H υπουργός Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου προτείνει αμφιλεγόμενη επέκταση των εξουσιών επιτήρησης βάσει του «Χάρτη του Snooper»

https://www.theguardian.com/uk-news/2016/mar/01/snoopers-charter-to-extend-police-access-to-phone-and-internet-data

Το Ηνωμένο Βασίλειο ευθυγραμμίζεται με το Ιράν και τη Ρωσσία, τις ίδιες δικτατορίες στις οποίες ισχυρίζεται ότι αντιτίθεται για την υπεράσπιση των δυτικών φιλελεύθερων αξιών.

Από τη Lily (*)

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Υπουργός Εσωτερικών ξεκινά προσπάθειες για την αναμόρφωση της ισχύουσας νομοθεσίας περί επιτήρησης, με στόχο την ενίσχυση της αποτελεσματικότητας αυτών των νόμων για τις αρχές όσον αφορά τη συλλογή εκτεταμένων προσωπικών πληροφοριών από παρόχους τηλεπικοινωνιών. Η πρωτοβουλία αυτή παρουσιάζεται ως «απλούστευση» της διαδικασίας. Ωστόσο, όταν εξετάζουμε τις αρχές της πραγματικής δημοκρατίας, αυτή η κίνηση περιπλέκει πραγματικά τα πράγματα σημαντικά.

Επιπλέον, αυτή η εκτεταμένη επιτήρηση από τις εταιρείες τηλεπικοινωνιών του Ηνωμένου Βασιλείου δεν θα επηρεάσει μόνο τους εγχώριους πελάτες, αλλά και εκείνους στο εξωτερικό που χρησιμοποιούν υπηρεσίες που παρέχονται από αυτές τις εταιρείες του Ηνωμένου Βασιλείου. Αυτή η εξέλιξη, αν και αμφισβητήσιμη, δεν προκαλεί έκπληξη στο σημερινό παγκόσμιο πλαίσιο, όπου οι κυβερνήσεις δοκιμάζουν όλο και περισσότερο τα όρια των γνήσιων δημοκρατικών αξιών και των ηθικών κανόνων.

Είναι ενδιαφέρον ότι το πρόσωπο πίσω από αυτή την τελευταία και εξαιρετικά αμφιλεγόμενη πρόταση είναι η Suella Braverman, υπουργός Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου. Υποστηρίζει ότι οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών πρέπει να παρέχουν ακόμη μεγαλύτερο όγκο δεδομένων από τους πελάτες τους που πληρώνουν στις αρχές. Για όσους αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό μια τέτοια κίνηση, η στάση της υποδηλώνει ότι αυτό όχι μόνο είναι εφικτό, αλλά αποτελεί και υψηλή προτεραιότητα.

Η εν λόγω νομοθεσία για αυτήν την προτεινόμενη «αναθεώρηση» είναι ο νόμος περί ερευνητικών εξουσιών του 2016, που συχνά αναφέρεται κάπως υποτιμητικά ως «Χάρτης του Ρουφιάνου» από τους υποστηρικτές των πολιτικών δικαιωμάτων και της ιδιωτικής ζωής.

Πολλοί επικριτές αρχικά πίστευαν ότι ο νόμος περί ερευνητικών εξουσιών του 2016, ήδη αμφιλεγόμενος, δεν θα μπορούσε να επιδεινωθεί περαιτέρω. Ωστόσο, οι πρόσφατες εξελίξεις τους αναγκάζουν να επανεξετάσουν αυτήν την άποψη.

Σύμφωνα με τις προτεινόμενες τροποποιήσεις, οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών θα είναι υποχρεωμένες να παρέχουν στην κυβέρνηση πρόσβαση στις επικοινωνίες των πελατών τους, παρακάμπτοντας ουσιαστικά τυχόν προσφυγές κατά τέτοιων αιτημάτων. Συνεπώς, σύμφωνα με τις προτεινόμενες τροποποιήσεις, οι εταιρείες τηλεπικοινωνιών στο Ηνωμένο Βασίλειο θα είναι υποχρεωμένες να παρέχουν εκτεταμένα δεδομένα πελατών στην κυβέρνηση, ενδεχομένως χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τις τυποποιημένες διαδικασίες προσφυγής κατά της αφαίρεσης περιεχομένου ή των απαγορεύσεων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τις διαδικτυακές πλατφόρμες. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε μια κατάσταση όπου η αποτελεσματικότητα αυτών των προσφυγών, ιδίως σε επίπεδο τηλεπικοινωνιών, θα μειωθεί σημαντικά. Εάν εφαρμοστούν, αυτές οι αλλαγές θα μπορούσαν να καταστήσουν τη διαδικασία της ελκυστικότητας σχεδόν μάταιη, με την αξία τέτοιων ενεργειών να μειώνεται δυνητικά στο μηδέν.

