της Louise Chambers
28 Ιουνίου 2023
(το άρθρο σε ηχητικό εντός του συνδέσμου, διάρκεια 6:49)
Μια πρώην φοιτήτρια σχεδίου από την Νορβηγία εγκατέλειψε την ζωή στην πόλη για ένα απομακρυσμένο νησί της Αρκτικής μετά από ένα ταξείδι με πλοίο που κλόνισε τις προοπτικές της και δεν κοίταξε ποτέ πίσω, παρά την τεράστια προσαρμογή που χρειάστηκε.
Πρώην κάτοικος πόλης από το Asker της Νορβηγίας, η 31χρονη Eveline Lunde ζει σε ένα διαμέρισμα στην μικρή πόλη Longyearbyen, την βορειότερη πόλη της Γης, στο νησί Spitsbergen στο αρχιπέλαγος Svalbard της Νορβηγίας τα τελευταία τέσσερα χρόνια.
Μόλις 800 μίλια (1.287 χιλιόμετρα) από τον Βόρειο Πόλο, η Lunde έχει συνηθίσει το μόνιμο στρώμα πάγου, το βόρειο σέλας, τα snowmobiles, τον ήλιο τα μεσάνυχτα και έναν ακμάζοντα πληθυσμό πολικών αρκούδων - πολύ μακριά από την ζωή στην σχολή σχεδίου στο Όσλο.
«Ενώ σπούδαζα... Ανακάλυψα ένα πρωτόγνωρο πάθος για την υπαίθρια ζωή», δήλωσε η Lunde στους Epoch Times. «Μετακόμισα στη βόρεια Νορβηγία μετά την ολοκλήρωση του πτυχίου μου για να παρακολουθήσω ένα μονοετές πρόγραμμα σπουδών σε υπαίθριες δραστηριότητες. Κατά τη διάρκεια της παραμονής μου εκεί, γνώρισα μια ομάδα παιδιών που ζούσαν σε ένα ιστιοφόρο, με στόχο να φτάσουν στο Svalbard κατά την διάρκεια του καλοκαιριού».
Όταν ένας ναύτης εγκατέλειψε το ταξείδι την τελευταία στιγμή, η Lunde πήρε την θέση του. Δεν είχε δει ποτέ το Svalbard πριν, αλλά αφού πέρασε έξι εβδομάδες εξερευνώντας τα πολλά θαύματα της Αρκτικής, η Έβελιν ερωτεύθηκε την ζωή αυτή. Επιστρέφοντας στο Όσλο, θρήνησε την απώλεια.
«Σύντομα συνειδητοποίησα ότι είχα υποστεί μια μεταμόρφωση», είπε. «Οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής στην πόλη δεν ασκούσαν πλέον την ίδια γοητεία για μένα. Το Svalbard είχε αφήσει ένα ανεξίτηλο σημάδι πάνω μου, προτρέποντάς με να πάρω την απόφαση να μετακομίσω εκεί».
Το αρχιπέλαγος Svalbard αποτελείται από πολλά νησιά στον Αρκτικό Ωκεανό. Η επίσημη ανακάλυψη του Svalbard χρονολογείται από το 1596, σύμφωνα με την Εγκυκλοπαίδεια Παγκόσμιας Ιστορίας (https://www.worldhistory.org/article/1922/a-history-of-svalbard/), και έγινε νορβηγικό έδαφος μέσω της Συνθήκης του Svalbard (αρχικά Συνθήκη του Spitzbergen) του 1920.
Οι περισσότεροι από τους κατοίκους της ζουν στο Spitzbergen και το κύριο νησί έχει κάποια ασυνήθιστα χαρακτηριστικά, δήλωσε η Lunde, η οποία εργάζεται στον τουρισμό.
«Λόγω του μόνιμου πάγου, τα δέντρα δεν αναπτύσσονται εδώ», είπε. «Επί πλέον, το σκληρό κλίμα περιορίζει την ποικιλομορφία της ζωής των ζώων. Ωστόσο, τα ζώα, που κατοικούν σε αυτήν την περιοχή, έχουν προσαρμοστεί εξαιρετικά καλά στις συνθήκες. Είναι απολύτως φυσιολογικό να βλέπεις ταράνδους και πολικές αλεπούδες να περιφέρονται στο Longyearbyen. Κατά την διάρκεια του καλοκαιριού, μας επισκέπτονται επίσης πολλές χήνες».
Μια πόλη περίπου 2.300 κατοίκων, το Longyearbyen φιλοξενεί επίσης έναν «σημαντικό» πληθυσμό πολικών αρκούδων, που αριθμεί αρκετές εκατοντάδες. Οι αρκούδες παρακολουθούνται και προστατεύονται. Παρ' όλα αυτά, οι κάτοικοι υποχρεούνται να φέρουν όπλο φωτοβολίδων ως αποτρεπτικό μέσο και τουφέκι ως έσχατη λύση, όταν βγαίνουν σε πεζοπορίες ή μεγαλύτερα ταξείδια.
Η Lunde δήλωσε: «Απαγορεύεται αυστηρά η θανάτωση μιας πολικής αρκούδας, εκτός από περιπτώσεις αυτοάμυνας. Σε περίπτωση θανάτου μιας πολικής αρκούδας, θα διεξαχθεί διεξοδική έρευνα, αντιμετωπίζοντάς την με την ίδια σοβαρότητα σαν να ήταν ανθρώπινος θάνατος».
Αναρίθμητα θαύματα της φύσης κάνουν την ζωή στο αρχιπέλαγος της Αρκτικής μια μαγική, αν και προκλητική, εμπειρία.
