Από «Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά» και Euthanasia Prevention Coalition
Θλιβερή εντύπωση προκαλεί ο επιταχυνόμενος παγκόσμιος κατήφορος στην ιατρικά (και όχι μόνο) υποβοηθούμενη ευθανασία. Σαν να πρόκειται για μια εκλεκτή προοπτική ζωής, η συχνότητά της αυξάνεται όπου είναι ήδη νόμιμη, (Καναδά, Ολλανδία, Βέλγιο, Αυστραλία, ΗΠΑ), επίκειται η νομιμοποίησή της στη Γαλλία, διευρύνονται οι εφαρμογές της, αναπτύσσεται ανεξέλεγκτα η διαδικτυακή πώληση θανατηφόρων υλικών και προωθούνται συσκευές θανάτου ατομικής χρήσης που χρησιμοποιούνται και ως φέρετρα.
Θανατηφόρος πράξη που βολεύει οικονομικά, δείκτης κοινωνικής ήττας, μια εξαπάτηση του πάσχοντος αδελφού. Κατάφερε όμως να επιβληθεί, ως μια επιλογή που εξασφαλίζει «ανώδυνα ανεπαίσχυντα και ειρηνικά τέλη», για τα οποία εύχεται και εξασφαλίζει μόνο η εκκλησίας μας, αφαιρώντας από το Θεό το δικαίωμα να αποφασίσει Εκείνος για το τρόπο και το χρόνο.
Η πρωτοβουλία εδώ ανήκει στο άτομο, και η επιστήμη το συνδράμει.
Η πραγματικότητα δεν είναι έτσι.
Όσοι έχουν βρεθεί δίπλα σε ανθρώπους που πεθαίνουν ξέρουν τα όρια των χειρισμών και τα συνεχή απρόοπτα. Τίποτα δεν είναι προβλέψιμο. Στις περιπτώσεις φυσικού θανάτου, όπως και όταν επιτρέψει η αγάπη του Θεού, συνδράμει στο θάνατο και η βιολογική δυσκολία.
Όταν όμως ο θάνατος επιβάλλεται πρόωρα, άκαιρα και εκβιαστικά τότε δεν πρόκειται για κάποιου είδους ήρεμη μετάβαση, αλλά για ένα απίστευτο βασανιστήριο καθώς ο ασθενής εξαναγκάζεται να πεθάνει ενώ βιολογικά δεν είχε έλθει η ώρα του.
Αλλά ποιος γύρισε ποτέ πίσω για να το ομολογήσει και να πει ότι μετάνιωσε; Και πως δεν ήταν αυτό που νόμιζε; Κανένας δυστυχώς. Και καθώς οι περισσότεροι προβαίνουν σε ευθανασία εν αγνοία των οικείων τους ή και παρά την θέλησή τους, οι υπερασπιστές των μελλοθάνατων απέναντι στις μεθοδεύσεις της ευθανασίας είναι ανύπαρκτοι.
Υπάρχουν όμως και νομικά θέματα. Οι ασθενείς πρέπει να ζητήσουν την ευθανασία και να δώσουν ενημερωμένη «συγκατάθεση» βασισμένη στην προτεραία εμπειρία και τα αντικειμενικά στοιχεία.
Η ευθανασία όμως είναι πράξη για την οποία δεν υπάρχουν αξιόπιστες και αντικειμενικές μαρτυρίες, εφόσον το αποτέλεσμα είναι ο θάνατος του συμμετέχοντος. Επιπλέον λόγω της ιδεολογικής προώθησης αποκρύπτεται η αλήθεια για τα περί τον θάνατο συμβάντα, ενώ για τα όσα λίγα λέγονται ο βαθμός κατανόησής εκ μέρους του υποψηφίου είναι περιορισμένος.
Οι υποψήφιοι συχνά πάσχουν από νοσήματα που περιορίζουν την αντίληψη (βαριά κατάθλιψη, άνοια, ανώριμη ηλικία ή παρωχημένη ηλικία, ψυχιατρικές καταστάσεις, πολλαπλές συννοσηρότητες). Αυτό οδηγεί στη λογική σκέψη πως η ιατρικώς υποβοηθούμενη «ευ»-θανασία, είναι στη πραγματικότητα παγίδευση από τους «ειδικούς», ενός απελπισμένου ανθρώπου, που δε κατανοεί τί ακριβώς ζητά ούτε τί του επιφυλάσσεται, με τελικό στόχο την πρώιμη εξόντωσή του.
Ομάδα γιατρών ερεύνησε το θέμα της ενημερωμένης συγκατάθεσης στο πρόβλημα της ευθανασίας και παραθέτουμε το πόρισμα της έρευνας. (1)
«Μετά την εμπειρία της θηριωδίας του ολοκαυτώματος και τους ιατρικούς πειραματισμούς που διεξήχθησαν εις βάρος των ανθρώπων κατά το Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο, παρά τη θέλησή τους, δημιουργήθηκε ο κώδικας της Νυρεμβέργης.
Αυτό το μνημειώδες νομικό ορόσημο που συνοψίζει τις ηθικές αρχές των ιατρικών δοκιμών, δημιουργήθηκε με στόχο να αποτρέψει τον εξαναγκασμό του ανθρώπου να υφίσταται τους ανεπιθύμητους ιατρικούς πειραματισμούς.