Η Suella Braverman παρουσίασε ένα έγγραφο διαβούλευσης υποστηρίζοντας ότι ο νόμος του 2016 χρειάζεται ενημέρωση λόγω των «αλλαγών στο τεχνολογικό και επιχειρηματικό τοπίο». Το έγγραφο αυτό έχει ως στόχο να πείσει το κοινό ότι ο νόμος έχει χάσει μέρος της αποτελεσματικότητάς του και απαιτεί αναθεώρηση για να προσαρμοστεί σε αυτές τις αλλαγές.

Η τελευταία πρόταση του Υπουργείου Εσωτερικών του Ηνωμένου Βασιλείου στοχεύει ουσιαστικά στην εξάλειψη της διαδικασίας αναθεώρησης των κυβερνητικών αιτημάτων για αφαίρεση περιεχομένου. Η διαδικασία αυτή περιγράφεται στην πρόταση ως περιττό «κενό κατά την επανεξέταση». Σε έναν κόσμο που εκτιμά τη δημοκρατία και τη δέουσα διαδικασία, η παράκαμψη της ουσιαστικής φάσης αναθεώρησης μιας προσφυγής φαίνεται αντίθετη με αυτές τις αρχές.

Η Suella Braverman, ωστόσο, δεν φαίνεται διατεθειμένη να περιμένει να επιλυθεί αυτή η «μικρή τεχνική λεπτομέρεια» - η πραγματική επανεξέταση μιας προσφυγής. Η πρόταση δίνει έμφαση στην «αποτελεσματικότητα», αν και δεν εξετάζει τι μπορεί να κοστίσει αυτή η αποτελεσματικότητα, όπως ο πιθανός αντίκτυπος στην ελευθερία του λόγου στα μεγάλα κοινωνικά δίκτυα.

Για το σκοπό αυτό, η Braverman έχει εισαγάγει συνολικά πέντε προτάσεις για τη «μεταρρύθμιση» του λεγόμενου "Χάρτη του Ρουφιάνου". Ο πρωταρχικός στόχος φαίνεται να είναι η ενίσχυση της αποτελεσματικότητας του νόμου, ακόμη και αν αυτό σημαίνει επιδείνωση των ήδη αμφιλεγόμενων πτυχών του.

Μία από τις προτεινόμενες τροποποιήσεις του νόμου περί εξουσιών έρευνας αποσκοπεί στην επέκταση του πεδίου εφαρμογής του ώστε να συμπεριλάβει εταιρείες με έδρα στο εξωτερικό που παρέχουν υπηρεσίες στο Ηνωμένο Βασίλειο, ιδίως σε περιπτώσεις όπου οι εταιρείες αυτές έχουν «περίπλοκες» εταιρικές δομές.

Η πρόταση δικαιολογεί αυτές τις αλλαγές χρησιμοποιώντας γνωστές απειλές - δηλαδή την «καταπολέμηση της τρομοκρατίας» και την καταπολέμηση του «διαδικτυακού μίσους», όπως ορίζεται από τη σημερινή κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου. 

Η πρόταση περιλαμβάνει μέτρα όπως η επικαιροποίηση της αντιτρομοκρατικής στρατηγικής για την αντιμετώπιση του μίσους στο διαδίκτυο, η μονάδα επικοινωνίας κατά του εξτρεμισμού του Υπουργείου Εσωτερικών που υπογράφει μια σημαντική συμφωνία παρακολούθησης των μέσων ενημέρωσης και η κυβέρνηση ανανεώνει τις εξουσίες της να παρακρατεί δημόσια αρχεία για λόγους εθνικής ασφάλειας.

