' 1 9 2 2 '
-Βασίστηκε σε αυθεντικές μαρτυρίες και στο μυθιστόρημα «Το νούμερο 31328» του Ηλία Βενέζη.
Παρ΄όλα αυτά, ο Κούνδουρος πήρε μια κόπια του έργου και την πρόβαλε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης του 1978, σαρώνοντας τα βραβεία καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, φωτογραφίας (Νίκος Κακαβουδάκης) Α' Ανδρικού (Βασίλης Λάγγος) και Α' Γυναικείου ρόλου (Ελεωνόρα Σταθοπούλου).
Αλλά και με τις μετέπειτα κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, η ταινία δεν είχε καλύτερη τύχη.
Το 1982, όπως αναφέρει ο κριτικός κινηματογράφου Γιώργος Πισσαλίδης, η ταινία επρόκειτο να προβληθεί στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βουδαπέστης.
Όμως λίγο πριν την προβολή της ταινίας επενέβη το Ουγγρικό υπουργείο Εξωτερικών με προτροπή του Έλληνα πρέσβη και κατέσχεσε την κόπια.
Μόνο με παρέμβαση του Υφυπουργού Εξωτερικών Γιάννη Καψή, η κόπια αποδόθηκε στον Κούνδουρο.
Ενώ του απαγορεύθηκε να προβάλει ποτέ την ταινία του στην Θράκη!
Η ταινία γυρίστηκε το 1978.
Σύνοψη της υποθέσεως:
Βασισμένη στο βιβλίο του Ηλία Βενέζη "Το νούμερο 31328", η ταινία του Νίκου Κούνδουρου αφηγείται μέσα από την προσωπική τραγωδία τριών προσώπων, την Μικρασιατική καταστροφή και την μαρτυρική πορεία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας που συνελλήφθησαν και οδηγήθηκαν στο θάνατο από τα στρατεύματα του Κεμάλ αλλά και τις ένοπλες ομάδες Μουσουλμάνων.
Η γυναίκα ενός εμπόρου, μια δασκάλα και ένας δεκαεφτάχρονος προσπαθούν να επιβιώσουν ακολουθώντας την φάλαγγα των αιχμαλώτων στα βάθη της Μικράς Ασίας.
 |
| Ο ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ Ν.ΚΟΥΝΔΟΥΡΟΣ, ΑΠΕΒΙΩΣΕ ΣΤΑ 91 ΤΟΥ, ΤΕΛΗ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ ΤΟΥ 2017. |
Η δασκάλα θα δολοφονηθεί από έναν Τούρκο, η γυναίκα του εμπόρου θα χάσει τα λογικά της και μόνο ο νεαρός θα καταφέρει να σωθεί.
Για λόγους διπλωματικούς και πολιτικούς, η προβολή της ταινίας υπήρξε απαγορευμένη μέχρι το 1982....
Σήμερα Κυριακή 17 Μαΐου, κάποιοι τρέξαμε με χαρά στις εκκλησίες σαν να πηγαίναμε στη πιο μεγάλη γιορτή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ θλίψη όμως παραμόνευε να δώσει τη μαχαιριά της.
Εκκλησιασμός σε κάποιο ναό, παρουσία δύο φουσκωτών με πολιτικά που μπαινόβγαιναν με περίσσιο θράσος, ενοχλούσαν με τις συζητήσεις και την ανάρμοστη συμπεριφορά τους τη Θεία Λειτουργία και φέρθηκαν σκαιότατα σε κυρία που τους παρατήρησε. Τους είχε ανατεθεί να επιτηρούν πώς και πού καθόταν ή στεκόταν ο κόσμος. Υπήρξαν άνθρωποι που εγκατέλειψαν τον ναό είτε με αγανάκτηση είτε με πολύ πόνο. Ευτυχώς ελάχιστοι.
Δεν θέλω να χαρακτηρίσω περισσότερο το γεγονός, γιατί παίρνω την αμαρτία. Φοβάμαι όμως ότι κάποιες συμπεριφορές μας έχουν κολάσει πολύ.
Πρώτα, όλη αυτή η εγκατάλειψη 2 μήνες και τώρα με τέτοια συμπεριφορά σαν να είμαστε λεροί και κοινοί εγκληματίες.
Σε άλλο ναό, καθώς περνούσε ο δίσκος, από πίσω ακολουθούσε άνδρας με ένα αντισηπτικό! Οι άνθρωποι έδιναν το χέρι να τους ράνει και μετά συνειδητοποιούσαν με αγανάκτηση ότι δεν ήταν κολώνια αλλά αντισηπτικό! Σε ερώτηση ποιός ο λόγος αφού τα λεφτά βρίσκονται πια στο κουτί, η απάντηση ήταν "τα πιάσατε στα χέρια σας και δεύτερον αυτές τις εντολές έχουμε"!!!!!
Τί να πει κανείς... Έλεος πια! ΣΤΟΠ με τον εξευτελισμό του Οίκου του Θεού και των Μυστηρίων του!
Να πάψουν αυτόν τον εμπαιγμό επιτέλους και να ρωτήσουν τον ταπεινομένο από την αμαρτία αμαρτωλό άνθρωπο που με φτερά στα πόδια πήγε σήμερα να δεί τον Κύριό του και που Τον ζητάει όπως ο διψασμένος το νερό, και που στην Εκκλησία βρίσκει θαλπωρή, ζεστασιά, καταφύγιο και παρηγοριά, αν είναι σωστά όλα αυτά.
Αλλού το Ποίμνιο, αλλού ο Κλήρος. Το καλόπιστο ποίμνιο έτρεξε σήμερα ξανά.
Ίσως ο Κλήρος φοβάται κι αναγκάζεται να συμπεριφερθεί έτσι. Ο Θεός γνωρίζει. Όμως ο σημερινός εκκλησιασμός, δεν ξέρω, αλλά μου θύμησε πόσο επίκαιρη ήταν η απάντηση του παραλύτου στον Χριστό, όταν Εκείνος τον ρώτησε αν ήθελε να γίνει υγιής κι ο παραλυτικός απάντησε "Κύριε, άνθρωπον ούκ έχω, ίνα όταν ταραχθή το ύδωρ, βάλη με εις την κολυμβήθραν".
Σαν μέλος του Ποιμνίου αυτό ένοιωσα "Κύριε, άνθρωπον ούκ έχω..."