"Δέν σου κάνει εντύπωση, ότι όταν αγαπάς, γλυκαίνει η καρδιά σου;"

Δεν σου προκαλεί εντύπωση, ότι όταν προσεύχεσαι ξεκουράζεσαι;

Δεν σου προκαλεί εντύπωση, ότι όταν ησυχάζεις, ηρεμεί το είναι σου;

Δεν σου κάνει εντύπωση, ότι όταν αγαπάς γλυκαίνει η καρδιά σου;

Γιατί;

Γιατί, για όλα αυτά κι αλλά πολλά είσαι πλασμένος.

Είσαι πλασμένος να κοινωνείς με τον Θεό γι αυτό σε ξεκουράζει η προσευχή.

Το σπίτι σου είναι ο ουρανός γι αυτό ηρεμείς όταν τον σκέφτεσαι και τον νοσταλγείς.

Η προσευχή πολλές φορές μπορεί να μας κουράσει σωματικά. Ναι. Αλλά ψυχικά ποτέ.

Το αντίθετο τώρα. 

Σκέψου μια διασκέδαση. 

Ναι, μπορεί να σε ξεκουράσει σωματικά, να εκτονωθείς, αλλά ψυχικά τι σου προσφέρει; 

Χαρά; 

Ηρεμία; 

Ειρήνη; 

Ευτυχία; Όχι.

Σε καμμία περίπτωση δεν λέμε να μην διασκεδάζεις, όχι βέβαια, όλα είναι μέρος της ζωής και της κοινωνικότητας μας. 

Απλά μιλάμε για βαθύτερα πράγματα και αλήθειες της ύπαρξης.

Να σου πω τον καλύτερο συνδυασμό;

Όπου πας και σε ότι κάνεις, να προσεύχεσαι.

Να δοξάζεις τον Θεό.

Να λες «σε ευχαριστώ Θεέ μου» και να χαίρεσαι τα πάντα ως δώρα Του.

Αυτό είναι το μυστικό.

Να λες «σε ευχαριστώ Θεέ μου», για το φαγητό, το πιοτό, την θάλασσα, το βουνό, τα δέντρα, τα ζώα, τον περίπατο, την όμορφη παρέα, τους ανθρώπους της ζωής σου.

Τότε τι γίνεται; Τα πάντα μεταμορφώνονται και γεμίζουν φως.

Η ευχαριστία και η ευγνωμοσύνη γίνονται βάλσαμο και θεραπεία της ψυχής.

Διότι, αναφέρεις στο Θεό με τρόπο Ευχαριστιακό όλα τα δώρα Του.

«Τα σα εκ των σων σοι προσφέρομεν…»

Τότε δεν κάνεις απλώς προσευχή αλλά γίνεσαι όλος μια προσευχή.

Πατήρ Λίβυος

Πηγή: Λύρα του Πνεύματος

'c. G.'