Τα παιδιά των κληρικών,συνιστούν σίγουρα ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα.
Σε κάθε μικρό ή μεγάλο ολίσθημα,κρίνονται αυστηρότερα των υπολοίπων παιδιών. "Είσαι και παιδί παπά και δεν ντρέπεσαι."
Αυτό σταδιακά σωρεύει μεγάλη πίεση στους ψυχισμους των συγκεκριμένων παιδιών και η πίεση σταδιακά μεταμορφώνεται σε στραγγαλισμό της αυθεντικότητος και κατάθλιψη, ή σε αντιδραστικότητα και πολλάκις παραβατικότητα.
Αυτό βέβαια που περιπλέκει περισσότερο τα πράγματα και εν πολλοίς διαμορφώνει την επικινδυνότητα ή οχι της ιεροπαιδικής ψυχής, είναι το προφίλ του ίδιου του κληρικού πατέρα.
Αν ο κληρικός είναι εγκλωβισμένος στην αυστηρή θρησκευτικότητα που τα παντα ορίζονται και καθορίζονται από κανόνες και δόγματα, τότε το βασανιστήριο του παιδιού δεν έχει προηγούμενο.
Η φυσική εξέλιξη δυστυχώς σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι ο βασανιζόμενος να μετατραπεί σε βασανιστή εν ευθέτω χρόνο.
Τραγικές καταστάσεις για ολόκληρη την κοινωνία, αφου κυοφορούν και υποθάλπουν στο όνομα ενός διεστραμμενου αγγελισμου,τη φρίκη σε όλο της το μέγεθος.
Η αναστολή και η απώθηση την αυθεντικής-αυθόρμητης έκφρασης και η ενοχοποίηση των φυσικών αναγκών, είναι μήτρα τερατογενέσεων...
"ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ"
Το θέμα είναι πάρα πολύ βαθύ και πρέπει να εξετασθεί από πολλές διαφορετικές οπτικές γωνίες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό όμως δεν μπορεί να γίνει σε αυτό το ιστολόγιο.