Περπατώντας το μονοπάτι που οδηγεί στην Παναγούδα, στο Κελλί του Αγίου Παϊσίου διαπιστώνω, όταν έφθασα εκεί, ότι έχω χάσει τα γυαλιά μου που τα είχα κρεμασμένα στο λαιμό μου (πολυεστιακά, αξίας 500 ευρώ).
Έμεινα μισή ώρα στο κελλί του Αγίου Παϊσίου με το Γέροντα Αρσένιο και αναχώρησα για τις Καρυές.
Έκανα προσευχή στον Άγιο Μηνά, που βρίσκει τα χαμένα αντικείμενα, να μου βρει τα γυαλιά.
Στην επιστροφή έχω μεγάλη ανηφόρα.Μετά από μισή ώρα περίπου άρχισε να σουρουπώνει, να νυκτώνει και να σκοτεινιάζει.
Λίγο πριν φθάσω στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου βλέπω έναν ξένο (το όλο παρουσιαστικό του έδειχνε ξένο - ετών τριάντα περίπου, ψηλός, με πλούσια ξανθά μαλλιά) να κατεβαίνει τον κεντρικό δρόμο και να έχει στο λαιμό του τα γυαλιά μου.
Σταματά μπροστά μου, με κοιτάζει στα μάτια, δεν μιλάει, μου τα δίνει, κάνει στροφή, φεύγει και ανεβαίνει τρέχοντας προς τις Καρυές !
Δεν πρόλαβα να του μιλήσω γιατί έφυγε τρέχοντας.
Έμεινα αποσβολωμένος !
Αλήθεια σας λέω.
Τι να μου πει εμένα ο άθεος και ο κάθε άθεος !
https://proskynitis.blogspot.com/2019/02/blog-post_141.html
"Π Α Π Α Φ Λ Ε Σ Σ Α Σ"
Η φωτο θυμίζει περισσότερο το μονοπάτι με τις καστανιές από την Μονή Φιλοθέου προς την Μονή Καρακάλου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για το επεισόδιο που περιγράφεται στην ανάρτηση.. τέτοια συμβαίνουν συνέχεια -μα συνέχεια λέω- στο Άγιο Όρος.. και φυσικά δεν είναι τυχαία. Η Παναγία τα κανονίζει.
Ευχαριστούμε πολύ για τήν επικοινωνία. Νά ΔΟΞΑΖΟΥΜΕ αδιακόπως τόν Θεό γιά ΟΤΙ μας προσφέρει.
ΔιαγραφήΟι Αγιοί μας είναι ζωντανοί όπως ζωντανή είναι η Θρησκεία μας! Δοξασμένο το Όνομα του Κυρίου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλη μου τιμή και εμένα για την επικοινωνία μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ, ένα πρόσφατο οδοιπορικό:
https://diodotos-k-t.blogspot.com/2019/02/21-26-100.html#more