Το «καθαρό μηδέν» θα μπορούσε να έχει χειρότερο αντίκτυπο από τα lockdown λόγω COVID

Andrew Montford, επικεφαλής της βρετανικής οργάνωσης Net Zero Watch και συγγραφέας του "The Hockey Stick Illusion". Φωτογραφία: Epoch Times

Ποια είναι η πορεία προς το «καθαρό μηδέν»; Πόσο θα κόστιζε; Και τα αυτοκίνητα, τα αεροπορικά ταξείδια και η αξιόπιστη παροχή ηλεκτρικού ρεύματος θα γίνουν προνόμιο για τους πλούσιους; Σε μια συνέντευξη με τον παρουσιαστή του "American Thought Leaders" Jan Jekielek, ο Andrew Montford του Net Zero Watch εξηγεί τι σημαίνει αυτό για την οικονομία, την κοινωνία και κάθε άτομο.

Από τον Jan Jekielek

25 Φεβρουαρίου 2024

Η ενεργειακή μετάβαση για μια μπάλα παγωτό και «καθαρό μηδέν» για ένα έως δύο τοις εκατό του ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ). Αυτές ήταν οι υποσχέσεις της ενεργειακής μετάβασης. Το μέλλον θα είναι διαφορετικό, εξηγεί ο Andrew Montford, επικεφαλής της βρετανικής οργάνωσης Net Zero Watch και συγγραφέας του "The Hockey Stick Illusion" - και έχει ήδη αρχίσει.

Από τη μία πλευρά, «οι άνθρωποι αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι δεν πρόκειται να είναι φθηνό, θα είναι καταστροφικά ακριβό», δήλωσε ο Montford στη συνέντευξη. Από την άλλη, ο μόνος πραγματικός τρόπος για να μειωθεί η κατανάλωση ενέργειας είναι να δοθεί δελτίο στην ενέργεια "με τη μία ή την άλλη μορφή". Πώς θα μπορούσε να λειτουργήσει αυτό;

«Μας λένε όλοι ότι πρέπει να έχουμε έξυπνους μετρητές στα σπίτια μας. Αυτό επιτρέπει στην κυβέρνηση να απενεργοποιήσει τις συσκευές στο σπίτι σας όταν ο άνεμος δεν φυσάει. Στους ανθρώπους δεν αρέσει να μιλούν γι' αυτό, αλλά αυτό ακριβώς θα συμβεί. Ολόκληρος ο μηχανισμός της κυβέρνησης δεν υπηρετεί πλέον τον λαό, αλλά κατευθύνει τον λαό».

The Epoch Times: Andrew Montford, καλώς ήρθατε στους Αμερικανούς ηγέτες σκέψης.

Andrew Montford: Σας ευχαριστώ που με καλέσατε.

The Epoch Times: Παρακολουθώ το έργο σας εδώ και αρκετό καιρό και θα ήθελα να εκμεταλλευτώ αυτήν την ευκαιρία για να σας μιλήσω για δύο πράγματα: πρώτον, την έκθεση της κυβέρνησης των ΗΠΑ, η οποία αφορά, για παράδειγμα, την μείωση της ηλιακής ακτινοβολίας με την απελευθέρωση ορισμένων ουσιών στην ατμόσφαιρα. Δεύτερον, έχετε δημοσιεύσει μια νέα μελέτη που εξετάζει τα τελευταία κλιματικά μοντέλα της NASA. Ας ξεκινήσουμε με τον αποκλεισμό του ήλιου, για να το θέσουμε ωμά. Ποια είναι η γνώμη σας επ' αυτού;

Andrew Montford: Νομίζω ότι αυτό είναι εντελώς τρελλό. Υπάρχουν πάντα τέτοιες ιδέες. Θυμάμαι πριν από χρόνια υπήρχε συζήτηση για την κατασκευή γιγαντιαίων καθρεφτών στο διάστημα για να αντανακλούν μέρος του ηλιακού φωτός μακριά από τη Γη. Αυτή η ιδέα δεν ήταν πολύ καλύτερη από αυτή.

Πρόσφατα, υπήρξε μια σκέψη στο Ηνωμένο Βασίλειο να γεμίσει τη θάλασσα με μια χημική ουσία που επιτρέπει στα φύκια να αναπτυχθούν έτσι ώστε να μπορούν να απομονώσουν ένα μεγάλο μέρος του διοξειδίου του άνθρακα από το νερό. Δεν είμαι σίγουρος αν αυτές οι ιδέες είναι καθαρή φιλανθρωπία ή μια προσπάθεια να γίνουν πρωτοσέλιδα. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα πραγματοποιηθούν ποτέ.

The Epoch Times: Ας μιλήσουμε για τον οργανισμό σας, Net Zero Watch. Θέλω να δώσω στους ανθρώπους μια ιδέα από ποιον τομέα είστε.

Andrew Montford: Το Net Zero Watch υπάρχει εδώ και μερικά χρόνια. Πριν από αυτό, εργαστήκαμε με διαφορετικό όνομα για μερικά χρόνια. Είμαστε ένας οργανισμός εκστρατείας με έδρα το Λονδίνο. Η εστίασή μας είναι να θέσουμε όλες τις ερωτήσεις σχετικά με το καθαρό μηδέν που τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης προτιμούν να μην ρωτούν. Πρόσφατα, έχουμε επικεντρωθεί πολύ στο κόστος του καθαρού μηδενός.

Είμαι εκπαιδευμένος λογιστής, οπότε είναι πολύ εύκολο για μένα να αμφισβητήσω τους ισχυρισμούς που γίνονται από την οικονομική πλευρά. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, η επιτυχία μας ήταν μέτρια και ο Τύπος δεν ενδιαφερόταν για εμάς. Αλλά όταν ξεκίνησε η πανδημία COVID και τα lockdown, και ειδικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία και τις τιμές της ενέργειας στα ύψη, ξαφνικά τραβήξαμε πολλή προσοχή. Ξαφνικά, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ήθελαν να μας μιλούν όλη την ώρα.

Ένα από τα πράγματα από τα οποία υποφέρουμε πολύ είναι ότι έχουμε δαιμονοποιηθεί τόσο πολύ από περιβαλλοντολόγους και πράσινους ακτιβιστές που πολλοί άνθρωποι στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης δεν τολμούν πλέον να μας μιλήσουν. Γνωρίζουν ότι αν μας μιλήσουν και δημοσιεύσουν τις απόψεις μας, θα υποβάλουν αμέσως καταγγελία στη ρυθμιστική αρχή.

Δεν είμαι σίγουρος ότι οι θεατές σας γνωρίζουν ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο έχουμε έναν παρατηρητή Τύπου που δεν είναι στην πραγματικότητα τόσο κακός. Δεν καταστέλλει πραγματικά τις αντίθετες απόψεις, αλλά η διαδικασία που πρέπει να περάσετε είναι η χειρότερη. Ο καημένος ο δημοσιογράφος θα πρέπει να δικαιολογεί τον εαυτό του για μήνες που μας δίνει χρόνο εκπομπής. Αυτό ήταν αρκετό για να τρομάξει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τόσο πολύ που δεν θέλουν να μας μιλούν πολύ πια.

The Epoch Times: Στόχος της είναι να δώσει μια σαφή εικόνα του αντίκτυπου της πολιτικής καθαρού μηδενικού ισοζυγίου που έχει προκύψει τα τελευταία χρόνια.

Andrew Montford: είπα, εστιάζουμε ιδιαίτερα στο κόστος του καθαρού μηδενός. Εξετάσαμε προσεκτικά τους υπολογισμούς των αρχών του Λονδίνου. Έχουμε την Επιτροπή μας για την Αλλαγή του Κλίματος, η οποία είναι ουσιαστικά ο επίσημος σύμβουλος της κυβέρνησης για το θέμα αυτό. Είπαν: «Το καθαρό μηδέν θα κοστίσει μόνο ένα έως δύο τοις εκατό του ΑΕΠ». Περάσαμε μερικά χρόνια προσπαθώντας να βρούμε τους υποκείμενους υπολογισμούς στο πλαίσιο της ελευθερίας της πληροφόρησης, και όταν τους βρήκαμε, ήταν επαίσχυντοι.

Ήταν εντελώς παράλογοι. Ιδιαίτερα διασκεδαστικός ήταν ο ισχυρισμός ότι θα μπορούσατε να αγοράσετε ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο για περίπου 11.000 βρετανικές λίρες [σημείωση του συντάκτη: λίγο κάτω από 13.000 ευρώ]. Εάν πάτε σε μια αντιπροσωπεία αυτοκινήτων σήμερα, δεν μπορείτε να αγοράσετε ηλεκτρικό αυτοκίνητο για λιγότερο από 25.000 λίρες [περίπου 30.000 ευρώ]. Αυτού του είδους οι ανοησίες τους επέτρεψαν να κάνουν αυτές τις πολύ χαμηλές εκτιμήσεις κόστους.

Δεν νομίζω ότι κανείς το πιστεύει αυτό πια. Ορισμένες από τις μεγάλες λογιστικές εταιρείες έχουν πλέον θέσει το κόστος των έργων καθαρού μηδενικού ισοζυγίου πολύ, πολύ υψηλότερα. Οι άνθρωποι αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι δεν θα είναι φθηνό, αλλά καταστροφικά ακριβό. Έχω αρχίσει να συγκρίνω το κόστος του καθαρού μηδενός με το κόστος της υπερθέρμανσης του πλανήτη. Υπάρχουν στοιχεία σχετικά με το κόστος της υπερθέρμανσης του πλανήτη και τις ζημιές που προκαλούνται από την απελευθέρωση ενός τόνου διοξειδίου του άνθρακα. Η επίσημη εκτίμηση της κυβέρνησης των ΗΠΑ είναι περίπου 100 δολλάρια (περίπου 90 ευρώ).

Ωστόσο, ξοδεύουμε ήδη περισσότερο από το διπλάσιο για την απαλλαγή του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας από τον άνθρακα. Ένας τόνος διοξειδίου του άνθρακα κοστίζει ήδη 200 λίρες [περίπου 230 ευρώ]. Δεν έχουμε τελειώσει ακόμα και θα γίνει πιο δύσκολο. Αυτό δείχνει ότι αυτό που κάνουμε είναι θεμελιωδώς παράλογο. Υπάρχουν μερικά πολύ ενδιαφέροντα ερωτήματα σχετικά με το γιατί κάνουμε πράγματα που είναι προφανώς παράλογα.

