1. Ο Τεκτονισμός/Μασονία είναι εμβόλιμο μέγεθος στην ελληνορθόδοξη κοινωνία, που παρασιτεί στο σώμα της, με συνέπειες οδυνηρές για την συνοχή και ταυτότητά της. Το σημαντικότερο: Ο Τεκτονισμός είναι τοκετός ΞΕΝΩΝ ωδίνων, ξ έ ν ο ς τελείως προς την ταυτότητα του Γένους/Έθνους μας και μάλιστα στην ουσία του, μη συμβατός με αυτήν.
Έτσι, ενεργεί τον ιδεολογικό διαμελισμό της ελληνικής κοινωνίας, κυρίως στα «υψηλότερα» κοινωνικά στρώματά της, συμβάλλοντας στη διαιώνιση και το βάθεμα του ιδεολογικού μας διχασμού.
Η δράση του (από τον 18ο αιώνα) στον δικό μας γεωγραφικό χώρο εθεμελίωσε την βεβαιότητα ότι η Μασονία ταυτίζεται με τον αποκρυφισμό και την σκοτεινότητα λειτουργίας και ενέργειας, κάτι που υποστασιώνεται στη γνωστή στα Ιόνια Νησιά και απαξιωτική για κάποιον διατύπωση’ «σαν μασόνος»…
Ο Ελλαδικός Τεκτονισμός έχει προέλευση αγγλική. Το βρετανικό στοιχείο, όποια και αν ήταν η δραστηριότητά του, επιδόθηκε στην ίδρυση (αγγλικών) τεκτονικών στοών. Η «ιεραποστολική» αυτή κινητικότητα ενίσχυε ουσιαστικά και την προώθηση της βρετανικής πολιτικής.
Τα αρχειακά στοιχεία διαψεύδουν τον περί του αντιθέτου ισχυρισμό των δικών μας τεκτόνων, προ πάντων τα αρχεία του Colonial Office (υπουργείου αποικιών) για τα Επτάνησα (1814-1864). Η πρώτη Στοά στην «καθ’ ημάς Ανατολήν» ιδρύθηκε στη Σμύρνη, με πρωτοστάτη σε αυτήν την κατεύθυνση τον επιφανή τέκτονα Αλέξανδρο Ντρυμόν.
Από τη Σμύρνη εξαπλώθηκαν οι Στοές στην Κωνσταντινούπολη με την ίδρυση και εκεί Στοάς το 1848. Το ευρωπαϊκό πολιτιστικό κλίμα και η κοσμοπολίτικη πληθυσμιακή σύνθεση ευνοούσαν την εισαγωγή νέων ιδεών, που έβαινε παράλληλα με την αποδυνάμωση της χριστιανικής πίστης και του συνδέσμου με την ορθόδοξη παράδοση. Δεν είναι συνεπώς περίεργο, που τέκτονες κατείχαν θέσεις και σε αυτό το Φανάρι και το Πατριαρχείο ήδη περί το 1755.
Στα τέλη του 18ου αιώνα, εξ άλλου, είχαν ιδρυθεί Στοές στην Αθήνα, την Ζαγορά, τα Αμπελάκια, τα Ιωάννινα και τα Ιόνια Νησιά (πρώτος «απολογητής» του τεκτονισμού στην Ζάκυνθο ο κληρικός Αντώνιος Κατήφορος). Ο Τεκτονισμός στηριζόταν κυρίως στο αστικό στοιχείο, κινήθηκε δε στον χώρο των λογίων, των εμπόρων και των Φαναριωτών.
2. Η Ορθόδοξη Εκκλησία, στο ελληνόφωνο τμήμα της, έλαβε νωρίς θέση απέναντι στον Τεκτονισμό και την απειλή του, για την ελληνορθόδοξη παράδοση, την οποία αναιρεί και μόνη η παρουσία του. Η πρώτη θεωρητική καταδίκη του Μασονισμού στο κλίμα του Οικουμενικού Πατριαρχείου έγινε σχεδόν σύγχρονα με την ίδρυση Στοών του.
