12η Φεβρουαρίου, η συμφωνία των Κεντροαριστερών της ΕΔΑ με το Κ.Κ.Ε. στην Βάρκιζα, με διαιτητή τους Εγγλέζους...

ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΝΑΝ, ΝΑΙ ΠΑΝΤΑ(!) ΚΑΙ ΤΟΥΣ  Α Μ Ν Η Σ Τ Ε Υ Α Ν  ΓΙΑ ΤΑ ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΚΑΙ ΦΡΙΚΤΑ  Ε Γ Κ Λ Η Μ Α Τ Α   ΤΟΥΣ...

Για περισσότερα από 70 χρόνια συνεχίζεται ο αστικός μύθος ότι η ηγεσία του ΚΚΕ «παρέδωσε τα όπλα» στην Βάρκιζα, ενώ στην πραγματικότητα στην Βάρκιζα , η ηγεσία του ΚΚΕ, εξασφάλισε πλήρη αμνηστία για τα  ε γ κ λ ή μ α τ ά  της και πλήρη Κομμουνιστοκρατία στον Τύπο, τις δημόσιες υπηρεσίες και τα συνδικάτα.

Την Συμφωνάι της Βάρκιζας την διαπραγματεύτηκε ο αριστερός Ιωάννης Σοφιανόπουλος που είχε μετάσχεις το συνέδριο του Λιβάνου και ο οποίος το 1950 με την υποστήριξη του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ, που τον καθοδηγούσε ο Νίκος Πλουμπίδης, ίδρυσε μαζί με τον σύντροφο Σβώλο (ΣΚ-ΕΛΔ), και τον Σ. Χατζήμπεη (Αριστεροί Φιλελεύθεροι), τη «Δημοκρατική Παράταξη» , με την οποία η Αριστερά συμμετείχε στις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1950. 

Αν το Γ, Ψήφισμα και ο 'Α.Ν. 509' είχαν εφαρμοστεί το 1945 και όχι το 1947, δεν θα είχαμε υποστεί το αιματοκύλισμα τους 'Τρίτου Γύρου'...

Με την θέληση των Άγγλων η κυβέρνηση Σοφιανόπουλου- Πλαστήρα παραχώρησε πλήρεις πολιτικές ελευθερίες στους Κομμουνιστές, αμνηστία των πολιτικών αδικημάτων , αλλά με εξαίρεση των κοινών αδικημάτων, που πραγματοποιήθηκαν μετά τις 3 Δεκεμβρίου 1944, και την εκκαθάριση των δημοσίων υπηρεσιών και των σωμάτων ασφαλείας, από όσους «συνεργάστηκαν» με τους κατακτητές και με την «δικτατορία Μεταξά».

Με το Άρθρο 7, συμφωνήθηκε η δημιουργία Συμβουλίων εκκαθάρισης των Δημοσίων Υπαλλήλων, των Υπαλλήλων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου, των Δημοτικών και Κοινοτικών Υπαλλήλων όπως και άλλων επιχειρήσεων και υπηρεσιών εξαρτώμενων από το Κράτος ή επιχορηγούμενων από αυτό. 

Όσοι υπάλληλοι, είχαν προσχωρήσει στο ΕΑΜ και τις οργανώσεις του θα επανέρχονταν στις θέσεις τους και θα κρίνονταν όπως και οι υπόλοιποι υπάλληλοι. 

Ορίστηκε, επίσης, πως κανείς δημόσιος υπάλληλος δεν θα διωκόταν για τα κομμουνσιτικά του φρονήματα. 

Με το Άρθρο 8 συμφωνήθηκε η εκκαθάριση της Χωροφυλακής και της Αστυνομίας Πόλεων από ειδικά Συμβούλια.

Οι αξιωματικοί και οπλίτες των Σωμάτων Ασφαλείας ενέπιπταν στις διατάξεις περί αμνηστίας της Συμφωνίας και κατά τη διάρκεια της Κατοχής είχαν προσχωρήσει στον Ε.Λ.Α.Σ., τον Ε.Λ.Α.Ν. και την Εθνική Πολιτοφυλακή θα επανέρχονταν αμέσως στις θέσεις τους και θα κρίνονταν με τον ίδιο τρόπο, όπως οι συνάδελφοί τους.

Η «Βάρκιζα» ήταν άνευ όρων παράδοση των «αντικομουνιστών» στους κομμουνιστές που είχαν ηττηθεί στη μάχη της Αθήνας, και εξασφάλισε στους κομμουνιστές χρόνο, για να ετοιμάσουν τον επόμενο «γύρο».

Η πολιτική που εφαρμόστηκε μετά την αμερικανική προστασία αφάνισε τους κομμουνιστές. 

Αν το Γ, Ψήφισμα και ο ΑΝ 509 είχαν εφαρμοστεί το 1945 και όχι το 1947 δεν θα είχαμε υποστεί το αιματοκύλισμα τους Τρίτου Γύρου. 

------------------------------------------

Όλο το κείμενο της συμφωνίας της Βάρκιζας που ισχύει ακόμα και έχει ενσωματωθεί στα Συντάγματα από το 1952 και μετά, θα το βρείτε εδώ....

http://ta-mavra-nea.blogspot.gr/2010/02/12.html

Όλα τα γεγονότα της 12ης Φεβρουαρίου θα τα διαβάσετε εδώ.... https://ta-mavra-nea.blogspot.com/2019/02/12.html  

http://deltio11.blogspot.com/2019/02/12.html

======================

ΑΝΩΝΥΜΟΣ ΣΧΟΛΙΑΣΤΗΣ ΕΓΡΑΨΕ:

Ο Αλέξανδρος Σβώλος διορίσθει και υπουργός οικονομικών στο φθινόπωρο του 1944 .

https://omsisite.wordpress.com/2016/02/11/1953-η-υποτίμηση-του-100/#_ftnref6

Χάθηκαν περιουσίες το δίμηνο Οκτωβρίου - Νοεμβρίου μαζί με τις ζωές Ελλήνων από το σλαυοκομμουνιστικό μαχαίρι. Ο Σβώλος ήτο από το Κρούσοβο Σλαυο-Βλαχο-'Μακεδόνας' 

''Το δεύτερο στοιχείο που καθόρισε την επιτυχία της υποτίμησης ήταν ότι σχεδιάστηκε αποκλειστικά από την ελληνική πλευρά, και δεν συνέβη εκείνο που καθόρισε τη νομισματική μεταρρύθμιση του Σβώλου, τον Νοέμβριο του 1944 όπου τη νέα δραχμή σχεδίασαν οι εκπρόσωποι του βρετανικού νομισματοκοπείου D. Wales και G. Maninighan, υπό την εποπτεία του βρετανού υπουργού Ανατ. Μεσογείου H Macmillan. 

Τότε η ελληνική κυβέρνηση δέχτηκε τις ξένες οικονομικές επεμβάσεις και τη βρετανική στρατιωτική λίρα ως παράλληλο νόμισμα, πράγμα που έστρεψε τους καταθέτες στον αποθησαυρισμό και τις διαδοχικές υποτιμήσεις της δραχμής.[6] 

Αντίθετα, ο Μαρκεζίνης απέρριψε τις οδηγίες των Barrows και Tenenbaum επικεφαλής της Αμερικανικής Οικονομικής Αποστολής, τους οποίους ενημέρωσε μεν αλλά αφότου είχαν αποφασιστεί οι κινήσεις τους ελληνικού υπουργείου Οικονομικών.[7]''

"IΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ"