Ο καλός μας ὁ Γιάννης π η δ ά ε ι ψηλά και τοῦτο βολεύει, ὅποιον θέλει νά π η δ ή ξ ε ι περισσότερα ἀπό χίλια χρόνια Ἑλληνικῆς ἱστορίας!....

Μιὰ ἀπεικόνιση τῆς ἑλληνικῆς «ἀσυνέχειας» ποὺ ἡ «φωτισμένη» διανόηση τοῦ τόπου μας ἐπιχειρεῖ ἀπὸ τὸν Κοραὴ μέχρι καὶ σήμερα:

Μετὰ τὸν Περικλή, ἕπεται ὁ Κολοκοτρώνης.

Κι ἀπορία προκύπτει εὔλογη:

μεταξὺ αὐτῶν τῶν δύο μεγάλων δὲν ὑπήρξε κανεὶς ἄλλος σὲ μέγεθος ὅμοιος;

Οὔτε Μέγας Κωνσταντῖνος, οὔτε καὶ Μέγας Βασίλειος· οὔτε Γρηγόριος Παλαμᾶς, οὔτε καὶ Κωνσταντῖνος Παλαιολόγος;

«Μὰ τοῦτα τὰ πρόσωπα ἀνήκουν σὲ χρόνους σκοτεινούς, σὲ χρόνους ἀνάξιους λόγου», θὰ ἀντιποῦν οἱ εἰδικοὶ (;;;;;;) ἐπιστημονικοὶ σύμβουλοι τῆς ἐπιτροπῆς τοῦ ἑορτασμοῦ.

Κι ἴσως γι’ αὐτὸ ἐπέλεξαν νὰ τοποθετήσουν τὸν ἀγαπητό μας Γιάννη τελευταῖο στήν σειρὰ τῆς δικῆς τους ἀφήγησης τῆς ἑλληνικῆς διαχρονίας.

Βλέπετε ὁ καλός μας ὁ Γιάννης πηδάει ψηλά καὶ τοῦτο βολεύει, ὅποιον θέλει νὰ πηδήξει περισσότερα ἀπὸ χίλια χρόνια Ἑλληνικῆς ἱστορίας.

π. Μιλτιάδης Ζέρβας

Πειραϊκή Εκκλησία