Μαρτυρία αγιορείτικου χειρογράφου υποστηρίζει την έκδοση συνοδικού καταδικαστικού γράμματος το 1745. Αποκήρυττε τους τέκτονες ως «αθέους», με την γνωστή έννοια που είχε η λέξη ήδη στην Καινή Διαθήκη (Εφεσ. 2, 12), ως αρνούμενους δηλαδή τον μόνο αληθινό Θεό, στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Ο πατριαρχικός αφορισμός, εξ άλλου, του 1793 (Νεόφυτος Β ) συμπεριελάμβανε «τους Βολταίρους και Φρανκομασόνας και Ροσσούς και Σπινόζας» –τους πρωτεργάτες δηλαδή της Γαλλικής Επανάστασης.
Πρέπει δε εδώ να υπογραμμιστεί ότι ο Τεκτονισμός και η εισβολή του στο χώρο της Ρωμαίϊκης Εθναρχίας, επηρέασαν και τη στάση της έναντι της Γαλλικής Επανάστασης και των Ιδεών της. Άλλωστε, και ο Ναπολέων με τους αδελφούς του ήσαν διακεκριμένοι τέκτονες.
Κατά τον καλό γνώστη των πραγμάτων Στήβεν Ράνσιμαν, «οι ιδέες του Τεκτονισμού τον ΙΘ αἰ. ήσαν εχθρικές προς τις αρχαίες εκκλησίες». Με την εισχώρηση μάλιστα και μερικών Ελλήνων εκκλησιαστικών στη Μασονία επιτεύχθηκε η «εξασθένιση της επιρροής της Ορθόδοξης Εκκλησίας».
Προ ετών συνεξέδωσα με τον εκλεκτό φιλόλογο κ. Χαράλαμπο Μηνάογλου πολλά και καλά υποσχόμενο, ένα έργο του 1782, γραμμένο από τον Αγάπιο Κολλυβά Παπαντωνάτο, με τίτλο «Ανατροπή της Φραγομασονικής πίστεως».
Το ογκώδες αυτό έργο δείχνει μία προχωρημένη και τεκμηριωμένη γνώση του Μασονισμού, που μάλιστα αντιμετωπίζεται ως θρησκεία, αναιρετική της Ορθοδοξίας και γενικά του Χριστιανισμού.
Τον 19ο αιώνα ο Τεκτονισμός, η φιλοσοφία και οι επιδιώξεις του, αλλά και η μέθοδός του, έγιναν πλέον σαφή στα αγγλοκρατούμενα Επτάνησα. Το 1839 συνέταξε πολυσέλιδη (ανέκδοτη ακόμη, αλλά παρουσιασμένη επιστημονικά) αναίρεση του Τεκτονισμού, ο τότε Έφορος (1837-1839) –πρύτανις– της Ιονίου Ακαδημίας, καθηγητής της Θεολογίας, ιερομόναχος Κωνσταντίνος Τυπάλδος- Ιακωβάτος (1795-1867), ο μετέπειτα πρώτος σχολάρχης της Ι. Θεολογικής Σχολής της Χάλκης (Οικουμενικό Πατριαρχείο).
Είναι γνωστή επίσης η αντιμασονική δράση του Κοσμά Φλαμιάτου (†1852) και του Αποστ. Μακράκη (†1905), όπως κατά τον 20ο αιώνα τα αντιμασονικά έργα του Καθηγητού Παν. Τρεμπέλα, του π. Επιφανίου Θεοδωροπούλου, του Ν. Ψαρουδάκη, του Κ. Τσαρούχα, του Β. Λαμπρόπουλου, του Ν. Φιλιππόπουλου κ.α.