Η παρούσα πρόταση βρίσκεται επί του παρόντος στη φάση των «διαβουλεύσεων», μέρος της διαδικασίας που αποσκοπεί στην προώθηση του δημόσιου διαλόγου πριν από την ενδεχόμενη τροποποίηση του Χάρτη των Παρακολουθήσεων.

Αυτή η κατάσταση υπογραμμίζει μια αυξανόμενη παγκόσμια ανησυχία: το διαδίκτυο, που συχνά γιορτάζεται ως καταφύγιο για την ελεύθερη έκφραση, γίνεται όλο και περισσότερο στόχος κυβερνητικών νόμων επιτήρησης. Αυτοί οι νόμοι χρησιμοποιούνται ως εργαλεία λογοκρισίας, καταστολής της διαφωνίας και περιορισμού της ελεύθερης ροής πληροφοριών, η οποία είναι μια ανησυχητική τάση στο πλαίσιο της ψηφιακής ελευθερίας και δικαιωμάτων.

Το Διαδίκτυο είναι νεκρό.

Εάν είχατε το προνόμιο να είστε συνδεδεμένοι στο διαδίκτυο κατά τη διάρκεια της αξιοσημείωτης εποχής της δεκαετίας του 1990, αναμφίβολα θα θυμόσασταν το μεγάλο όραμα και τη συναρπαστική υπόσχεση που είχε το διαδίκτυο. Σαν μια μυθική λεωφόρος πληροφοριών, αιχμαλώτισε τη φαντασία μας και μας έγνεψε να εξερευνήσουμε τα εικονικά τοπία της, συγκρίσιμα με το θρυλικό Ελ Ντοράντο του παρελθόντος. 

Το «Μεγάλο Τείχος Προστασίας» της Κίνας αποτελεί εξέχον παράδειγμα κρατικής επιτήρησης του διαδικτύου, συνδυάζοντας νομικά και τεχνολογικά μέτρα για το φιλτράρισμα και τη λογοκρισία διαδικτυακού περιεχομένου. Ο νόμος του 2017 για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, μεταξύ άλλων, απαιτεί από τις εταιρείες να λογοκρίνουν περιεχόμενο που θεωρείται παράνομο και να βοηθούν στις κυβερνητικές προσπάθειες παρακολούθησης. Αυτό έχει οδηγήσει σε ένα ισχυρό σύστημα ψηφιακής λογοκρισίας στην Κίνα, ειδικά όσον αφορά την καταστολή της πολιτικής διαφωνίας. Το κράτος παρακολουθεί ενεργά τις διαδικτυακές δραστηριότητες και είναι γνωστό ότι κρατά άτομα για την έκφραση απόψεων που έρχονται σε αντίθεση με τη στάση της κυβέρνησης.

Στο ίδιο πνεύμα, η Ρωσική Ομοσπονδία έχει εφαρμόσει σημαντικούς ελέγχους στο διαδίκτυο εντός των συνόρων της. Ο νόμος του 2019 για το «Κυρίαρχο Διαδίκτυο» εξουσιοδοτεί την κυβέρνηση να απομονώσει το ρωσικό τμήμα του διαδικτύου από το παγκόσμιο δίκτυο και να αποκλείσει περιεχόμενο που χαρακτηρίζεται ως «παράνομο». Αυτός ο νόμος επικρίνεται ευρέως για τη δυνατότητά του να καταστείλει την αντιπολίτευση, να εμποδίσει την οργάνωση διαμαρτυρίας και να δημιουργήσει ένα σύστημα παρακολούθησης που θυμίζει το μοντέλο της Κίνας. Ο βασικός στόχος φαίνεται να είναι ο έλεγχος του δημόσιου λόγου και η διατήρηση της κυβερνητικής εξουσίας.

Η ιρανική κυβέρνηση ασκεί αυστηρό έλεγχο στην πρόσβαση στο διαδίκτυο, εστιάζοντας ιδιαίτερα στη λογοκρισία περιεχομένου που θεωρεί ανήθικο ή αντίθετο με τις ισλαμικές αξίες. Αυτός ο έλεγχος έγινε ιδιαίτερα εμφανής μετά τις πανεθνικές διαμαρτυρίες το 2019, όταν η κυβέρνηση έκλεισε την πρόσβαση στο διαδίκτυο για να εμποδίσει τον συντονισμό των διαδηλώσεων και να αποτρέψει τη διάδοση εικόνων διαμαρτυρίας διεθνώς. Αυτή η κίνηση υπογραμμίζει την προσέγγιση του Ιράν στη χρήση του ελέγχου του διαδικτύου ως εργαλείου πολιτικής και κοινωνικής καταστολής.

