Οι 12 άθλοι του Ηρακλέξη (του τουρκοεβραίου)

Σχόλιο ΡΩΜΙΟΥ: Πολύ φοβάμαι οτι μέχρι τις εκλογές οι άθλοι θα γίνουν 24 η και 36.....

1. Ο άθλος της γραβάτας
Δηλαδή, αν ο κάπο ντι τούτι κάπι των ροζοκόκκινων πολιτικών συμμοριών θεωρεί ως άθλο το ότι μπορεί να σκάει μύτη στις πιο επίσημες και χλιδάτες συναντήσεις κορυφής χωρίς γραβάτα, τότε τι πρέπει να πει και ο εικονιζόμενος κύριος, στην πολυεπίσημότατη σύνοδο του ΟΗΕ;
Όχι τίποτε άλλο αλλά ο μίστερ άγριος, δεν αφήνει την παραμικρή αμφιβολία για τα προσόντα του.
Ενώ για το αγραβάτωτο ελληνόφωνο αχαμνό της Ινδογρεκίας, καλύτερα να μην γίνεται λόγος...
Και κάθομαι τώρα εγώ, που δεν έχω εγγράψει στο ενεργητικό της ασήμαντης ζωής μου, ούτε έναν τόσο δα σπουδαίο κατόρθωμα και συλλογιέμαι...
Τι καλά που θα΄τανε, αν όλες αυτές οι ανθρωπόσαυρες που διαφεντεύουν τις τύχες μας, δεν είχαν να καυχηθούν για κανέναν άθλο.
Κι ο κόσμος θα ήταν καλυτερος και οι άθλοι θα ανηκανε σε κείνους που τους αξίζουν...

 Δρόμος των Εξαρχείων μετά το Σαββατιάτικο πάρτυ των υιών συριζαίων.

Άλλος ένας άθλος του ροζοκόκκινου πολιτικού αρχισυμμορίτη...

Φυσικά εις βάρος των περιουσιών των άλλων, ωστόσο αυτό είναι ο σοσιαλισμός

Διαρκει όσο διαρκούν τα λεφτά των άλλων... 

2. Ο άθλος των μπαχαλάκηδων
Τα Εξάρχεια, πριν από την μεταπολίτευση ήταν μια ειδυλλιακή συνοικία της πρωτεύουσας, όπου ευδοκιμούσαν οι διανοούμενοι, οι φοιτητές και οι γάτες.
Σήμερα είναι ένα τεράστιο ανοιχτό κλαμπ, για ψυχανώμαλους, για σαδομαζοχιστές, για πυρομανείς, για ταγάρια, για αξούριστες κνίτισες, για μελαμψούς επιβήτορες, για άπλυτους, για πρεζόνια, για υπερήλικες ροκάδες, για ρουβίκωνες και για υιούς πάμπλουτων αριστερών οικογενειών, που έχουν βαρεθεί τα ταβερνάδικα στου Ψυρρή και κάπου θέλουν να ξεδώσουν.
Τα Σαββατοκύριακα, όλοι/ες οι ψυχοπαθείς των Αθηνών έχουν ανοιχτή πρόσκληση εισόδου στο γκέτο, υπό την προϋπόθεση να βάνουν ρεφενέ για τις μολοτωφ και τα γκαζάκια.
Ο Ηρακλέξης μάλιστα δήλωσε ανοιχτά ότι δεν πρόκειται να γίνει αυτός αίτιος ώστε η άρρωστη νεολαία να "επιστρέψει στο παιδικό της δωμάτιο" και να ξαναρχίσει να παίζει με τα αυτοκινητάκια της.
Αντθέτως τους παραχωρεί τα Εξάρχεια για να παίζουν με τα αυτοκινητάκια των άλλων [καίγοντας τα]
Κι αυτό το θεωρεί έναν ακόμα άθλο του.
Good morning Vietnam...

