Το σπέρμα είναι απαραίτητο για τη σύλληψη της ανθρώπινης ζωής. Γι' αυτό επέλεξα αυτόν τον όρο στον τίτλο του άρθρου. Για χρόνια και σε αυτούς τους μήνες εντάθηκε, μια ομάδα (κυρίως ομοφυλόφιλοι κληρικοί, υπάλληλοι διαφόρων επισκοπών και λίγοι καθηγητές σε καθολικές σχολές) που προσπαθεί να γεμίσει το σώμα της Εκκλησίας με το «πολύχρωμο σπέρμα» της μέσα από πληγές που είχαν ανοίξει προηγουμένως (στο σώμα της Εκκλησίας), και τις οποίες περιφρονητικά αποκαλούν «τρύπες μπόνους» σε ένα άλλο, όμως, πλαίσιο, προκειμένου να «γεννήσουν» μια νέα Εκκλησία.
Από την άποψή τους, η Καθολική Εκκλησία πρέπει να ευλογεί τους ανθρώπους για τους οποίους το πρωκτικό και στοματικό σεξ είναι η μόνη επιλογή για ικανοποίηση ευχαρίστησης - γι' αυτό μπορούν να αγαπούν μόνο τους ανθρώπους που αισθάνονται σαν αυτούς (https://twitter.com/neuesruhrwort/status/1693509826410693083?s=61&t=mPFBcUQc2UoakzLmji04mw).
Δεν υπάρχει αμαρτία, έτσι όλα αξίζουν μια ευλογία
Από την άποψή της, ο Θεός ευλογεί επίσης εκείνους τους ανθρώπους που έχουν πέος και όχι γυναικείο στήθος, αλλά θέλουν να ονομάζονται "Kerstin" (γυναικείο όνομα), ακόμα κι αν η ταυτότητα λέει "Hugo" (ανδρικό όνομα). Από την άποψή τους, ο Χριστός είναι χαρούμενος για κάθε παρέλαση CSD ή άλλη δημόσια queer εκδήλωση όπου οι επιδειξιομανείς ζουν το φετίχ τους στο όνομα της διαφορετικότητας (https://www.katholisch.de/artikel/46605-bistum-muenster-pfarrei-organisiert-christopher-street-day) και όπου κάθε Σταυρός καλύπτεται από το φτερούγισμα μιας LGBTQIA+ και ούτω καθεξής σημαίας ή διακοσμεί τα σκαλιά (!!!!!!!!!!!) του βωμού σε μια εκκλησία ως χαλί (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!).
Κατά την άποψή τους, το «αὐξάνεσθε καί πληθύνεσθε» δεν είναι ένα επιχείρημα ενάντια στο μάντρα της ομοφυλοφιλίας ως νέας κανονικότητας, μόνο και μόνο επειδή υπάρχουν επίσης πολλά ετεροφυλόφιλα ζευγάρια ή μόνιμοι υποστηρικτές των one-night stands που δεν θέλουν να τεκνοποιήσουν.
Ο όρος 'ιεραποστολή' πρέπει να αποτελεί μόνο ζήτημα όταν αναφέρεται στα πλαίσια της "ιεραποστολικής στάσης" στο σεξ
Κατά την άποψή τους, η εκκλησία πρέπει να ευλογεί ό, τι έρχεται σε αυτήν ενώπιον του βωμού - (επί του παρόντος) με εξαίρεση τους παιδεραστές, τους σοδομιστές, τους νεκρόφιλους και, φυσικά, τα μέλη του AfD (!!!!). Πιστεύουν ότι η πολυσυντροφικότητα είναι εντάξει - το ομαδικό σεξ ή η αλλαγή της κρεbβατοκάμαρας κάθε μέρα επιτρέπει επίσης στα παιδιά που ζουν σε τέτοιες ομάδες (επίσης υιοθετημένα, αν είναι ζευγάρια ή ομάδες χωρίς τρύπα-μπόνους) να απολαύσουν μια ποικιλλία κοινωνικών επαφών. Για το λόγο αυτό, αναμένουν από την Εκκλησία να αναγνωρίσει, να επαινέσει, να αναδείξει και να ευλογήσει την «πραγματικότητα της ζωής» αυτής της μειονότητας, η οποία από ψυχολογική άποψη είναι ως επί το πλείστον ανίκανη για σχέσεις.
Κατά την άποψή της, το επείγον ερώτημα «Ποιος @@@@@@@@ πώς, και πού, με ποιον, και με ποια μορφή» πρέπει να γίνει ένα πολυετές ζήτημα της Καθολικής Εκκλησίας – γι' αυτό, φυσικά, χρειάζονται ποσοστώσεις για τα πάντα. Η εκκλησία πρέπει να διδάξει: Ακόμα κι αν όλοι οι άνθρωποι στη Γη του Θεού ήταν queer, ο Θεός θα ήθελε αυτό και θα έβρισκε έναν άλλο τρόπο να διατηρήσει την εικόνα Του που δημιουργήθηκε από αυτόν ως αρσενικό και θηλυκό (όχι, συγγνώμη: ως ένα από τα τουλάχιστον 4.578 φύλα) μέχρι την τελευταία ημέρα, όταν ο Χριστός θα επιστρέψει και θα διαχωρίσει το καλό από το κακό, όπως είναι γνωστό, Δηλαδή οι ομοφυλόφιλοι από τους ομοφοβικούς, για τους οποίους τροφοδοτείται ήδη σήμερα η κόλαση για να καούν εκεί μαζί με την εχθρότητά τους προς τη διαστροφή από τα διεφθαρμένα "άχρωμα" διαφορετικότητας σώματά τους.
Άρα γε, αξίζει να πολεμήσουμε ενάντια στους εσωτερικούς εχθρούς;
Με άλλα λόγια: Η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία στη Γερμανία βρίσκεται σε καλό δρόμο για να εκφυλιστεί σε μια σκηνή για queers (αλλά κυρίως ομοφυλόφιλους άνδρες), στον οποίο το κινηματογραφικό περίπτερο χρησιμεύει ως εξομολογητήριο και η Θεία Ευχαριστία περνά μέσα από την «τρύπα δόξας». Τι φώναζε ο Gandalf στους συντρόφους του στη γέφυρα του Khazad-dûm όταν εμφανίστηκε το φλογερό τέρας; «Φύγετε, ανόητοι!» Και με τον ίδιο τρόπο, ως Καθολικοί, πρέπει να αναρωτηθούμε: έχουμε δύναμη, ικανότητα και προοπτική νίκης αν αντιταχθούμε στο «πολύχρωμο τέρας» για να το εμποδίσουμε να συνεχίσει να τραβάει ή/και να χτυπά τα πάντα με τα μαστίγιά του;
Ή μήπως η μάχη έχει ήδη χαθεί απελπιστικά, επειδή το τέρας έχει ήδη ανοίξει τις λεγόμενες «τρύπες-μπόνους» του στα σώματα πολλών Γερμανών ιερέων και επισκόπων και τα έχει γεμίσει ολοκληρωτικά με το πολύχρωμο σπέρμα του, όπως συμβαίνει σαφώς με τον αρχιεπίσκοπο Marx, τον επίσκοπο Ackermann, τον επίσκοπο Bätzing, τον επίσκοπο Genn και τον επίσκοπο Overbeck, οι οποίοι θεωρούν τους άνδρες που προσέρχονται στον βωμό με λευκά νυφικά όχι μόνο ότι δεν είναι κατακριτέοι, αλλά προφανώς το ... γουστάρουν κιόλας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!