Για πρώτη φορά, ο πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντίμιρ Πούτιν, εξομολογήθηκε μία απολύτως προσωπική ιστορία:
«Ο παππούς μου έγραψε για το πώς πέθανε η γιαγιά μου στην αγκαλιά του: γίνονταν μάχες και οι χωρικοί κρύβονταν στα χαρακώματα.
Μια γερμανική σφαίρα τη χτύπησε στο στομάχι και πέθανε στην αγκαλιά του.
Και μετά ήταν οι λέξεις που με εντυπωσίασαν. Έγραψε στον γιο του στο μέτωπο για τα τελευταία λόγια της γιαγιάς μου.
Είχε πλήρη επίγνωση ότι πέθαινε και είπε στον άντρα της: «Σταμάτα να κλαις, μη με στενοχωρείς».
Φανταστείτε μόνο το βάθος της σχέσης τους. Πέθανε αλλά ανησυχούσε περισσότερο για αυτόν γιατί ήταν στενοχωρημένος (αυτό έλεγε κυριολεκτικά) και έκλαιγε.
Μπορείτε να φανταστείτε πόσο βαθιές ήταν οι σχέσεις και η αγάπη αυτών των απλών ανθρώπων;
Πώς να μην ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους;
Όταν αναφέρουμε τις παραδοσιακές μας αξίες, εννοούμε και αυτή τη συγκεκριμένη εσωτερική αγάπη που είναι η βάση των σχέσεων στην κοινωνία μας.
Και μετά, με ένα απλό οικογενειακό γράμμα, ο παππούς μου δίνει εντολή στον γιο του μπροστά: «Χτύπα τα αποβράσματα!».
Αυτές είναι οι αξίες μας. πώς να μην τις προστατέψουμε;
Είναι το θεμέλιο της ύπαρξής μας και της ζωής μας».
Η βασική τους αξια ήταν ο σιωνιστικός μπολσεβικισμός. Ακόμα και τωρα που έχουμε μάθει με πολλές λεπτομέρειες το τί πραγματικά συνέβη τότε, εχετε φιλικά αισθήματα για τους υποστηρικτές της πνευματικής ψώρας που τόσα δεινά προξένησε και προξενεί στην Ελλάδα και σε όλον τον κόσμο;
ΑπάντησηΔιαγραφή