…………….Ἐπιτακτική εἶναι ἡ ἀνάγκη νά κατηχηθοῦν τά παιδιά μας στά βασικά θέματα τῆς Ὀρθοδόξου Χριστιανικῆς μας Πίστεως, στή Θεία Λατρεία τοῦ Τριαδικοῦ μας Θεοῦ, τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, στήν ἠθική καί πνευματική κατά Χριστόν διδασκαλία καί ζωή, στή γνῶσι τῆς Λειτουργικῆς ζωῆς καί τῶν Θείων Μυστηρίων τῆς Ἁγίας μας Ὀρθοδόξου Καθολικῆς Ἐκκλησίας.
Νά διδαχθοῦν τήν Ὀρθόδοξη ὀντολογία καί φυσιολογία τοῦ ἀνθρώπου, πῶς πλάσθηκε ἀπό τόν Θεῖο Δημιουργό , πῶς πρέπει νά ζῇ, σύμφωνα μέ τήν Χριστιανική θεώρησι καί διδασκαλία καί ποιός εἶναι ὁ προορισμός του.
Γιατί σύμφωνα μέ τίς νεοταξικές καί νεοεποχιτικές θεωρίες, τά παιδιά μας, καί μάλιστα τά χριστιανόπουλα, πρέπει στήν ἄωρη τους σχολική ἡλικία νά διδάσκωνται ὅλες τίς θρησκεῖες καί νά δέχωνται μαθήματα σεξουαλικῆς διαπαιδαγώγησης γιά νά ἐπιλέξουν τήν θρησκεία τους καί τό φῦλο τους, ἀφοῦ, δυστυχῶς, ἐντέχνως λανσάρεται καί τό τρίτο φῦλο, ἐκτός τοῦ ἀρσενικοῦ καί θηλυκοῦ φύλου.
Ὁποία ἠθική καί πνευματική κατάπτωσις καί καταρράκωσις!!!....................
1 σχόλιο:
Λίαν ορθώς, ο άξιος της αποστολής του μητροπολίτης Κυθήρων, επί τη ενάρξει του νέου κατηχητικού έτους, θίγει το ακανθώδες και φλέγον θέμα της κατηχήσεως των κατηχητοπαίδων., το οποίο, στη σεισμική και κοσμογονική εποχή, στην οποία ζούμε, αφεύκτως προσλαμβάνει ιδιαίτερη σπουδαιότητα και σημασία.
Ο υποφαινόμενος, θεωρώ ότι η προσωπικότητα του κατηχητή, αποτελεί τον κύριο και πλέον ουσιαστικό συντελεστικό παράγοντα για την επιτυχία του υπ αυτού αναλαμβανομένου έργου.
Το φρόνημα από το οποίο εμφορείται, δηλονότι, ο κατηχητής, διαμορφώνει και το πλαίσιο, εντός του οποίου θα κινηθεί.
Εάν το εν θέματι φρόνημα χαρακτηρίζεται από ακραιφνή προσήλωση στο Ορθόδοξο Δόγμα και Ήθος, τότε, Χάριτι Θεία, πρωτίστως και κυρίως, υφίστανται τα εχέγγυα για την επιτυχία της ιερής αποστολής του.
Εάν, όμως, διέπεται από οικουμενιστικό φρόνημα και αμνηστεύει τις αβαρίες επί ζητημάτων χριστιανικής ηθικής, καλύτερα να μην αναλάβει την εν λόγω αποστολή για προδήλους λόγους.
Δεν μπορεί επί παραδείγματι ένας ορθόδοξος κατηχητής να θεωρεί τις άλλες θρησκείες ως "οδούς σωτηρίας" και να μην πιστεύει στη μοναδικότητα και απολυτότητα της Ορθοδοξίας, ούτε να αμνηστεύει τις προγαμιαίες σχέσεις και την ομοφυλοφιλία όπως πράττουν ένιοι, υψηλόβαθμοι και μη, κληρικοί αλλά να καυτηριάζει και καταδικάζει τα εκφυλιστικά αυτά φαινόμενα.
Επίσης να μη συμμετέχει καθ οιονδήποτε τρόπο σε κοσμικού τύπου ενοριακές δραστηριότητες π. χ. κοσμικών προδιαγραφών μουσικές συναυλίες και θεατρικές παραστάσεις που δεν αποπνέουν "Χριστού ευωδία" αλλά κοσμική χωματίλα.