3. Η Εκκλησία της Ελλάδος με την πολυδημοσιευμένη
Εγκύκλιό της του 1933, μετά την γνωμάτευση της Θεολογικής Σχολής Αθηνών, τηρεί στάση σαφή και ρωμαλέα. Με βάση τα κείμενα της Ορθόδοξης Παράδοσης και τα βιβλία του Τεκτονισμού, ακολουθεί την άποψη της Διορθόδοξης Επιτροπής (Άγιον Όρος, 1930) και «καταδικάζει» τον Τεκτονισμό, όπως θα πράξει και με άλλα κείμενά της το 1972, 1984 και 1996.
Ήδη, το 1933 η Ιερά Σύνοδος δέχεται τον χαρακτήρα του Τεκτονισμού ως θρησκείας, επιμένοντας στην επικινδυνότητά του.
«Η Μασονία -δηλώνεται- δεν είναι απλή τις φιλανθρωπική ένωσις η φιλοσοφική σχολή, αλλ’ αποτελεί μυσταγωγικόν σύστημα, όπερ υπομιμνήσκει τας παλαιάς εθνικάς θρησκείας ή λατρείας, από των οποίων κατάγεται και των οποίων συνέχειαν και αναβίωσιν αποτελεί.
Τούτο όχι απλώς ομολογούσιν, αλλά και εναβρυνόμενοι διακηρύττουσιν αυτοί οι πρόκριτοι των εν ταις Στοαίς διδασκάλων…». Το συμπέρασμα: «Ούτως η Μασονία αποδεδειγμένως τυγχάνει θρησκεία μυστηριακή, όλως διάφορος, κεχωρισμένη και ξένη της Χριστιανικής Θρησκείας».
Βέβαια αυτά τα αρνούνται επισήμως οι Τέκτονες, διαφωνούν όμως προς τα ίδια τα κείμενα και τις κατά καιρούς διακηρύξεις γνωστών τεκτόνων. Αλλά και η Διορθόδοξη Διάσκεψη του 1930 εχαρακτήρισε την Μασονία «ως σύστημα αντιχριστιανικόν και πεπλανημένον».
Υπάρχει δηλαδή αδιατάρακτη συνέχεια στην περί Μασονίας αντίληψη και στάση της Εκκλησίας μας. Το 1782 και ο Αγάπιος Παπαντωνάτος είχε δηλώσει: «Η φραγκομασονική πίστις είναι η πλέον ασεβεστέρα και η πλέον επιβλαβεστέρα εις το ανθρώπινον γένος από όσας ασεβείας εστάθησαν από την αρχήν του αιώνος έως της σήμερον». Καταλήγει δε στο συμπέρασμα, ότι ο Τεκτονισμός είναι αντιχριστιανικός και πλήρης ανατροπή του Χριστιανισμού.
Είναι γεγονός ότι η Μασονία με τον συγκρητιστικό της χαρακτήρα («όλα στο ίδιο τσουκάλι») λειτουργεί ως υπερθρησκεία υπέρθεος ο θεός της Μ.Α.Τ.Σ.=Μέγας Αρχιτέκτων του Σύμπαντος), που καταβροχθίζει τα διάφορα θρησκεύματα όσο και αν ισχυρίζεται ότι δεν τα θίγει. Ιδιαίτερα το ασυμβίβαστο με την Μασονία ισχύει για τον (ορθόδοξο) Χριστιανό, διότι ισοπεδώνει τον Χριστό μας, ταυτίζοντάς τον με διάφορους «μύστες», αρνούμενη βάναυσα την μοναδικότητα και αποκλειστικότητα (Πραξ. 4,12) στη σωτηρία, του μόνου Αληθινού Θεού, του Ιησού Χριστού, που ΜΟΝΟΣ μπορεί να οδηγήσει στην θέωση ως ένωση μαζί Του. Διότι ο Χριστός δίνει στον άνθρωπο, ως Θεάνθρωπος, ο,τι Αυτός έχει, δηλαδή θεότητα, την άκτιστη και θεοποιό Χάρη Του. Αντίθετα, ο Χριστός μας χαρακτηρίζεται από επιφανή τέκτονα (Βρατσάνος) «ο μεγάλος Ναζωραίος Μύστης».