The Epoch Times: Ένα καλό σύνθημα για να επιστρέψετε στον αποκλεισμό του ήλιου. Αυτό που με ανησυχεί είναι το γεγονός ότι ενώ υπάρχουν διάφορες τεχνολογίες που θα μπορούσαν να εμποδίσουν όλη την ηλιακή ακτινοβολία να φτάσει στη Γη. Ωστόσο, δεν είναι σαφές εάν αυτό θα ήταν το μόνο αποτέλεσμα αυτών των τεχνολογιών. Έχω την εντύπωση ότι πρόκειται για πειράματα μεγάλης κλίμακας με άγνωστα αποτελέσματα.

Andrew Montford: Οι επιστήμονες του κλίματος είναι αρκετά αλαζονικοί από αυτή την άποψη. Πιστεύουν ότι κατανοούν πλήρως το κλιματικό σύστημα και επομένως γνωρίζουν επίσης τις επιπτώσεις αυτού του τύπου γεωμηχανικής. Στην πραγματικότητα, η κατανόησή τους για το κλιματικό σύστημα είναι πολύ περιορισμένη. Υπάρχουν ολόκληρες περιοχές όπου γνωρίζουν πολύ λίγα.

Μπορείτε να ανατρέξετε στα σύννεφα. Αυτό είναι ένα προφανές παράδειγμα: οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι είναι σχεδόν αδύνατο να μοντελλοποιηθούν τα σύννεφα, τα οποία αποτελούν πολύ σημαντικό μέρος του κλιματικού συστήματος. Όταν λένε ότι πρόκειται να βάλουν σκόνη στην ατμόσφαιρα για να μειώσουν την εισερχόμενη ηλιακή ακτινοβολία, δεν έχουν ιδέα τι αποτέλεσμα θα έχει καν αυτό.

Αυτό είναι δυνητικά ένα τεράστιο πείραμα με το κλιματικό σύστημα με δυνητικά καταστροφικές συνέπειες. Ελπίζω ότι η λογική θα επικρατήσει και ότι τίποτα δεν θα προκύψει από την ιδέα.

The Epoch Times: Περιγράφετε επίσης πιθανά προβλήματα στο άρθρο σας σχετικά με την τελευταία μοντελλοποίηση της NASA. Έχουμε υπερβολική εξάρτηση από μοντέλλα, τα οποία συχνά μπορεί να περιέχουν πολύ λανθασμένες μεταβλητές;

Andrew Montford: Αυτό είναι σωστό, μόλις δημοσιεύσαμε ένα σύντομο άρθρο που εξετάζει μέρος του κώδικα υπολογιστή που χρησιμοποιείται στο κλιματικό μοντέλλο "ModelE" της NASA. Είμαι στην επιστήμη του κλίματος για σχεδόν 15 χρόνια, και ακόμη και σοκαρίστηκα με το πόσο κακή ήταν αυτή η μοντελλοποίηση.

Το άρθρο δείχνει ότι δεν είναι σε θέση να καταλάβουν τι είναι λάθος σε ορισμένες περιοχές του κλιματικού συστήματος. Παίρνουν απαντήσεις που είναι παράλογες, αλλά δεν μπορούν να καταλάβουν πώς να λύσουν το πρόβλημα.

Για παράδειγμα, λαμβάνουν επανειλημμένα λανθασμένα ποσοστά για τη νεφοκάλυψη, δηλαδή το ποσοστό του ουρανού που καλύπτεται από σύννεφα. Το ποσοστό είναι αρνητικό και δεν μπορούν να καταλάβουν γιατί. Το μόνο που κάνουν είναι να εισάγουν μια γραμμή κώδικα που λέει, "Εάν η τιμή γίνει αρνητική, κάντε την λίγο θετική". Αλλά τα σύννεφα είναι ο σημαντικότερος παράγοντας που επηρεάζει ολόκληρο το κλιματικό σύστημα.

Αυτό έχει τεράστιες επιπτώσεις στις προβλέψεις των κλιματικών μοντέλλων. Ναι, τα κλιματικά μοντέλλα είναι εξαιρετικά κακά, και αυτό δεν ισχύει μόνο για τα κλιματικά μοντέλλα. Είναι παρόμοιο με την πανδημία, έτσι δεν είναι; Στην αρχή της πανδημίας, πέρασα πολύ χρόνο ακολουθώντας τις προβλέψεις για θανάτους στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Είναι γνωστό ότι οι πολιτικοί είναι πάρα πολύ διατεθειμένοι να πιστεύουν αυτά που τους λένε οι επιστήμονες με βάση τα υπολογιστικά μοντέλλα. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι μπορούν να προβλέψουν το μέλλον.

Αυτό ουσιαστικά οδήγησε στο lockdown γιατί έλεγε ότι θα είχαμε εκατοντάδες χιλιάδες θανάτους μέσα σε λίγους μήνες. Αλλά μόλις δύο ημέρες μετά τη δημοσίευση της πρόβλεψης, ο πραγματικός αριθμός των νεκρών ήταν εκτός του διαστήματος εμπιστοσύνης της πρόβλεψης. Οι άνθρωποι που μοντελλοποιούν πανδημίες εκτίθενται αρκετά γρήγορα.