«Η εμπειρία των άκρων της πολικής νύχτας και του ήλιου τα μεσάνυχτα προκαλεί ένα μείγμα συναισθημάτων μέσα μου», δήλωσε η Lunde. «Είναι τόσο προκλητικό όσο και προκαλεί δέος. Εκτιμώ τις μοναδικές και ξεχωριστές εποχές, που προσφέρει το Svalbard. Ωστόσο, η διατήρηση μιας αίσθησης ρουτίνας και η διατήρηση της θετικής στάσης είναι απαραίτητες για την αντιμετώπιση αυτών των συνθηκών».
Κατά την διάρκεια του φαινομένου του «ήλιου του μεσονυκτίου», που διαρκεί από τον Απρίλιο έως τον Αύγουστο, μπορεί να είναι ένας αγώνας για ύπνο με το φως του ήλιου να ρέει μέσα από τα παράθυρα. Αλλά κατά την διάρκεια της «πολικής νύχτας», από τον Οκτώβριο έως τον Φεβρουάριο, το νησί βιώνει απόλυτο σκοτάδι 24 ώρες την ημέρα.
Για να αποφύγει την κατάθλιψη, η Lunde δίνει προτεραιότητα στην ρουτίνα, παραμένοντας ενεργή και διατηρώντας μια κοινωνική ζωή με την στενή κοινότητα του νησιού σε τοπικές παμπ, καφετέριες και εστιατόρια υψηλών προδιαγραφών. Κάνει ακόμη και πεζοπορία μέσα στον χειμώνα, με προβολέα και καρφιά στα παπούτσια της για τους χιονισμένους πάγους.
Πέρα από το φως του ήλιου, ο καιρός στο Svalbard περνάει από ταχείες αλλαγές και συχνές σκληρές συνθήκες.
«Κατά την διάρκεια του χειμώνα, αντιμετωπίζουμε συχνά έντονες καταιγίδες», δήλωσε η Lunde, αναλογιζόμενη, «Αυτό που βρίσκω διασκεδαστικό είναι ότι έχουμε συνηθίσει σε τέτοιες καιρικές συνθήκες και συνεχίζουμε τις καθημερινές μας ρουτίνες ανεπηρέαστοι, ενώ, στην ηπειρωτική χώρα, παρόμοιες καιρικές συνθήκες θα οδηγούσαν σε εκτεταμένες διακοπές λειτουργίας και θα θεωρούνταν σοβαρή απειλή. Στο Svalbard, είναι άλλη μια τυπική μέρα, όπου το να φοράμε γυαλιά για την βόλτα στην δουλειά είναι μέρος της κανονικής μας ρουτίνας».
Το οδικό δίκτυο Longyearbyen καλύπτει μόνο περίπου 27 μίλια (43 χιλιόμετρα) και τα αυτοκίνητα δεν το διανύουν τον χειμώνα. Αντ' αυτού, οι κάτοικοι οδηγούν snowmobiles ή έλκηθρα σκύλων. Το καλοκαίρι χρησιμοποιούν βάρκες για να έχουν πρόσβαση σε καμπίνες και άλλους οικισμούς του νησιού.
Υπάρχει ένα μικρό νοσοκομείο έκτακτης ανάγκης στο Spitsbergen μόνο για μικρές ασθένειες. Οι έγκυες γυναίκες δεν επιτρέπεται να γεννήσουν στο νησί και πρέπει να μετεγκατασταθούν στην ηπειρωτική χώρα περίπου ένα μήνα πριν από την ημερομηνία τοκετού. Όποιος χρειάζεται συνεχή φροντίδα ή δεν είναι σε θέση να φροντίσει τον εαυτό του δεν επιτρέπεται να ζει καθόλου στο αρχιπέλαγος.
Ωστόσο, οι προκλήσεις της ζωής στην Αρκτική ενισχύουν την «εκπληκτική ομορφιά του Svalbard εκείνες τις τέλειες μέρες», δήλωσε η Lunde. Οι ντόπιοι απολαμβάνουν πεζοπορία, σκι, έλκηθρο σκύλων και snowmobiling όλο το χρόνο, ακόμη και περιστασιακές συναυλίες, εκθέσεις τέχνης και θεατρικές παραστάσεις. Και να μην παραλείψουμε, έχουν το μεγαλύτερο σώου φωτός στον κόσμο, το Βόρειο Σέλας, μόνιμα να λάμπει πάνω από το κεφάλι.
Ο πληθυσμός του Svalbard αποτελείται από ένα ποικίλο μείγμα ανθρώπων, όχι μόνο Νορβηγών. Το αρχιπέλαγος γενικά ήταν ένα hotspot για φαλαινοθηρία και παγίδευση, αλλά από τότε έχει μετακινηθεί μέσω της εξόρυξης άνθρακα στον τουρισμό και την εξερεύνηση της Αρκτικής, την έρευνα και την εκπαίδευση.
Η Lunde δεν μπορεί να βρει λόγια για να περιγράψει το μέρος που επέλεξε να ζήσει.
"Ως ντόπια, συνιστώ ολόψυχα να επισκεφθείτε αυτό το εξαιρετικό μέρος", είπε. «Η ευκαιρία να δει κανείς τα παρθένα τοπία της Αρκτικής, να συναντήσει μεγαλοπρεπή άγρια ζωή και να βυθιστεί στην μοναδική κουλτούρα και την ζεστασιά της κοινότητας είναι πραγματικά απαράμιλλη».
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες παρακάτω:
Μοιραστείτε τις ιστορίες σας μαζί μας στο emg.inspired@epochtimes.com και συνεχίστε να παίρνετε την καθημερινή σας δόση έμπνευσης κάνοντας εγγραφή στο ενημερωτικό δελτίο Inspired στο TheEpochTimes.com/newsletter
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!