Οσία Παρασκευή Ιβάνοβνα (Πάσα του Σάρωφ), η δια Χριστόν Σαλή (+1915 )
Εορτάζει στις 22 Σεπτεμβρίου
«ημείς μωροί δια Χριστόν …» Α’ Κορ. δ. 10
Όλοι όσοι δοξάζονται από τον κόσμο, χάνονται μαζί του· εκείνοι όμως οι οποίοι δοξάζονται από τον Χριστό, σώζονται διά του Χριστού. Η δόξα του κόσμου είναι θάνατος, ενώ η Δόξα του Χριστού είναι Ζωή, Ζωή Αιώνια και Αθάνατη.
Με τον τρόπο της ζωής τους, οι δια Χριστόν σαλοί εκπληρώνουν ένα ανεπανάληπτο ποιμαντικό έργο, όχι μόνο βοηθώντας άμεσα με διάφορους τρόπους τους συνανθρώπους τους στο δρόμο προς τη Βασιλεία του Θεού, αλλά και έμμεσα, με το ήθος τους, με την παράξενη, για τους κατ’ όνομα χριστιανούς, συμπεριφορά τους.
Οι άγιοι σαλοί διδάσκουν τρόπους αποφυγής της κενοδοξίας,διδάσκουν με το παράδειγμα της ασυνήθιστης διακριτικότητάς τους την ελευθερία που μπορεί να προσφέρει ο Χριστός, διδάσκουν την απλότητα, την ταπείνωση, την ανεξικακία, την συγχωρετικότητα.
Η παράλογη συμπεριφορά τους είναι δικαιολογημένη διότι με αυτήν οι δια Χριστόν σαλοί καταφέρνουν να αποκρύψουν ή να καλύψουν τις αρετές τους και να διατηρήσουν κατ’ αυτόν τον τρόπο την ακεραιότητα και την καθαρότητα της πνευματικής τους ζωής.
Η πατερική πνευματική εμπειρία εξήγησε από πολύ νωρίς το οξύ πρόβλημα της αρετής ως πνευματικής κατακτήσεως και τους κινδύνους που απειλούν τον πνευματικό αγωνιστή, ο οποίος στοχεύει σε μια τέτοια πνευματική κατάσταση.
Όπως σημειώνει ο Όσιος Νείλος, η ουσία της αρετής έγκειται κυρίως «στο σύνολο των δεινών με τα οποία πολεμείται» από τις δαιμονικές δυνάμεις. Διότι όλοι οι πνευματικοί στόχοι του χριστιανού αγωνιστού μπορεί να ματαιωθούν διά της κενοδοξίας.
Η δια Χριστόν σαλότητα είναι ακριβώς η ακενόδοξη αρετή, εντελώς απηλλαγμένη από κρυφά και ανύποπτα αισθήματα προσωπικής αυτοεκτίμησης και υπερηφανείας λόγω πνευματικών κατακτήσεων. Δε γίνονται δια Χριστόν σαλοί όλοι οι καλοπροαίρετοι και, κατά τα άλλα, γνήσιοι ίσως πνευματικοί άνθρωποι, αλλά μόνον ορισμένοι εξαιρετικώς ευαίσθητοι και χαρισματούχοι νηπτικοί αγωνιστές.
Οι δια Χριστόν σαλοί είναι εραστές της ακενόδοξης αρετής, συμπεριφέρονται σκανδαλωδώς στους ανθρώπους όχι γιατί τους περιφρονούν ή γιατί δεν τους αγαπἀνε, αλλά γιατί αγωνίζονται να κλείσουν την είσοδο της κενοδοξίας στον εσωτερικό τους κόσμο.
Να κλείσουν την πόρτα στην φιλαυτία και να αφεθούν στην θεάρεστη ταπείνωση που επιτυγχάνετε με την αντίδραση των άλλων που τους βάζουν στο κοινωνικό περιθώριο.
Με την πνευματική τους ευαισθησία και με τη συμπεριφορά τους, οι δια Χριστόν σαλοί καθίστανται υποδείγματα αγώνος εναντίον της κενοδοξίας, προτρέποντας με έμμεσο τρόπο τον πλησίον τους να κρύβει από τα μάτια των ανθρώπων τα πνευματικά του χαρίσματακαι μάλλον να θέλει να τα αγνοεί και αυτός ο ίδιος και να αποφεύγει όσο μπορεί τους επαίνους των άλλων.
Η δια Χριστόν σαλότητα δεν αποτελεί λοιπόν μόνο «μάσκα» και «προσωπείο», αλλά κυρίως τρόπο ταπείνωσης και αυτοεξουθένωσης μπροστά στα μάτια των ανθρώπων και των δαιμόνων.
Ο εμπαιγμός του κόσμου από τους «σαλούς» αγίους δεν αποτελούσε απόρροια υψηλοφροσύνης και αισθήματος υπεροχής τους έναντι του κόσμου.