Αυτοί οι άνθρωποι δεν γίνονται ποτέ υπόλογοι [για τη μοντελλοποίησή τους], γιατί αν η πρόβλεψή τους αποδειχθεί εντελώς λανθασμένη, τότε αυτά είναι καλά νέα, σωστά; Θα πούνε ότι ο αριθμός των θανάτων δεν ήταν τόσο κακός όσο νομίζαμε.

Οι κλιματικοί μοντελλιστές κάνουν προβλέψεις που είναι 50 ή 100 χρόνια στο μέλλον, οπότε δεν μπορούν ποτέ να θεωρηθούν υπεύθυνοι για τις προβλέψεις τους εάν είναι λανθασμένες. Αλλά τα μέτρα που πρέπει να λάβουμε – μιλάω για την κλιματική αλλαγή μέσω της γεωμηχανικής – είναι δυνητικά καταστροφικά. Οι επιπτώσεις των lockdown δεν είναι τίποτε σε σύγκριση με αυτό. Αυτό είναι πολύ πιο σοβαρό, και όμως είναι πολύ πιο δύσκολο να λογοδοτήσουν οι υπεύθυνοι.

The Epoch Times: Είναι ενδιαφέρον να το αναφέρουμε αυτό. Η αποτυχία των μοντέλλων COVID, τα οποία υπερεκτίμησαν δραματικά τον αριθμό των νεκρών, οδήγησε πολλούς ανθρώπους να σκεφτούν και κλιματικά μοντέλλα.

Andrew Montford: Όχι μόνο αυτό, αλλά πολλοί άνθρωποι είναι εντελώς ενοχλημένοι από τις λανθασμένες προβλέψεις των μοντέλλων COVID. Τώρα αναρωτιούνται αν τα κλιματικά μοντέλλα είναι επίσης τόσο ανακριβή. Αυτό μας βοήθησε πολύ γιατί έχει κάνει πολλά για να αποκαταστήσει τη φήμη μας. Οι περιβαλλοντολόγοι έχουν ξοδέψει πολύ χρόνο δυσφημίζοντας το έργο μας, αλλά τώρα υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που θέλουν να ακούσουν τι έχουμε να πούμε. Αυτό ήταν πολύ σημαντικό.

Υπάρχουν πολλοί σκεπτικιστές του κορωνοϊού που είναι τώρα σκεπτικιστές του κλίματος. Έχω δει ακόμη και ανθρώπους που συνήθιζαν να καταφέρονται εναντίον των σκεπτικιστών για το κλίμα τώρα να λένε: «Ίσως η κλιματική αλλαγή να μην είναι τόσο κακή όσο νόμιζα ότι είναι, και ίσως έχουν δίκοιο». Ναι, αυτός είναι ένας άλλος παράγοντας που έχει αλλάξει τη συζήτηση για το κλίμα στο Ηνωμένο Βασίλειο.

The Epoch Times: Τώρα η λεγόμενη Πράσινη Συμφωνία δεν είναι μόνο στις ΗΠΑ. Βασικά, πρόκειται για μια ολόκληρη σειρά μέτρων που έχουν ήδη εφαρμοστεί με διαφορετικούς τρόπους. Στη Γερμανία, παρά το χαμηλό κόστος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, όλοι οι πυρηνικοί σταθμοί έχουν κλείσει. Ποιο είναι το κοινωνικό κόστος της εφαρμογής της Πράσινης Συμφωνίας;

Andrew Montford: Το μεγάλο πολιτικό όραμα είναι ότι θέλουν να απανθρακοποιήσουμε πλήρως την οικονομία. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι απομακρυνόμαστε από τα ορυκτά καύσιμα και τα αντικαθιστούμε με τεχνολογίες που βασίζονται στην ηλεκτρική ενέργεια. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η ηλεκτρική ενέργεια παράγεται από αιολική ενέργεια.

Από την εισαγωγή αυτών των μέτρων, η οποία έλαβε χώρα στο Ηνωμένο Βασίλειο περίπου από το 2003 μέχρι το ξέσπασμα του πολέμου στην Ουκρανία, οι τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας διπλασιάστηκαν και οι καταναλωτές και η βιομηχανία άρχισαν να το αισθάνονται. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ένα μεγάλο μέρος της βρετανικής παραγωγής κατέρρευσε. Όλοι τους είχαν μεταναστεύσει στην Άπω Ανατολή και μόνο προϊόντα πολύ υψηλής ποιότητας είχαν απομείνει.

Στη συνέχεια ήρθε ο πόλεμος στην Ουκρανία και οι τιμές της ενέργειας εκτοξεύτηκαν στα ύψη, κάτι που οι άνθρωποι ένοιωσαν πολύ. Το 2023/24 θα βιώσουμε έναν παρόμοιο χειμώνα. Ο πόνος θα είναι πολύ μεγάλος και αυτό θα κάνει τους ανθρώπους να το ξανασκεφτούν.