Στο βιβλίο του («Το βιβλίο του Μαθητού») σημειώνει: «Ο σημερινός τέκτων γνωρίζει καλά, ότι η μύησίς του στα τεκτονικά μυστήρια τον έκαμε τέκτονα όμοιο με τον Ποσειδώνα και τον Απόλλωνα και τον Αμφίωνα και τον Χριστό». Ο ισχυρισμός άρα, Ελλήνων τεκτόνων, ότι παραμένουν πιστοί ορθόδοξοι χριστιανοί, αποδεικνύει ή ότι αγνοούν τον Χριστιανισμό στο σύνολό του ή ότι είναι απατεώνες.
Τρίτον δεν υπάρχει!
Γι’ αυτό και ισχύει πάντοτε το ασύμπτωτο και ασυμβίβαστο της ιδιότητας του Τέκτονος με την ιδιότητα του (ορθοδόξου) Χριστιανού, κατά τις διακηρύξεις της Ιεράς Συνόδου μας, που επαναβεβαιώθηκαν από τον μακαριστό Αρχιεπίσκοπο κυρό Χριστόδουλο το 1988 με ένα εγκύκλιο κείμενό του με τίτλο: «Γιατί δεν μπορεί να είμαι μασώνος. Ως Έλλην και Ορθόδοξος Χριστιανός δεν μπορεί να ανήκω στην Μασωνία».
Το κείμενο αυτό παραθέτει δέκα σημεία, που αιτιολογούν την αποστροφή του στη μασονική ιδιότητα. Στο σημείο 10 γράφει συμπερασματικά: «Η Μασωνία, κατά την Εκκλησία μας, είναι σύστημα αντιχριστιανικόν και πεπλανημένον, δια τούτο και δεν συμβιβάζεται η ιδιότης του Χριστιανού με την ιδιότητα του Μασώνου.
Οι πιστοί οφείλουν να απέχουν της Μασωνίας, και όσοι παρεπλανήθησαν, καλούνται να μετανοήσουν και επανέλθουν στους κόλπους της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας». Και η ακροτελεύτια φράση του κειμένου: «Αν γίνω μασώνος, πρέπει να παύσω να είμαι Ορθόδοξος και Έλλην»! Συνεπώς, ουδέν πρόβλημα θα υπάρξει, αν η Ιεραρχία μας, για μία ακόμη φορά, ανανεώσει τις παλαιότερες διακηρύξεις της για την Μασονία.
Συμπερασματικά, δεν μπορεί να τίθεται το ερώτημα, αν ο Μασονισμός έχει καταδικασθεί από την Εκκλησία μας. Διότι έχει ελεγχθεί επανειλημμένα, και μάλιστα ως συγκρητιστική πολιτικοθρησκευτική πολυεθνική Οργάνωση, ασυμβίβαστη προς τον Χριστιανισμό ως Ορθοδοξία. Τον πολιτικό του ρόλο σήμερα πραγματοποιεί η Λέσχη Bilderberg, που έχει αιχμαλωτίσει την πλειονότητα των πολιτικών δυνάμεων του τόπου μας.
(Πηγή: «Ορθόδοξος Τύπος», 30/3/2012)
[http://www.orp.gr/?p=2978]
"Π α π α φ λ έ σ σ α ς"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ἐνημερώνουμε τοὺς ἀγαπητοὺς ἀναγνῶστες μας, ὅτι σχόλια, τὰ ὁποῖα ἐμπεριέχουν προσβλητικοὺς χαρακτηρισμούς, διαφημίζουν κόμματα ἢ εἶναι γραμμένα μὲ λατινικοὺς χαρακτῆρες (γκρήκλις), θὰ διαγράφωνται ἄνευ προειδοποιήσεως!