Χριστούγεννα στο μέτωπο: Ελληνες γιόρτασαν με Ιταλούς αιχμαλώτους

Σχόλιο ΡΩΜΙΟΥ:  ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΩΣΙΛΟΓΟΥΣ

 

Χριστούγεννα στο μέτωπο: Όταν Έλληνες γιόρτασαν με Ιταλούς αιχμαλώτους. Μοιράστηκαν φαγητό και αντάλλαξαν ευχές

 
«Στην Αθήνα τρώνε γάλους και στο μέτωπο Ιταλούς». Αυτό ήταν το αστείο που έλεγαν οι Έλληνες στρατιώτες μεταξύ τους τα Χριστούγεννα του 1940.
Εκείνες οι γιορτές βρήκαν τους Έλληνες ανήσυχους για την έκβαση του πολέμου.
Στα χιονισμένα βουνά της Πίνδου οι Έλληνες στρατιώτες παραμέριζαν κάθε φόβο, κάθε ανησυχία.
Πολεμούσαν μόνο για την σημαία, για την πατρίδα! Μακριά από την οικογένεια τους, έχοντας να αντιμετωπίσουν εκτός από τους πανίσχυρους Ιταλούς και τις αντίξοες καιρικές συνθήκες.
Όλοι γιόρταζαν με έναν κόμπο στο στήθος. Προσεύχονταν για την νίκη και η σκέψη τους ήταν στους ήρωες που μάχονταν στο μέτωπο.
Βομβαρδισμοί, τσουχτερό κρύο, ψείρες και πείνα μάστιζαν τους στρατιώτες, ωστόσο το πυροβολικό συνέχιζε την δράση του και οι στρατιωτικές μονάδες προήλαυναν ασταμάτητες στην Ήπειρο.
Είχαν ήδη καταλάβει το Αργυρόκαστρο, τους Αγίους Σαράντα και το Πόγραδετς. Παραμονή Χριστουγέννων κατέλαβαν και την Χειμάρρα, με τα εξώφυλλα των εφημερίδων να είναι, αν μη τι άλλο διθυραμβικά.

Χριστούγεννα στο μέτωπο 1940

Και μπορεί υπό κανονικές συνθήκες ζωής, οι στρατιώτες να γιόρταζαν τα Χριστούγεννα στο σπίτι τους και κοντά στις οικογένειές τους, τα Χριστούγεννα του 1940 όμως τους «βρήκαν» στο μέτωπο.

Ωστόσο παρά τις κακουχίες, οι φαντάροι πέρασαν την ημέρα των Χριστουγέννων με ανεβασμένη διάθεση. Άλλωστε είχαν καταφέρει να αναγκάσουν τους Ιταλούς σε ακόμη μια υποχώρηση, δίχως να έχουν πολλές απώλειες.
Είχε έρθει η στιγμή να χαλαρώσουν έστω και για λίγο. Βέβαια τα τραγούδια δεν ήταν τα συνηθισμένα…
Ο Μουσολίνι ή αλλιώς Ντούτσε είχε την «τιμητική» του.
Ιερείς έψαλλαν τη Θεία Λειτουργία και φυσικά η ευχή ήταν μια και μοναδική: «Να κερδίσει η Ελλάδα τον πόλεμο».
Ήταν μια χριστιανική γιορτή και στις χριστιανικές γιορτές δεν χωρούν εχθροί.
Έτσι οι Έλληνες στρατιώτες έφαγαν μαζί με τους Ιταλούς αιχμαλώτους. Ναι, αυτούς που είχαν έρθει για να κάνουν έναν ήρεμο περίπατο μέχρι την Αθήνα. Το μίσος έδωσε έστω και για μια μέρα την θέση του στα χαμόγελα.

Οι στρατιώτες έλαβαν δώρα και τρόφιμα από τις οικογένειές τους. Το πιο πολύτιμο φυσικά ήταν η αλληλογραφία με τους γονείς τους αλλά και την αγαπημένη τους.
Άλλωστε μπορεί να ήταν ακόμα ζωντανοί, αλλά κάθε γράμμα στο μέτωπο ήταν πολύτιμο, αφού όλοι γνώριζαν κατά βάθος πως κάθε γράμμα μπορεί να αποτελούσε και το τελευταίο.