Μέρος του προβλήματος είναι ότι δεν μπορείτε να έχετε φθηνή ηλεκτρική ενέργεια εάν εξαρτάστε από την αιολική ενέργεια, επειδή είναι τόσο μεταβλητή και επειδή δεν έχουμε τεχνολογία για να καλύψουμε τα κενά όταν ο άνεμος δεν φυσάει. Στην ουσία, στοιχηματίζετε σε κάποιον να βρει έναν τρόπο να αποθηκεύσει ενέργεια, έτσι ώστε να έχουμε ένα απόθεμα όταν ο άνεμος δεν φυσάει.

Κάποιος είπε κάποτε: «Είναι σαν να πηδάς από ένα αεροπλάνο χωρίς αλεξίπτωτο και να ελπίζεις ότι κάποιος θα σε κρατήσει κατά την κάθοδο». Αυτό είναι εντελώς παράλογο, αλλά αυτό ακριβώς κάνουμε. Ο απο-ηλεκτρισμός της κοινωνίας σημαίνει αντικατάσταση των βενζινοκίνητων αυτοκινήτων με ηλεκτρικά αυτοκίνητα, κάτι που και πάλι δεν είναι καλά μελετημένο. Τα καλώδια ρεύματος κάτω από τους δρόμους, το δίκτυο διανομής, όπως λέγεται, δεν θα μεταφέρουν την ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας που απαιτείται για να φορτίσουν όλοι τα ηλεκτρικά τους αυτοκίνητα. Αυτή η πολιτική θα αποτύχει.

Υποτίθεται ότι πρέπει να αντικαταστήσουμε όλα τα συστήματα θέρμανσης φυσικού αερίου με ηλεκτρικές αντλίες θερμότητας. Και πάλι, κανείς δεν θέλει να το κάνει αυτό, επειδή είναι πιο ακριβό να λειτουργούν σπίτια με αντλίες θερμότητας παρά με φυσικό αέριο, παρ' όλο που η κυβέρνηση πληρώνει στους ανθρώπους τεράστιες δωροδοκίες. Μπορείτε να πάρετε χιλιάδες λίρες για να εγκαταστήσετε μια αντλία θερμότητας, αλλά τα ποσά απλά δεν προστίθενται.

Οι άνθρωποι το αντιλαμβάνονται αυτό και λένε: «Δεν πρόκειται ποτέ να πάρω τα χρήματά μου πίσω, ούτε καν με τις επιδοτήσεις». Αυτή η πολιτική θα λήξει επίσης. Με το τέλος της πανδημίας και όλα τα χρήματα που έχουν δαπανηθεί για αυτήν, η κυβέρνηση δεν θα είναι πλέον σε θέση να συνεχίσει να πληρώνει επιδοτήσεις στους ανθρώπους.

Βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι και όποια κυβέρνηση έρθει στην εξουσία δεν θα μπορέσει να συνεχίσει όπως πριν. Θα πρέπει να τα βάλει με τους περιβαλλοντολόγους και να πει: «Θα κάνουμε κάτι διαφορετικό». Προς το παρόν, δεν φαίνεται να υπάρχουν πολιτικοί στο Ηνωμένο Βασίλειο αρκετά γενναίοι για να το κάνουν αυτό.

The Epoch Times: Όσον αφορά την προστασία του περιβάλλοντος, είναι σημαντικό να γίνεται διάκριση μεταξύ κλίματος και περιβάλλοντος, για παράδειγμα πλαστικών αποβλήτων στον Ειρηνικό. Συχνά, η πολιτική για το κλίμα έρχεται σε αντίθεση ακόμη και με άλλους τομείς που θεωρούνται περιβαλλοντική πολιτική.

Andrew Montford: Απολύτως. Πάντα με διασκέδαζε το γεγονός ότι οι περιβαλλοντολόγοι και οι περιβαλλοντικές ομάδες που δεν έχουν καμμία σχέση με την αλλαγή του κλίματος έχουν τόση εμμονή με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, οι οποίες έχουν τρομερές επιπτώσεις στο περιβάλλον. 

Η Βασιλική Εταιρεία για την Προστασία των Πτηνών αγαπά πολύ την αιολική ενέργεια, αλλά οι ανεμογεννήτριες είναι γνωστό ότι σκοτώνουν πολλά πουλιά. Σαφώς, κάποιος μπορεί να διαφωνήσει λέγοντας ότι οι γάτες σκοτώνουν περισσότερα ή λιγότερα πουλιά, ωστόσο, οι ανεμογεννήτριες είναι γνωστό ότι σκοτώνουν τα πουλιά.

Σκοτώνουν πουλιά επειδή οι χερσαίες ανεμογεννήτριες είναι χτισμένες σε βουνά. Τείνουν ιδιαίτερα να σκοτώνουν σπάνια πουλιά όπως αρπακτικά πουλιά, τα ίδια είδη για τα οποία οι ορνιθολόγοι ανησυχούν ιδιαίτερα. Παρ' όλα αυτά, υποστηρίζουν το έργο. 

Μιλούν, επίσης, για την κάλυψη ενός αρκετά μεγάλου κομματιού της χώρας με ηλιακούς συλλέκτες, κάτι που δεν είναι καλό ούτε για το περιβάλλον και δεν παράγει πολλή ηλεκτρική ενέργεια σε μια συννεφιασμένη χώρα όπως το Ηνωμένο Βασίλειο ούτως ή άλλως.