 Τι να αναρωτιέται άραγε;

Αν ο μεσαιωνας κρατησε μονον εναν αιωνα ή λιγο παραπανω;

3. Ο άθλος της αγραμματωσύνης
Τι να σημαίνει όμως η λέξη: "άθλος" στο θολωμένο μυαλό ενός εκ γενετής συριζαίου;
Γιατί, μην είσαστε διόλου βέβαιη κυρία μου, ότι οι αριστεροί εννοούν πάντα αυτό που λέγουν ή αντίστροφα, λέγουν αυτό που εννοούν.
Αν και προσωπικώς πιστεύω ότι απλώς δεν γνωρίζουν τι εννοεί αυτό που λέγουν...
Όπως παραδείγματος χάριν ο αρχηγός τους.
Ο οποίος νομίζει ότι ο μεσαίωνας ήταν ένας αιώνας.
Ωστόσο και μόνο η ύπαρξη της αριστεράς στον 21ο αιώνα, εικοσιοχτώ ολόκληρα χρόνια μετά την πτώση του τείχους, αποτελεί απόδειξη του ότι ο μεσαίωνας συνεχίζεται ακόμα.
Κι αυτό επίσης μπορεί να συγκαταλεχθεί στα άθλα της αριστεράς.
Άλλωστε δεν θα υπήρχε αριστερά, χωρίς την αναγκαία λήθη της ιστορίας...
  

 Το γκαρσόνι των δύο ηπείρων - Ένας ακόμα άθλος του συριζα.

Το παιδί των καταλήψεων, κατάφερε για πρώτη φορά στην ιστορία της διεθνούς φάρσας, 

να πείσει και τον αστυφύλαξ και τον χωροφύλαξ, πως δεν θα βρουν κανενα καλυτερο γκαρσονι 

απο αυτόν...

Είτε με γραβάτα, είτε χωρίς...

4. Το γκαρσόνι των δύο ηπείρων και των τριών ωκεανών
Το νόημα του "άθλου" λοιπόν για τον εκ γενετής συριζαίο δεν είναι το ίδιο με αυτό που οι υπόλοιποι άνθρωποι έχουμε στο μυαλό μας [άλλωστε τίποτα από όσα ανήκουν στη σφαίρα της κοινής λογικής δεν είναι το ίδιο, με αυτά που ανήκουν στη σφαίρα κατανόησης ενός συριζαίου]
Παραδείγματος χάριν, άθλος για τον μέσο συριζαίο είναι αυτό που κάμει ο κομμαντάντε Μαδούρο στην άτυχη Βενεζουέλα.
Να παραλάβεις δηλαδή μια χώρα μουσκεμένη στο πετρέλαιο και να την φτάσεις στο σημείο, ώστε ο μισός πληθυσμός της να οδεύει με τα πόδια, προς μια οποιαδήποτε άλλη χώρα. Διότι παντού θα είναι καλύτερα από ότι στη Μαδουρία.
Κι όσο για τους άλλους μισούς που δεν έχουν καταφέρει να φύγουν ακόμα, είναι επειδή έχουν εξαντληθεί τόσο πολύ από την πείνα, ώστε δεν μπορούν να περπατήσουν.
Αυτό μάλιστα.
Αυτό είναι ένας άθλος για τους ροζοκόκκινους συμμορίτες.
Όπως άθλος είναι να παπαγαλίζεις διαρκώς τσιτάτα του Μαρξ, ενώ δεν έχεις στρωθεί ποτέ σου να μελετήσεις Μαρξ. Και δεν μιλάω για Γκράμσι ή για Λουκατς ή για Πουλαντζά η για σχολή της Φραγκφούρτης. Αυτά έτσι κι αλλιώς δεν τα έχει ακουστά ούτε η κ. Νοτοπούλα...
Έχοντας συνεπώς κατα νου, το τι μπορεί να εννοεί ένας συριζαίος με τον όρο: "άθλος", τότε πραγματικά ο αρχισυμμορίτης των ροζοκόκινων πολιτικών συμμοριών, πιθανόν να έχει ξεπεράσει και τον Ηρακλή [ ο οποίος πάντως φορούσε κανονικά τη λεοντή του στις επίσημες συναντήσεις και δεν παρουσιάζονταν στην Αλκμήνη σαν παρτάλι, νομίζοντας ότι οι αγραβάτωτοι κάμουν κανένα σπουδαίο κατόρθωμα...]
Όπως και να' χει το πράγμα, δεν είναι και λίγο το ότι ο Πατερούλης πασών των ροζοκόκκινων συμμοριών, κατάφερε μέσα σε 4 μόλις χρόνια να κάμει την Ελλάδα το γκαρσόνι των 2 ηπείρων [και αν συνυπολογίσουμε την Κίνα με τον Ινδικό ωκεανό] και των τριών ωκεανών.
Του αξίζει να τον ξαναψηφίσουνε οι Ινδογραικύλοι.
Που ξέρεις, μπορεί να γίνουμε και τα γκαρσόνια της Αφρικής... 
   