Αντιθέτως ήταν έκφραση βαθύτατου βιώματος αγάπης προς τον κόσμο και συγχρόνως οδύνης για την αλλοτρίωση του ανθρώπου, ο οποίος θυσίαζε την πηγαιότητα της συμπεριφοράς του και την ελευθερία της βούλησής του για την αποδοχή τυποποιημένων και πολλές φορές άκαμπτων σχημάτων εξωτερικής συμπεριφοράς, τα οποία ικανοποιούν μεν την πεπερασμένη αίσθηση της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, αλλά συχνά τον απομακρύνουν από την επικοινωνία με τον Θεό.
Οι δια Χριστόν σαλοί, δεν λογαριάζουν το κύρος τους, το καλό τους όνομα, δεν τους νοιάζει το τι θα που οι άλλοι, οι δήθεν σωστοί χριστιανοί που μένουν στην επιφάνεια των πραγμάτων…
Στα μάτια των πολλών φαίνονται δαιμονισμένοι, καταραμένοι, ενώ για τους ελάχιστους ήταν πνευματικοί καθοδηγητές… στην ουσία είναι όσιοι και θαυματουργοί.
Θέλουν να δείξουν στους άλλους πώς να αναβιώσουν τη λατρεία κατά βάθος, στην καρδιά, πώς να ζήσουν το μυστήριο την αγάπης του Θεού, να κατανοήσουν το είναι της Εκκλησίας και να μην αρκεσθούν στα φαινομενικά, από τους τύπους να περάσουν στην ουσία.
Γι’ αυτό το σκοπό, ανέλαβαν τις αμαρτίες των συνανθρώπων και δέχτηκαν κάθε είδους εξευτελισμούς και ταπεινώσεις.
(απόσπασμα από την Πτυχιακή Εργασία “Οι δια Χριστόν Σαλοί ως ηθικά και ποιμαντικά πρότυπα” του αρχιμ. Παύλου Παπαδόπουλου)
Οσία Παρασκευή (Πάσα του Σάρωφ), η δια Χριστόν Σαλή, μαθήτρια του Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ
Απολυτίκιον οσίας Παρασκευής-Πάσας του Σάρωφ Ήχος πλ. δ’
Εν σοι Μήτερ, ακριβώς διεσώθη το κατ’ εικόνα• λαβούσα γαρ τον Σταυρόν, ηκολούθισας τω Χριστώ, και πράττουσα εδίδασκες, υπεροράν μεν σαρκός, παρέρχεται γαρ• επιμελείσθαι δε ψυχής, πράγματος αθανάτου• διό και μετά Αγγέλων συναγάλλεται, οσία Παρασκευή, το πνεύμα σου.
https://iconandlight.wordpress.com/2017/09/21/19276/
"Π Α Π Α Φ Λ Ε Σ Σ Α Σ"
Πριν από κάποια χρόνια ζούσε στο Άγιο Όρος, ένας Δια Χριστόν Σαλός, ο Γέρων Ηρωδίων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτόν τον Όσιο άνδρα, τον αναγνώριζαν σαν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Όσιο, ΜΟΝΟ οι άλλοι Όσιοι του Αγίου Όρους (Παΐσιος και άλλοι).
Άλλοι "γνωστοί και σπουδαίοι" Αγιορείτες Μοναχοί, τον είχαν (τον Γέροντα Ηρωδίωνα) για πραγματικά ΤΡΕΛΟ.
Μέσα στην αληθινή και ανόθευτη Ορθόδοξη Χριστιανική ΖΩΗ, έχουν ΜΕΓΙΣΤΗ σημασία η εσωτερική ΨΥΧΗ των Χριστιανών και οι ΕΣΩΤΕΡΙΚΕΣ τους διαθέσεις (και ΟΧΙ αυτά που ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΕΞΩΤΕΡΙΚΑ).
Αγιορείτης Μοναχός Ηρωδίων Καψαλιώτης (1904 – 12 Δεκεμβρίου 1990):
https://www.pemptousia.gr/2015/12/monachos-irodion-kapsaliotis-1904-12-dekemvriou-1990
Αγιορείτης Πατέρας Ηρωδίων Καψαλιώτης (+1990):
Διαγραφήhttps://vatopaidi.wordpress.com/2011/10/04/%CF%80%CE%B1%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%B1%CF%82-%CE%B7%CF%81%CF%89%CE%B4%CE%AF%CF%89%CE%BD-%CE%BA%CE%B1%CF%88%CE%B1%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82-1990
Σας ευχαριστούμε απο καρδιάς γιά τά ε ξ α ι ρ ε τ ι κ ά και χρήσιμα βιογραφικά στοιχεία του μακαριστού γέροντος και είθε να έχουμε τήν ευχή του!
Διαγραφή