Η Medical Assistance in Dying (MAID), που περιλαμβάνει την ευθανασία και την ιατρικώς υποβοηθούμενη αυτοκτονία, είναι επίσης μια πειραματική ιατρική διαδικασία, και δεν υπάρχουν σοβαρές κλινικές μελέτες που να ξεκαθαρίζουν τις περιστάσεις και να αναλύουν τους κινδύνους. Αν και το προγραμματισμένο αποτέλεσμα είναι ο θάνατος του ασθενούς, υπάρχουν διαδικαστικοί και άλλοι κίνδυνοι για τους ασθενείς, συνεπώς και σύμφωνα με το πνεύμα του κώδικα της Νυρεμβέργης, όλοι οι ασθενείς με MAID θα πρέπει να ενημερώνονται πλήρως για τους κινδύνους της διαδικασίας, πριν συμφωνήσουν σε αυτή.
Επιπλέον, επειδή οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι και σοβαροί, θα ωφελήσει πολύ όλους τους ασθενείς να έχουν έναν έμπειρο, αμερόληπτο συνήγορο που θα τους συνοδεύει καθ' όλη τη διάρκεια της διαδικασίας θανάτου τους, ώστε να διασφαλίζεται η πλήρως ενημερωμένη συγκατάθεσή τους και να είναι δυνατή η διακοπή της θανάτωσής τους σε περίπτωση αλλαγής της απόφασης του ασθενούς.
Η MAID δεν έχει να κάνει με την αποκατάσταση της υγείας και επομένως η διαδικασία δεν αναμένεται να συνοδεύεται ποτέ από το επίπεδο φροντίδας που παρέχεται σε έναν ασθενή που θέλουμε να βελτιώσουμε.
Οι επιπλοκές που εκδηλώνονται στη διαδικασία της ιατρικώς υποβοηθούμενης αυτοκτονίας σε επίπεδο σωματικής βλάβης του ανθρώπου περιλαμβάνουν:
- Έντονο φόβο και άγχος από τον ασθενή
- Πόνο, δυσφορία του ασθενούς, επιληπτικές κρίσεις, αναφυλαξία
- Θλίψη για την οικογένεια
- Προβλήματα με την διατήρηση ενδοφλέβιας πρόσβασης για τα φάρμακα ή απώλεια της ενδοφλέβιας πρόσβασης μετά την έναρξη της διαδικασίας MAID
- Παρατεταμένος χρόνος μέχρι το θάνατο που απαιτεί και δεύτερη διαδικασία MAID
- Στην περίπτωση της χρήσης λιδοκαΐνης, μεγαλύτερος χρόνος μέχρι το θάνατο, πιθανώς λόγω των αντιαρρυθμικών δράσεων του φαρμάκου, που μπορεί να παρατείνει το χρόνο μέχρι να επιτευχθεί η καρδιακή ανακοπή
- Αποτυχία των φαρμάκων MAID να προκαλέσουν θάνατο, αφήνοντας πιθανώς τον ασθενή ανάπηρο
- Αποτυχία των φαρμάκων να προκαλέσουν απώλεια συνείδησης, η οποία οδηγεί σε επίγνωση του μηχανισμού του φαρμακευτικού θανάτου, όπως η παράλυση των αναπνευστικών μυών, η αδυναμία κίνησης ή ομιλίας και η επακόλουθη ασφυξία.
Οι διαδικασίες MAID δεν είναι τόσο αβίαστες και ομαλές όσο θέλουν να σας κάνουν να πιστέψετε οι συνήγοροί τους.
Οι πληροφορίες που παρέχονται στους ασθενείς θα μπορούσαν επίσης να περιλαμβάνουν και μια υπενθύμιση προς τον επαγγελματία MAID, ότι η αφαίρεση της ζωής ενός άλλου είναι δολοφονία. Παρά το ότι δεν αναμένεται να έχει σημασία για όλους, ωστόσο αυτή η υπενθύμιση θα μπορούσε να έχει αιώνια σημασία για τους επαγγελματίες του MAID»
Συνοψίζοντας, στις στιγμές του τέλους, ο πόνος απαλύνεται με την αγάπη και τη φροντίδα, όχι με την επίσπευση του θανάτου.
Αλλά η μεγαλύτερη βοήθεια προς τους αγαπημένους μας είναι να τους προσφέρουμε τον Χριστό, τη Παναγία και την παρηγοριά των αγίων μας.
Με προσευχή, με τη διακονία μας, με τα μυστήρια της μετανοίας.
Αυτός είναι ο τρόπος που «φεύγει» ο Χριστιανός. Εμπιστεύεται το τέλος του στο Δημιουργό και στην αγάπη των αδελφών του. Δεν θέλει με τις επιλογές του να χωριστεί αιώνια από τον Πλάστη του. Γνωρίζει πως η δυσκολία θα είναι προσωρινή. Μόλις αναχωρήσει από το κόσμο μας, η ψυχή του θα τρέξει κοντά στο Πατέρα, που θα την αγκαλιάσει και θα την αναπαύσει αιώνια!
- Πρωτότυπη εργασία: Stukalin I, Olaiya OR, Naik V, Wiebe E et al . Medications and dosages used in medical assistance in dying: a cross-sectional study. CMAJ Open 2022 January 18. DOI:10.9778/cmajo.20200268
Πηγές πληροφοριών:
1. http://alexschadenberg.blogspot.com/2023/08/euthanasia-and-assisted-suicide-laws.html