Ο νόμος PATRIOT των ΗΠΑ, που θεσπίστηκε λίγο μετά τις επιθέσεις της 9/11 το 2001, επέκτεινε σημαντικά τις εξουσίες επιτήρησης της κυβέρνησης των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένης της παρακολούθησης των διαδικτυακών δραστηριοτήτων. Βασικές διατάξεις του νόμου επέτρεπαν την αυξημένη παρακολούθηση της διαδικτυακής κίνησης και των επικοινωνιών χωρίς τις παραδοσιακές διασφαλίσεις ενός εντάλματος ή πιθανής αιτίας.

Αυτή η επέκταση των δυνατοτήτων επιτήρησης έχει επικριθεί για τη δυνητική δημιουργία μιας ανατριχιαστικής επίδρασης στην ελευθερία του λόγου, με ανησυχίες ότι τα άτομα θα μπορούσαν να αυτολογοκριθούν για να αποφύγουν τον κυβερνητικό έλεγχο.

Συγκρίνοντας αυτό με την προσέγγιση του Ηνωμένου Βασιλείου, ιδιαίτερα με τον νόμο περί ερευνητικών εξουσιών, που συχνά αναφέρεται ως «Χάρτης των Κατασκοπευτών», το πλαίσιο επιτήρησης των ΗΠΑ μπορεί να φαίνεται λιγότερο παρεμβατικό σε ορισμένες πτυχές. Ωστόσο, οι ΗΠΑ δεν είναι χωρίς ισχυρά προγράμματα επιτήρησης. Συγκεκριμένα, υπήρξε σημαντική δημόσια και δικαστική συζήτηση σχετικά με τα όρια τέτοιων εξουσιών στις ΗΠΑ. Οι αποκαλύψεις σχετικά με την εκτεταμένη συλλογή δεδομένων της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας (NSA) οδήγησαν σε μεταρρυθμίσεις όπως ο νόμος περί ελευθερίας των ΗΠΑ του 2015, ο οποίος στόχευε στον περιορισμό της μαζικής συλλογής δεδομένων και στην αύξηση της διαφάνειας.

Επιπλέον, οι ΗΠΑ έχουν το Δικαστήριο Παρακολούθησης Ξένων Πληροφοριών (FISC), το οποίο, παρά την κριτική που δέχεται για τις διαδικασίες του, ενεργεί ως όργανο δικαστικής εποπτείας για δραστηριότητες παρακολούθησης. Αντίθετα, ο Χάρτης των Snoopers του Ηνωμένου Βασιλείου έχει επικριθεί για την έλλειψη επαρκούς ανεξάρτητης εποπτείας και τις εκτεταμένες εξουσίες που χορηγεί χωρίς δικαστική έγκριση.

Η αληθινή δύναμη να διαμορφώσετε αυτόν τον κόσμο βρισκόταν ανέκαθεν στα χέρια σας. Επιλέξτε σωστά!

ΠΗΓΗ: https://www.alilybit.com/p/uk-home-secretary-proposes-controversial?publication_id=754880&post_id=138802106&isFreemail=true&r=2glxis&utm_source=substack&utm_medium=email

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ

-

(*) Lily

Πρώην πιλότος της Πολεμικής Αεροπορίας και πράκτορας πληροφοριών. Πάντα υπερασπιζόμουν αυτό το έθνος - και εξακολουθώ να το κάνω!

Πρώην πράκτορας πληροφοριών που αναλύει τη «Μεγάλη Επαναφορά», την «Τέταρτη Βιομηχανική Επανάσταση», την προπαγάνδα, τον ολοκληρωτισμό, τις τρέχουσες αφηγήσεις, την ψυχολογία και την ιστορία, υφαίνοντας όλα μαζί με τον πληρέστερο δυνατό τρόπο.