Η κυρά Ειρήνη εδώ και 20 χρόνια φυλάει Θερμοπύλες στο Αιγαίο.
Είναι η μοναδική κάτοικος στη βραχονησίδα Κίναρος στην μέση του Αιγαίου!
Συνεχίζει την παράδοση της οικογένειάς της που κατοίκησε στο νησί από τις δύσκολες ημέρες του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου...
Το βράδυ που τα στοιχεία της φύσεως χτυπούν τον αγέρωχο βράχο καταμεσής του Αιγαίου, μαντρώνει κοντά της τις ετοιμόγεννες κατσίκες και ζει με το φόβο μήπως πέσει και την πλακώσει το καλύβι της που βρίσκεται στο μοναδικό λιμανάκι του νησιού.
Ο «Γηρυόνης» χτύπησε αλύπητα το νησί με βροχή και θυελλώδεις ανέμους, αλλά η κυρά Ειρήνη είναι μαθημένη στα δύσκολα και τη μοναξιά…
«Δεν με φοβίζουν τα στοιχεία της φύσεως.
Είμαι μαθημένη από τέτοια.
Άλλα με φοβίζουν, όπως η σκέψη πως θα μου φέρουν στο νησί ξένους ανθρώπους, μετανάστες και πρόσφυγες.
Δεν θα αντέξω να παραδώσω το νησί».
«Δεν έχω κάτι με τους μετανάστες ή τους πρόσφυγες.
Κάθε άλλο, ξέρω από αυτά και τους νιώθω αλλά όταν άκουσα στην τηλεόραση πως θα φέρουν κόσμο στην Κίναρο, δεν πίστευα στα αυτιά μου. Τι θα κάνει εδώ τόσος κόσμος;
Θα φαγωθούν μεταξύ τους.
Δεν υπάρχει ούτε νερό στο νησί.
Ας έρθουν να μου φτιάξουν το καλύβι μου, που είναι έτοιμο να πέσει και να με πλακώσει και μετά ας φροντίσουν και τους μετανάστες».
Δεν θέλω πλούτη, δεν γυρεύω πολλά.
Θέλω πριν κλείσω τα μάτια μου να ενδιαφερθεί κάποιος για μένα και να μπω σε ένα σπιτάκι που θα κοιμάμαι ήσυχη...
Όπως παραδέχεται η κυρά Ειρήνη, ακόμα και η σκέψη να φύγει από το νησί τις δύσκολες ημέρες του χειμώνα και να ξεχειμωνιάσει στην Κάλυμνο ή στην Αμοργό είναι απαγορευτική: «Εάν φύγω έστω και μία ημέρα από το νησί θα διαλυθούν τα πάντα.
Πάνω στο μικρό τραπεζάκι στο δωματιάκι της υπάρχουν φωτογραφίες των αγαπημένων της προσώπων, των γονιών της, του αγαπημένου της Μικέ, των παιδιών της και των αδικοχαμένων Κωνσταντίνου Πανανά, του Ελευθέριου Ευαγγέλου και του Αναστασίου Τουλίτση.
Η τιμητική πλάκα για τους τρεις πεσόντες αξιωματικούς στο εκκλησάκι του Άι Γιώργη / Φωτογραφία Σπύρος Πριόβολος
Ηταν τα παλληκάρια του πληρώματος του ελικοπτέρου 'Agusta Bell 212' με κωδικό ονομασίας «Πάπα Νοβέμπερ 28», που κατέπεσε κάτω από άγνωστες συνθήκες (.....) το ξημέρωμα της Πέμπτης, 11ης Φεβρουαρίου 2016, σε πλαγιά της Κινάρου.
«Εγώ εντόπισα τα συντρίμμια και τις σορούς των παλλικαριών.
Ειδοποίησα και τις Αρχές.
Είναι ό,τι χειρότερο έχω ζήσει.
Μετά ήρθαν εδώ οι γονείς τους.
Ωωω, καλέ μου…
Ακόμα κλαίω…
Πονάω πολύ.
Προσεύχομαι για τις ψυχούλες τους νύχτα μέρα.
Τους έχω φωτογραφία μαζί με τα παιδιά μου.
Τους έχω για παρέα και θα τους μνημονεύω μέχρι να πεθάνω».
Το εκκλησάκι του Άι Γιώργη στην κορυφή της Κινάρου, που έσωσε τον στρατηγό Βερυβάκη και τα παραπήγματα που ζούσαν οκτώ οικογένειες.
Η περιπέτεια του στρατηγού Ιω. Βερυβάκη
Αλλά και τη δεκαετία του ΄80 η Κίναρος βρέθηκε στο επίκεντρο, όταν ένα ελικόπτερο της Πολεμικής Αεροπορίας χτυπήθηκε από την κακοκαιρία και λίγο πριν συντριβεί στα βράχια, ξεπρόβαλε μέσα στην ομίχλη ο περίβολος του Άι Γιώργη όπου και προσγειώθηκε.
Επέβαινε, μεταξύ άλλων, ο μετέπειτα αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Ιωάννης Βερυβάκης, ο οποίος απεβίωσε στις 19 Ιουνίου 2019.
«Το είχαμε πάρει απόφαση πως θα πέσουμε στη μανιασμένη θάλασσα.
Είχε 9 μποφόρ και μηδενική ορατότητα.
Ξαφνικά ένα αόρατο χέρι μας έσωσε, ξεπρόβαλε ο Άι Γιώργης και προσγειωθήκαμε σώοι», είχε εκμυστηρευτεί ο στρατηγός και, μάλιστα, είχε δώσει εντολή να ανακατασκευαστεί η εκκλησία ενώ κάθε χρόνο αποδίδονταν τιμές για τη σωτηρία τους.
"Ιωάννης Καποδίστριας"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!