Υπάρχει περισσότερη λογοκρισία σήμερα από ό,τι στην πρώην Σοβιετική Ένωση;

https://www.amnesty.de/allgemein/pressemitteilung/vietnam-facebook-google-zensur-einschuechterung
 

MATTIAS DESMET

10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2023

Σπάνια συμφωνώ με τον Νόαμ Τσόμσκι, αλλά έκανε μια τολμηρή δήλωση σε μια συνέντευξη με τον Russell Brand (https://www.youtube.com/watch?v=xTn5tqSJC30) που τράβηξε την προσοχή μου.

Ισχυρίστηκε ότι τώρα ζούμε σε ένα είδος

 ολοκληρωτικού συστήματος που είναι χειρότερο από

 την πρώην Σοβιετική Ένωση.

Ο Τσόμσκι αναφέρει ως παράδειγμα την κάλυψη του πολέμου στην Ουκρανία. Δεν μπορεί να ειπωθεί ούτε μια λέξη που να αποκλίνει από την κυρίαρχη αφήγηση και το πρόσωπο που την εκστομίζει να μην λερωθεί και ακυρωθεί. Αλλά η κυρίαρχη ιστορία για αυτόν τον πόλεμο τακτικά είναι σοβαρά λανθασμένη. (Εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι η Ρωσσία ανατίναξε τον αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream; Ίσως όχι πια. Αλλά σίγουρα θα αποδειχθεί αλήθεια ότι η Ρωσσία κατέστρεψε το φράγμα Kachovka.)

Μπορεί να μην είναι τόσο κακό να ακούμε διαφωνούσες φωνές για την Ουκρανία. Όχι επειδή θέλω οι άνθρωποι να υποστηρίξουν τον Πούτιν. Αλλά επειδή θα υπήρχαν λιγότεροι πόλεμοι αν όλοι έκαναν την προσπάθεια να ακούν ενίοτε και τον υποτιθέμενο εχθρό. Αυτό ακριβώς καθίσταται αδύνατο από την τρέχουσα λογοκρισία. Για παράδειγμα, ο Τσόμσκι έχει πει ότι ήταν ευκολότερο να ακούς δυτικά κανάλια στη Σοβιετική Ένωση υπό τον κομμουνισμό από ό, τι είναι τώρα να ακούς ρωσικά κανάλια σήμερα στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο Τσόμσκι γνωρίζει ένα-δύο πράγματα για τη λογοκρισία. Έχει γράψει μια πολύ εξελιγμένη θεωρία γι' αυτό. Η λογοκρισία προκύπτει μέσα από ένα πλήθος ψυχολογικών, οικονομικών και κοινωνιολογικών μηχανισμών. Το να μπορείς να δεις την πολυπλοκότητα στην άνοδο της λογοκρισίας είναι σημαντικό. Έτσι αποφεύγετε την παρανοϊκή πεποίθηση ότι όλη η λογοκρισία προκύπτει από μια ενιαία κεντρικά ελεγχόμενη μεγάλη συνωμοσία. Και είναι επίσης ο τρόπος με τον οποίο αποφεύγετε το αντίστροφο: τη ριζική άρνηση της κεντρικά ελεγχόμενης λογοκρισίας. Ψυχολογικά, αυτά τα δύο συνδέονται. Όσο υπάρχουν άνθρωποι που δεν βλέπουν συνωμοσία πουθενά, θα υπάρχουν άνθρωποι που βλέπουν συνωμοσία παντού.

Η λογοκρισία εμφανίζεται κυρίως ως αυτολογοκρισία. Ο άνθρωπος είναι ένα αυτολογοκρινόμενο πλάσμα. Θέλει να τον αγαπούν, να τον θαυμάζουν και να τον επιθυμούν. Ζυγίζει τα λόγια του γιατί τρέμει στη σκέψη της απόρριψης και της εγκατάλειψης. Αυτός και μόνο ο φόβος του ράβει το στόμα κλειστό.

Ωστόσο, η «πραγματική» λογοκρισία είναι επίσης αχαλίνωτη στην κοινωνία μας. Ο διευθύνων σύμβουλος του φλαμανδικού δημόσιου ραδιοτηλεοπτικού φορέα επέβαλε εντολή φίμωσης (https://www.standaard.be/cnt/dmf20230417_94551876?&articlehash=DWEbOJDF5O%2Booox9J7zIi%2BmFjrLypJcPtWHPI3EOr4l3vX8vQjWBO0aDOugTTcbgXCKoSIxwJu5%2BhKY967jwUtunzo89ipjdae%2BcGga13Q1y%2FNMZpLIEFJZFA1lrKuVm%2FSlenax812CnuQfVjAcxf9pdNpzSP8aXUj3937bXaM2%2FhDpqB9kcoRGkEI76tOvpnqGLJRTdNf71%2FXLBKw26g28Npw9W6hg0cn8JhER3rLz3Em0OZr1Q20QpvukMAZg2%2Bw5zsvVvQUjemQlFehBlqBwkrh9Tu0WDUDyNoiha%2Fb5TAuxQOqM0CeHYcGbWR8YlO9szmXlM%2BfzV7QgDLbPjLg%3D%3D) στις αρχές του τρέχοντος έτους - το προσωπικό δεν μπορεί πλέον να επικρίνει δημοσίως τον ραδιοτηλεοπτικό φορέα, επί ποινή απόλυσης. Και λίγους μήνες αργότερα, ο πρωθυπουργός του Βελγίου επέβαλε μια παρόμοια εντολή φίμωσης: οι υπουργοί που επικρίνουν δημόσια την κυβέρνηση θα αναγκαστούν να παραιτηθούν (https://m.gva.be/cnt/dmf20230616_97240115).

Οι παγκόσμιοι θεσμοί δίνουν το παράδειγμα. Εκτός από έναν στρατό ελεγκτών γεγονότων, ο ΟΗΕ διόρισε περισσότερους από 100.000 ψηφιακούς πρώτους ανταποκριτές (https://mattiasdesmet.substack.com/p/the-uns-digital-first-responders). Η δουλειά τους: να αντιμετωπίζουν γρήγορα τις φωνές των αντιφρονούντων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης με «ακριβείς και αξιόπιστες πληροφορίες». Και επίσης δεν κρύβουν τη συνεργασία τους με τις πλατφόρμες κοινωνικών μέσων. Κατά τη διάρκεια της κρίσης του κορωνοϊού, το Facebook πλήρωσε έως και 35.000 άτομα που, μαζί με την Τεχνητή Νοημοσύνη, λογόκριναν (https://about.fb.com/news/2021/03/how-were-tackling-misinformation-across-our-apps/) περισσότερα από 12 εκατομμύρια μηνύματα που διένειμαν τη λεγόμενη «παραπληροφόρηση» σχετικά με τον COVID-19 και τα εμβόλια. Επίσης, η αμερικανική κυβέρνηση ασκεί ενεργή λογοκρισία. Αξιωματούχοι της κυβέρνησης Μπάιντεν και κυβερνητικές υπηρεσίες συνεργάζονται με μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας για να λογοκρίνουν μηνύματα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ευτυχώς, ένας ομοσπονδιακός δικαστής έθεσε πρόσφατα τέρμα (https://www.theepochtimes.com/judge-delivers-major-blow-to-biden-admin-in-social-media-censorship-case_5373891.html?utm_source=newsnoe&src_src=newsnoe&utm_campaign=rtbreaking-2023-07-04-1&src_cmp=rtbreaking-2023-07-04-1&utm_medium=email&est=1dsYEpNTaVWVbvYil5pqMczM7gRPeGMFyZzYVDoY1WMslTIO%2B8%2BvxW4wR2Q9Rg%3D%3D) σε αυτή τη συνεργασία. Παρατήρηση: αυτό δείχνει ότι εξακολουθεί να υπάρχει ένα όριο στις ολοκληρωτικές τάσεις στην κοινωνία μας.

Μεταξύ των λογοκριθέντων ήταν εμπειρογνώμονες βιοϊατρικής παγκόσμιας κλάσης, όπως ο Δρ Peter McCullough, ο Δρ Robert Malone, ο Δρ Jay Bhattacharya και ο Δρ Aseem Malhotra. Όπως υποστηρίζει ένα πρόσφατο άρθρο γνώμης στη Wall Street Journal (https://www.wsj.com/articles/covid-censorship-proved-to-be-deadly-social-media-government-pandemic-health-697c32c4), γίνεται όλο και πιο προφανές ότι αυτοί οι λογοκριμένοι εμπειρογνώμονες ήταν συντριπτικά σωστοί στις επικρίσεις τους για την αντιμετώπιση της πανδημίας και ότι επιτρέποντας στις φωνές τους να ακουστούν θα είχαν μειώσει δραματικά την περιττή καταστροφή, τον πόνο και την απώλεια εμπιστοσύνης του κοινού στους δημόσιους θεσμούς. Αλλά αυτό δεν εμπόδισε τον ΟΗΕ και άλλους παγκόσμιους θεσμούς να διπλασιάσουν τη λογοκρισία.

Και οι πολιτικοί απορροφώνται από αυτό. Στην Ολλανδία, υπάρχουν προσπάθειες σε εξέλιξη για την απαγόρευση του πολιτικού κόμματος Φόρουμ για τη Δημοκρατία, βίντεο του Αμερικανού προεδρικού υποψηφίου Robert F. Kennedy Junior αφαιρούνται από το YouTube ως «ψευδείς ειδήσεις» και η κυβέρνηση Μπάιντεν θέλει τον Τραμπ πίσω από τα κάγκελα - με κάθε απαραίτητο μέσο. Είναι αυτή η προσπάθεια φυλάκισης του Τραμπ καθαρά λόγω υποψίας ποινικών αδικημάτων; Αν συμβαίνει αυτό, γιατί οι Ομπάμα και Κλίντον δεν ελέγχονται εξίσου για την εμπλοκή τους με τον Jeffrey Epstein; Και γιατί δεν υπήρξε ποτέ καμία έρευνα όταν ο Τζωρτζ Μπους προκάλεσε έναν καταστροφικό πόλεμο με τον ισχυρισμό του για τα ιρακινά όπλα μαζικής καταστροφής;

Είναι ουσιαστικά απλό. Η μισαλλοδοξία δεν στοχεύει εκείνους που παραβιάζουν το νόμο. Η μισαλλοδοξία στοχεύει όσους έρχονται σε αντίθεση με την κυρίαρχη ιδεολογία. Και αυξάνεται σε όλο το σύστημα - στο επίπεδο των παγκόσμιων και εθνικών θεσμών, αλλά και στο επίπεδο των ατόμων.

Ο Τσόμσκι δηλώνει ωμά ότι, στη Δύση σήμερα, ζούμε σε ένα ολοκληρωτικό σύστημα. Αυτό είναι κάτι σημαντικό. Ο Herbert Marcuse πρότεινε το ίδιο πράγμα στο βιβλίο του 1964 The One-Dimensional Man. Είπε ότι ενώ η ναζιστική Γερμανία μπορεί να έχει πέσει, η Ευρώπη ουσιαστικά εξακολουθεί να είναι μια ολοκληρωτική κοινωνία. Στη συνέχεια, η CIA δημιούργησε ένα αρχείο 500 σελίδων για αυτόν. Η συγγραφή βιβλίων στα οποία προειδοποιείτε κατά του ολοκληρωτισμού δεν είναι πάντα ευπρόσδεκτη. Πιστέψτε με, το ξέρω.

Ο νεοεμφανιζόμενος ολοκληρωτισμός δεν είναι τόσο φασιστικής ή κομμουνιστικής φύσης. Είναι τεχνοκρατικός. Αυτό που αναδύεται είναι ένας ολοκληρωτισμός που καθοδηγείται από «ειδικούς» και επιβάλλεται με τεχνολογικά εργαλεία, που όμοιά τους ο κόσμος δεν έχει δει ποτέ – μέχρι τώρα.

Αρχικά, πρόκειται για ένα είδος ολοκληρωτισμού «βελούδινου γαντιού», ο οποίος επιχειρεί να στερήσει από τον πληθυσμό την (διανοητική) ελευθερία του μέσω περισσότερο ή λιγότερο μη βίαιων τεχνικών επιρροής, όπως η ώθηση, η πρόσληψη επιρροών και δημοσιογράφων για να φυτέψουν και να προωθήσουν προτιμώμενες αφηγήσεις, η καταστολή κρίσιμων μηνυμάτων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μέσω αλγορίθμων και ούτω καθεξής. Το να πιστεύουμε ότι τέτοιες τεχνικές είναι ακίνδυνες είναι ψυχολογικά αφελές. Πάντα καταλήγουν σε μορφές χειραγώγησης της επικοινωνίας. Αυτός που διαστρέφει τον λόγο διαστρέφει τις ανθρώπινες σχέσεις. Αυτός που διαστρέφει τις ανθρώπινες σχέσεις διαστρέφει την ύπαρξη. Πρώτα στα λόγια, μετά στην πράξη.

Είμαι πιο προσεκτικός από τον Τσόμσκι και τον Μαρκούζε. Προειδοποιώ ότι κινδυνεύουμε να καταλήξουμε σε μια ολοκληρωτική κοινωνία – όχι ότι είμαστε ακόμα εκεί. Αλλά η απόχρωση είναι μερικές φορές χωρίς αποτέλεσμα. Ένας συνάδελφος καθηγητής με περιέγραψε πρόσφατα ως «ιδεολόγο του αντικυβερνητικού εξτρεμισμού» κατά τη διάρκεια μιας ημέρας μελέτης για τον δεξιό εξτρεμισμό. Κανονικά, θα ξεσπούσα σε γέλια. Αλλά το χαμόγελό μου έσβησε λίγο. Δεν μπορώ να αποκλείσω το ενδεχόμενο ο συνάδελφός μου να το πιστεύει ένθερμα.

ΠΗΓΗ: https://mattiasdesmet.substack.com/p/is-there-more-censorship-nowadays?utm_source=substack&utm_medium=email

ΜΕΤΑΦΡΑΣΙΣ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