Παγκόσμια ΚΑΤΑΚΡΑΥΓΗ γιά τόν Ιταλό δικαστή, που ΑΘΩΩΣΕ 66χρονο, επειδή .....«χούφτωσε» 17χρονη... μόνο για 10 δευτερόλεπτα!!!!!!

Μπορεί ο Αϊνστάιν να μην είχε ακριβώς στον νου του αυτό όταν έλεγε ότι ο χρόνος είναι σχετικός, όμως έπεσε μέσα: για έναν Ιταλό δικαστή εννέα δευτερόλεπτα δεν είναι αρκετά για να θεωρηθεί ότι κάποιος «χουφτώνει». 

Για έναν 66χρονο, μερικά δευτερόλεπτα χαϊδέματος του οπισθίου μιας 17χρονης μαθήτριας είναι αρκετά για ένα «αστείο». Για τη 17χρονη, τα ίδια δευτερόλεπτα είναι αρκετά για να αισθανθεί ότι δέχτηκε σεξουαλική επίθεση. 

Είναι, όντως, όλα τόσο σχετικά...

Για το ευρύ κοινό, η απόφαση του δικαστηρίου της Ρώμης ότι χρειάζονται τουλάχιστον 10 δευτερόλεπτα ώστε να θεωρηθεί σεξουαλική παρενόχληση ένα χούφτωμα είναι εξοργιστική. 

Σε όλη τη χώρα η οργή περισσεύει μετά την αθώωση του 66χρονου επιστάτη σχολείου Αντόνιο Αβόλα, ο οποίος στις 12 Απριλίου του 2022 θώπευσε τους γλουτούς μιας μαθήτριας, για «μερικά δευτερόλεπτα», όταν εκείνη ανέβαινε τις σκάλες. 

Η ανήλικη αντέδρασε και προσέφυγε στη Δικαιοσύνη καταγγέλλοντας σεξουαλική παρενόχληση.

Ο δικαστής, ωστόσο, αποφάσισε ότι οι κατηγορίες σε βάρος του 66χρονου πρέπει να αποσυρθούν, με το σκεπτικό ότι η πράξη διήρκεσε μεταξύ 5-10 δευτερολέπτων, κάτι που την κάνει να «θεωρείται σχεδόν άγγιγμα». 

Οι αντιδράσεις για την απόφαση έχουν επεκταθεί στα κοινωνικά δίκτυα, με Ιταλίδες και Ιταλούς να συμμετέχουν στην τάση «Για 10 δευτερόλεπτα δεν είναι έγκλημα». 

Οχι ότι και στον υπόλοιπο πλανήτη δεν σχολιάζεται ποικιλοτρόπως η απόφαση, αποδεικνύοντας ότι τελικά ίσως ο χρόνος να μην είναι τόσο σχετικός και να μην εξαρτάται από τον τρόπο με τον οποίο τον αντιλαμβάνεται καθένας.

Στη χώρα μας, για παράδειγμα, δεν είναι λίγοι -και λίγες- αυτοί που σχολιάζουν ότι ίσως ο δικαστής που εξέδωσε αυτή την απόφαση να αντιλαμβανόταν διαφορετικά τα «10 δευτερόλεπτα» εάν κάποιος θώπευε τη μητέρα, τη σύζυγο ή την κόρη του.

 ΄Αρα γε τότε θα δεχόταν ότι πρόκειται «για ένα αστείο», για ένα «άγγιγμα»;

Εκείνη την ημέρα, όπως περιγράφει η 17χρονη, επέστρεφε στην τάξη της, στο σχολείο Cine TV Roberto Rossellini, μαζί με συμμαθήτριές της. 

Ανεβαίνοντας τις σκάλες, ένιωσε ότι κάποιος τής κατέβαζε το παντελόνι και αμέσως μετά ένα χέρι γλίστρησε στο εσώρουχό της για να πιάσει τα οπίσθιά της. 

Τις επόμενες ημέρες κατήγγειλε τον 66χρονο για σεξουαλική παρενόχληση. 

Ο επιστάτης παραδέχτηκε την πράξη του, όμως επέμενε ότι δεν ήταν σεξουαλική επίθεση, αλλά «απλά ένα αστείο». Συγκεκριμένα, αρνήθηκε ότι έβαλε το χέρι του μέσα από το παντελόνι της και τόνισε ότι της επεσήμανε ότι «έκανε πλάκα». 

Αλλωστε, αμέσως μετά το περιστατικό τής είπε: «Αγάπη, ξέρεις ότι το έκανα στα αστεία».

Ο εισαγγελέας είχε ζητήσει ποινή φυλάκισης τριάμισι ετών. 

Αυτή την εβδομάδα, όμως, ένας δικαστής απέρριψε τις κατηγορίες και έκρινε τον Αβόλα αθώο. 

Ο δικαστής υποστήριξε ότι το χούφτωμα «δεν συνιστά έγκλημα» επειδή δεν διήρκεσε περισσότερο από 10 δευτερόλεπτα. 

Σε αυτή τη χρονική διάρκεια, είπε, περισσότερο μοιάζει με άγγιγμα που συνάδει με τον ισχυρισμό του κατηγορούμενου ότι επρόκειτο για αστείο.

