Στις 17/30 Μαΐου 1913, στήν αίθουσα των πορτρέτων, στο Ανάκτορο Σαίντ Τζέϊμς του Λονδίνου, υπό την προεδρία του υπουργού εξωτερικών της Μ. Βρετανίας Εδουάρδου Γκρέϋ, υπογράφηκε από τήν Ελλάδα, τήν Βουλγαρία, το Μαυροβούνιο, τήν Σερβία και τήν Τουρκία η συνθήκη του Λονδίνου, με την οποία έληξε ο Α' Βαλκανικός Πόλεμος.
Μεσολάβησαν οι έξι Μεγάλες Δυνάμεις, (Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Αυστρία, Ιταλία και Ρωσία).
Σύμφωνα με τη Συνθήκη παραχωρούνταν στους νικητές (στα Βαλκανικά κράτη) όλα τα εδάφη της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, που βρίσκονταν δυτικά της γραμμής Αίνου - Μηδείας, εκτός της Αλβανίας, που θα δημιουργούνταν ως ανεξάρτητη Ηγεμονία.
Οι Σύμμαχοι και η Τουρκία (άρθρο 3) ανέθεταν στίς έξι Μεγάλες Δυνάμεις (στην Πρεσβευτική Συνδιάσκεψη ), τήν χάραξη των συνόρων και το διακανονισμό των ζητημάτων που αφορούσαν την Αλβανία, καθώς τους παρείχαν τη δυνατότητα (άρθρο 5) να αποφανθούν για την τύχη των ελληνικών νήσων του Αιγαίου, εκτός της Κρήτης (άρθρο 4) για την οποία η Πύλη παραιτείτο «υπέρ των συμμάχων Ηγεμόνων πάντων των επί της Νήσου κυριαρχικών δικαιωμάτων της».
Ο Βενιζέλος υπέγραψε τήν συνθήκη «λαμβάνοντας υπ΄όψη τις διαβεβαιώσεις (...) της αγγλικής κυβέρνησης, ότι θα υποστήριζε την ελληνική κυριαρχία επί των ελληνικών νήσων του Αιγαίου και της Δωδεκανήσου.
Παρά ταύτα τρία ζητήματα που ενδιέφεραν την Ελλάδα έμειναν τελικά άλυτα:
τό Βορειοηπειρωτικό, τό Νησιωτικό και τό Αγιορείτικο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!