Νεκροί δίχως αιτία...

Κι εντάξει...
Οι Τούρκοι στρατιώτες που έπεσαν στο πεδίο μάχης του Αφρίν, είχαν μια πατρίδα, μια ηγεσία, ένα έθνος για να τους θρηνήσει.
Κι ο λαός στην Τουρκία βεβαια γνωρίζουν, πως ετούτοι οι νεκροί είναι οι σύγχρονοι ήρωες τους.
Νεκροί για μια Υπέρτατη Αιτία. Για το μάχεσθαι περί πατρίδας...
Και τους τιμούν.
Και προπαντός τους θυμούνται. Και θα τους θυμούνται... 

Εδώ, ποιος να βγει και να θρηνήσει, για έναν πιλότο που έπεσε με το μιράζ του, λίγες ημέρες μετά την ανάσταση του Χριστού, προσπαθώντας να ξαποστείλει πίσω απο κει που ήρθανε, τους από αέρος εισβολείς;
Ποια πατρίδα, ποια ηγεσία, ποιο έθνος θα βγει και θα ομολογήσει την αλήθεια;

Ναι, ρε... Έπεσε μαχόμενος για την πατρίδα.
Και θα τον τιμήσει.
Και προπαντός θα κάμει τα πάντα για να τον θυμόμαστε. 

Αλλα εδώ οι ηρωες πεθαίνουν "από άγνωστον αιτίαν"
Λίγο οι μηχανικές βλάβες, κάτι τις ο καιρός, θες και να φταίνε οι κακοί χειρισμοί, μπορεί να οφείλεται και σε απροσεξία...
Βάλτα όλα μέσα, να το κουκουλώσουμε, να το ξεχάσουμε, να μην μας πουν και στρατόκαυλους.

Νεκροί δίχως αιτία...
Ηρωες χωρις πατριδα...

Ποιος να κλάψει για σένα ρε φίλε, εξόν από τη μάνα σου και τους δικούς σου;
Εδώ τα χαμίνια της πολυπολιτισμικότητας και των ανοιχτών συνόρων ψάχνουν να βρουν τρόπους να αποσιωπηθεί ακόμα και ο θάνατος σου.
Νεκρός σου λέει ο πιλότος του μιράζ που έπεσε αναχαιτίζοντας τα Τουρκικά μαχητικά;
Ε, και λοιπόν;
Επαγγελματίας καραβανάς ήτανε. Ένας φασίστας λιγότερος!
Για να μην σου πω ότι τρέχουν τώρα να σκεπάσουν όλα τα πειστήρια, όλες τις ενδείξεις και τις αποδείξεις. Μπας και καταλαβει το ποπολο ότι βρισκόμαστε σε ακήρυχτο πόλεμο με τον τουρκομογγόλο και χεστεί απάνω του.

Κι ύστερα, άειντε να βρουν μουτρα οι καρανίκες να κυκλοφορήσουν στους δρόμους, που θα τους παιρνουν με τις πετρες, επειδή τόσον καιρό μας το κρύβανε πως έχωμε πόλεμο και νεκρούς πολέμου, ενώ εμείς άδωμεν άσματα ειρήνης και "συναδέλφωσης των λαών"
Κι άντε μετά να πάει η όποια Γλυκερία, ο όποιος Μίκης και ο όποιος Μαργαρίτης, να κάμουν συναυλία στην Τουρκιά, ενώ πίσω στην Ελλάδα μαυροφόρες γυναίκες θα θρηνούν σιωπηλά τους νεκρούς τους.
Τολμάνε ρε να πουνε την αλήθεια;

Όχι! Καλύτερα να πέφτουν νεκροί χωρίς αιτία οι πιλότοι μας, οι φαντάροι μας, οι ναύτες μας, παρά να αποδεχτούμε την πιο αρχέγονη αληθεια στην ματωμένη αρένα της ιστορίας - πως αν θες να έχεις Ειρήνη, μάθε να πολεμάς...