Και πάλι και εδώ, υπάρχει μια αίσθηση παραλογισμού. Οι άνθρωποι το κάνουν αυτό επειδή αισθάνονται ότι πρέπει να ενταχθούν στη λέσχη των Earthwarmers. Για να είμαστε δίκαιοι, θα έπρεπε να δεχτούν πολλή κριτική αν δεν το έκαναν. Έτσι συμμετέχουν.

The Epoch Times: Πώς εντάσσεται η πυρηνική ενέργεια σε αυτήν την εικόνα; Φαίνεται να είναι μια λύση κατά κάποιο τρόπο, τουλάχιστον για όσους ασχολούνται με την υπερθέρμανση του πλανήτη.

Andrew Montford: Στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπάρχουν ορισμένοι στην κυβέρνηση που πιστεύουν ότι θα ήταν καλό να έχουμε περισσότερη πυρηνική ενέργεια. Είχαμε πάντα κάποιους πυρηνικούς σταθμούς, αλλά τώρα είναι αρκετά παλιοί και θα πρέπει να κλείσουν τα επόμενα χρόνια. Αλλά αποδεικνύεται ότι δεν είμαστε σε θέση να κατασκευάσουμε νέους πυρηνικούς σταθμούς. Αυτό οφείλεται εν μέρει στο γεγονός ότι οι περιβαλλοντολόγοι αντιτίθενται στην πυρηνική ενέργεια για λόγους που δεν είναι απολύτως σαφείς και σίγουρα δεν φαίνονται απολύτως λογικοί.

Η πυρηνική ενέργεια δεν περιέχει ανθρακούχες εκπομπές. Μπορεί να νομίζετε ότι αν ανησυχείτε πολύ, πολύ για την υπερθέρμανση του πλανήτη, η πυρηνική ενέργεια θα ήταν καλή ιδέα. Έχουμε δύο νέους πυρηνικούς σταθμούς υπό κατασκευή, αλλά υπερβαίνουν κατά πολύ τον προϋπολογισμό και είναι πολύ προβληματικοί επί του παρόντος. 

Κατά τη γνώμη μου, οι μικροί αρθρωτοί πυρηνικοί αντιδραστήρες, όπως αυτοί που ορισμένες αμερικανικές εταιρείες και η Rolls-Royce στο Ηνωμένο Βασίλειο θέλουν να κατασκευάσουν, θα ήταν πιθανώς μια καλύτερη επιλογή, αλλά οι περιβαλλοντολόγοι θα αντισταθούν σε αυτό.

Αλλά υπάρχει επίσης ένα κίνημα μέσα στο περιβαλλοντικό κίνημα που αυτοαποκαλείται υπέρ της πυρηνικής ενέργειας. Ακούγεται όλο και περισσότερο επειδή όποιος έχει ασχοληθεί σοβαρά με τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας γνωρίζει ότι δεν μπορεί να είναι η λύση. Εάν μπορούμε να αποκτήσουμε φθηνούς, αρθρωτούς πυρηνικούς αντιδραστήρες, τότε αυτό θα πρέπει να είναι κάτι στο οποίο μπορούν να συμφωνήσουν λογικοί περιβαλλοντολόγοι και σκεπτικιστές όπως εγώ. Αυτός θα ήταν ένας τρόπος για να προχωρήσουμε.

The Epoch Times: Αναφέρατε ότι υπήρξε μια στροφή προς μια εντελώς διαφορετική κατεύθυνση, ειδικά μετά τον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο. Μπορείτε να μας το εξηγήσετε; Σε ποιο βαθμό αρχίζετε να σκέφτεστε διαφορετικά;

Andrew Montford: Ήταν ανέκεθεν πολύ ριψοκίνδυνο για τις χώρες της Κεντρικής Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Γερμανίας, να βασίζονται τόσο πολύ στο ρωσικό φυσικό αέριο - και ειδικά για τους Γερμανούς να κλείσουν τόσα πολλά πυρηνικά εργοστάσια. Αυτό ήταν εντελώς παράλογο. Το αποτέλεσμα ήταν ότι όταν ξεκίνησε ο πόλεμος στην Ουκρανία, οι Γερμανοί έπρεπε να επανεκκινήσουν πολλούς σταθμούς ηλεκτροπαραγωγής με καύση άνθρακα που καίνε λιγνίτη, ο οποίος είναι λίγο πολύ η πιο βρώμικη μορφή ενέργειας που μπορεί να φανταστεί κανείς. Αυτός ήταν ο μόνος τρόπος για να διατηρήσουν την παροχή ρεύματος.

Αλλά ναι, όλοι στην Ευρώπη αρχίζουν να σκέφτονται σοβαρά για την ενεργειακή ασφάλεια, μεταξύ άλλων και με τη στρατιωτική έννοια. Κάποιος θα μπορούσε να ανατινάξει τον αγωγό τους, όπως είδαμε στη Βαλτική Θάλασσα, και το ίδιο ισχύει και για τα αιολικά πάρκα. Έχουμε πολλά υπεράκτια αιολικά πάρκα.

Αυτή είναι μια πολύ σημαντική πτυχή που πρέπει να έχουμε κατά νου. Αλλά αν ο άνεμος δεν φυσάει, από πού θα προέλθει η ενέργεια; Σε όλη την Ευρώπη, οι χώρες έχουν πει: «Θα έχουμε μια διασύνδεση με μια άλλη χώρα και θα μας στέλνουν ηλεκτρική ενέργεια». Αλλά είδαμε τον περασμένο χειμώνα ότι αν ο άνεμος δεν φυσάει στο Ηνωμένο Βασίλειο, δεν φυσάει πουθενά στη Δυτική Ευρώπη.