Νέοι και νέες στο Διαδίκτυο δημοσιεύουν βίντεο στα οποία αγγίζουν το σώμα τους και χρονομετρούν 10 δευτερόλεπτα. Πριν τελειώσει η χρονομέτρηση, απομακρύνουν το χέρι τους από το επίμαχο σημείο και λένε «δεν είναι έγκλημα»

«Για μένα, δεν είναι αστείο»

Η ανήλικη δεν το πήρε πολύ καλά. «Για τους δικαστές υπήρχε πρόθεση για αστείο; Ο επιστάτης με άρπαξε από πίσω χωρίς να πει τίποτα. 

Στη συνέχεια έβαλε τα χέρια του στο παντελόνι μου και κάτω από το εσώρουχό μου, με χούφτωσε και στη συνέχεια με τράβηξε τόσο πολύ που πόνεσαν τα γεννητικά μου όργανα. Αυτό, τουλάχιστον για μένα, δεν είναι αστείο», είπε στην «Corriere della Sera».

Παραδέχτηκε δε ότι τώρα έχει δεύτερες σκέψεις: «Τώρα είμαι πολύ θυμωμένη! Αυτό δεν είναι δικαιοσύνη. Αρχίζω να σκέφτομαι ότι έκανα λάθος που εμπιστεύτηκα τα θεσμικά όργανα, γιατί ένιωσα προδομένη δύο φορές.

 Πρώτα από το σχολείο, όπου συνέβη αυτό που συνέβη, και στη συνέχεια από το δικαστήριο. Αναρωτιέμαι, αν είχε διαρκέσει περισσότερο, τι θα έλεγαν; Οτι συναινούσα;».

Στο σκεπτικό του το δικαστήριο κρίνει ότι η πράξη δεν ήταν αρκετά σοβαρή ώστε να θεωρηθεί έγκλημα και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η χειρονομία, αν και αδέξια, ήταν τυχαία, αλλά κυρίως διήρκεσε μόνο λίγα δευτερόλεπτα για να δημιουργήσει ευχαρίστηση και συγκατάβαση. 

Ετσι, οι δικαστές δέχτηκαν την υπεράσπιση του άνδρα που βασίστηκε στον υποτιθέμενο παιγνιώδη χαρακτήρα της πράξης. 

Οι ίδιοι αναφέρουν στην απόφαση αθώωσης του 66χρονου: «Το αιφνίδιο της πράξης, χωρίς καμία επιμονή για θωπεία, που την κάνει να θεωρείται “σχεδόν άγγιγμα”, δεν επιτρέπει τη διαμόρφωση του λάγνου σκοπού ή της πρόθεσης που απαιτεί γενικά ο ποινικός νόμος (σ.σ.: για την τιμωρία του κατηγορουμένου)».

Η εκδοχή του επιστάτη αναφέρει ότι όλα συνέβησαν από «ατύχημα», χωρίς πρόθεση παρενόχλησης και δημιουργίας δυσφορίας στην ανήλικη μαθήτρια. Η ίδια, όμως, έχει εντελώς διαφορετική άποψη: ό,τι συνέβη ήταν ξεκάθαρη σεξουαλική βία. 

Και, καθώς φαίνεται, αν διαφωνούν οι δικαστές -και ο καθ’ ομολογίαν δράστης-, συμφωνεί μαζί της σχεδόν ένας ολόκληρος πλανήτης. Είναι αυτό δικαίωση;

Κατά κάποιον τρόπο είναι ελάχιστοι όσοι συμφωνούν ότι η χρονική διάρκεια είναι αυτή που κρίνει αν το άγγιγμα των απόκρυφων σημείων -πόσο μάλλον μιας ανήλικης- είναι σεξουαλική παρενόχληση. 

Ομως και η άλλη δικαίωση, η δικαστική, φαίνεται πως δεν θα αργήσει, καθώς ήδη στην Ιταλία υπάρχουν νομικοί και δικαστές, οι οποίοι τονίζουν ότι η εν λόγω απόφαση δεν λαμβάνει υπόψη τον σταθερό πλέον προσανατολισμό του Ανώτατου Δικαστηρίου της χώρας, που δηλώνει το ακριβώς αντίθετο.

Με το δικαστήριο της Ρώμης να κρίνει ότι έλειπε το υποκειμενικό στοιχείο, δηλαδή η πρόθεση του 66χρονου να παρενοχλήσει τη νεαρή κοπέλα για να τον καταδικάσει, επισημαίνοντας ότι «το γεγονός δεν συνιστά αδίκημα», πολλοί νομικοί κατηγορούν τον συγκεκριμένο δικαστή ότι αγνόησε προηγούμενες αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου της Ιταλίας. 

Σύμφωνα με αυτές τις αποφάσεις, η επαφή με τα ερωτογενή σημεία ενός άλλου ατόμου συνιστά σεξουαλική βία, ανεξάρτητα από την ευχαρίστηση που βιώνει ο δράστης. 

Σύμφωνα με το Ανώτατο Δικαστήριο, αυτό που έχει σημασία είναι η πράξη αυτή καθαυτή, ανεξαρτήτως του χρόνου που διαρκεί και της συνεύρεσης.

ΔΕΙΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