 Η προδοσία της Μακεδονίας - αυτό και αν είναι άθλος των ροζοκόκκινων συμμοριτών.

Ούτε ο Βελουχιώτης δεν τα είχε καταφερει...

5. Η προδοσία της Μακεδονίας [και έπεται συνέχεια...]
Και ερχόμαστε τώρα στον μεγαλύτερο από τους 12 άθλους του Ηρακλέξη και των χαχόλων του.
Στην προδοσία της Μακεδονίας.
Έναν αιώνα και, μετά τους κομιτατζήδες, η αριστερά κατάφερε να πραγματοποιήσει το όραμα των παλιών σταλινιστών, ανοίγοντας τον δρόμο για τη δημιουργία της Μακεδονίας του Αιγαίου και τον διαμελισμό της Ελλάδος.
Γι αυτό άλλωστε επιλέχθηκε για την υπογραφή της συμφωνίας των Πρεσπών και το χωριό Ψαράδες, όπου στη δεκαετία του 1940, οι κόκκινοι καπεταναίοι είχαν τάξει το βασίλειο του Φιλίππου στους αλβανοσλαβοβούλγαρους των Βαλκανίων.
Και μην ακούτε τι λέγουν για τον Ζαεφ τα παπαγαλάκια των καθεστωτικών τηλεοράσεων. Ο Σλάβος πρωθυπουργός μιλάει ανοιχτά για αυτά ακριβώς που προβλέπει η "συμφωνία" στα μουλωχτά.
Και μακεδονική γλώσσα κατάφερε να τους αναγνωρίσει ο Ηρακλέξης και μακεδονική εθνικότητα και τον μακεδονικό χαλβά να τους τον χαρίσει, ως δώρο στη συσκευασία.  
Το μόνο πρόβλημα στον άθλο της Προδοσίας της Μακεδονίας, είναι ότι δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα.
Στα μυστικά συμβόλαια που υπέγραψε ο ροζοκόκκινος πολιτικός αρχισυμμορίτης εκεί κάτου στα Τέξας και στις λέσχες Μπίλντεμπεργκ, είναι και άλλες προδοσίες.
Απομένει λοιπόν και η παράδοση της μισής Ηπείρου στους Αλβανούς και ο διαμελισμός της Θράκης και κάτι απολειφάδια που αφορούν νησιά του Αιγαίου.
Αλλά μέχρι τον επόμενο Οκτώβριο έχουμε καιρό.
Ποιος ξέρει;
Μπορει και να προκάμουν [που έλεγε και ο καπετάν Γιώτης, ο οποίος δεν πρόλαβε να παραδώσει ο ίδιος τη Μακεδονία του Αιγαίου στους σλάβους συντρόφους...]

 

6. Ο άθλος του χρυσορουφήχτρα και ο απόλυτος εξευτελισμός της δικαιοσύνης
Καλά!
Αυτόν τον άθλο, πραγματικά, μόνο ένας συριζαίος θα ήταν ικανός να τον φέρει εις πέρας.
Να βγαίνεις και να λες τα μύρια όσα, για τους χρυσορουφήχτρες της ελίτας, που πίνουν το αίμα του λαού με το μπουρί της σόμπας και να περηφανεύεσαι πως θα τους κλείσεις όλους μέσα, αλλά να λογαριάζεις χωρίς τον Κουγια, πράγματι χρειάζεται ιδιαίτερες ικανότητες.
Ωστόσο, και για να είμαστε δίκαιοι, ας μην τα ρίχνουμε όλα στον Ηρακλέξη.
Διότι κυρία μου, μετά από τέτοιο φιάσκο δεν θα έπρεπε να είχαν παραιτηθεί οι δύο υπουργίνες των μπάτσων;
Ή το βρίσκετε εσείς φυσικό να ασχολούνται 260 ντετέκτιβς, επιθεωρητές, ταξίαρχοι, αστυνόμοι και παρανόμοι, ώστε να συλληφθεί ένας χρυσαρπάχτρας, με τις πυτζάμες, ενώ δεν είχε κάμει τίποτα περισσότερο από όσα κάμουν όλοι οι χρυρουφήχτρες, μεταφέροντας το χρυσάφι του πόπολου στην Τουρκία, μέσα σε νεσεσεράκια;
Και έρχομαι τώρα εγώ και ερωτώ... Γιατί εφόσον δεν υφίσταται λαθρεμπορία, ο διάσημος χρυσαρπάχτρας παραμένει έγκλειστος στις φυλακές τ' Αναπλιού; Προφανώς για να μην λεκιαστεί ο άθλος του πρωθυπουργού.
Με λίγα και σταράτα λόγια, ολόκληρος ο μηχανισμός της λεγόμενης "δικαιοσύνης", από δικαστικό κλητήρα μέχρι αρχιδικαστές και αρειοπαγίτες, φαίνεται ότι κάμει τα πάντα για να ευχαριστήσει και να προστατέψει τους πολιτικούς συμμορίτες, που διαφεντεύουν τον τόπο.
Κι όχι μόνον στην υπόθεση του χρυσορουφήχτρα.
Εδώ αθωώνουν Ηριάννες, αδειοδοτούν Κουφοντίνες, χαϊδεύουν ρουβίκους, προστατεύουν συριζογιούς, απελευθερώνουν βομβιστές και δεν συμμαζευεται.
Για να μην πω ότι πρώην προεδράρα κοτζάμ αρείου πάγου, διορίστηκε συμβουλος του Ηρακλέξη, μετά τη συνταξιοδότηση της!
Και ετούτος ο απροκάλυπτος εξευτελισμός της δικαιοσύνης [ποιας δικαιοσύνης;] είναι ακόμα μεγαλύτερος άθλος για τον κόκκινο πολιτικό αρχισυμμορίτη, από τον άθλο της φυλάκισης του χρυσορουφήχτρα...  

7. Το ξεφτίλισμα του Μαρξισμού-Λενινισμού
Ένα μόνον σας λέγω...
Έτσι και ξαναρχότανε ο Μαρξ στη γη κι έβλεπε το τι πράττουν και το τι λέγουν οι συριζαίοι, στο όνομα του, θα γινότανε χρυσαυγίτης.
Ειλικρινά σας μιλώ δεν γνωρίζω άλλους ορκισμένους εχθρούς του μαρξισμού, στο παρελθόν ή στο παρόν, ούτε φασίστες στοχαστές, ούτε εθνικιστές διανοούμενους, ούτε τη σχολή της Φραγκφούρτης, ούτε τους στρουκτουραλιστές, ούτε τους φροϋδιστές, ούτε καν τον κ. Ζουράρι, που να κατάφεραν να ξεφτιλίσουν σε τέτοιο βαθμό τον Μαρξισμό-Λενινισμό και τις προσδοκίες μιας ολόκληρης γενιάς που προετοίμασε τη σοβιετική επανάσταση, από όσο οι συριζαίοι.
Μα τω Χριστώ, ακόμα κι ο Άλφρεντ Ροζεμπεργκ με σύμπασα την εταιρεία της Θούλης, δεν τα είχε καταφέρει τόσο καλά, στο να καταστήσει τον Μαρξ καταγέλαστο, όσο το κατάφερε ο Ηρακλέξης και οι καρανίκες του.
Κι αυτό πρέπει να του αναγνωρίσουμε του παιδιού.
Ο άθλος της καταρράκωσης της απαξίωσης και της γελοιοποίησης του Μαρξισμού-Λενινισμού, είναι όλος δικός του.
Μπράβο του!
Στο κάτω-κάτω, όσο καταστροφικός και αν είναι κανείς, δεν μπορεί... Ένα-δυο καλά θα τα έχει καμει στη ζωή του. Κι είναι αλήθεια ότι στους Ηρακλέξηδες, στους Καρανίκες  και στις Μποφίλιες χρωστάμε το ότι η "πρώτη φορά" αριστερά,  δεν πρόκειται να επαναληφθεί στην Ελλάδα, ει μη μόνον ως φάρσα...

Ναι! Ανήκει όντως στους 12 άθλους του Ηρακλέξη, 

το απίστευτο γεγονός ότι κατάφερε να βρει το αρσενικό αντίστοιχο της Τασίας.

Μπράβο του, του παιδιού...

Ούτε ο σκηνοθέτης του Φρέντυ Κρούγκερ, δεν θα κατόρθωνε να ξεπεράσει έτσι τον εαυτό του... 

8. Η ασχήμια
Επιμένω και ξαναματαλέγω...
Η ανθρώπινη ασχήμια - ή πιο σωστά αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως "ασχήμια" σε ένα ανθρώπινο πρόσωπο - δεν έχει διόλου να κάμει με κάποια εκ γενετής δυσμορφία, για την οποία στο κάτω-κάτω δεν φέρει ευθύνη ο άνθρωπος.
Η ανθρώπινη ασχήμια είναι η αισθητοποίηση της δυσμορφίας της ψυχής, που αντανακλάται στις μούρες των φορέων του κακού, του μιαρού, του απάνθρωπου, του παλιάνθρωπου, εν ολίγοις... Δεν είναι ο Θεός που εγγράφει στο πρόσωπο των κακομούτσουνων τη δυσφορία του αλλά η ίδια η μαύρη ψυχή τους, που ξεφεύγει απο τα σκοτάδια της και φανερώνεται στα μάτια μας, ως όχληση, ως άρνηση αποδοχής του Κακού μέσα στον Κόσμο. Και σ' αυτή την ασχήμια, οι συριζαίοι είναι πρωταθλητές!
Μην σας ξεγελάει η δροσερή ομορφιά της κ. Νοτοπούλου ή της κ. Αχτσιόγλου ή ακόμα και του ίδιου του ροζοκόκκινου αρχισυμμορίτη, που θα μπορούσε να θεωρηθεί "νοστιμούλης", αν έλειπε αυτή η δυσοίωνη, κακότροπη σκιά η οποία άρχισε να επικάθεται στη μούρη του, μετά την κατάληψη της εξουσίας.
Να έρθετε να μου πείτε σε κάποια χρόνια, όταν το έρεβος των ψυχών τους θα έχει υποσκελίσει πλήρως τη νεανική ομορφάδα τους, τι αίσθηση θα σας προκαλεί η φάτσα της όποιας Νοτοπούλας ή του όποιου Αλέξη. Το βλέπετε άλλωστε στις μούρες των πιο ηλικιωμένων απο δαύτους αλλά και στην βλακώδη πονηρία των ματιών τους, που δεν κρύβεται ακόμα κι αν ο Θεός τους έπλασε καλοφτιαγμένους...
Και δεν είναι μονον η προσωπική ασχήμια των συριζαίων, που συχνά εντοπίζεται ως ακαθόριστη απώθηση, σε ένα πιθανόν εύμορφο πρόσωπο. Το χειρότερο είναι η γενικότερη ασχήμια που φέρουν γύρω τους, και την αποτυπώνουν σε ότι περάσει απο τα χέρια τους.
Συλλογιστείτε μοναχά το πάθος τους για τον Αλβανό, για τη μουσουλμανική μαντίλα, για το μπάχαλο, για τις βρωμιάρικες πλατείες των αλλοδαπών, για το αισθητικό τερατούργημα των Εξαρχείων, για τη βεβήλωση των μνημείων, για τη φρίκη των δημόσιων κτιρίων, για τα ισοεδωμένα πανεπιστήμια, για οτιδήποτε εν τέλει είναι κακόμορφο, κακότροπο, κακάσχημο, κιτς και απωθητικό μέχρι αηδίας.
Η ασχήμια στα πράγματα, η ασχημια στους ανθρώπους, η ασχήμια στις πόλεις, η ασχήμια στα κτίρια, η ασχήμια παντού, είναι το σήμα κατατεθέν του μέσου συριζαίου. Ε λοιπόν, δεν είναι ένας άθλος κι αυτό;
Διότι συνηθίζοντας το πόπολο στην αισθητική του Λουμπεναριάτου, προετοιμάζουν μια χαρά το έδαφος για να δεχτεί και την ασχήμια της αριστεράς, ως σύστημα ισοπέδωσης και απάνθρωπης εκμετάλλευσης του ανθρώπου. 

Οι πυρκαγιές στο Μάτι απέδειξαν με τον πιο οδυνηρό τρόπο, 

σε ποιο βαθμό έχει φτάσει η αναλγησία του αριστερού, απέναντι στον ανθρώπινο πόνο.

Το μόνο που πραγματικά απασχολεί τον πασα ένα Ηρακλέξη, 

είναι το πόσα εβρόπουλα θα πέφτουν στο τραπέζι για τα επιδόματα των λαθρέποικων. 

Για όλους τους άλλους και ειδικά για τους Έλληνε,ς που τους μισούν θανάσιμα, το αν καίγονται, 

το αν υποφέρουν, το αν πεινούν, το αν πνίγονται είναι παντελώς αδιάφορον.

Πρόκειται για έναν ακόμα άθλο της αριστεράς. 

Η απαξίωση του Έλληνα, μέχρι την τελική του εξαφάνιση, την οποία έχουν αναλάβει εργολαβικά 

να διεκπεραιώσουν, με σύμβαση έργου, από τους Παγκόσμιους νονούς...

9. Η απαξίωση του Έλληνα
Η ασχήμια και η αισθητική ισοπέδωση των πάντων, όπως ήδη είπαμε στον 8ο άθλο της αριστεράς, δεν είναι παρά η προετοιμασία των μαζών, για την πλήρη απαξίωση του ανθρώπου και του πολιτισμού του.
Ο μέσος αριστερός είναι ένα πλάσμα που του αρέσει να ζει ανάμεσα σε Αλβανούς και μαντίλες.
Ε, δεν χρειάζεται και τίποτε άλλο, για να κατανοήσει κανείς τους λόγους, για τους οποίους ο μέσος αριστερός είναι επίσης ένα πλάσμα, που επιδιώκει να κατεβάσει κάθε τι το Μεγάλο, το Αληθινό, το Αιώνιο, το Υπέροχο, το Ανεκτίμητο, στα επίπεδα της δικής του ανθρώπινης ένδειας και μετριότητας.
Για να μην αισθάνεται σαν τη μυίγα μεσα στο γάλα, εντός μιας κοινωνίας αρίστων.
Γι αυτό και ο Ηρακλέξης ανέλαβε εργολαβικά να διαχειριστεί τη γενοκτονία των Ελλήνων.
Δεν τους ταιριάζει ο Ελληνισμός.
Τον μισούν, όπως μισούν κάθε τι που τους ξεπερνάει.
Και απ' ότι φαίνεται σε πολύ λίγα χρόνια θα έχουν ολοκληρώσει τον άθλο τους...

10. Το ξεβράκωμα της "δημοκρατίας"
Εδώ δεν χρειάζονται ούτε αναλύσεις, ούτε συγκρισεις.
Ένας από τους σημαντικότερους άθλους του Γενικού Αρχηγού των ροζοκόκκινων συμμοριών, είναι το ξεβράκωμα της λεγόμενης "δημοκρατίας" τους και του κυνοβουλευτικού τους συστήματος, της εκμετάλλευσης ανθρώπου από τέρατα.
Συλλογιστείτε μοναχά το Όχι ενός δημοψηφίσματος που έγινε Ναι και γελάστε άφοβα, με ότι αποκαλούν "δημοκρατία" οι εγχώριοι εργολάβοι της ελληνικής γενοκτονίας.
Κανένας τριλατεράς, ιλουμινάτος, μπιλντεμπεργκεράτος ή πανηταρχάτος δεν θα έβρισκε πιο άξιους εργολάβους από τους ηρακλειδείς της αριστεράς, που κατόρθωσαν να περάσουν τους φόρους της αρκούδας σε μια κοινωνία που φαντασιώνεται ότι  η εξουσία βρίσκεται στα χέρια του πολίτη και του Δήμου!
Ψηφοφόροι για ξέκαμα...
 

