"΄Ω, Παναγιά μου Δέσποινα, δέξου τά δάκρυά μου τούς στεναγμούς μου άκουσε, δές τήν μετάνοιά μου".

 

΄Ω, Παναγιά μου Δέσποινα,

δέξου τα δάκρυά μου
τους στεναγμούς μου άκουσε
δές την μετάνοιά μου.

Εμπρός Σου, Παναγία μου,
στέκω γονατισμένος
την κεφαλή έχω σκυφτή
είμαι συντετριμμένος.

Ποιός άλλος ημπορεί να δει
στα βάθη της καρδιάς μου;
τις φλόγες τις ακοίμητες
να σβήσει τις φωτιάς μου;

Ποιός βλέπει την απόγνωση
και την απελπισία;
πού να ζητήσω έλεος;
πού να βρω προστασία;

Με το χρυσό το χέρι Σου
βγάλε με απ'το χάος
δος μου γαλήνη, Δέσποινα,
ας παύσει αυτός ο σάλος.

Στη σκοτεινιά μου δώσε φως,
Βασίλισσα Μαρία,
Συ δώσε μου παρηγοριά,
γλυκιά μου Παναγία.

*Ισιδώρας Μοναχής*

Πηγή: Λύρα του Πνεύματος

'c.G.'