Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2019

Νατάσσα Γιάμαλη : Ο Βίος & Η Πολιτεία μιας ΣΥΡΙΖΟΠΟΥΛΑΣ - Μέρος Α'


Η Δημοσιογραφία είναι ένα χαμερπές επάγγελμα και ένας εθισμός χειρότερος από την ηρωίνη, ένας παράξενος, άθλιος κόσμος από απροσάρμοστους, μεθύστακες και αποτυχημένους.



Σήμερα θα σας μιλήσω για τα Έργα & τις Ημέρες μιας δημοσιογράφου, την οποία έχω σε πολλή εκτίμηση και κάθε φορά που εμφανίζεται στο γυαλί ή δημοσιεύει ένα άρθρο βγάζει από μέσα μου υπερηφάνεια και δέος...

Η Αναστασία (Νατάσσα) Γιάμαλη γεννήθηκε στην Αθήνα στα τέλη της δεκαετίας του '80 και από μικρή συνήθιζε να λέει τις ειδήσεις μπροστά στον καθρέπτη, που σημαίνει ότι ήθελε από νωρίς ν' ασχοληθεί με την δημοσιογραφία. Αφού σπούδασε νομική στο City και επικοινωνία στο LSE επέστρεψε στην Ελλάδα και πήγε για "πρακτική" στην «ΑΥΓΗ». Εκεί διαπίστωσε ότι η δημοσιογραφία ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό από τις σπουδές τις.

Ερώτηση: Χρειάζεται να γίνεις μαθητευόμενος στα γραφεία μιας εφημερίδας για να το αντιληφθείς αυτό; Διατείνομαι ότι αυτό το γνωρίζει και η τελευταία Ελληνίδα νοικοκυρά, η οποία σπαταλάει ώρες από το χρόνο της βλέποντας πρωϊνάδικα και διαβάζοντας κουτσομπολίστικα περιοδικά. Προφανώς επειδή η Νατάσσα σπούδασε στην "ξενιτιά του βροχερού Λονδίνου" οφείλω να αποδεχτώ την άποψη της.

Στην ΑΥΓΗ, σύμφωνα με τις δηλώσεις των συναδέλφων της, επέδειξε ζήλο και τα άρθρα της ήταν πολύ δυναμικά. Ασφαλώς μιλάμε για την περίοδο πριν από το 2015, τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ είχε αρχίσει να γίνεται η ανερχόμενη πολιτική δύναμη της χώρας και κάθε μέρα πριόνιζε τις καρέκλες των υπουργών της κυβερνήσεως, προκειμένου να ανεβούν οι δικοί του, όπως άλλωστε έκαναν, κάνουν και θα κάνουν όλες οι "αξιότιμες" αντιπολιτεύσεις σε αυτή την χώρα.

Τον Ιανουάριο του 2015, εξ αιτίας της αδυναμίας της τότε κυβέρνησης Σαμαρά να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας, προκηρύχθηκαν εθνικές εκλογές και το "πλήρωμα του χρόνου" της διακυβέρνησης της χώρας είχε έρθει για τον ΣΥΡΙΖΑ. Πανηγύρια η Νατάσσα! Μαζί με τον Αλέξη ονειρευόταν εξεταστικές για το πως φτάσαμε στο Μνημόνιο και κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, εξαγγελίες που φυσικά δεν έγιναν ποτέ πράξεις.

Φτάνουμε στον περιβόητο και αλήστου μνήμης Ιούλιο του 2015. Ο πρωθυπουργός προαναγγέλλει δημοψήφισμα, οι τράπεζες κλείνουν, επιβάλλεται έλεγχος κεφαλαίων και η χώρα βυθίζεται στο χάος. Εν τέλει, ο λαός με 61,31% απορρίπτει το σχέδιο συμφωνίας των ετέρων και οι Έλληνες μαζί με τις Ελληνίδες χορεύουν στο Σύνταγμα σαν άλλοι κλαρινογαμπροί και κλαρινονύφες. (Σημ. Στοιχηματίζω ότι αν ήξεραν πόσο μας στοίχισε εκείνος ο χορός του "δήθεν" θριάμβου της δημοκρατίας, οι περισσότεροι θα παρακαλούσαν να ξαναμπούν στη μηχανή του χρόνου για να μη χορέψουν) Η Νατάσσα τι έκανε εκείνη την περίοδο; Πήγαινε σε συλλαλητήρια υπέρ του ΟΧΙ και δήλωνε στα ξένα πρακτορεία συγκινημένη με τα άπταιστα Αγγλικά της: Ήρθε ο καιρός να ονειρευτούμε και να πάρουμε εκδίκηση ! Τώρα για ποια όνειρα και ποια εκδίκηση μιλούσε δεν το γνωρίζω... Μήπως αναφερόταν στο τραγούδι του Τέρη Χρυσού: Όνειρα, πουλιά μου ταξιδιάρικα και στο πρώην τηλεπαιχνίδι «η Εκδίκηση της Ξανθιάς»; Αυτό το αφήνω στην κρίση σας...

Την ίδια περίοδο στα γραφεία της ΑΥΓΗΣ δήλωνε: Ο κόσμος για πρώτη φορά νιώθει ενδυναμωμένος από το γεγονός ότι ένας υπουργός και ο πρωθυπουργός αντιστέκονται στην ευρωπαϊκή ελίτ! Τέσσερα χρόνια μετά την κωλοτούμπα του Αλέξη στην εκπομπή ΚΟΝΤΡΑ24 σε συζήτηση σχετικά με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και ότι «το ΟΧΙ έπρεπε να μείνει ΟΧΙ», δήλωσε χωρίς ίχνος τσίπας ότι «έπρεπε ν' αποφευχθούν και τα συσσίτια σε αυτό»!!!
Εύκολα αντιλαμβάνεστε λοιπόν, ότι όπως ο θυμόσοφος λαός μας έχει την παροιμία «Με λένε Ρίζο κι όπως θέλω τα γυρίζω», έτσι και η Νατάσσα άλλα είπε με τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία και άλλα ξαναείπε όταν έφυγε ο ΣΥΡΙΖΑ από την εξουσία. Άλλωστε η ίδια πιστεύει ότι δεν υπάρχει αντικειμενική δημοσιογραφία και το αποδεικνύει περίτρανα με το προαναφερθέν παράδειγμα.

Να ρωτήσω κάτι; Αφού κατά την γνώμη της η δημοσιογραφία δεν είναι ουσιαστική, γιατί δεν κάνει κάτι για να αλλάξει και επιμένει στην γραμμή της πλειοψηφίας; Όταν ένας δημοσιογράφος δεν λέει τα πράγματα όπως είναι μετατρέπεται σε φερέφωνο του κόμματος, που υποστηρίζει. Επομένως παύει να ονομάζεται δημοσιογράφος και μετατρέπεται σε υποχείριο και πιστό σκυλί του εκάστοτε κομματικού προέδρου. Αυτά δεν στα μάθανε στο Λονδίνο, Νατάσσα;

(Συνεχίζεται)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!