"Κλειδωμένη" ιστορία. Τα 9 5 2 κ ε φ ά λ ι α Ορθοδόξων Σέρβων, που τα ...'Ε Χ Τ Ι Σ Α Ν'!!!

ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΤΟΥΡΚΙΚΗ  Α Γ Ρ Ι Ο Τ Η Τ Α, ΜΙΑ ΘΗΡΙΩΔΙΑ, ΠΟΥ ΜΟΝΟ ΟΣΟΙ ΠΑΝΕ ΣΤΟ ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΔΟΥΝ. ΑΝ ΑΝΤΕΞΟΥΝ...

Στο πλαίσιο του Ρωσο-τουρκικού Πολέμου, (1806-1812), οι Σέρβοι Επαναστάτες, προέλασαν τον Απρίλιο του 1809 προς την Νις, την οποία υπεράσπιζαν λιγότεροι από 3000 Τούρκοι. 

Μετά από άκαρπες διαπραγματεύσεις μεταξύ των Τούρκων και των Ρώσων, 

η εκεχειρία που είχε υπογραφεί στις13 /25 Αύγουστοου 1807 στο Γκιούργκιου από τον Γκαλιπ Εφέντι , καταγγέλθηκε από την Τουρκία και ξανάρχισαν τις επιχειρήσεις την 1/12 Μαρτίου. 

Ο Μιχαήλ Ιλαριόνοβις Κουτούζωφ, έστειλε αμέσως στους Σέρβους όπλα και 30.000 σφαίρες, (μέσω του Υψηλάντη που του είχαν εμπιστοσύνη) και οι Σερβοι άνοιξαν το Δυτικό Μέτωπο . 

Ο Καραντζόρτζε κινήθηκε προς το Μαυροβουνίο, ο Λούκα Λαζάρεβιτς και ο Σίμα Μάρκοβιτς εστάλησαν κατά μήκος του ποταμού Ντρίνα για να κρατάνε τα σύνορα με τη Βοσνία, ο Μιλένκο Στοΐκοβιτς έμεινε στο Βελιγράδι για να κρατάει την επαφή με τους Ρώσους, και την επίθεση στη Νις ανέλαβε ο Μιλόγιε Πέτροβιτς, τον οποίο ακλούθησαν οι Χαΐντούκοι από το Ποζάρεβατς, την Τσούπρια, το Πάραστσιν, το Αλέξινατς, και το Κράισνικ.

Περίπου 8.000, στους οποίους προστέθηκε και ο και Χάϊντουκ Βέλικο από το Πίροτ. 

Σύμφωνα με τις πληροφορίες των Σέρβων την Νις φρουρούσαν 3.000 στρατιώτες. Ο Μιλόγιε Πέτροβιτς κινήθηκε όμως πολύ αργά. 

Ξεκίνησε στις 9/21 Απριλίου και έφτασε στο χωριό Κάμενιτσα, εξω από τη Νις στις 15/27 Απριλίου, όπου πληροφορήθηκε ότι ερχόντουσαν οι Τούρκοι. 

Ο Πέτροβιτς αποφάσισε να μην επιτεθεί στην οχυρωμένη Νις, αλλά να στήσει ταμπούρια και να περιμένει του Τούρκους. 

Οι Σέρβοι οχυρώθηκαν και η κύρια γραμμή άμυνας ήταν στο Λόφο «Τσέγκαρ» που τον υπεράσπιζαν τα παλλικάρια του Στέβαν Σίντελιτς . 

Το Ταμπούρι του Σίντελιτς, ήταν ορθογώνιο με παραμετρική τάφρο, και στην μέση του είχε τα πολεμοφόδια.

Οι Τούρκοι , που τους διοικούσε ο γενίτσαρος από τη Γεωργία Χουρσίτ Πασάς, που θα τον βρούμε στην Ελληνική Επανάσταση πασά στην Τρίπολη, ενισχύθηκαν με στρατό από την Αδριανούπολη, τα Σκόπια και Θεσσαλονίκη και μαζί με τους ντόπιους ήσαν 20.000.

Η μάχη άρχισε το πρωί της 19/31 Μαΐου και οι Σέρβοι φάνηκαν να κερδίζουν αφου απέκρουσαν τις επιθέσεις.

Προς το βράδυ οι Τούρκοι πέρασαν την περίμετρο του Ταμπουριού στο Λόφο «Τσέγκαρ», ακολούθησε μάχη σώμα με σώμα και ο Σίντελιτς ανατίναξε την πυριτιδαποθήκη. Όλοι οι Σέρβοι στον Λόφο έπεσαν μαχόμενοι.

Οι άλλοι, την νύχτα υποχώρησαν. 

Ο Χουρσίτ για να φοβίσει του Σέρβους, διέταξε και μάζεψαν τα ΚΕΦΑΛΙΑ των   σ κ ο τ ω μ έ ν ω ν    και έκτισε ένα ...«πύργο» την «Ћеле-кула» με 952 κεφάλια! Τόσοι ήταν οι νεκροί στο Λόφο «Τσέγκαρ».

Στη μάχη και την υποχώρηση, οι Σέρβοι έχασαν συνολικά 4.000, όπως λένε οι τότε πηγές και οι Τούρκοι 6.000. 

Μετά την ήττα της Τσέγκαρ, οι Σερβοι υποχώρησαν και ο Καραγιώργης μπόρεσε να ανακόψει την προέλαση του Χουρσίτ στον ποταμό Βέλικα Μοράβα, στο Βάρβαριν, που το βομβάρδισε το ("πολιτισμένο"...) ΝΑΤΟ το 1999...

[Πηγή: 'δελτίο των 11']

Συντακτική ομάδα "ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ"