Σάββατο 31 Οκτωβρίου 2020

Σημαντικά Ορθόδοξα-γυναικεία πρότυπα (Αυγούστα Θεοφανώ).




Πολλοί Ρωμαίοι-“Βυζαντινοί” αυτοκράτορες έζησαν αγία ζωή και συγκαταλέγονται στους αγίους της Εκκλησίας μας, καθ’ ότι δεν αλλοτριώθηκαν από την εγκόσμια δόξα και εξουσία, γενόμενοι διάκονοι του Θεού και του λαού Του. Ανάμεσά τους συγκαταλέγεται η αγία Θεοφανώ η ελεήμων βασίλισσα του Βυζαντίου.

Γεννήθηκε το 862 στην Κωνσταντινούπολη από γονείς πατρικίους, τον Κωνσταντίνο και την Άννα. Την απέκτησαν κατόπιν προσευχής, καθ’ ότι ήταν άτεκνοι. Αλλά η χαρά τους για τη γέννηση της μικρής Θεοφανούς μεταβλήθηκε σε λύπη, αφού η μητέρα της πέθανε από δυστοκία. Την ανατροφή της ανάλαβε μια αφοσιωμένη τροφός του αρχοντικού της. Ο πατέρας της φρόντισε να τη μορφώσει, όπως ταίριαζε στις βυζαντινές αρχοντοπούλες. Ένας ευλαβής και σοφός δάσκαλος είχε αναλάβει την διαπαιδαγώγησή της. Η Θεοφανώ μεγάλωσε με θεοσέβεια και αποκτούσε αρετές και ήταν προικισμένη με σπάνιο σωματικό κάλλος.

Όταν έφτασε σε ηλικία γάμου, ο αυτοκράτορας Βασίλειος Α΄ (867-886) και η αυτοκράτειρα Ευδοκία έμαθαν για την όμορφη, ενάρετη και καλλιεργημένη Θεοφανώ, την οποία ζήτησαν ως σύζυγο, από τον πατέρα της, για τον γιό τους Λέοντα, (τον μετέπειτα αυτοκράτορα) ΣΤ΄ τον Σοφό. Όμως ο Λέων δεν την ήθελε, διότι συμπαθούσε την Ζωή Ζαούτζαινα. Όμως ο τραχύς Βασίλειος τον νύμφευσε με το ζόρι με την Θεοφανώ, χωρίς ο Λέων να το θέλει και η Θεοφανώ να το γνωρίζει! Ο γάμος πραγματοποιήθηκε με μεγαλοπρέπεια, χωρίς ουσιαστικά τη θέληση των νεόνυμφων! Ο πνευματικός της γέροντας Ευσέβιος είχε αναλάβει να τους στηρίξει και να τους ενώσει ψυχικά.

Σε λίγο καιρό η Θεοφανώ έμεινε έγκυος, γεγονός που γέμισε χαρά το παλάτι. Γέννησε ένα πανέμορφο κοριτσάκι, την Ευδοκία. Ο Λέων προσποιήθηκε ότι χάρηκε, διότι είχε το νου του στη Ζωή, την οποία δεν μπορούσε να ξεχάσει. Το συναισθηματικό κενό που τους χώριζε ήταν εμφανές. Η Θεοφανώ έβλεπε αυτή την ανυπόφορη κατάσταση και η μόνη παρηγοριά της ήταν η προσευχή. Ζούσε ως μοναχή και μάλιστα λέγεται πως κάτω από τα πολυτελή της ενδύματα φορούσε τρίχινο ράκος!

Μια φρικτή συκοφαντία από κάποιον μάγο και αγύρτη οδηγεί το Βασίλειο να στείλει εξορία τον Λέοντα στη Θεσσαλονίκη, ότι δήθεν ετοίμαζε δολοφονία του. Τον ακολούθησε και η Θεοφανώ με την κόρη τους Ευδοκία. Μαζί τους πήγε και ο πνευματικός τους Ευσέβιος. Η Θεοφανώ συμπαραστέκεται στον Λέοντα και τον απέτρεψε από την αυτοκτονία. Μετά από τρία χρόνια αποκαλύφτηκε η αλήθεια και επέστρεψε το πριγκιπικό ζευγάρι στη Βασιλεύουσα.

Μετά από λίγο καιρό πέθανε η πεθερά της Ευδοκία και η Θεοφανώ στέφτηκε Αυγούστα. Από τη θέση της αυτή ασκεί μια πρωτόγνωρη φιλολαϊκή εξουσία. Γίνεται η προστάτης των φτωχών και κατατρεγμένων. Ιδρύει φιλανθρωπικά ιδρύματα και ενισχύει οικονομικά χιλιάδες ενδεείς. Όμως η σχέση της με τον Λέοντα χειροτερεύουν, αφού εκείνος συνάπτει ερωτικές σχέσεις με τη Ζωή, παραμελώντας επιδεικτικά την Θεοφανώ. Ο Βασίλειος διέταξε την μαστίγωση του Λέοντα και την εξορία της Ζωής. Η Θεοφανώ κρατά απίστευτη στάση αξιοπρέπειας και ανεξικακίας, προσευχόμενη για το ατόπημα του συζύγου της.

Όμως το 886 ο Βασίλειος πεθαίνει και ο Λέων γίνεται αυτοκράτορας. Πρώτο του μέλημα ήταν να φέρει στο παλάτι την Ζωή και να ανακηρύξει τον πατέρα της «βασιλοπάτορα» και πρωθυπουργό και να υποβιβάσει την Θεοφανώ σε απλή σύμβουλό του! Επειδή δεν είχε αποκτήσει αγόρι από την Θεοφανώ ζητούσε να αποκτήσει από τη Ζωή. Στο μεταξύ έρχεται ένα ακόμα τραγικό συμβάν για την Θεοφανώ. Αρρώστησε ξαφνικά και πέθανε η εννιάχρονη κόρη της Ευδοκία. Ο χαμός της γέμισε με απέραντη απελπισία την Θεοφανώ και την απομάκρυνε ακόμα περισσότερο από την καρδιά του Λέοντα. Επίσης η ακόλαστη Ζωή τη διέβαλε συνεχώς στον Λέοντα, ώστε άρχισε να καλλιεργεί στην ψυχή του, όχι απλά αποστροφή για εκείνη, αλλά μίσος. Όταν ο πνευματικός της Ευσέβιος θέλησε να μιλήσει στον αυτοκράτορα για την κατάσταση, εκείνος τον έστειλε εξορία.

Η Θεοφανώ δεν έχει άλλο στήριγμα από το Θεό και την Παναγία. Ώρες ολόκληρες έμεινε κλεισμένη στο δωμάτιό της προσευχόμενη. Η θερμή προσευχή την γαληνεύει και τη δίνει κουράγιο να ζήσει. Παράλληλα άρχισε να διαφαίνεται και η αγιότητά της. Σώζει θαυματουργικά ένα ετοιμοθάνατο κορίτσι. Η είδηση έφτασε σε όλη την αυτοκρατορία. Ο λαός εκφράζει την αγάπη του και την συμπάθειά του για εκείνη. Αλλά αυτή παραμένει ταπεινή και εντείνει την φιλανθρωπική της δράση. Μεταβάλλει τη θλίψη της σε κοινωνική προσφορά. Ολημερίς τρέχει στα ιδρύματα και στα νοσοκομεία, περιθάλποντας τους ασθενείς. Έκτισε δε και την Μονή της Αγίας Αναστασίας Φαρμακολύτριας στη Χαλκιδική. Περί το 893 αποσύρθηκε σε ένα μοναστήρι στις Βλαχέρνες, δίνοντας την ευκαιρία να παντρευτεί ο Λέων την Ζωή. Όμως έρχεται και η αρρώστια. Οι συνεχείς θλίψεις, η συζυγική απόρριψη και κύρια ο θάνατος της πολυαγαπημένης κόρης της κλόνισαν την υγεία της. Αρρώστησε βαριά. Το δυσάρεστο νέο διαδόθηκε σε όλη την Πόλη. Ο λαός, ο οποίος την υπεραγαπούσε, συγκλονίστηκε θρηνούσε και προσεύχονταν για την αγαπημένη του βασίλισσα. Πανέτοιμη για το μεγάλο της ταξίδι, ξαπλωμένη στο νεκροκρέβατό της, βλέπει τον Κύριο να την περιμένει μέσα σε ένα εκτυφλωτικό φως. Της εμφανίζεται επίσης η κορούλα της Ευδοκία χαρούμενη να την περιμένει!

Ζήτησε να δει και τον Λέοντα. Του φιλάει τα χέρια και του ζητά συγνώμη για τις τυχόν παραλήψεις της και του εύχεται μακροημέρευση και επιτυχία στο έργο του. Μετά κοιμήθηκε ειρηνικά, το 893. Η ψυχή της φτερούγισε στον ουρανό, να συναντήσει τον Σωτήρα Χριστό και την κορούλα της Ευδοκία. Ήταν μόλις 31 ετών! Το τίμιο λείψανό της, όταν έγινε η εκταφή του, βρέθηκε άφθορο και πραγματοποιούσε άπειρα θαύματα. Η Εκκλησία μας την ανακήρυξε αγία και η μνήμη της εορτάζεται στις 16 Δεκεμβρίου. Το χαριτόβρυτο λείψανό της βρίσκεται σήμερα στον Πατριαρχικό Ναό του Αγίου Γεωργίου στο Φανάρι.

Γράφει ο Άγγελος-Ευάγγελος Φ. Γιαννόπουλος 

Η Αγία Θεοφανώ, μετά από ένα τόσο σκληρό χτύπημα, αγάπησε ακόμη περισσότερο τον Ιησού Χριστό.

Αρκετοί άνθρωποι όταν δεχτούν τόσο σκληρά χτυπήματα από την ζωή, πληγώνονται πολύ, με αποτέλεσμα, να απομακρύνονται από τον Θεό. Μερικοί εξ αυτών καταλήγουν να γίνονται άθεοι, είτε σατανιστές. Άλλοι καταντούν να υβρίζουν καθημερινά τα θεία. Αντιθέτως η πολύ ξεχωριστή Ελληνίδα Χριστιανή, αγάπησε όσο τίποτε άλλο τον Χριστό, παρά τα απάνθρωπα χτυπήματα που δέχτηκε από την ζωή, χάνοντας από μικρή την μητέρα της, και σε πολύ νεαρή ηλικία το παιδί της. Αυτό το πράγμα μας δείχνει ξεκάθαρα το πόσο ξεχωριστή ήταν.

Ένα από αυτά τα οποία μας δίδαξαν οι πρόγονοι μας, είναι ότι η μεγαλύτερη αξία σε έναν άνθρωπο είναι να κρατά την ψυχή στο στόμα, να πολεμά, να επιμένει για το αδύνατο, το ακατόρθωτο. Από την στιγμή που δεν θα λυγίσει, αλλά θα παραμείνει ανυποχώρητος, τότε γίνεται το θαύμα που ποτέ ένας δειλός δεν μπορεί να πιστέψει, καθώς το αδύνατο, το ακατόρθωτο έχει γίνει πλέον δυνατό κερδίζοντας την ζωή την ελευθερία, και την αιώνια ζωή. την οποία μας προσφέρει ο κύριος και Λυτρωτής ημών, ο Ιησούς ο Χριστός.

Όταν οι σωστοί Έλληνες δεχτούν απάνθρωπα χτυπήματα από την ζωή, επιτύχουν να διατηρήσουν την πίστη, την αγάπη και της Ελληνικές-Χριστιανικές αρχές τους, τότε όχι μόνον δεν απαρνούνται τον Χριστό αλλά ταυτόχρονα μεγαλουργούν. Όλοι αυτοί οι άγιοι, και οι Ήρωες είχαν την απαραίτητη Ελληνοχριστιανική παιδεία από το ξεκίνημα της ζωής τους.

ΤΑ ΘΑΥΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΘΕΟΦΑΝΟΥΣ.

Το πρώτο θαύμα της Αγίας Θεοφανούς, ήταν για ένα ετοιμοθάνατο κοριτσάκι. Κατά την επίσκεψη της, το παίρνει στην αγκαλιά της και αμέσως ζωηρεύει, συνέρχεται το παιδάκι, ενώ ήδη του ετοίμαζαν τα σχετικά με την ταφή του. Άρχισε να μιλάει χαρούμενο, να περπατάει, να αγκαλιάζει με ευγνωμοσύνη την Αυγούστα.

Αν και η Αγία έχασε το δικό της παιδί, εντούτοις δεν απομακρύνθηκε από τον Χριστό, συνέχισε να τον αγαπά, ενώ ταυτόχρονα αγαπούσε όλους τους ανθρώπους.

Το αποτέλεσμα ήταν να αποκτήσει την δύναμη να κάνει θαύματα. Το θαύμα διαδόθηκε αστραπιαία σε όλη την επικράτεια. Όλοι μιλούν για την Αγία αυτοκράτειρα. Η Αγία εν ζωή έκανε και άλλα πολλά θαύματα. Η ίδια όμως παραμένει ταπεινή, συνεχίζει να βοηθά ολόψυχα τους αναξιοπαθούντες. Φτωχοί, πεινασμένοι, ανάπηροι, άρρωστοι, ορφανά, αδικημένοι, χήρες, αθώοι κατάδικοι, ξένοι, χρεώστες και πενθούντες δέχονται τις ευεργεσίες της Αγίας Θεοφανούς. Η Αγία επισκεπτόταν, σε μόνιμη βάση νοσοκομεία, γηροκομεία, βρεφοκομεία, ορφανοτροφεία, λεπροκομεία, πτωχοκομεία, ιδρύματα όπου στεγάζονται παραστρατημένες γυναίκες. Η Αυγούστα όπως και όλοι οι πρόγονοί μας οι οποίοι έκαναν, ελεημοσύνες, δεν προσέβαλαν ποτέ και με κανέναν τρόπο, τους αναξιοπαθούντες. Αυτό το κάνουν στην εποχή μας, αρκετοί νεοραγιάδες, και είναι ένα ακόμη δείγμα παρακμής και σήψης.

Oι φιλανθρωπίες των προγόνων μας, δεν ήταν ποτέ βασισμένες επάνω στην επίδειξη, τον πλουτισμό, την αλαζονεία και τον κοινωνικό ρατσισμό-φασισμό, εις βάρος των φτωχών. Γινόταν πάντοτε, με πραγματική Χριστιανική αγάπη. Μια τόσο σημαντική πράξη, για να έχει ηθική αξία, δεν πρέπει ποτέ να γίνεται, εις βάρος της αξιοπρέπειας των ανθρώπων, που χρειάζονται βοήθεια.

Μόνον οι ραγιάδες παρουσιάζουν κατά την σημερινή, εποχή, τέτοιου είδους, αντιχριστιανικές συμπεριφορές, όταν βοηθούν αδύναμους ανθρώπους. Αυτό δεν είναι μόνον εκτός της Χριστιανικής ηθικής, αλλά είναι και ενδεικτικό δείγμα, πνευματικής και κοινωνικής κατάρρευσης. Η κακία είναι αμάθεια, όπως μας δίδαξε ο Ύπατος των Φιλοσόφων, ο Αριστοκλής. Δεν επιτρέπετε να ξεχωρίζουμε, με διάφορα πολιτικά, κοινωνικά, η αθλητικά, είτε άλλα κριτήρια, εάν θα βοηθήσουμε, η όχι, τους φτωχούς ανθρώπους.

Για την ελευθερία και την επιβίωση του Ελληνικού έθνους απαιτείται ηθική και κατά φύσιν σεξουαλική ζωή. Οι γυναίκες ήταν και είναι τα θεμέλια της Ελληνικής κοινωνίας. Χωρίς την επιστροφή τους στα Ελληνοχριστιανικά ήθη, δεν υπάρχει σωτηρία, και είναι δεδομένο, ότι θα αφανιστούμε μέχρι ενός. Αυτό είναι αποδεκτό από όλους, κατά την σύγχρονη εποχή, ασχέτως εάν δεν τον εφαρμόζουν στην πράξη όλοι. Δυστυχώς την σύγχρονη εποχή, παρουσιάζεται το θλιβερό, και εθνικά καταστροφικό φαινόμενο, αρκετές γυναίκες, να είναι “Χριστιανές”, και να ζούνε με τον τρόπο ζωής του αρχαίου “Θεού” Σαβάζιου. O Χριστιανισμός είναι η μόνη σωτήρια οδός. Πρέπει άπαντες να εγκαταλείψουν, τον σεξουαλικό τρόπο ζωής του Βάκχου-Σαβάζιου, ώστε να έχουμε δικαίωμα στην Ελευθερία, και την εθνική επιβίωση. Η Ορθόδοξη Εκκλησία καθόρισε τους τρόπους, σωτηρίας των πιστών, και του Ελληνικού έθνους, από τον σκοτεινό παγανισμό, αρχίζοντας από την συνειδητοποίηση της τραγικής συμφοράς, που προκάλεσε η σεξουαλική διαφθορά στον αρχαίο και τον σύγχρονο Ελληνικό κόσμο.
 
Η Εκκλησία και οι Άγιοι πατέρες, μας υποδεικνύουν την παρεκτροπή των Ελλήνων Ορθοδόξων, από την Θεϊκή κτίση, και την κατάπτωση σε ζωώδεις καταστάσεις, με την κυριαρχία των κτηνωδών ορμών και επιθυμιών. Η πιο βασική αποστολή της Ορθοδοξίας, είναι μέσα από τις διδαχές, του κυρίου-Σωτήρα και Λυτρωτή ημών Ιησού Χριστού, να προστατέψει από την αμαρτία και την αγελαία κατάσταση, όλους τους Έλληνες, που λατρεύουν, τον Φρυγικό “θεό” Σαβάζιο. Ο Εωσφόρος και ο Σαβάζιος, ήταν και είναι οι βασικοί εκπρόσωποι, της ανομίας, της αταξίας, και της καταστροφής, του Ελληνικού έθνους, αντιστέκονται πεισματικά, με σκοπό να εμποδίσουν, την εθνική και ηθική-πνευματική σωτηρία, και την ανύψωση των Ελλήνων. Όπως είναι γνωστό και ιστορικά αποδεδειγμένο, ο αρχαίος Ελληνικός κόσμος, κατέρρευσε, και κατακτήθηκε, κατ ουσίαν αμαχητί, από τους αρχαίους Ρωμαίους, εξαιτίας, της σεξουαλικής διαφθοράς, που επέβαλε η αρχαία θρησκεία. Στον παγανισμό η αμαρτία και η κάθε ηθική εκτροπή, ήταν ταυτισμένες με την ειδωλολατρική θρησκευτική πίστη. Σε όλα τα ειδωλολατρικά θρησκεύματα υπήρχαν θεοί –δαίμονες, ως προστάτες των ανθρωπίνων παθών, με βασικότερο όλων, την σεξουαλική διαφθορά. Όταν όμως ήρθε στην Ελλάδα τον 8ο π.Χ. αιώνα, η λατρεία, του Φρυγικού “θεού” των σεξουαλικών οργίων, του Σαβάζιου, ο οποίος μετονομάστηκε σε Διόνυσο, εκείνος συμπεριέλαβε στο πρόσωπό του την προστασία όλων των σεξουαλικών παθών. Κύριο στοιχείο ήταν τα ακατονόμαστα όργια, ο χυδαίος ερωτισμός, οι πάσης φύσεως ηθικές παρεκτροπές, Ο Διόνυσος, έχει έρθει από την Ανατολή για να εδραιώσει στον τόπο αυτό την λατρεία του, η οποία έχει παραγκωνιστεί εξαιτίας της αρχαίας Ελληνικής-Φιλοσοφικής σκέψης. Σε περιόδους έντονης ανησυχίας, δυστυχίας, και πολέμων οι άνθρωποι βιώνουν καταστάσεις τις οποίες δεν μπορούν να ελέγξουν με το πνεύμα και την ηθική. Φοβούνται- αρνούνται να σκεφτούν, και να ερευνήσουν. Για αυτό στρέφονται προς το κακό, και την σεξουαλική διαφθορά. Ο Φρυγικός “θεός” Διόνυσος, με στόχο, την ολοκληρωτική καταστροφή, του Ελληνικού έθνους, προσφέρει απλόχερα την σεξουαλική “ελευθερία” από τα “δεσμά” του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού και του Χριστιανισμού, σε όλους όσους τον πιστεύουν. Τα αρχαία χρόνια, μόνον οι αγράμματοι και η ηθικά και πνευματικά εξαθλιωμένοι, συμμετείχαν, στα σεξουαλικά όργια. Τα ίδια τα καθεστώτα, προωθούσαν τα όργια για να μπορούν να εξουσιάζουν, με ευκολία τις μάζες. Οι Έλληνες φιλόσοφοι-σοφοί, δεν συμμετείχαν ποτέ, και καταδίκαζαν δημόσια, κάθε σεξουαλική παρεκτροπή. Είναι τραγικό όμως οι νεοταξίτες, εξουσιάζουν, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, στην σύγχρονη Ελλάδα, μέσα από την σεξουαλική διαφθορά. Οι αμόρφωτες και δεισιδαίμονες μάζες συμμετείχαν με πάθος στις αισχρές Διονυσιακές εορτές, διότι οι κρατούντες επέτρεψαν, να υπάρχει σε αυτές ελευθερία ακόμη και στα πιο ταπεινά αχαλίνωτα πάθη των θρησκευτών.
 
Κάθε είδους απαίδευτοι-ανώμαλοι, κρυμμένοι πίσω από τα αποκρουστικά προσωπεία, μπορούσαν να ικανοποιήσουν τα αισχρά τους πάθη νομίμως, εκτελώντας τα θρησκευτικά-εωσφορικά τους καθήκοντα. Παρατηρώντας την ιστορία θα διαπιστώσουμε δυο βασικά αξιώματα. τα οποία καθόρισαν την επιβίωσή, την και την εξέλιξή της Ελλάδος. Τα στοιχεία αυτά είναι η λογική σκέψη, ο πολιτισμός των Αρχαίων Ελλήνων Φιλοσόφων, και από την άλλη η Βακχική λατρεία. Η λογική σκέψη, οι επιστήμες, και το πάθος για την ζωή, συνθέτουν το βασικό υπόβαθρο της ανθρώπινης σκέψης. Τα παραπάνω δυο βασικά στοιχεία, τα οποία ήταν και είναι εντελώς αντίθετα μεταξύ τους, οι αρχαίοι Έλληνες τα απέδωσαν σε δυο θεούς. Τον Απόλλωνα, ως προστάτη του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού-τεχνών, και τον Φρυγικό θεό Σαβάζιο, που αργότερα, ονομάστηκε Διόνυσος, ως θεό των παρά φύση σεξουαλικών πράξεων. Ο Φοίβος λατρευόταν, ως Θεός της λογικής, του φωτός, του μέτρου και του πολιτισμού. Ο Σαβάζιος-Διόνυσος, ήταν και είναι ο εκφραστής, του αχαλίνωτου σεξουαλικού πάθους, της μανίας και των έντονων συναισθημάτων. Οι δυο θεοί συγκεντρώνουν, δυο διαφορετικές θεωρίες, δυο αντίθετες απόψεις, δύο διαφορετικά αξιώματα για την ζωή. Οι αντίθετες αυτές δυνάμεις-ιδεολογίες, προσπαθούν να επικρατήσουν στην επιστήμη, στην τέχνη, στους θεσμούς, την ηθική την κοινωνία, και τα έθνη. Ειδικότερα ο Ελληνισμός, στο πέρασμα των αιώνων, είναι δημιούργημα τόσο του Απολλώνιου πνεύματος (Αρχαίος Ελληνικός Πολιτισμός), όσο και του Διονυσιακού (Εωσφόρος). Το Απολλώνιο πνεύμα-αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός, αποτελούν η απλότητα, η λογική, ο στοχασμός, η αυτοσυγκράτηση, και η γαλήνη. Αντίθετα, το Διονυσιακό πνεύμα το χαρακτηρίζει η μανία, το μένος, το πάθος, το συναίσθημα, οι σεξουαλικές ανωμαλίες οι ψυχικές εκρήξεις, οι παρορμήσεις, τα πιο βρώμικα-αισχρά ένστικτα, του ανθρώπου, και η εύθυμη πλευρά της ζωής. Το Απολλώνιο πνεύμα ορίζεται από το μέτρον άριστον και το μηδέν άγαν, την μεσότητα και την αποφυγή των υπερβολών, και των άσκοπων-καταστροφικών ενεργειών. Αντίθετα, το Διονυσιακό πνεύμα δεν τα δέχεται όλα αυτά, και οδηγεί τους Έλληνες σε καταστροφικές πράξεις και συμπεριφορές οριακές, οι οποίες διαχρονικά θέτουν τον Ελληνισμό σε θανάσιμους κινδύνους. Tο Διονυσιακό στοιχείο καθηλώνει το Ελληνικό έθνος και τους Έλληνες, στο επίπεδο των ζώων και στον πρωτογονισμό, ενώ το Απολλώνιο πνεύμα, εξυψώνει και βοηθά, με τα ανώτερα και ευγενέστερα δημιουργήματα του. Στην σύγχρονη εποχή, οι μυστηριακές λατρείες, που απαιτούν ηθικές παρεκτροπές, σεξουαλικά όργια και μετατρέπουν τις γυναίκες σε χοιρώδεις μάζες. όπως είπε ο Άγιος Παισιος, βρίσκονται εκ νέου σε πλήρη ακμή. Ο “θεός” Σαβάζιος Διόνυσος, καταφέρνει για μια ακόμη φορά, μία πολύ σημαντική νίκη εναντίον του Αρχαίου Ελληνικού Πολιτισμού και της Ορθοδοξίας. Αγαπητές μου γυναίκες, διαχρονικά σε κάθε εποχή, όσοι Έλληνες αγαπούν την πατρίδα, που χάνεται, αναλαμβάνουν τον δύσκολο-άχαρο ρόλο να ενημερώσουν και να προστατέψουν κάποιες από εσάς με μοναδικό κίνητρο την εθνική μας επιβίωση. Μέσα από την προσπάθεια αυτή να επιβιώσει το έθνος, αρκετές φορές δεν γινόμαστε αρεστοί σε κάποιες γυναίκες, και ειδικά στις νέες, με αυτά τα οποία γράφουμε. Αυτό συμβαίνει διότι οι περισσότερες γυναίκες, βρίσκονται υπό την επήρεια της νεοταξικής μόδας, για αυτό τον λόγο, σας προκαλούμε έντονη δυσαρέσκεια. Για εμένα προσωπικά οι γυναίκες είναι πρώτα κόρες-αδελφές, φίλες και μετά είναι ερωμένες. (1) Oι γυναίκες δεν είναι αντικείμενα του σεξ, όπως τις έκανε για να τις εξευτελίζει και με σκοπό να καταστρέψει την Ελληνική κοινωνία και το έθνος, η νέα τάξη πραγμάτων. Το πώς θα ντύνονται και θα ζούνε οι γυναίκες το καθόρισαν οι αρχαίοι Έλληνες σοφοί και οι Άγιοι της Ορθοδοξίας. Η γυναίκα πού έχει μυαλό, δεν δείχνει ούτε τον καρπό του χεριού της, μας αναφέρει ο Αρχιερέας των Δελφών, ο φιλόσοφος Πλούταρχος. Οι ντυμένες-ηθικές γυναίκες έχουν αξιοπρέπεια, ενώ το πιο βασικό είναι ότι δημιουργούν υγιείς ερωτικές επιθυμίες και γεννούν Ήρωες, Αγίους και Αγίες. Αυτό γινόταν εδώ και αιώνες. Στον αντίποδα οι γυμνές-ανήθικες γυναίκες και όσες από αυτές αξίζουν, δημιουργούν εντελώς ακάθαρτες ορμές, με θλιβερό αποτέλεσμα την ανεξέλεγκτη σεξουαλική διαφθορά. Οι συνέπειες είναι κατά γενική παραδοχή καταστροφικές, καθώς οι περισσότερες γεννούν και μεγαλώνουν, δειλούς, θηλυπρεπείς ραγιάδες. Αυτές οι καταστάσεις, είναι τρομερές και δυσβάσταχτες, για το έθνος. Αυτό διότι η γύμνια και η σεξουαλική διαφθορά προκαλούν ανηθικότητα, χυδαιότητα, αμάθεια, ανομία, αταξία, αδικία και καταστροφή. Τις εποχές που ήταν ντυμένες οι Ελληνίδες το έθνος μεγαλουργούσε και ήταν στην κορυφή του κόσμου. Ήμασταν ως έθνος στην κορυφή του κόσμου, και είχαν την ψυχική-ηθική δύναμη οι πρόγονοι μας, να υπερασπιστούν επί αρκετούς αιώνες την πατρίδα μας από πολλούς εξωτερικούς εχθρούς. Στην εποχή μας εξαιτίας των σεξουαλικών ανωμαλιών, σβήνουμε αργά και σταθερά ως έθνος. Μνημόνια, αυτοκτονίες, ορφανά παιδιά εξαιτίας των αυτοκτονιών, άνεργοι, άστεγοι, αδικημένοι κλπ. Είναι κοινώς αποδεκτό και διαχρονικά αποδεδειγμένο ότι οι κόρες Χριστού, ήταν και είναι ευλογία για την Ελλάδα, είναι ευλογία για την κοινωνία. Στον αντίποδα οι κόρες του Εωσφόρου, με την μόδα, με τα σεξουαλικά έκτροπα, είναι εθνική καταστροφή. Οι γυναίκες είναι τα θεμέλια της Ελληνικής κοινωνίας όπως πολύ σωστά υπογράμμιζε στα κηρύγματα του ο πατέρας Σάββας Αχιλλέως. Ο νεοταξικός τρόπος ζωής είναι πολύ κενός και σάπιος. Αφήνει όλους τους ανθρώπους άδειους από συναισθήματα και ηθικές αξίες.
 
Είναι γνωστό ότι από τα αρχαία χρόνια, οι γυναίκες όλων των λαών που πιστεύουν στον Εωσφόρο είχαν έξω τις κοιλίες τους, έβαζαν σκουλαρίκια στον αφαλό, τατουάζ, καθώς επίσης έκαναν και πάσης φύσεως σεξουαλικές ανωμαλίες, για να υμνήσουν τον μιαρό τους αφέντη, τον σατανά. Το Ελληνικό έθνος, διαχρονικά επιβίωσε, εξαιτίας των σοφών, των αγίων, των Ηρώων και των χρηστών ηθών.
 

Οι Έλληνες του μεσαίωνα, από σκλάβοι του Ρωμαϊκού κράτους, έγιναν διοικητές του, χωρίς να χρειαστεί να πολεμήσουν. Όλα αυτά διότι είχαν θρησκεία τον Χριστιανισμό, και πολιτισμό τους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους, σοφιστές, ρήτορες, πανεπιστήμονες. Ο συνδυασμός αυτών των δύο έφερε τα χρηστά ήθη, τα οποία στην συνέχεια οδήγησαν στην ελευθερία των προγόνων μας, από τους κατακτητές Ρωμαίους. Οι ιεροί πρόγονοι μας, ζούσαν χωρίς καθόλου σεξουαλική διαφθορά. Τα χρηστά ήθη ζωής των Ελλήνων, είναι το πανάρχαιο διαχρονικό «μυστικό», για την επιβίωση του έθνους στο πέρασμα των αιώνων. Ταυτόχρονα όμως είναι και το κλειδί όλων των μεγάλων Ελληνικών στρατιωτικών πολιτικών και κοινωνικών επιτυχιών από καταβολής του Ελληνικού έθνους. Τα χρηστά ήθη ζωής των Ελλήνων, είναι το πανάρχαιο διαχρονικό «μυστικό», για την επιβίωση του έθνους στο πέρασμα των αιώνων. Ταυτόχρονα όμως είναι και το κλειδί όλων των μεγάλων Ελληνικών στρατιωτικών πολιτικών και κοινωνικών επιτυχιών από καταβολής του Ελληνικού έθνους.

Ο βασιλιάς Ηράκλειος ξεπέρασε σε αρκετούς τομείς τον M. Αλέξανδρο και κράτησε ζωντανή την Ελλάδα στην πιο κρίσιμη ιστορική καμπή όλων των εποχών. Όταν ο Έλληνας Ηράκλειος από την Καππαδοκία της Μικράς Ασίας, ανέβηκε στον Ελληνικό (Ρωμαϊκό) θρόνο, το κράτος ήταν τελείως χρεοκοπημένο. Ταυτόχρονα για πρώτη φορά στην παγκόσμια ιστορία, είχαμε την εισβολή και την κατάκτηση της μισής Ελληνικής-Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, από τους Πέρσες.

Εντούτοις με όπλο τα χρηστά ήθη και την σωστή παιδεία, μέσα σε επτά μόνον χρόνια,οι Έλληνες ανέκαμψαν, με αποτέλεσμα να πάρουν πίσω όλα τα κατακτημένα εδάφη από τους Πέρσες. Όμως οι προγονοί μας δεν σταμάτησαν εκεί αλλά πέρασαν στην αντεπίθεση, κατακτώντας ολόκληρη την Περσική αυτοκρατορία. Αυτό το έκανε ο Ηράκλειος με έναν τελείως απειροπόλεμο στρατό. Έναν Ελληνικό στρατό τον οποίο δημιούργησε εκ του μηδενός μέσα σε δέκα μήνες. Είδατε τι επέτυχαν οι Ένδοξοι πρόγονοι εξαιτίας των χρηστών ηθών, και της σωστής παιδείας ;

Ακόμη και ο Μ. Αλέξανδρος με πολύ έμπειρους και περισσότερους στρατιώτες, με ένα πανίσχυρο Ελληνικό Μακεδονικό βασίλειο πολιτικά-οικονομικά, και στρατιωτικά έκανε περισσότερο χρονικό διάστημα να κατακτήσει την Περσική αυτοκρατορία, σε σχέση με τον Ηράκλειο. Την εποχή του Μ. Αλέξανδρου δεν ήταν κατακτημένη η Ελλάδα και το Μακεδονικό βασίλειο. Στον αντίποδα κατά την βασιλεία του Ηράκλειου επικρατούσε χάος και όλεθρος. Από το απόγειον του Ελληνισμού, κατά τους μεσαιωνικούς αιώνες, βρεθήκαμε εκ νέου, σε πλήρη κατάπτωση κατά την σημερινή εποχή. Μοναδική λύση η επιστροφή στις διαχρονικές- πατροπαράδοτες Ελληνοχριστιανικές αξίες. 
 
Οι γυναίκες οι ηθικές, και όχι οι εξαθλιωμένες πόρνες συμβολίζουν την αγία Εκκλησία και ο άνδρας τον Χριστό. Όπως η Εκκλησία υποτάσσεται στον Χριστό, το ίδιο και η γυναίκα οφείλει να ακούει τον άνδρα και να μην τον περιφρονεί. Όλα αυτά για να υπάρχει τάξη Θεού, και μηδέν άγαν των αρχαίων Ελλήνων φιλοσόφων, για να έχουμε τάξη, δικαιοσύνη, ειρήνη, αγάπη, λογική, στην Ελληνική κοινωνία, για να μπορεί να επιβιώσει το Ελληνικό έθνος. Βεβαίως αυτό δεν είναι καθόλου υποβιβαστικό για τη γυναίκα, διότι ο άνδρας είναι υποχρεωμένος να την αγαπάει, να την φροντίζει, να της φέρεται καλά, όπως ακριβώς ο Χριστός αγαπάει την Εκκλησία. Ακόμη δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Χριστός θυσιάστηκε για την Εκκλησία. Οι πραγματικές Ελληνίδες, όχι οι έκφυλες, κερδίζουν την εκτίμηση, την φροντίδα, και την αγάπη των Ελλήνων ανδρών, μέσα από την ηθική τους, την πραότητα τους, και την γλυκύτητα του χαρακτήρα τους. Μια αληθινή Ελληνίδα γυναίκα δεν εκβιάζει, και δεν απαιτεί. Όπως κάνουν οι σαπισμένες ραγιαδοπούλες της νέας τάξης. Οι γυναίκες Ελληνίδες οφείλουν να σέβονται και να υπακούν σύμφωνα με τους νόμους του Χριστού, τους γνήσιους Έλληνες άνδρες. Με την σειρά τους απαραιτήτως όλοι οι πραγματικοί Έλληνες άνδρες, πρέπει να τις αγαπούν να τις σέβονται και να τις φροντίζουν. Σε καμία των περιπτώσεων δεν οφείλουν οι Ελληνίδες γυναίκες, να υπακούν, να σέβονται άνανδρους, δειλούς, ραγιάδες. Όπως υπο­γραμμίζει ο Απόστολος Παύλος στην περικοπή της προς Εφεσίους Επιστολής που διαβάζεται κατά τη διάρκεια της ακολουθίας τού γάμου: «Οι άνδρες αγαπάτε τάς γυναίκας εαυτών, καθώς καί ο Χριστός ηγάπησε τήν εκκλησίαν» Οι πραγματικές Ελληνίδες χριστιανές, πρέπει πάντοτε να βαδίζουν στον δρόμο του Χριστού. Έναν δρόμο που χάραξε η Αυγούστα Αγία Ελένη και ακολούθησαν εκατομμύρια άλλες Ελληνίδες. Ενδεικτικά και επιγραμματικά αναφέρω τι έλεγαν σχετικά οι προγονοί μας, περί γυναικών. Θεωρώ χαμένον, εκείνον που έχασε την ντροπή, μας αναφέρει ο ύπατος, ο κορυφαίος των φιλοσόφων όλου του κόσμου ο Πλάτων. Όταν η γυναίκα αποβάλλει τον χιτώνα, αποβάλλει και την αιδώ (Ηρόδοτος). 
 
Κατά γενική παραδοχή, οι φεμινίστριες, είναι τα μεγαλύτερα θύματα, του ΙουδαΊκού καμπαλισμού, και οι μοναδικές υπεύθυνες, για τον αφανισμό του Ελληνικού έθνους. Βδέλυγμα κυρίω τω θεώ σου.  Στις εποχές της πνευματικής άλωσης και κατοχής, της εμετικής σεξουαλικής διαφθοράς, και τις επελάσεως των οπαδών της παγκοσμιοποίησης, των υποταγμένων και υπόδουλων ψυχών από την οικονομική κρίση, σήμερα όπως και τότε, περιφερόμαστε από πρωτεύουσα σε πρωτεύουσα της Δύσης, ως ανήμποροι επαίτες και εκλιπαρώντας για χρήματα, παραδίδοντας κυριαρχία και εθνικό πλούτο, προδίδοντας την εθνική συνείδηση και παράδοση. Έλληνες σήμερα ο τελευταίος Αυτοκράτορας, ο Μαρμαρωμένος
Βασιλιάς, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος-Δραγάζης, και οι άλλοι μεγάλοι Έλληνες βασιλείς και στρατηγοί, κρατώντας τον δικέφαλο αετό, στέκουν όρθιοι, απτόητοι, επιθυμώντας, να μας οδηγήσουν εκ νέου σε νικηφόρους αγώνες, σε μάχες σπουδαίες έναντι του προαιώνιου εχθρού, της εωσφορικής νέας τάξης πραγμάτων, μιας άσπλαχνης, σύγχρονης θεώρησης του πολιτισμού, της κοινωνίας του κέρδους, της απόλυτης κυριαρχίας της οικονομίας, που δημιουργεί τους ανθρώπους, οι οποίοι ζούνε μέσα στην ακολασία και τα πιο ταπεινά σεξουαλικά πάθη. 
(1) ΕΠΙΚΡΑΤΕΕΙΝ Η ΑΠΟΛΛΥΣΘΑΙ :
Πάγια αρχή μου είναι ότι όλοι οι λαοί, όλοι οι άνθρωποι, έχουν δικαίωμα να πιστεύουν οπού θέλουν. Όλα αυτά με την απαραίτητη προυπόθεση να μην επιβάλλουν τα πιστεύω τους σε τρίτους, είτε δια της βίας, είτε με πλάγιους τρόπους. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που η άλλη πλευρά δεν συναινεί ; Είναι λοιπόν δίκαιο να καθίσουμε να αφανιστούμε όλοι οι Έλληνες χωρίς να έχουμε πειράξει κανέναν απολύτως ; Όλα αυτά διότι από τα αρχαία χρόνια ο πολιτισμός μας, και η ιδεολογία-θρησκεία μας, αποτελούν εμπόδιο στην δημιουργία του παγκόσμιου εωσφορικού κράτους. Από όλους τους προαναφερόμενους, εξαιρείται, ένα μικρό μέρος βάση των παγκόσμιων Φιλοσοφικών- μαθηματικών σταθερών, μέτρον άριστον και μηδέν άγαν.

* Η ελευθερία πίστεως είναι θεόδοτη. Ο ίδιος ο Θεός έδωσε το δικαίωμα στους ανθρώπους, να πιστεύουν, όπου επιθυμούν. Προσωπικά είμαι υπέρ της συνυπάρξεως των λαών και των διαφορετικών θρησκευτικών, πεποιθήσεων, για αυτό στηρίζω, τον μεγάλο Σύριο ηγέτη Ασσάντ, ο οποίος επέτυχε να συνυπάρχουν ειρηνικά, Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι. Αναφέρομαι πάντοτε στους Φοίνικες-Σημίτες που από μονοθεϊστές της Π.Διαθήκης και πιστοί των προφητών, εγκατέλειψαν τον Θεό, άλλαξαν και έγιναν εωσφοριστές του δωδεκαθέου. Δεν αναφέρομαι σε όλους τους Σημίτες.
Από το έτος 2006, όταν ξεκίνησα να γράφω, την στήλη Επικρατέειν η Απόλλυσθαι, ήμουν και είμαι ο μοναδικός Έλληνας στον κόσμο, που προτείνει τον συνδυασμό :

Oρθοδοξία, Εκκλησιασμός, κατήχηση, χρηστά ήθη, μουσικά σχολεία, υψηλός αθλητισμός-Παγκράτιο, ιστορική γνώση, με μοναδικό σκοπό, την δημιουργία Ελλήνων ανωτάτης ποιότητας. Ακόμη προτείνω την εφαρμογή του άρθρου 120 παρ. 4 του Ελληνικού συντάγματος, την κατάργηση των κομμάτων και την αλλαγή πολιτεύματος. Είναι ιστορικά και διαχρονικά αποδεδειγμένο, ότι είτε αντιδράσουμε ειρηνικά, είτε δυναμικά, είτε βίαια μέσα από αμυντικούς πολέμους, και στις τρεις περιπτώσεις απαιτείται, υψηλή ηθική ζωή και παιδεία. Όπως είναι γνωστό και ιστορικά αποδεδειγμένο, η νέα τάξη για να είναι σε θέση να εξουσιάζει, θέλει τους Έλληνες ανήθικους και απαίδευτους. Η κακία είναι αμάθεια, μας δίδαξε ο Ύπατος των Φιλοσόφων ο Αριστοκλής. Δυστυχώς η έλλειψη παιδείας, είναι αδίκημα εσχάτης προδοσίας, και εθνική-κοινωνική καταστροφή.
 
ΒΙΒΛΙΑ ΣΕ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΜΟΡΦΗ :
ΗΡΟΔΟΤΟΣ, ΠΛΑΤΩΝΑΣ, ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ.
ΞΕΝΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ,
ΠΕΡΙ ΠΡΟΕΛΕΥΣΩΣ ΤΟΥ ΔΩΔΕΚΑΘΕΟΥ :

Η ΤΡΟΙΑ . ΜΙΑ ΙΟΥΔΑΙΟΦΟΙΝΙΚΙΚΗ ΑΠΟΙΚΙΑ – ΑΡΧΑΙΑ …

Το πραγματικό τέλος της αρχαίας Ελλάδας – ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΑΔΑ …

ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ: Πανηγυρικός (4) – Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα

 * Ο ΕΥΡΥΣΘΕΑΣ ΗΤΑΝ ΕΓΓΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΕΛΟΠΑ.
Εκαταίος μεν ουν ο Μιλήσιος περί της Πελοποννήσου φησίν, διότι προ των Ελλήνων ώοκησαν αυτήν βάρβαροι. Σχεδόν δε τι και η σύμπασα Ελλάς κατοικία βαρβάρων υπήρξε το παλαιόν, απ’ αυτών λογιζομένοις των μνημονευομένων. Πέλοπος μεν της Φρυγίας επαγαγομένου λαόν εις την απ’ αυτού κληθείσαν Πελοπόννησον, Δαναού δε εξ Αιγύπτου, Δρυόπων τε και Καυκώνων και Πελασγών και Λελέγων και άλλων τοιούτων κατανειμαμένων τα εντός Ισθμού και τα εκτός δε. Την μεν γαρ Αττικήν οι μετά Ευμόλπου Θραίκες έσχον, της δε Φωκίδος την Δαυλίδα Τηρεύς, την δε Καδμεία οι μετά Κάδμου Φοίνικες, αυτήν δε την Βοιωτίαν Άονες και Τέμμικες και Ύαντες· ως δε Πίνδαρος φησίν, Ην ότε σύας Βοιώτιον έθνος ένεπον. Και από των ονομάτων δε ενίων το βάρβαρον εμφαίνεται· Κέκροψ και Κόδρος και Άικλος και Κόθος και Δρύμας και Κρίνακος. Οι δε Θραικες και Ιλλυριοί και Ηπειρώται και μέχρι νυν εν πλευραίς εισίν· έτι μέντοι μάλλον πρότερον η νυν, όπου γε και της εν τωι παρόντι Ελλάδος αναντιλέκτως ούσης την πολλήν οι βάρβαροι έχουσι, Μακεδονίαν μεν Θραικες και τινά μέρη της Θετταλίας, Ακαρνανίας δε και Αιτωλίας άνω Θεσπρωτοί και Κασσωπαίοι και Αμφιλόχιοι και Μολοττοί και Αθάμανες, Ηπειρωτικά έθνη («Γεωγραφικά», βιβλίο Ζ΄, 1). Τὸ δὲ Ἑλληνικὸν γλώσσῃ μέν, ἐπείτε ἐγένετο, αἰεί κοτε τῇ αὐτῇ διαχρᾶται, ὡς ἐμοὶ καταφαίνεται εἶναι· ἀποσχισθὲν μέντοι ἀπὸ τοῦ Πελασγικοῦ ἐὸν ἀσθενές, ἀπὸ σμικροῦ τεο τὴν ἀρχὴν ὁρμώμενον αὔξηται ἐς πλῆθος τῶν ἐθνέων, Πελασγῶν μάλιστα προσκεχωρηκότων αὐτῷ καὶ ἄλλων ἐθνέων βαρβάρων συχνῶν. πρὸς δὴ ὦν ἔμοιγε δοκέει οὐδέ τὸ Πελασγικὸν ἔθνος, ἐὸν βάρβαρον, οὐδαμὰ μεγάλως αὐξηθῆναι.

ΔΩΔΕΚΑΘΕΟ ΚΑΙ ΔΩΔΕΚΑΘΕΙΣΤΕΣ.

Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΠΟΥ ΗΡΘΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΑΙΑ ΑΙΓΥΠΤΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΩΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗ

Η ΑΡΧΑΙΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΗΤΑΝ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΗ!

ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΟΜΑΔΑ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ ΟΟΔΕ

Δωδεκάθεο: Η Πατρώα Θρησκεία των Αιγυπτίων… Οι 12 “θεοί ..

Η ξένη προέλευση τών αρχαιοελληνικών “θεών” κατά τον …

Ταύτην γὰρ οἰκοῦμεν οὐχ ἑτέρους ἐκβαλόντες οὐδ᾽ ἐρήμην καταλαβόντες οὐδ᾽ ἐκ πολλῶν ἐθνῶν μιγάδες συλλεγέντες, ἀλλ᾽ οὕτω καλῶς καὶ γνησίως γεγόναμεν ὥστ᾽ ἐξ ἧσπερ ἔφυμεν, ταύτην ἔχοντες ἅπαντα τὸν χρόνον διατελοῦμεν, αὐτόχθονες ὄντες καὶ τῶν ὀνομάτων τοῖς αὐτοῖς οἷσπερ τοὺς οἰκειοτάτους τὴν πόλιν ἔχοντες προσειπεῖν. Στην χώρα ετούτη κατοικούμε, χωρίς να διώξουμε άλλους· ούτε τη βρήκαμε έρημη· ούτε και μαζευτήκαμε εδώ πέρα ανάκατοι από διάφορα έθνη. Είναι τόσο ωραία και γνήσια, η καταγωγή μας, ώστε εκεί που γεννηθήκαμε εκεί και κατοικούμε χωρίς καμιά διακοπή, γέννημα–θρέμμα αυτού του τόπου. Για αυτό μπορούμε να ονομάσουμε την πόλη μας με τις ίδιες τρυφερές λέξεις που χρησιμοποιούμε για τους στενούς μας συγγενείς. Μονάχα εμείς δηλαδή από τους Έλληνες έχουμε το δικαίωμα να την αποκαλέσουμε τροφό, πατρίδα, μάνα.

ΓΙΝΕ ΥΠΕΘΥΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΩΝ, 
ΤΩΝ ΙΣΤΟΛΟΓΙΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ. 
ΚΛΙΚ ΣΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ. 


ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ ΠΟΛΙΤΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΠΑΙΔΕΙΑΣ : 
ΥΠΑΤΙΑ
ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΕΥΔΟΚΙΑ  
Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες ,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)