Η Rothschild παραδέχεται την αποτυχία του ESG καθώς οι παγκοσμιοποιητές μετατοπίζονται στην ατζέντα του «Καπιταλισμού Χωρίς Αποκλεισμούς»

Αυτό το άρθρο γράφτηκε από τον Brandon Smith και δημοσιεύθηκε αρχικά στο Ομάδα Birch Gold

Τον Ιούλιο του περασμένου έτους, καθώς η διαφημιστική εκστρατεία γύρω από την πανδημία covid τελικά έσβηνε δημοσίευσα ένα άρθρο σχετικά με ένα μόλις δημοσιευμένο έργο που ονομάζεται «Συμβούλιο για τον Περιεκτικό Καπιταλισμό» (https://alt-market.us/what-is-the-council-for-inclusive-capitalism-its-the-new-world-order/). Η ομάδα, με επικεφαλής την Lynn Forester de Rothschild, η οποία τώρα φαίνεται να είναι το δημόσιο πρόσωπο της διαβόητης δυναστείας Rothschild, είναι το αποκορύφωμα δεκαετιών διαφόρων παγκοσμιοποιημένων ατζέντων που συνδυάζονται για να αντιπροσωπεύουν την απόλυτη απόδειξη της συνωμοσίας της «Νέας Παγκόσμιας Τάξης». Θυμάστε όταν οι άνθρωποι συνήθιζαν να λένε ότι η παγκόσμια διακυβέρνηση από τους ελιτιστές ήταν μια παρανοϊκή φαντασίωση; Λοιπόν, τώρα το σχέδιο είναι μια ανοιχτά αποδεκτή πραγματικότητα.

Η CIC είναι στενά συνδεδεμένη με θεσμούς όπως το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ, ο ΟΗΕ και το ΔΝΤ, αλλά είναι κυρίως μια προσπάθεια να συνδεθούν όλοι αυτοί οι οργανισμοί πιο στενά με τον εταιρικό κόσμο σε μια ανοιχτή επίδειξη συμπαιγνίας. Η ομάδα προωθεί την εξάπλωση αυτού που αποκαλούν «καπιταλισμό των ενδιαφερομένων» – την ιδέα ότι οι διεθνείς εταιρείες έχουν την ευθύνη να συμμετέχουν στην κοινωνική μηχανική και ότι απαιτείται (στο όνομα του ευρύτερου καλού) να χειραγωγήσουν τον πολιτισμό μέσω οικονομικών τιμωριών και ανταμοιβών.

Γίναμε μάρτυρες αυτής της ατζέντας σε δράση κατά τη διάρκεια των lockdown λόγω covid και της βιασύνης για την επιβολή διαβατηρίων εμβολίων. Αυτές οι προσπάθειες δεν θα ήταν δυνατές χωρίς τη συμμετοχή μεγάλων εταιρικών αλυσίδων που συνεργάζονται στενά με τις εθνικές κυβερνήσεις και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Ευτυχώς, η στρατηγική απέτυχε καθώς οι τοπικές κυβερνήσεις και το κοινό αντιστάθηκαν.

Έχουμε επίσης δει την ασχήμια του καπιταλισμού των ενδιαφερόμενων μερών στην ώθηση για συστήματα αξιολόγησης ESG μεταξύ των μεγάλων εταιρειών. Οι περισσότεροι αναγνώστες είναι πιθανώς εξοικειωμένοι με το ESG σε αυτό το σημείο. Απλά λάβετε υπόψη ότι το κοινό αγνοούσε την ορολογία μέχρι τα τελευταία 2 χρόνια. Οι παγκοσμιοποιητές αναπτύσσουν κανόνες ESG από το 2005. Τι είναι το ESG; Όπως σημειώνει ο Klaus Schwab του WEF:

«Το πιο σημαντικό χαρακτηριστικό του μοντέλλου των ενδιαφερόμενων μερών σήμερα είναι ότι το διακύβευμα του συστήματός μας είναι πλέον σαφέστερα παγκόσμιο. Οι οικονομίες, οι κοινωνίες και το περιβάλλον είναι πιο στενά συνδεδεμένες μεταξύ τους τώρα από ό, τι πριν από 50 χρόνια. Επομένως, το μοντέλο που παρουσιάζουμε εδώ έχει θεμελιωδώς παγκόσμιο χαρακτήρα, όπως και οι δύο κύριοι ενδιαφερόμενοι.

... Αυτό που κάποτε θεωρούνταν εξωτερικότητες στη χάραξη εθνικής οικονομικής πολιτικής και στην ατομική λήψη εταιρικών αποφάσεων θα πρέπει τώρα να ενσωματωθεί ή να εσωτερικευτεί στις λειτουργίες κάθε κυβέρνησης, εταιρείας, κοινότητας και ατόμου. Ο πλανήτης είναι επομένως το κέντρο του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος και η υγεία του θα πρέπει να βελτιστοποιηθεί στις αποφάσεις που λαμβάνονται από όλους τους άλλους ενδιαφερόμενους.

Το ESG προοριζόταν να είναι το εργαλείο που θα χρησιμοποιούσαν οι παγκοσμιοποιητές και οι κυβερνήσεις για να αναγκάσουν τις εταιρείες να ενταχθούν στο μοντέλλο του καπιταλισμού των ενδιαφερόμενων μερών. Μοιάζει πολύ με το κινεζικό κομμουνιστικό σύστημα κοινωνικής πίστωσης, αλλά για επιχειρήσεις και όχι για ιδιώτες. Όσο υψηλότερη είναι η βαθμολογία ESG μιας εταιρείας, τόσο μεγαλύτερη πρόσβαση θα έχουν δανεισμό και κρατική χρηματοδότηση (εύκολο χρήμα). Ξεκίνησε το 2005 με επίκεντρο τον έλεγχο του κλίματος (επηρεάζοντας τις εταιρείες να δέχονται πιστώσεις άνθρακα και φορολογία). Αλλά, μέχρι το 2016 έγινε κάτι άλλο. Το ESG υιοθέτησε ευρέως την 'woke' πολιτική, συμπεριλαμβανομένης της Κριτικής Θεωρίας της Φυλής, του φεμινισμού, της τρανς ιδεολογίας, διαφόρων στοιχείων του μαρξισμού κ.λπ.

Αυτό ήταν το σύγχρονο ESG που όλοι γνωρίζουμε σήμερα. Ο στόχος ήταν να δοθούν κίνητρα στις εταιρείες να βομβαρδίζουν το κοινό με 'woke' μηνύματα 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα. Κάθε ταινία, κάθε τηλεοπτική εκπομπή, κάθε βιβλίο, κάθε κόμικ, κάθε παιδικό καρτούν, κάθε διαφήμιση, κάθε προϊόν, κάθε μεγάλος ιστότοπος κοινωνικής δικτύωσης, κάθε εγχειρίδιο εργαζομένων, κάθε κοινωνική αλληλεπίδραση θα μολυνθεί με το δηλητήριο της 'woke προπαγάνδας. Δεν θα υπήρχε πουθενά να κρυφτείς, πουθενά να ξεφύγεις από τα μηνύματα. Και λειτούργησε, για λίγο...

Η έκθεση του ESG είναι ίσως ένας από τους μεγαλύτερους θριάμβους των εναλλακτικών μέσων. Ήταν απόδειξη ότι η «wokification» της οικονομίας και της κοινωνίας μας δεν ήταν το αποτέλεσμα κάποιου ακτιβιστικού κινήματος βάσης ή της φυσικής εξέλιξης του πολιτισμού. Όχι, όλα ήταν μια στημένη ατζέντα, ένα κίνημα astroturf που αναγκάστηκε να δημιουργηθεί από εταιρείες και παγκοσμιοποιητές χρησιμοποιώντας το ESG ως όχημα.

Με κάποια απογοήτευση, είμαι βέβαιος, ότι η Lynn Forester de Rothschild παραδέχτηκε πρόσφατα την ήττα του ESG στη σύνοδο κορυφής B20 στην Ινδία. Ωστόσο, η Rothschild προτείνει επίσης ότι ο στόχος θα είναι να αντικατασταθεί ο όρος "ESG" με κάτι άλλο που το κοινό δεν είναι τόσο μυημένο. Με άλλα λόγια, οι παγκοσμιοποιητές αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν το ESG, αλλά θα συνεχίσουν να αναζητούν άλλες μεθόδους για να παγιδεύσουν τις εταιρείες στην ακροαριστερή κυψέλη.

Είναι χαρακτηριστικό για τους παγκοσμιοποιητές να επαναπροσδιορίζουν τα έργα τους κάθε φορά που εκτίθενται ως ένας τρόπος να αποπροσανατολίσουν το κοινό. Ωστόσο, δεν νομίζω ότι αυτή η τακτική θα λειτουργήσει πια. Οι ερευνητές είναι κλειδωμένοι στη δυναμική ESG και η αλλαγή του ονόματος δεν θα βοηθήσει το κατεστημένο να αποφύγει τον έλεγχο.

Είναι ενδιαφέρον ότι έχω παρατηρήσει μια δραματική μετατόπιση από τους παγκοσμιοποιητές προς μια αμυντική στάση, αντί για την επιθετική στάση που είχαν πριν από μερικά χρόνια. Μπορώ μόνο να συμπεράνω ότι κάτι πήγε πολύ στραβά για αυτούς κατά τη διάρκεια του covid. Ήταν θρασύδειλοι με τη ρητορική τους το 2020, ουσιαστικά παραδεχόμενοι τις προθέσεις τους να επιβάλουν ένα παγκόσμιο αυταρχικό σύστημα. Τώρα είναι δειλοί και πολύ πιο προσεκτικοί στα πράγματα που λένε.

Για το σκοπό αυτό, το μεγαλύτερο μέρος της ειλικρινούς συζήτησης για την παγκοσμιοποίηση δεν βρίσκεται πλέον στις δηλώσεις του WEF ή στις αίθουσες των φόρουμ του Νταβός. Άνθρωποι όπως ο Klaus Schwab ξεθωριάζουν στο παρασκήνιο. Η πραγματική ατζέντα συζητείται τώρα σε πιο σκοτεινές εκδηλώσεις για την κλιματική αλλαγή, όπως η B20 στην Ινδία ή η Σύνοδος Κορυφής για ένα Νέο Παγκόσμιο Σύμφωνο Χρηματοδότησης στο Παρίσι που κάλυψα τον Ιούλιο (https://alt-market.us/globalists-suggest-finance-shock-and-climate-controls-to-launch-their-great-reset/​​​​​​​). Αυτά είναι τα γεγονότα όπου οι παγκοσμιοποιητές αισθάνονται πιο ελεύθεροι να μιλήσουν για αυτό που πραγματικά θέλουν.

Ένα ενδιαφέρον σχόλιο από την Rothschild στο B20 ήταν ο ισχυρισμός της ότι ο «νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού» του Μπάιντεν είναι ένα από τα καλύτερα μοντέλλα για την παροχή κινήτρων για κλιματικούς ελέγχους. Αυτό επιβεβαιώνει αυτό που ήδη υποψιαζόμασταν: Ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού δεν είχε καμμία σχέση με τον πληθωρισμό. Αντίθετα, ήταν ένας τρόπος να εκτραπούν τα χρήματα των φορολογουμένων σε κρατικές επιδοτήσεις για τη φορολογία του άνθρακα και την πράσινη τεχνολογία. Δηλαδή, οι Rothschild και η CIC θέλουν να υπαγορεύσουν τις παγκόσμιες επιχειρήσεις και να αναγκάσουν τις εταιρείες να υιοθετήσουν πολιτικές τύπου ESG χρησιμοποιώντας τρισεκατομμύρια δολλάρια σε ταμεία για το κλίμα (7,5 τρισεκατομμύρια δολλάρια ετησίως, για να είμαστε ακριβείς).

Κοιτάξτε το με αυτόν τον τρόπο: Κάθε εταιρεία που «προσφέρεται εθελοντικά» να χρησιμοποιήσει λιγότερο αποτελεσματική πράσινη τεχνολογία και να προωθήσει την ιδεολογία του κλίματος έχει πρόσβαση σε κρατικές επιδοτήσεις – ανταμείβεται. Κάθε εταιρεία που αρνείται να ακολουθήσει το σχέδιο θα αντιμετωπίσει τελικά βαριά φορολογία ενώ προσπαθεί να ανταγωνιστεί τους επιδοτούμενους ομολόγους της - αναγκάζεται να κλείσει. Αυτά είναι, ουσιαστικά, τα ΠΡΩΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΕΝΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟΥ/ΚΟΛΛΕΚΤΙΒΙΣΤΙΚΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ

Και εδώ φτάνουμε στην ουσία του ζητήματος. Δεν υπάρχει «περιεκτικός καπιταλισμός». Δεν υπάρχει «καπιταλισμός των ενδιαφερομένων». Δεν υπάρχει «ESG». Η κλιματική αλλαγή ως υπαρξιακή απειλή είναι μια φάρσα, όπως και ο covid δεν ήταν ποτέ μια νόμιμη απειλή για τη συντριπτική πλειοψηφία των ανθρώπων. Όλα αυτά τα ζητήματα αντιπροσωπεύουν καπνό και καθρέφτες, έναν τρόπο να αποσπάσουν την προσοχή του πληθυσμού από τη πραγματική πρόθεση - Να δημιουργήσουν ΠΛΗΡΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΤΙΣΜΟ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΕΛΑΧΙΣΤΩΝ ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΩΝ ΕΛΙΤ.

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ.

ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΔΗΜΟΣΙΑ ΥΓΕΙΑ.

ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ.

Το τελικό παιχνίδι για αυτούς είναι να ΠΕΙΣΟΥΝ το ΚΟΙΝΟ ΝΑ ΑΓΚΑΛΙΑΣΕΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΜΙΚΡΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ.

Μόλις η οικονομία κλειδωθεί σε μια ιδεολογική φυλακή όπου οι επιχειρήσεις αναγκάζονται να δώσουν σήμα αρετής, όταν η πρόσβαση στο ιδιωτικό εμπόριο μπορεί να απορριφθεί από μια χούφτα γραφειοκρατών που συνεργάζονται με εταιρείες, το κατεστημένο έχει τότε ΟΛΑ ΤΑ ΜΕΣΑ ΝΑ ΥΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙ ΚΑΘΕ ΑΛΛΗ ΠΤΥΧΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ. ΟΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΜΑΣ, ΟΙ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΜΑΣ, ΟΙ ΑΡΧΕΣ ΜΑΣ, Η ΗΘΙΚΗ ΜΑΣ. Όλα είναι έτοιμα.

ΓΙΑΤΙ ΑΝ Η ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΚΑΘΟΡΙΣΕΙ ΑΝ ΕΣΕΙΣ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΣΑΣ ΤΡΩΤΕ Ή ΛΙΜΟΚΤΟΝΕΙΤΕ, ΤΟΤΕ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ Ο,ΤΙ ΑΥΤΟΙ ΘΕΛΟΥΝ.

ΠΗΓΗ: https://alt-market.us/rothschild-admits-esg-failure-as-globalists-shift-to-inclusive-capitalism-agenda/

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