Ἡ ἱστορία δύο φίλων ποὺ περπατούσαν στὴν ἔρημο. (Δ ι δ α κ τ ι κ ή ἱστορία).

Κάποια στιγμὴ τσακώθηκαν καὶ ὁ ἕνας ἀπὸ τοὺς δύο ἔδωσε ἕνα χαστούκι στὸν ἄλλο. 

Αὐτὸς ὁ τελευταῖος, πονεμένος, ἀλλὰ χωρὶς νὰ πεῖ τίποτα, ἔγραψε στὴν ἄμμο:

ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ.

Συνέχισαν νὰ περπατοῦν μέχρι ποὺ βρῆκαν μιὰ ὄαση ὅπου ἀποφάσισαν νὰ κάνουν μπάνιο. Ἀλλὰ αὐτὸς ποὺ εἶχε φάει τὸ χαστούκι παραλίγο νὰ πνιγεῖ καὶ ὁ φίλος του τὸν ἔσωσε.

Ὅταν συνῆλθε, ἔγραψε πάνω σὲ μιὰ πέτρα: 

 

ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ.

Αὐτὸς ποὺ τὸν εἶχε χαστουκίσει καὶ στὴ συνέχεια τοῦ ἔσωσε τὴ ζωή, τὸν ρώτησε: ὅταν σὲ χτύπησα, ἔγραψες πάνω στὴν ἄμμο, καὶ τώρα ἔγραψες πάνω στὴν πέτρα.

Ὁ ἄλλος φίλος ἀπάντησε: «ὅταν κάποιος μᾶς πληγώνει, πρέπει νὰ τὸ γράφουμε στὴν ἄμμο ὅπου οἱ ἄνεμοι τῆς συγγνώμης μποροῦν νὰ τὸ σβήσουν. 

 

Ἀλλὰ ὅταν κάποιος κάνει κάτι καλὸ γιά μᾶς, πρέπει νὰ τὸ χαράζουμε στὴν πέτρα, ὅπου κανένας ἄνεμος δὲν μπορεῖ νὰ τὸ σβήσει»...

Μάθε νὰ γράφεις τὰ τραύματά σου στὴν ἄμμο καὶ νὰ χαράζεις τὶς χαρές σου στὴν πέτρα.

https://ethnegersis.blogspot.com/2021/01/blog-post_8.html