ARMYVOICE

«Στην Αθήνα τρώνε γάλους και στο μέτωπο Ιταλούς». Αυτό ήταν το αστείο που έλεγαν οι στρατιώτες μεταξύ τους τα Χριστούγεννα του ’40. Εκείνες οι γιορτές βρήκαν τους Έλληνες ανήσυχους για την έκβαση του πολέμου. Οι στρατιώτες ήταν μακριά από την οικογένειά τους στα χιονισμένα βουνά της Ηπείρου. Ο πόλεμος είχε ξεσπάσει δύο μήνες πριν και η Ελλάδα πολεμούσε με όλη της τη δύναμη τους Ιταλούς. Όλοι γιόρταζαν συγκρατημένα και προσεύχονταν για τη νίκη. 12432840_1108298112522364_2051985302_o Βομβαρδισμοί, τσουχτερό κρύο, ψείρες και πείνα μάστιζαν τους στρατιώτες. Το πυροβολικό συνέχιζε τη δράση του και οι στρατιωτικές μονάδες προήλαυναν ασταμάτητες στην Ήπειρο. Λίγες μέρες πριν είχαν καταλάβει το Αργυρόκαστρο, τους Αγίους Σαράντα και το Πόγραδετς. Παραμονή Χριστουγέννων κατέλαβαν και τη Χειμάρρα και ο αγώνας καλά κρατούσε. Τα εξώφυλλα των εφημερίδων ήταν διθυραμβικά για τις νίκες στο μέτωπο. 0682127001381860491 Παρά τις κακουχίες, οι φαντάροι πέρασαν την ημέρα των Χριστουγέννων με ανεβασμένη διάθεση. Είχαν καταφέρει να αναγκάσουν τους Ιταλούς σε υποχώρηση, υπερασπίστηκαν την πατρίδα και είχαν λίγες απώλειες. Στις 25 Δεκεμβρίου βρήκαν την ευκαιρία να χαλαρώσουν, αλλά στη γιορτή τα τραγούδια δεν ήταν τα συνηθισμένα. Ο Μουσολίνι ή αλλιώς ο Ντούτσε, είχε την «τιμητική» του, στα σατυρικά τραγούδια. Ιερείς έψαλλαν τη Θεία Λειτουργία και φυσικά, η ευχή ήταν η Ελλάδα να κερδίσει τον πόλεμο. Ωστόσο ήταν μια χριστιανική γιορτή. Η γιορτή της αγάπης και οι Έλληνες έφαγαν μαζί με τους Ιταλούς αιχμαλώτους. Αυτούς που είχαν έρθει για να κάνουν περίπατο μέχρι την Αθήνα. Περίεργο για τα ήθη του πολέμου, αλλά οι Έλληνες δεν τους μισούσαν και μοιράστηκαν το συσσίτιο μαζί τους. Οι στρατιώτες έλαβαν τρόφιμα και δώρα από τα σπίτια τους. Το πιο πολύτιμο φυσικά ήταν η αλληλογραφία από την οικογένεια και την αγαπημένη τους. Μπορεί να ήταν ζωντανοί, αλλά κάθε γράμμα στο μέτωπο ήταν πολύτιμο, γιατί κατά βάθος όλοι ήξεραν πως κάθε γράμμα μπορεί να ήταν το τελευταίο....

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/ta-christougenna-pou-i-ellines-stratiotes-mirastikan-to-sissitio-tous-me-tous-italous-echmalotous-meta-omos-tragoudisan-stin-athina-trone-galous-ke-sto-metopo-italous/

«Στην Αθήνα τρώνε γάλους και στο μέτωπο Ιταλούς». Αυτό ήταν το αστείο που έλεγαν οι στρατιώτες μεταξύ τους τα Χριστούγεννα του ’40. Εκείνες οι γιορτές βρήκαν τους Έλληνες ανήσυχους για την έκβαση του πολέμου. Οι στρατιώτες ήταν μακριά από την οικογένειά τους στα χιονισμένα βουνά της Ηπείρου. Ο πόλεμος είχε ξεσπάσει δύο μήνες πριν και η Ελλάδα πολεμούσε με όλη της τη δύναμη τους Ιταλούς. Όλοι γιόρταζαν συγκρατημένα και προσεύχονταν για τη νίκη. 12432840_1108298112522364_2051985302_o Βομβαρδισμοί, τσουχτερό κρύο, ψείρες και πείνα μάστιζαν τους στρατιώτες. Το πυροβολικό συνέχιζε τη δράση του και οι στρατιωτικές μονάδες προήλαυναν ασταμάτητες στην Ήπειρο. Λίγες μέρες πριν είχαν καταλάβει το Αργυρόκαστρο, τους Αγίους Σαράντα και το Πόγραδετς. Παραμονή Χριστουγέννων κατέλαβαν και τη Χειμάρρα και ο αγώνας καλά κρατούσε. Τα εξώφυλλα των εφημερίδων ήταν διθυραμβικά για τις νίκες στο μέτωπο. 0682127001381860491 Παρά τις κακουχίες, οι φαντάροι πέρασαν την ημέρα των Χριστουγέννων με ανεβασμένη διάθεση. Είχαν καταφέρει να αναγκάσουν τους Ιταλούς σε υποχώρηση, υπερασπίστηκαν την πατρίδα και είχαν λίγες απώλειες. Στις 25 Δεκεμβρίου βρήκαν την ευκαιρία να χαλαρώσουν, αλλά στη γιορτή τα τραγούδια δεν ήταν τα συνηθισμένα. Ο Μουσολίνι ή αλλιώς ο Ντούτσε, είχε την «τιμητική» του, στα σατυρικά τραγούδια. Ιερείς έψαλλαν τη Θεία Λειτουργία και φυσικά, η ευχή ήταν η Ελλάδα να κερδίσει τον πόλεμο. Ωστόσο ήταν μια χριστιανική γιορτή. Η γιορτή της αγάπης και οι Έλληνες έφαγαν μαζί με τους Ιταλούς αιχμαλώτους. Αυτούς που είχαν έρθει για να κάνουν περίπατο μέχρι την Αθήνα. Περίεργο για τα ήθη του πολέμου, αλλά οι Έλληνες δεν τους μισούσαν και μοιράστηκαν το συσσίτιο μαζί τους. Οι στρατιώτες έλαβαν τρόφιμα και δώρα από τα σπίτια τους. Το πιο πολύτιμο φυσικά ήταν η αλληλογραφία από την οικογένεια και την αγαπημένη τους. Μπορεί να ήταν ζωντανοί, αλλά κάθε γράμμα στο μέτωπο ήταν πολύτιμο, γιατί κατά βάθος όλοι ήξεραν πως κάθε γράμμα μπορεί να ήταν το τελευταίο....

Διαβάστε όλο το άρθρο: http://www.mixanitouxronou.gr/ta-christougenna-pou-i-ellines-stratiotes-mirastikan-to-sissitio-tous-me-tous-italous-echmalotous-meta-omos-tragoudisan-stin-athina-trone-galous-ke-sto-metopo-italous/