Δεν τον έριξαν λέει τα τουρκικά μαχητικά.  Γι αυτό ξεχάστε το, όπως ξεχάσατε και όλους τους άλλους νεκρούς μας και συνεχίστε να βλέπετε τα σαρβάιβορ...
Σωπα, ρε!
Και αν δηλαδή δεν πατησαν τη σκανδαλη οι Τουρκοι πιλοτοι, παναπει οτι ολα ειναι μελι-γαλα και πως οι Τουρκοι εργατες ειναι ταξικα μας αδερφια και πως αυριο κιολας να στειλουμε στον Σαγγαριο την κυρία Μποφιλιου, να καμει συναυλια για τους Έλληνες που δεν προλαβαν να γινουν παστα ψάρια, κατα τη ρηση του Σουλτανου;

Δηλαδη το οτι καθε 5 λεπτα οι Τουρκοι μας αναγκαζουν να σηκωνουμε αεροπλανα στον αερα για να σταματησουμε τις μαγκιες τους, στον συστηματικο και επιμονο ψυχολογικο πολεμο που μας εχουν ανοιξει, δεν ειναι "πολεμικες ενεργειες;"
Το ότι υποχρεώνουν τους πιλότους, τους ναυτες, τους στρατιωτες μας, να επιχειρούν τις πιο ακραίες και επικινδυνες μανουβρες, προκειμενου να τους απωθησουν πισω στην Ασια, απ οπου μας ερχονται, δεν ειναι αιτία για να έχουμε νεκρούς, σε έναν διαρκή και αμείλικτο πόλεμο;
Τι κανουν δηλαδη τα αεροπλάνα και τα βαπόρια, απανου στα αφρισμενα νερα του Αιγαιου;
Χορεύουν τη λίμνη των κύκνων;

Αλλά είναι σε τέτοιον βαθμό πορωμένοι από τη προδοσία κι από την ιδεοληπτική τύφλα τους, οι συμμορίτες που μας κυβερνάνε, ώστε αυτόν τον πόλεμο που μαίνεται πάνου από τα κεφάλια μας, τον σβήνουν από τις ειδήσεις τους, όπως σβήνανε οι κόκκινοι εγκάθετοι του πολιτμπυρό τα ονοματα και τα προσωπα όσων είχαν κατηγορηθεί για "μικροαστισμό" και αντικομμουνιστική δράση.

Οι δικοί μας νεκροι είναι νεκροί δίχως αιτία. Δεν έχουν πίσω τους ούτε πατρίδα, ούτε έθνος, ούτε πολιτική ηγεσία, για να τους καταθέσει ένα στεφάνι.
Κι αύριο θα ξαναβγούν οι ειρηνόκαυλοι, οι αρητές στράτευσης, οι μπουταροκαμίνηδες και οι τουρκολάγνοι, για να μας παραμυθιάσουν περί της συναδέλφωσης των λαών και του Αιγαίου που ανηκει στους καρανίκες του...
Μοναχά που στον βυθό του Αρχιπελάγους θα περιμένουν άγρυπνοι οι ωραίοι νεκροί μας, μέχρι να ρθει η ώρα που αυτό το Γένος θα ξαναβρεί τη γλώσσα της αληθειας και το χαμένο σφρίγος του, για να κρεμάσει τους προδότες του και να τιμήσει τους νεκρούς του.
Μέχρι τότε, κάποιοι από εμάς θα θυμούνται...

Α, και κατι ακομα που δεν τολμαει να το πει κανενας...
Πως γινεται ρε γαμωτο, απο τον καιρο ακομα της εισβολης στα Ιμια, να εχουμε μονον εμεις θυματα στον κρυφο πολεμο του Αιγαιου;

Μηπως ακριβως επειδη μονον οι προδοτες στελνουν τους στρατιωτες τους σε βεβαιον θανατο;

[Πηγή]http://panusis.blogspot.gr/2018/04/blog-post_62.html 

«Τριβέλι Πᾶνος»