Μπορεί να υπάρχουν νηνεμίες στον άνεμο σε όλη τη Δυτική Ευρώπη. Στη συνέχεια, όλοι ρίχνονται σε έναν πόλεμο προσφορών για μια πολύ περιορισμένη ποσότητα ηλεκτρικής ενέργειας, και στο τέλος πρέπει ακόμα να απενεργοποιήσετε τους καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτό θα συμβεί. Ξοδεύουμε ήδη πολλά χρήματα σε εργοστάσια που κλείνουν τις εγκαταστάσεις τους και όλοι μας λένε ότι πρέπει να έχουμε έξυπνους μετρητές στα σπίτια μας.

Αντί για τον παλιό μετρητή ηλεκτρικής ενέργειας που μετράει μόνο πόσες κιλοβατώρες έχετε χρησιμοποιήσει, θα έχετε έναν έξυπνο μετρητή συνδεδεμένο με την κεντρική κυβέρνηση που τους επιτρέπει να απενεργοποιούν τις συσκευές στο σπίτι σας όταν ο άνεμος δεν φυσάει. Στους ανθρώπους δεν αρέσει να μιλούν γι' αυτό, αλλά αυτό ακριβώς θα συμβεί.

Ο φορτιστής του ηλεκτρικού σας οχήματος θα σβήσει όταν δεν φυσάει άνεμος. Μπορείτε να απενεργοποιήσετε το ψυγείο σας για λίγες ώρες και ίσως να είναι εντάξει τότε, και ίσως το φαγητό σας να μην ξεπαγώσει κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Όταν η πίεση φτάνει στο απροχώρητο, όταν τα πράγματα γίνονται πολύ άσχημα, μπορούν να απενεργοποιήσουν τη θέρμανσή σας. Έχουν αντλία θερμότητας και μπορείτε απλά να την απενεργοποιήσουν.

Στη Δυτική Ευρώπη, μπορεί να συμβεί να μην υπάρχει σχεδόν κανένας άνεμος για τρεις εβδομάδες. Θυμάμαι ιδιαίτερα τον χειμώνα του 2009/10 στο Ηνωμένο Βασίλειο, όταν είχαμε θερμοκρασίες μεταξύ μείον 5 και μείον 10 [βαθμούς Κελσίου] για τρεις εβδομάδες και δεν υπήρχε σχεδόν καθόλου άνεμος. Ζω στη Σκωτία και δεν υπάρχει ηλιακή ενέργεια εδώ στη μέση του χειμώνα.

Σε τέτοιες καιρικές συνθήκες, όλα θα ήταν πραγματικά απενεργοποιημένα. Ανατριχιάζω όταν σκέφτομαι τι θα είχε συμβεί αν είχαν βασιστεί σε μια ηλεκτρική αντλία θερμότητας για αυτές τις τρεις εβδομάδες. Αυτό θα ήταν πραγματικά φρικτό. Αλλά όπως είπα, το κάνουν ούτως ή άλλως επειδή πρέπει να το κάνουν. Αυτό είναι που πρέπει να γίνει σύμφωνα με το δόγμα του «καθαρού μηδενός».

The Epoch Times: Στο βιβλίο του "Apocalypse Never", ο Michael Shellenberger περιγράφει τη γενική ιδέα ότι η κατανάλωση ενέργειας πρέπει να μειωθεί συνολικά. Υποστηρίζει επίσης ότι η χρήση της ενέργειας επιτρέπει την ανθρώπινη ευημερία. Πρόκειται ασφαλώς ξεκάθαρα για ζήτημα ιδεολογίας. Το αναφέρατε αυτό στη συνέντευξη.

Andrew Fontford: Ναι, ο Shellenberger έχει απόλυτο δίκοιο. Ο Alex Epstein το έχει αναφέρει επίσης αρκετές φορές. Η ενέργεια δεν είναι απλώς ένα εμπόρευμα. Είναι απολύτως κεντρικό σε έναν πολιτισμό. Οι πολιτισμοί βασίζονται στην ενεργειακή δύναμη. 

Έχουμε μειώσει σημαντικά την κατά κεφαλήν κατανάλωση ενέργειας στο Ηνωμένο Βασίλειο, επειδή ολόκληρη η μεταποιητική μας βιομηχανία έχει μετακινηθεί στο εξωτερικό.

Οι άνθρωποι αναγκάστηκαν να αγοράσουν συσκευές εξοικονόμησης ενέργειας, οι οποίες ήταν ακριβότερες, αλλά εξοικονομήσατε λίγη ενέργεια. Αυτό ήταν ακόμα προσιτό. Αλλά αυτό δεν είναι πλέον αρκετό. Γίνεται όλο και πιο δύσκολο. Η πραγματικότητα είναι ότι ο μόνος τρόπος για να μειωθεί η κατανάλωση ενέργειας στο βαθμό που είναι απαραίτητο είναι να διανεμηθεί με τη μία ή την άλλη μορφή.

