ΕΝΑΣ ΛΑΜΠΡΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ, ΑΛΗΘΙΝΟ 'ΚΑΜΑΡΙ' ΤΩΝ ΕΛΙΚΟΠΤΕΡΩΝ ΜΑΣ, "ΕΦΥΓΕ" ΑΙΦΝΙΔΙΩΣ, ΠΡΟΩΡΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΡΓΩΣ...

ΚΑΚΩΣ, ΚΑΚΙΣΤΑ, Η ΕΙΔΗΣΗ "ΠΕΡΑΣΕ" ΣΤΑ ΠΟΛΥ ΨΙΛΑ...

ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ!

ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙ λ.χ. ΕΝΑΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ, Ή ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ 'ΠΡΩΤΗ' ΕΙΔΗΣΗ... ΕΝΩ ΟΤΑΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΑΙΦΝΙΔΙΩΣ, ΕΝΑΣ ΕΛΛΗΝ ΑΝΩΤΑΤΟΣ ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ, "ΑΚΡΑ ΤΟΥ ΤΑΦΟΥ ΣΙΩΠΗ"... (Έχει χαθεί η ντροπή σε αυτόν τον τόπο.)

Σε ηλικία μόλις 52 ετών, "έφυγε"  (30-05-2016) από τη ζωή, ο Διευθυντής Αεροπορίας Στρατού του 'Γ.Ε.Σ.' Ταξίαρχος Αντώνιος Δάρας, αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό στο Στρατό Ξηράς. 

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Ταξίαρχος, ο οποίος το τελευταίο διάστημα υπηρετούσε στην Αθήνα, βρέθηκε νεκρός γύρω στις 19.30 το απόγευμα, από συγγενικό του πρόσωπο στο σπίτι... 

Η σορός του μεταφέρθηκε στο '401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών', ενώ διατάχτηκε νεκροψία - νεκροτομή, η οποία, σύμφωνα με πληροφορίες, απέδωσε τα αίτια θανάτου του, "σε πρόσφατη ισχαιμία του μυοκαρδίου" υπό εργαστηριακή διερεύνηση... 

Η κηδεία του έγινε στον Βόλο, στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου.

(Όπως έγινε γνωστό, απο τον τοπικό Τύπο στον Βόλο, την παραχώρηση τάφου 'τιμής ένεκεν' στον διευθυντή της Αεροπορίας Στρατού, ταξίαρχο Αντώνη Δάρα, που απεβίωσε στις 30 Μαΐου και μετά από αίτημα της 1ης Ταξιαρχίας Αεροπορίας Στρατού, φέρνει προς έγκριση, εκτός ημερήσιας διατάξεως στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Βόλου, η Δημοτική Αρχή.

Στην εισήγηση αναφέρεται, ότι στις 30-5-2016 απεβίωσε ο Ταξίαρχος Αντώνιος Δάρας, ο οποίος σύμφωνα με έγγραφο της 1ης Ταξιαρχίας Διοικήσεως, είχε ενεργό συμμετοχή στις κρίσεις του 1987 και 1996, ενώ πέραν των άλλων ανέπτυξε ιδιαίτερη δράση για την ανανέωση του στόλου των αεροπορικών μέσων, η οποία βρίσκεται σε εξέλιξη).

Ήδη κηρύχθηκε πένθος στην Αεροπορία Στρατού και ανεστάλησαν επί διήμερο, όλες οι εκπαιδευτικές δραστηριότητες.

Επιπλέον, θα κυματίζουν μεσίστια τα Λάβαρα της Αεροπορίας Στρατού σε όλα τα Αεροδρόμια και Μονάδες του Όπλου, καθώς και μεσίστια θα κυματίζει το Λάβαρο του ΓΕΣ στο Στρατόπεδο «ΠΑΠΑΓΟΥ».

Ο ταξίαρχος  ήταν της τάξεως του 1985.

Ηταν άριστος σε όλα τα σχολεία του στρατού που πέρασε. Στην συνέχεια μετακινήθηκε στο Γενικό Επιτελείο Στρατού. (Στο ενεργητικό του μετρούσε 1.718 ώρες πτήσεως με ελικόπτερα, από τις οποίες οι 62 ώρες με ελικόπτερο 'NH 932' Huey και 724 με 'Apache').

Όλοι κάνουν λόγο για έναν εξαίρετο συνάδελφο, άριστο Αξιωματικό, άψογο οικογενειάρχη, ο οποίος έχαιρε του σεβασμού των υφισταμένων του και της εκτιμήσεως των προϊσταμένων του.

(Δεν γνωρίζουμε ΑΝ και με ΠΟΙΟ τρόπο, θα υπάρξει "συνέχεια" & έρευνα, στα ακριβή ιατρικά αίτια του αιφνιδιαστικού θανάτου του Σερραίου Ταξιάρχου Δάρα, στα 52 του χρόνια, αφήνοντας μάλιστα 3 ορφανά παιδιά... 

Είναι αναντίρρητο γεγονός, πώς ήταν αρχηγός ενός εξόχως κρισίμου και δυνατού 'όπλου' των ελικοπτέρων, που όπως ορισμένα άλλα, αποτελούν ΚΑΡΦΙ στο μάτι των Τούρκων... 

Αφού εκφράσουμε τα ειλικρινή μας συλληπητήρια στους οικείους του και στο Σώμα, να ερωτήσουμε, εντελώς μα εντελώς ...ακαδημαϊκώς, ΠΟΥ ήταν άρα γε, η πολιτική ηγεσία, στην κηδεία του Ταξιάρχου; Δεν "αισθάνθηκε" την ανάγκη να σπεύσει να παραστεί, ή μήπως, "έκρινε" ως μή απαραίτητη, την παρουσία της; [Ακόμα και Αμερικανοί στρατιωτικοί παρέστησαν...]
ΝΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΞΑΝΑ ΝΤΡΟΠΗ!)

"ΙΩ.ΚΑΠ."