Ήσουν για τον πολύπαθο λαό του Θεού,ο άγιος του εικοσιτετραώρου!
Πες μας , άνθρωπε του Θεού, ποιός σου έμαθε να σκέφτεσαι μόνο τους άλλους ;
Ακόμα κ λίγο πριν την κοίμησή σου,μέσα από τρομερούς πόνους, πως μπορούσες και φώναζες αντίθετα με τους γιατρούς :
"Να περάσει ο κόσμος ... ανοίξτε την πόρτα να περάσει ο κόσμος".
Δεκαετίες ολόκληρες, ακούστηκες τόσο λίγο !
Κοιμήθηκες τόσο λίγο !
Πόνεσες τόσο βαθιά !
Έκλαψες τόσο πολύ !
Ποιός να το πιστέψει ;
Εσύ έκλαιγες πάντα μαζί μας,μέχρι να περάσει ο πόνος.
Μέχρι να οικονομηθεί η δυσκολία.
Κρυμμένε μας Άγιε, από τον τρόπο που μας σπλαχνιζόσουν, υποψιαστήκαμε πως μας σπλαχνίζεται ο απείρως σπλαχνικότερος Χριστός !
Άγιε του Θεού , μη μας ξεχνάς...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!