Έτσι, όταν στέλνουμε τα παιδιά μας στην παρέλαση, όταν εορτάζουμε τις Εθνικές Επετείους (σε όποιο μέρος του κόσμου κι αν είμαστε) δεν το κάνουμε για το 'φολκλόρ', ούτε το παίζουμε Ελληναράδες.
Το κάνουμε «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενοι» και με την κρυφή ελπίδα τα παιδιά μας, να γίνουν «πολλώ κάρρονες» από εμάς.
Ένα πραγματικό μνημόσυνο σέ αυτούς που έδωσαν τήν ζωή τους στόν αγώνα αυτόν, αποδεικνύοντας πώς γιά αυτά που αξίζει νά ζείς, αξίζει καί νά πεθαίνεις.
Στην φωτογραφία βλέπουμε να παρελαύνουν την 28η Οκτωβρίου του 1946, μανάδες, χήρες και κόρες πεσόντων στους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-1922.
Αν κάποιος μισεί τον πόλεμο, είναι σίγουρα αυτές οι γυναίκες που έχασαν τα πάντα.
Γιατί παρελαύνουν όμως;
Για να μην ξεχάσουμε.
Με σεβασμό,
Αννυ Λιγνού
Εξαιρετικό το σκεπτικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό δω και πέρα έτσι πρέπει να το παρουσιάζουμε στους νέους.
ΑΓΓΕΛΙΚΉ-ΑΧΑΡΝΑΙ 🌹