Ανέφερα νωρίτερα ότι το ηλεκτρικό δίκτυο θα κατακλυστεί όταν όλοι φορτίζουν το ηλεκτρικό τους αυτοκίνητο. Πιθανότατα δεν τους νοιάζει, γιατί το συμπέρασμα είναι ότι δεν θα έχουν όλοι ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Θα ταξιδεύετε με λεωφορείο και τραίνο.

Για ανθρώπους σαν εμένα που ζουν στην ύπαιθρο, δεν βλέπω λύση. Οι ιδιωτικές μεταφορές θα είναι προσιτές μόνο για τους πλούσιους, όπως και οι πτήσεις. Επιπλέον, οι φτωχότεροι άνθρωποι πληρώνονται για να κλείνουν το ηλεκτρικό ρεύμα όταν γίνεται σπάνιο. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, προσφέρονται ήδη χρήματα στους ανθρώπους για να απενεργοποιήσουν τις συσκευές τους όταν οι τιμές της ηλεκτρικής ενέργειας είναι υψηλές.

Αυτός δεν είναι ένας κόσμος στον οποίο οι περισσότεροι άνθρωποι θέλουν να ζήσουν. Οι περισσότεροι άνθρωποι απολαμβάνουν να ξαπλώνουν στον ήλιο για δύο εβδομάδες το καλοκαίρι. Στους περισσότερους ανθρώπους αρέσει να οδηγούν το αυτοκίνητό τους παίρνοντας τις οικογένειες και τους φίλους τους και να πηγαίνουν σε εκδρομές κάμπινγκ. Αλλά αυτοί οι περιβαλλοντικοί εξτρεμιστές δεν θέλουν να ζείτε έτσι. Αυτό είναι ανησυχητικό γιατί δεν νομίζω ότι οι άνθρωποι ξέρουν τι έρχεται.

The Epoch Times: Το σαφές αποτέλεσμα όλων αυτών που περιγράφετε είναι ένας πολύ ισχυρότερος κρατικός έλεγχος και μια πολύ μεγαλύτερη εισβολή στην προσωπική και ιδιωτική σφαίρα της ζωής.

Andrew Montford: Σωστά. Υπάρχει μια σημαντική ατζέντα ελέγχου εδώ. Υπάρχουν ενδιαφέροντες παραλληλισμοί με την πανδημία εδώ, επειδή στο Ηνωμένο Βασίλειο υπάρχει η λεγόμενη μονάδα ώθησης, η οποία ήταν ουσιαστικά ένα τμήμα της κεντρικής γραφειοκρατίας. Τώρα υποτίθεται ότι είναι ανεξάρτητη, αλλά βασικά προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τις ίδιες ψυχολογικές τεχνικές για να κάνει τους ανθρώπους να αλλάξουν τη συμπεριφορά τους με τον τρόπο που οι γραφειοκράτες πιστεύουν ότι πρέπει να αλλάξουμε τη συμπεριφορά μας.

Ολόκληρος ο μηχανισμός της κυβέρνησης δεν υπηρετεί πλέον το λαό, αλλά κατευθύνει και ελέγχει το λαό. Αυτό είναι ένα είδος μαλακού ελέγχου, αλλά υπάρχουν επίσης σκληροί έλεγχοι όπως η διανομή και το κλείσιμο συσκευών. Πρόκειται για μια ολοκληρωτική ατζέντα.

Είναι ολοκληρωτική με όλη τη σημασία της λέξης, διότι κάθε πτυχή της ζωής θα επηρεαστεί από αυτήν την ατζέντα. Το αν μπορείτε ή όχι να επισκεφθείτε τη γιαγιά σας πρόκειται να αλλάξει. Δεν θα βλέπετε τους γονείς σας τόσο συχνά αν ζουν 80 χιλιόμετρα μακριά, επειδή πιθανότατα δεν θα έχετε αυτοκίνητο. Θα είναι ένα μακρύ ταξείδι αν θέλετε να επισκεφθείτε την οικογένειά σας. Ίσως οι άνθρωποι να ζήσουν ξανά σε εκτεταμένες οικογένειες. Αλλά ναι, είναι τρομακτικό, έτσι δεν είναι;

The Epoch Times: Σας ευχαριστώ πολύ. Αυτή ήταν μια συναρπαστική συζήτηση. Υπάρχει κάτι άλλο που θα θέλατε να προσθέσετε σε αυτό;

Andrew Montford: Το κλίμα και η ατζέντα καθαρών μηδενικών εκπομπών θα βρίσκονται στο επίκεντρο της πολιτικής σκηνής τα επόμενα χρόνια. Θα δούμε ότι οι πολιτικοί θα πρέπει πραγματικά να κάνουν ταχυδακτυλουργικά για να μπορέσουν να διατηρήσουν την πορεία που έχουν ακολουθήσει. Στο τέλος, θα δούμε κάποιες στροφές. Θα είναι πολύ ενδιαφέρον.

Η συνέντευξη πραγματοποιήθηκε από τον Jan Jekielek (συντάκτης σύνταξης ts).

ΠΗΓΗ: „Netto Null“ könnte schlimmere Auswirkungen haben als COVID-Lockdowns (epochtimes.de)

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: ΜΑΡΙΓΩ ΖΑΡΑΦΟΠΟΥΛΑ