκαλος από την Πουρνιά, Χριστόδουλος Χρηστίδης, σε βιβλίο του για την ιστορία του χωριού που εκδόθηκε το 1991, αναφέρει:

«Για το ποιος φιλοτέχνησε την εικόνα, κανένας δεν γνωρίζει τίποτα περισσότερο, απ’ όσα έλεγε η γιαγιά Νόταινα και έσωσαν μέχρι σήμερα τα εγγόνια της, πως, δηλαδή, είναι έργο του οικονόμου Παλαιού, αυτού που έκανε τις τοιχογραφίες της Αγίας Παρασκευής».

Παράλληλα, μαρτυρίες που διασώθηκαν από γενιά σε γενιά υποστηρίζουν, ότι Τούρκοι στρατιώτες σκόπευαν στό πρόσωπο του Παντοκράτορος καί πυροβολούσαν (!) γιά νά καταστρέψουν τήν θεία μορφή. 

Η παράδοση, σύμφωνα με τον δάσκαλο Χρηστίδη, λέει πως όποιος Τούρκος πυροβολούσε, έπεφτε στον γκρεμό του λάκκου και σκοτωνόταν.

Τα χρώματα στη βραχογραφία δοκιμάστηκαν από τις καιρικές συνθήκες και παρέμειναν αναλλοίωτα. 

Οι φθορές που είχε υποστεί η εικόνα σε κάποια σημεία της αποκαταστάθηκαν από την 8η Εφορεία Βυζαντινών Αρχαιοτήτων, ενώ έγινε και συντήρηση του έργου.

πηγή

https://proskynitis.blogspot.com/2022/08/blog-post_7.html#more