11. Οι κατασχέσεις
Προτελευταίος άθλος του Γενικού Δερβέναγα των ελληνόφωνων αμνών, η ελληνική Άνοιξη των κατασχέσεων.
Από το "κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη" και την "κατάργηση του ΕΝΦΙΑ", περάσανε στις κατασχέσεις επί παντός του επιστητού.
- Κατασχέσεις σπιτιών, αυτοκινήτων, κτημάτων, αγρών, μαγαζιών, επιχειρήσεων
- Κατασχέσεις αποταμιεύσεων, καταθέσεων, κινητών περιουσιακών στοιχείων [σκέπτονται τώρα πως θα βανουν χέρι και στις θυρίδες ή στα στρώματα...]
- Κατασχέσεις ιστορικών γεγονότων, μνημείων, ηρώων, λαϊκών θρύλων και εθνικών μύθων
- Κατασχέσεις συλλογικής μνήμης, συλλογικών κωδίκων αξιών, κατασχέσεις σκέψης, λόγου, ελεύθερης έκφρασης
- Κατασχέσεις του παρελθόντος μας, κατασχέσεις του παρόντος μας, κατασχέσεις του μέλλοντος μας
Να μου το θυμηθείτε... Ούτε για τους κώλους μας δεν θα μπορούμε να είμαστε σίγουροι, ότι δεν θα τους βγάνουν στο σφυρί. Ειδικά, αν αξίζουν τα λεφτά τους...   

12. Ο εξευτελισμός της Ελλάδος
And Last but not Least [που λέγουν και στον Άνω Ζαμβέζη] ο άθλος του απόλυτου και τελειωτικού εξευτελισμού της Ελλάδας.
Της Ελλαδας ως μέρος της Παγκόσμιας κληρονομιάς στην Τέχνη, στον Πολιτισμό, στον Στοχασμό και  στην διαλεκτική εξέλιξη του ανθρώπινου Πνεύματος
Μετά την πρώτη φορά αριστερά, που απαξίωσε και καταξεφτιλισε κάθε τι το Ελληνογενές, σήμερα μέχρι και οι Γιαπωνέζοι γελάνε μαζί μας.
Αν ήμουν ένα απο τα αφεντικά του πλανήτη, που προσέλαβαν ως άλλοι Ευρυσθέες τον Ηρακλέξη, για να πραγματοποιήσει τους 12 άθλους, παίζοντας ουσιαστικά το δικό τους παιχνίδι, θα μου αρκούσε έστω και αυτός ο τελευταίος, για να του πληρώσω όλα τα μιστά του και να του πω και μπραβο.
Γιατί εδώ και πολλούς-πολλούς αιώνες, τα κογκλάβια της παγκόσμιας Δεσποτείας, έψαχναν να βρουν τρόπο να εξαφανίσουν τον Ελληνισμό από τη Συλλογική μνημη της ανθρωπότητας και ομολογουμένως, κανένας άλλος τύραννος, δικτάτορας, σουλτάνος η σείχης δεν τους πρόσφερε καλύτερες υπηρεσίες.
Βλεπετε καμιά φορά η γελοιοποίηση και ο ευτελισμός των Μεγάλων Αξιών είναι πολύ πιο θανάσιμος από τον πόλεμο δια των όπλων. Κι αν η αριστερά δοκίμασε στο παρελθόν να εξαφανίσει τον Ελληνισμό των Μεγάλων Αξιών, του Μέτρου, της Αρμονίας, του Λόγου και της Αρετής, με τη δύναμη των όπλων, το μάθημα της αποτυχίας της, τη έκαμε πιο σοφή...
Και σήμερα κατορθώνει επιτέλους τον πολυπόθητο άθλο της, να εξαφανίσει τη μνήμη του Ελληνισμού, δια της γελοιοποίησης και της παγκόσμιας ξεφτίλας.
Ακριβώς όπως το είπε και ο Ματέο Σαλβίνι, ή όπως θα το πει ο Γιαπωνέζος, όταν θα συνέλθει από τα γέλια... 

Σημείωσις Όλα τα φωτομοντάζ, εξόν από το τελευταίο, του φίλου και συνεργάτη Αυτόλυκου 

 

ΛΕΥΤΕΡΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